Οπως ο αγώνας στη Χαλυβουργία έγινε υπόθεση αρχικά της εργατικής τάξης του Θριασίου με την 24ωρη απεργία του Εργατικού Κέντρου Ελευσίνας και μετά της εργατικής τάξης της Αττικής με την 24ωρη απεργία της 17 Γενάρη, έτσι ο αγώνας στην Ελευθεροτυπία και το Alter μπορεί να γίνει υπόθεση όλων των εργαζόμενων στα ΜΜΕ. Μετά από δύο μήνες επίσχεση στο Alter και τρεις βδομάδες απεργία στην Ελευθεροτυπία, το επόμενο βήμα είναι η διεύρυνση του απεργιακού μετώπου σε όλο τον κλάδο. Είναι η μόνη εγγύηση ότι τα συγκροτήματα που τώρα φιλοδοξούν να κερδίσουν το μερίδιο του κοινού που θα αφήσουν πίσω τους τα κλεισίματα της Ελευθεροτυπίας και του Alter, δε θα το καταφέρουν. Η κλιμάκωση του αγώνα θα δώσει νέα ώθηση στη συζήτηση που έχει ανοίξει για την Ελευθεροτυπία και το Alter “των εργαζόμενων”.
Ηδη σαν συνέχεια η ΕΣΗΕΑ καλεί έκτακτη γενική συνέλευση στις 24 Γενάρη, στις 11πμ στο ξενοδοχείο “DIVANI CARAVEL”. Είναι μια καλή ευκαιρία εκεί να ακουστεί η βάση των δημοσιογράφων. Παράλληλα, κυκλοφορεί η πρόταση για κοινή γενική συνέλευση των εργαζόμενων στα ΜΜΕ όπου όλοι μαζί θα αποφασίσουν τη συνέχεια του αγώνα.
Το πόσο ανάγκη έχει ο κλάδος να δώσει τη μάχη με διάρκεια, φάνηκε στην κοινή συνεδρίαση του Διασωματειακού και του Μικτού Συμβουλίου της ΕΣΗΕΑ που έγινε στο Alter. Οι περισσότεροι που πήραν το λόγο υποστήριξαν με κάθε τρόπο ότι η 48ωρη απεργία πρέπει να είναι μόνο η αρχή. Σε αυτό το μήκος κύματος ήταν οι τοποθετήσεις από την ΕΤΙΤΑ, την ΕΤΕΡ, την Ενωση Φωτορεπόρτερ Ελλάδος, το Alter, την Ελευθεροτυπία, την Ημερησία, την Απογευματινή, την Καθημερινή, το ΔΟΛ, το Κέρδος, το Goal. Ετσι αναγκάστηκε ο πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ στο κλείσιμό του να πει ότι ανάμεσα στα κρατούμενα της συζήτησης είναι και το στοιχείο “της διάρκειας”.