Με διαδηλώσεις και συλλαλητήρια σε όλη την Ελλάδα και με τη συμμετοχή χιλιάδων εργαζομένων, πραγματοποιήθηκε η πανευρωπαϊκή ημέρα δράσης ενάντια στη λιτότητα, που οργάνωσαν συνδικάτα από όλη την Ευρώπη, στις 14 Νοέμβρη.
Στην Αθήνα, χιλιάδες εργαζόμενοι άρχισαν από νωρίς να συγκεντρώνονται στην πλατεία Κλαυθμώνος. Στην κεφαλή της διαδήλωσης βρέθηκαν οι εκπαιδευτικοί με το πανό της ΟΛΜΕ.
“Είναι μια πολύ σημαντική ημέρα, η οποία πρέπει να συνεχιστεί. Πρέπει να συντονιστούν ακόμα πιο ισχυρά και ακόμα πιο δυνατά οι χώρες με πανευρωπαϊκές απεργίες. Είναι μια πρώτη προσπάθεια που πρέπει να την πάμε παρακάτω” δήλωσε στην ΕΑ ο Νίκος Κουράκης, αντιπρόεδρος του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. “Γ.Σεφέρης”.
Τους εκπαιδευτικούς ακολουθούσαν τα πανό της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, της ΟΚΔΕ - Σπάρτακος, του Συντονισμού Εργατικής Αντίστασης, της Εργατικής Αλληλεγγύης και του ΣΕΚ, με συνθήματα τη Διαγραφή του χρέους και Εργάτες Ενωμένοι Ποτέ Νικημένοι. Ανάμεσά τους και οι εργαζόμενοι από τα νοσοκομεία του Θριασίου, Αγ.Σάββα και Γεννηματά. Ο Γιάννης Δικαιόπουλος από το Σωματείο του Θριασίου αναφέρει χαρακτηριστικά: “Εδω και τρία χρόνια σχεδόν γίνεται μια φοβερή επίθεση, όχι μόνον στα νοσοκομεία αλλά σε όλο τον ελληνικό λαό, σε όλους τους εργαζόμενους στην Ελλάδα, αλλά και σε όλο τον ευρωπαϊκό νότο. Πιστεύω ότι η σημερινή μέρα σηματοδοτεί αυτό που πρέπει να γίνει παντού με συντονισμό προσπαθειών, αγώνων, κινητοποιήσεων. Γιατί το πρόβλημα δεν είναι ελληνικό, δεν είναι δημοσιονομικό, είναι καθαρά θέμα του καπιταλιστικού συστήματος και πρέπει να αντιμετωπίσουμε όλα αυτά που είναι από πάνω μας.”
Με ένα μαζικό μπλοκ από το κατειλημμένο ΕΚΠΑ στα Προπύλαια, ήρθαν στη συγκέντρωση της Κλαυθμώνος, οι διοικητικοί υπάλληλοι των ΑΕΙ και ΤΕΙ, οι οποίοι βρίσκονταν στη δευτερη μέρα 48ωρης απεργίας ενώ σημαντική παρουσία είχαν και οι εργαζόμενοι στους δήμους, παρά το γεγονός ότι ένα μεγάλο κομμάτι της ΠΟΕ ΟΤΑ, ταξίδευε την ίδια μέρα στη Θεσσαλονίκη για να διαδηλώσει στη 3η Ελληνογερμανική Συνέλευση των Δημάρχων.
Ο Κώστας Φοινινής, εργαζόμενος στο Δήμο Βριλησσίων, δήλωσε στην ΕΑ: “Τον τελευταίο καιρό έρχονται οι λίστες με τα ονόματα, που ζητούν από τους εργαζόμενους στους δήμους, για να τους απολύσουν. Σήμερα συσπειρωνόμαστε για να δώσουμε ένα μήνυμα πανευρωπαϊκό, ότι εμείς αντιστεκόμαστε κι ότι είμαστε στις επάλξεις για να μπορέσουν να καταλάβουν αυτοί οι οποίοι θέλουν να μας διαφεντέψουν, το ποιοί ακριβώς είμαστε. Όλοι μαζί μια γροθιά θα δώσουμε το μήνυμα και θα καταλάβουν ότι στο τέλος πρέπει να δικαιωθεί ο εργαζόμενος.”
Την αισιοδοξία από μια μάχη που νίκησε μας μετέφερε η Ειρήνη Φωτέλλη, εργαζόμενη στην ΕΡΤ, που βρέθηκε στη διαδήλωση με το πανό των Financial Crimes: “Σήμερα μαζί με τους εργαζόμενους από όλη την Ευρώπη απεργούμε. Απεργούμε κι ενωνόμαστε απέναντι στα μέτρα και τη λιτότητα που προσπαθούν να επιβάλουν οι κυβερνήσεις. Ξέρουμε ότι δεν φταίνε οι Έλληνες, δεν φταίνε οι Γερμανοί, φταίνε οι κυβερνήσεις που επιβάλλουν αυτά τα μέτρα. Στην ΕΡΤ είχαμε μια πρώτη νίκη κι ελπίζουμε ότι θα συνεχίσουμε για να έχουμε περισσότερες. Επέστρεψε ο Κώστας Αρβανίτης και η Μαριλένα Κατσίμη στην πρωινή εκπομπή και υπάρχουν διαβεβαιώσεις για την τύχη των συμβασιούχων που είναι αρκετοί και είναι απαραίτητοι για την ΕΡΤ. Όλοι μαζί ενωμένοι θα τους νικήσουμε.”
Το παρών έδωσαν και οι εργαζόμενοι στα υπουργεία Ανάπτυξης, Εσωτερικών και Πολιτισμού, το Σωματείο της ΙΝΤΡΑΚΟΜ, η Ομοσπονδία Επιμελητών Κτιρίων, ο Σύλλογος Ελλήνων Κοινωνιολόγων, ο ΣΥΡΙΖΑ και η Α.Π. Ροσινάντε, εργαζόμενοι της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς και οι εργαζόμενοι του ΟΣΕ το πανό των οποίων έστελνε το εύγλωττο μήνυμα “ΑΝΑΤΡΟΠΗ”. Ο Κώστας Μαυρομιχάλης, εργαζόμενος στον ΟΣΕ, δίνει τον τόνο της κλιμάκωσης: “Η Ομοσπονδία μας πήρε απόφαση για καταλήψεις στο κεντρικό κτίριο της Καρόλου και ίσως και σε άλλες μονάδες. Θα δούμε πώς θα εξελιχτεί. Παίρνουμε αποφάσεις μέσα από γενικές συνελεύσεις για γενίκευση της απεργίας με απεργίες διαρκείας. Μόνο με ενότητα θα πέσουν, τίποτα άλλο.”
“Φοιτητές – Εργατιά μια φωνή και μια γροθιά” ήταν το σύνθημα που πλημμύρισε το Σύνταγμα, όταν τα μπλοκ των φοιτητών ενώθηκαν με τους υπόλοιπους εργαζόμενους. Μια σειρά φοιτητικοί σύλλογοι προχώρησαν σε καταλήψεις των σχολών τους και συμμετείχαν στη διαδήλωση. Δυναμική παρουσία είχαν οι φοιτητές από τη Γεωπονική, το Μαθηματικό, τη Φαρμακευτική, το Χημικό, την Οδοντιατρική, το Πολυτεχνείο, την Πληροφορική, την ΑΣΟΕΕ και το ΤΕΙ Αθήνας.
Την ίδια στιγμή παρόμοιες εικόνες εκτυλίσσονταν σε πολλές πόλεις της χώρας με φοιτητές, εκπαιδευτικούς, διοικητικούς των πανεπιστημίων και δημοτικούς υπαλλήλους, να δίνουν τον τόνο. Από την Αλεξανδρούπολη που πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση στο Εργατικό Κέντρο με μεγάλη συμμετοχή φοιτητών, μέχρι την Κρήτη και τα Χανιά όπου περισσότεροι από 400 εργαζόμενοι και νεολαίοι βροντοφώναξαν “Χωρίς εσένα γρανάζι δεν γυρνά – Νίκη στον αγώνα της ΠΟΕ ΟΤΑ”, στη διαδήλωση που κατέληξε στο κατειλημμένο Δημαρχείο. Στο Ρέθυμνο στη διαδήλωση συμμετείχαν πάνω από 300 απεργοί, ενώ 2000 διαδήλωσαν στο Ηράκλειο, με πιο χαρακτηριστικό γεγονός τη μαζική συμμετοχή εκπαιδευτικών μαζί με τους μαθητές τους. Στην Πάτρα περισσότερα από 1000 άτομα συγκεντρώθηκαν στην πλατεία Αγ.Όλγας με την Περιφέρεια και το Δημαρχείο να τελούν υπο κατάληψη. Στα Γιάννενα περισσότεροι από 700 διαδηλωτές συμμετείχαν στη συγκέντρωση του Εργατικού Κέντρου με κατειλημμένα το Πανεπιστήμιο και το Δημαρχείο από τους υπαλληλους τους. Μεγάλη και με παλμό ήταν και η διαδήλωση της Θεσσαλονίκης με πιο μαζικά τα μπλοκ των εργαζομένων σε ΑΠΘ, ΜΕΤΡΟ που βρίσκονται σε απεργία διαρκείας, καθώς και του Δήμου Θεσσαλονίκης που πραγματοποιούν κατάληψη στο Δημαρχείο.
Στέλιος Μιχαηλίδης
Θεσσαλονίκη
Η 14η Νοέμβρη κάθε άλλο παρά απαρατήρητη πέρασε στη Θεσσαλονίκη. Ήδη από την προηγούμενη εβδομάδα και την 48ωρη γενική απεργία, είχαμε μοιράσει χιλιάδες προκηρύξεις της διεθνούς σοσιαλιστικής τάσης που καλούσαν τους εργαζόμενους στην απεργία που διαπερνά τα σύνορα. Η υποδοχή από τον κόσμο ήταν ενθουσιώδης. Το γεγονός ότι δεν παλεύουμε μόνοι μας στην Ελλάδα αλλά ότι και άλλοι λαοί της Ευρώπης παλεύουν ενάντια στην Ευρώπη της φτώχειας και της λιτότητας ενθουσίαζε και έδυνε δύναμη στους εργαζόμενους που δίνουν μάχες ενάντια στην λιτότητα. Έτσι και παρά το γεγονός ότι ΓΣΕΕ κ ΑΔΕΔΥ κάλεσαν τελικά μόνο σε 3ωρη στάση εργασίας, η πορεία που έγινε ήταν μεγάλη και με παλμό. Σε αυτήν πρωταγωνίστησαν οι εργαζόμενοι που βρίσκονται εδώ και καιρό σε κινητοποιήσεις. Τα πιο μαζικά μπλοκ ήταν αυτά των εργολαβικών υπαλλήλων του ΑΠΘ που βρίσκονται στην έβδομη εβδομάδα απεργίας, των εργατών στο Μετρο που και αυτοί έχουν ξεκινήσει απεργία διαρκείας και φυσικά τα σωματεία των δήμων που ήρθαν με πορεία από το κατειλημμένο δημαρχείο Θεσσαλονίκης.
Η πορεία πέρασε από κεντρικούς δρόμους της πόλης και κατέληξε στο Υπ. Μακ. κ Θράκης. Τα συνθήματα που κυριαρχούσαν ήταν ενάντια στις απολύσεις, για απεργία διαρκείας και φυσικά συνθήματα για τον κοινό αγώνα σε ισπανία, πορτογαλλία, ελλάδα, ιταλία.
Πάτρα
Στην Πάτρα, περισσότεροι από 1000 άτομα συγκεντρώθηκαν στην πλατεία Όλγας, με πιο μαζική παρουσία τους εργαζόμενους του Δήμου, της Περιφέρειας και τους Φοιτητικούς Συλλόγους. Η διαδήλωση πέρασε από το κατειλλημένο Δημαρχείο, όπου οι εργαζόμενοι είχαν στήσει μικροφωνική και κατέληξε ξανά στην πλατεία Όλγας. Υπο κατάληψη τελεί και το κτίριο της Περιφέρειας, με τους εργαζόμενους να αντιστέκονται στην απόλυση 90 συναδέλφων τους.
Νεκτάριος Χάινταρ
Αλεξανδρούπολη
Την Τετάρτη, στην Αλεξανδρούπολη, ημέρα πανευρωπαϊκής απεργίας, συγκεντρωθήκαμε έξω από το Εργατικό Κέντρο, φοιτητές κυρίως που είχαμε κατέβει από όλες τις σχολές, με ψηφίσματα συμμετοχής των φοιτητικών συλλόγων είτε μέσα από ΔΣ είτε από συνελεύσεις. Το πανό της Εργατικής Αλληλεγγύης καλούσε σε ''απεργίες διαρκείας μέχρι τη νίκη'' και των φοιτητών Αλεξανδρούπολης σε αλληλεγγύη με τους λαούς της Ευρώπης. Επόμενο ραντεβού είναι την ημέρα του Πολυτεχνείου μπροστά στο Δημαρχείο για να θυμίσουμε τον επαναστατικό δρόμο του Νοέμβρη. Ζανετα Λυσσικάτου
Χανιά
Στα Χανιά η πανευρωπαϊκή απεργία σηματοδοτήθηκε κυρίως από τις κινητοποιήσεις των εργαζόμενων της ΠΟΕ-ΟΤΑ. Την προηγούμενη μέρα είχε πραγματοποιηθεί μαζική συνέλευση των εργαζόμενων του Δήμου, με πάνω από 300 άτομα, και αποφάσισε καταλήψεις σε όλες τις υπηρεσίες των Δήμων του Νομού. Στις 14/11 την πρώτη μέρα που το Δημαρχείο τελούνταν υπό κατάληψη περίπου 400 εργαζόμενοι συμμετείχαν και το κλίμα ήταν εκρηκτικό. Στην κατάληψη του Δημαρχείου κατέληξε και η πορεία που πραγματοποιήθηκε από το Εργατικό Κέντρο, την ΕΛΜΕ, το Σύλλογο Φοιτητών Πολυτεχνείου και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, όπου ακουστήκαν συνθήματα κυρίως με αιχμή τον αγώνα των ΟΤΑ, όπως «Χωρίς εσένα γρανάζι δε γυρνά, νίκη στον αγώνα των ΠΟΕ-ΟΤΑ» και «ΠΟΕ-ΟΤΑ βάλτε τους φωτιά».
Μαργαρίτα Παπαμηνά, δασκάλα
Ρεθυμνο
Όπως σε πολλές πόλεις στην Ευρώπη και όχι μόνο, έτσι και στο Ρέθυμνο στις 14 Νοέμβρη,ημέρα πανευρωπϊκής απεργίας,πραγματοποιήθηκε διαδήλωση ενάντια στα μέτρα λιτότητας και την πολιτική της ΕΕ. Παρ' όλη την προσπάθεια των τοπικών συνδικαλιστικών ηγεσιών να μην βγάλουν κάποιο κάλεσμα για πρωινή διαδήλωση ή συγκέντρωση, ύστερα από μεγάλη πίεση που ασκήθηκε κυρίως από μέλη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και της λαϊκής συνέλευσης καταφέραμε να βγει μια πολύ δυναμική πορεία με πάνω από 300ους διαδηλωτές. Στην πορεία κατέβηκαν οργανωμένα και με πανό, εργαζόμενοι από τους διοικητικούς του πανεπιστημίου,της νομαρχίας,του δήμου,της ΕΛΜΕΡ,του ΕΚΡ,καθώς και φοιτητές από την κατειλημμένη σχολή της κοινωνιολογίας. Επίσης υπήρχαν πανό από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, την ΚΕΕΡΦΑ, τον ΣΥΡΙΖΑ και το Αντιφασιστικό Μέτωπο Ρεθύμνου.Τέλος η πορεία κατέληξε στο δημαρχείο όπου πραγματοποιήθηκε και συνέλευση των εργαζομένων του δήμου.
Ζήσης Καλλιμάνης
Γιάννενα
Η απεργία της 14 Νοέμβρη στα Γιάννενα στηρίχθηκε κυρίως στους χώρους που οι εργαζόμενοι αγωνίζονται με απεργίες και καταλήψεις διαρκείας ενάντια στις απολύσεις και τις περικοπές.Ο σύλλογος των διοικητικών του Πανεπιστημίου που από τις 12/11 κάνει κατάληψη στην πύλη,καλούσε από την Ακαδημία.Εκεί ήρθαν οι φοιτητικοί σύλλογοι αλλά και τα πανό των εκπαιδευτικών,και με πορεία φτάσαμε στην Περιφέρεια που ήταν το κάλεσμα ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ. Εκεί ήταν συγκεντρωμένοι οι εργαζόμενοι από τους ΟΤΑ που κάνουν κατάληψη στο δημαρχείο,αλλά και άλλοι χώροι του δημοσίου που συμμετείχαν στην 3ωρη στάση.Από εκεί έγινε κοινή πορεία, η οποία είχε κοντά στα 700 άτομα και πολύ παλμό.Την πορεία στήριξαν με πανό εκτός των παραπάνω η ΑΝΤΑΡΣΥΑ,η ΚΕΕΡΦΑ και το ΚΚΕ-μλ. Η επιτυχία της 14 Ν, οφείλεται στην οργάνωση των χώρων που βρίσκονται σε κινητοποιήσεις διαρκείας, οι οποίοι την ίδια μέρα στο Εργατικό Κέντρο καλούσαν σε συνέλευση συντονισμού με όλους τους χώρους που απειλούνται με απολύσεις.
Λουίζα Γκίκα
Ηράκλειο
Με περίπου 2.000 άτομα πραγματοποιήθηκε η απεργιακή συγκέντρωση της 14ης Νοεμβρίου στο Ηράκλειο.Η πορεία ξεκίνησε απο την πλ. ελευθερίας και συμμετείχαν με πανό οι εργαζόμενοι απο το ΠΑΓΝΗ, απο την Περιφέρεια, απο τους Δήμους, απο την συσπείρωση δικηγόρων, φοιτητικοί σύλλογοι. Απο οργανώσεις και φορείς, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η ΚΕΕΡΦΑ, ο ΣΥΡΙΖΑ, και απο τον αναρχικό χώρο.Ιδιαίτερη ήταν η συμβολή των εκπαιδευτικών όπου κατέβηκαν μαζικά, μαζί με τους μαθητές τους στη συγκέντρωση.Στο τέλος πραγματοποιήθηκε συντονιστικό για να κατατεθούν απόψεις για τη συνέχεια των κινητοποιήσεων.
Νίκος Σκιαδάς
Ένα τεράστιο διεθνιστικό γεγονός εξελίχθηκε στις 14 Νοέμβρη σχεδόν σε όλο τον κόσμο. Με επίκεντρο τις 24ωρες γενικές απεργίες που είχαν κηρυχθεί στην Πορτογαλία και την Ισπανία, ο σεισμός επεκτάθηκε παντού.
Μαζί με τις στάσεις εργασίας στην Ιταλία και την Ελλάδα, ήταν η πρώτη φορά στην ιστορία που απεργήσαμε ταυτόχρονα στις τέσσερις χώρες του ευρωπαϊκού νότου. Μπορεί η απεργία στην Ισπανία να σάρωσε τα πάντα και να έβγαλε εκατομμύρια στους δρόμους, όμως τα γεγονότα που εξελίχθηκαν και σε άλλες χώρες της ευρωπαϊκής ηπείρου ήταν πολύ σημαντικά και θα καθορίσουν την πορεία της σύγκρουσης μεταξύ εργατικής τάξης και αφεντικών.
Στη Γαλλία έγιναν διαδηλώσεις σε πάνω από 130 πόλεις, με τους εργοστασιακούς εργάτες που βρίσκονται σε μάχες να είναι στην πρώτη γραμμή. Στο Βέλγιο, παρότι οι συνομοσπονδίες δεν κάλεσαν γενική απεργία, οι σιδηροδρομικοί και άλλοι κλάδοι δεν πήγαν στη δουλειά. Σε δύο χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, την Τσεχία και τη Σλοβενία, οι εργάτες διαδήλωσαν μαζικά στις 17 Νοέμβρη, ημερομηνία που είχε αποφασιστεί πριν το κάλεσμα για τις 14 Νοέμβρη, αλλά έδωσαν το μήνυμα ότι βάζουν τον εαυτό τους στην κοινή μάχη όλων των ευρωπαίων εργατών.
Αντίστοιχη κινητοποίηση έχουν μπροστά τους οι εργάτες και οι εργάτριες της Ιρλανδίας, στις 28 Νοέμβρη. Οι διαδηλώσεις απλώθηκαν σε πάνω από 40 χώρες σε όλο τον κόσμο, από την Λιθουανία, όπου απήργησαν οι μεταφορές μέχρι τη Βραζιλία, τη Βαρσοβία, το Βερολίνο και το Λονδίνο. Στη Νέα Υόρκη, η “Συμμαχία 14 Νοέμβρη” διαδήλωσε έξω από τα γραφεία του ΟΗΕ, την ελληνική πρεσβεία και άλλες ευρωπαϊκές αντιπροσωπείες.
Ίσως μια από τις πιο εντυπωσιακές επιδείξεις διεθνιστικής εργατικής αλληλεγγύης ήταν οι διαδηλώσεις που οργανώθηκαν έξω από πρεσβείες σε μια σειρά πρωτεύουσες της Λατινικής Αμερικής. Στις παρακάτω στήλες θα βρείτε ενδεικτικά ορισμένες ανταποκρίσεις από τα πιο καυτά σημεία.
Το κέντρο της Μαδρίτης πλημμύρισε από κόσμο, με εκατομμύρια να παίρνουν μέρος στην απεργία. Οι δυο διαδηλώσεις που τελικά ενώθηκαν είχαν πολλές εκατοντάδες χιλιάδες, ίσως και ένα εκατομμύριο σύμφωνα με κάποιες εκτιμήσεις. Αντίστοιχες λαοθάλασσες έβγαιναν ταυτόχρονα σε πολλές πόλεις ολόκληρης της χώρας.
“Είναι φανταστικό ότι οι εργάτες απεργούν σε τόσο πολλά σημεία σήμερα”, είπε ο Πάολο, ταχυδρομικός υπάλληλος. “Είναι ένας φοβερός αγώνας που δεν έχουμε δει εδώ και δεκαετίες. Ήμουν τριών χρονών όταν έγινε η επανάσταση και τώρα τα πράγματα είναι ακριβώς έτσι”.
Στην Ισπανία, η απεργία ήταν η δεύτερη μέσα στο 2012 και ήταν ακόμη πιο πετυχημένη. Τα συνδικάτα δίνουν ποσοστά συμμετοχής πάνω από 80%. Τα τοπικά τηλεοπτικά κανάλια δεν εξέπεμπαν σήμα, ενώ η κατανάλωση ηλεκτρικού ρεύματος έπεσε 15-20%.
Ο Χεσούς Καστίγιο, εργαζόμενος στο Πανεπιστήμιο της Σεβίλλης δήλωσε πως “Ήταν η πρώτη φορά που οι καθαρίστριες οργάνωσαν απεργιακή φρουρά. Ολοι μαζί βρεθήκαμε στο πλευρό τους από τις 5.30 το πρωί, ενώ στη συνέχεια οι διδάσκοντες και οι διοικητικοί έκαναν τις δικές τους φρουρές από τις 7πμ. Κάναμε πορεία μέσα στις πανεπιστημιουπόλεις και μπήκαμε στις λιγοστές αίθουσες όπου γινόταν μάθημα, εξηγώντας στον κόσμο γιατί πρέπει να απεργήσει”.
Ο Χαβιέρ Κορντόν είναι διοικητικός στο νοσοκομείο Ραμόν ι Καχάλ. Είναι ένα από διάφορα νοσοκομεία της περιοχής της Μαδρίτης που βρίσκονται σε κατάληψη ενάντια στην ιδιωτικοποιήση.
“Μπήκαμε στο νοσοκομείο την Παρασκευή πριν από την απεργία, έχοντας αποφασίσει τη δράση μας σε μια συνέλευση 400 εργατών, ασθενών και πολιτών. Στις εισόδους των νοσοκομείων έχουμε στήσει τραπεζάκια ενημέρωσης, με κείμενα υπογραφών, πικέτες και άλλα σύμβολα. Οι ασθενείς καταλαβαίνουν αμέσως ότι εξελίσσεται μια τοπική μάχη. Οι συνελεύσεις είναι ανεξάρτητα σώματα λήψης αποφάσεων σε κάθε νοσοκομείο. Είναι μια προσπάθεια να ξεπεραστεί το φρένο που βάζει η συνδικαλιστική γραφειοκρατία στους αγώνες. Οι διαδηλώσεις τη μέρα της απεργίας ήταν τεράστιες, πραγματικά εντυπωσιακές. Το μπλοκ μας με τους υγειονομικούς είχε πέντε χιλιάδες στις 14 Νοέμβρη και ξαναβγήκαμε στο δρόμο την Κυριακή 18 Νοέμβρη.
Από τις 10 το βράδυ ξεκίνησαν οι απεργιακές φρουρές στις χωματερές της Λισαβόνας. Οι εργάτες φώναζαν “Ελλάδα, Ισπανία, Ιρλανδία, Πορτογαλία, ο αγώνας είναι διεθνής”. Εκπρόσωποι των κομμάτων και των οργανώσεων της Αριστεράς συμμετείχαν στην απεργιακή φρουρά και καλωσορίστηκαν από τους εργάτες.
“Η Άνγκελα Μέρκελ λέει ότι θα δείξει επιμονή”, λέει ο Ζοάο Λούκας, εργαζόμενος στην καθαριότητα. “Πρέπει να δείξουμε κι εμείς επιμονή, γιατί αλλιώς θα χάσουμε. Οι εργαζόμενοι είναι αυτοί που παράγουν τα πάντα, όμως η κυβέρνηση παίρνει λεφτά από τους μισθούς μας, από το κοινωνικό κράτος και την κοινωνική ασφάλιση”
Στο κεντρικό αμαξοστάσιο των λεωφορείων, η αστυνομία προσπαθούσε να ανοίξει διάδρομο με τη βία, ανάμεσα σε εκατοντάδες εργάτες και φοιτητές που τραγουδούσαν επαναστατικά τραγούδια.
Μια αντίστοιχη κατάσταση επικρατούσε στο σταθμό λεωφορείων Αλκορκόν, κοντά στη Μαδρίτη. Η αστυνομία έριξε πλαστικές σφαίρες στον αέρα, για να μπορέσει να βγάλει ένα μικρό αριθμό λεωφορείων στο δρόμο, περνώντας από τις απεργιακές φρουρές. Τα απεργοσπαστικά λεωφορεία βγήκαν με μία ώρα καθυστέρηση και μερικά επέστρεψαν μέσα σε λίγα λεπτά, με τα παράθυρά τους θρυμματισμένα.
Και στο Βέλγιο, για ορισμένους εργάτες η απεργία ξεκίνησε στις 10 το βράδυ της Τρίτης. “Συμμετείχα σε μια απεργιακή φρουρά μαζί με 100 συναδέλφους μου και σε μία ακόμη ίδιου μεγέθους το επόμενο πρωί”, λέει ο Μισέλ Αμπντισί από το συνδικάτο των σιδηροδρομικών. “Στη συνέχεια κάναμε διαδηλώσεις σε όλες τις μεγάλες πόλεις της χώρας. Δεν θέλαμε να αφήσουμε τους συναδέλφους μας στην υπόλοιπη Ευρώπη να παλεύουν μόνοι τους”. Περίπου 20 χιλιάδες σιδηροδρομικοί του Βελγίου συμμετείχαν στην απεργία, ενώ μαζί τους βγήκαν και εργάτες σε μια σειρά εργοστάσια και σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Εργάτες από όλους τους κλάδους συμμετείχαν στην απεργία στη Λιέγη.
Από τις πιο έντονες σκηνές διαδραματίστηκαν στην Ιταλία με τους φοιτητές να ξεχύνονται σε κοινές διαδηλώσεις με τους εργάτες στη διάρκεια της τετράωρης απεργίας. Στο Τορίνο οι φοιτητές κατέλαβαν τον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό και εισέβαλαν στο αστυνομικό τμήα. Κατέλαβαν επίσης τοπικά κυβερνητικά κτίρια. Στη Ρώμη εξελίχθηκε “ανταρτοπόλεμος” μεταξύ αστυνομίας και διαδηλωτών, με τους φοιτητές να χρησιμοποιούν ασπίδες και οδοφράγματα. Στη Νάπολη, οι διαδηλωτές ξάπλωσαν στις ράγες του κεντρικού σιδηροδρομικού σταθμού την ώρα που οι εργάτες του μετρό απεργούσαν, παραλύοντας εντελώς την πόλη.
“Υπάρχουν πολλά που ενώνουν τους φοιτητές και τους εργάτες”, λέει ο Λεοπόλντο Ταρτάλια από τη συνομοσπονδία CGIL. “Είναι η ελλιπής χρηματοδότηση της δημόσιας παιδείας, η υψηλή ανεργία των νέων και το γεγονός ότι και οι εκπαιδευτικοί κάνουν απεργία. Δεν θα διστάσουμε να ξανααπεργήσουμε για να σταματήσουμε αυτές τις επιθέσεις”.
Αλληλεγγύη
Στη Γαλλία δεκάδες χιλιάδες πήραν μέρος στις διαδηλώσεις σε πάνω από 130 πόλεις. Οι εργάτες στη Λιόν φώναζαν το σύνθημα “Όποιος είναι ενάντια στο κεφάλαιο, ας χειροκροτήσει”. “Η συμμετοχή θα ήταν ακόμη μεγαλύτερη αν τα συνδικάτα είχαν καλέσει γενική απεργία”, λέει η Σελουμά από το Νέο Αντικαπιταλιστικό Κόμμα στο Παρίσι. “Ωστόσο, υπήρξαν τομείς που έκαναν απεργία και κινητοποίησαν τις δυνάμεις τους. Οι πιο αποφασισμένοι και δυναμικοί ήταν από τα εργοστάσια που βρίσκονται σε μακρόσυρτους αγώνες ενάντια στις μαζικές απολύσεις, όπως η Πεζό και η Σανοφί. Είναι σημαντικό ότι σε μια περίοδο που ο εθνικισμός δηλητηριάζει τη γαλλική πολιτική, υπήρχαν πανό που υπογράμμιζαν ότι η αλληλεγγύη δεν γνωρίζει σύνορα”.
Πάνω από 300 άνθρωποι συμμετείχαν στην κινητοποίηση έξω από τα γραφεία της Κομισιόν στο Λονδίνο, σε αλληλεγγύη με τις απεργίες στην Ευρώπη. Ο γενικός γραμματέας του συνδικάτου PCS, Μαρκ Σερβότκα μιλώντας στη συγκέντρωση είπε πως “Οι αγώνες σε ολόκληρη την Ευρώπη θέτουν ένα ερώτημα για τη Βρετανία. Γιατί δεν γίνεται το ίδιο και εδώ;” Δήλωσε περήφανος που ορισμένα τοπικά τμήματα του PCS έκαναν απεργία στις 14 Νοέμβρη, ενώ το συνδικάτο έχει μπροστά του νέα διαδικασία για απόφαση απεργίας. “Ελπίζουμε να μην είμαστε οι μόνοι που θα βγούμε σε απεργία. Αλλά ακόμη κι αν βγούμε μόνοι μας, ξέρουμε ότι θα βασιστούμε στην υποστήριξη όλων”. Η συγκέντρωση μετατράπηκε σε πορεία στους δρόμους του Γουεστμίνστερ.
Ο Γιαν Μάγιτσεκ από την αδελφή οργάνωση του ΣΕΚ στην Τσεχία μάς γράφει:
“Πάνω από 25 χιλιάδες άνθρωποι συμμετείχαν στην πλατεία Βέντσεσλας στο κέντρο της Πράγας ενάντια στα μέτρα λιτότητας και τη νεοφιλελεύθερη πολιτική της δεξιάς συγκυβέρνησης. Η διαδήλωση οργανώθηκε από την “Πλατφόρμα Σταματήστε την Κυβέρνηση”, η οποία είναι η μεγαλύτερη συμμαχία συνδικαλιστών και ακτιβιστών ενάντια στις περικοπές. Στην Πλατφόρμα συμμετέχουν σχεδόν όλα τα συνδικάτα της Τσεχίας και όλες οι μεγάλες οργανώσεις ενάντια στη λιτότητα.
Η κινητοποίηση έγινε στην 23η επέτειο της Βελούδινης Επανάστασης, του γεγονότος που αποτέλεσε το εναρκτήριο λάκτισμα για την πτώση του “κομμουνισμού” στην πρώην Τσεχοσλοβακία. Όμως, φέτος, ο κόσμος δεν είχε καμιά όρεξη να πανηγυρίσει τις “λαμπρές μέρες” του καπιταλισμού. Αντίθετα, πολλοί Τσέχοι αμφισβητούν την νομιμοποίηση του σημερινού καθεστώτος. Οι απάτες, η διαφθορά και οι νεοφιλελεύθερες επιθέσεις στο κοινωνικό κράτος έφεραν ένα μαζικό κίνημα στους δρόμους και μέσα από αυτή τη δράση πολλοί ως τώρα θεωρούμενοι ως απαθείς πολίτες, μετατράπηκαν σε τοπικούς οργανωτές των επόμενων κινητοποιήσεων.”
Χιλιάδες Σλοβένοι βγήκαν στους δρόμους το Σάββατο ενάντια στη λιτότητα που επιβάλλει η κυβέρνηση. Στην πρωτεύουσα, Λιουμπλιάνα, οι διοργανωτές εκτιμούν πως συγκεντρώθηκαν 30 χιλιάδες. Με την οικονομία της χώρας, η οποία εντάχθηκε στο ευρώ το 2007, να έχει χτυπηθεί από την κρίση, η κυβέρνηση έχει ήδη προχωρήσει σε μειώσεις μισθών ενώ σχεδιάζει να αυξήσει την ηλικία συνταξιοδότησης από το Γενάρη, να διευκολύνει τις απολύεις και να περικόψει τα επιδόματα ανεργίας.
“Απαιτούμε από την κυβέρνηση να μη γίνει φορέας του νεοφιλελεύθερου ιού που απλώνεται σε ολόκληρη την Ευρώπη. Θέλουμε μεταρρυθμίσεις στην κατεύθυνση των αναγκών των πολιτών, όχι με βάση τις προσδοκίες των Βρυξελών”, είπε στη συγκέντρωση ο Ντούσαν Σέμολιτς, επικεφαλής του μεγαλύτερου συνδικάτου της χώρας ZSSS.
Στη διαδήλωση συμμετείχαν και φοιτητές και συνταξιούχοι, διαμαρτυρόμενοι για τις περικοπές στα σχολεία και τα πανεπιστήμια, την αύξηση της φορολογίας για τους φοιτητές και τις μειώσεις των συντάξεων.
“Διαδηλώνω σήμερα γιατί η κυβέρνηση μειώνει τη χρηματοδότηση για τα Πανεπιστήμια και τους φοιτητές. Πιστεύω ότι όλοι θα πρέπει να έχουν ελεύθερη πρόσβαση στη γνώση και πως τα πανεπιστήμια πρέπει να είναι αυτόνομα”, δήλωσε η φοιτήτρια Πολιτικών Επιστημών, Νάστια Βίντμαρ.
Τα συνδικάτα της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής έδειξαν την αλληλεγύη τους στον αγώνα της εργατικής τάξης της Ευρώπης. Μετά από κάλεσμα της Συνδικαλιστικής Συνομοσπονδίας Εργατών της Αμερικανικής Ηπείρου (CSA), εργάτες και εργάτριες κινητοποιήθηκαν σχεδόν σε όλες τις χώρες. Στη Βραζιλία, τα Εργατικά Κέντρα έκαναν ενωτική διαδήλωση μπροστά στο προξενείο της Ισπανίας στο Σάο Πάολο.
Αντίστοιχη κινητοποίηση έγινε στο Μοντεβιδέο της Ουρουγάης, από την PIT-CNT, το μεγαλύτερο συνδικάτο της χώρας. Μετά τη συγκέντρωση ακολούθησε πορεία προς την αντιπροσωπεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στο Μπουένος Άιρες, η κινητοποίηση οργανώθηκε από κοινού από τα συνδικάτα CGT και CTA, με κεντρικό σύνθημα για δίκαιες κοινωνικές και εργατικές πολιτικές στην Ευρώπη. Πάνω από 2000 μέλη της CTA συγκεντρώθηκαν εξω από την ελληνική πρεσβεία και από εκεί βάδισαν προς το προξενείο της Ισπανίας, όπου πραγματοποίησαν συγκέντρωση.
Στην Παραγουάη, το συνδικάτο CUT-A έκανε διαδήλωση γύρω από τη διπλωματική αντιπροσωπεία της Ισπανίας, στην πρωτεύουσα Ασουνσιόν. Η CNT και το συνδικάτο UNI έκαναν συγκέντρωση έξω από τα γραφεία της Προσεγούρ, μιας ισπανικής εταιρείας που πρόσφατα διέλυσε ένα σωματείο.
Στην Κολομβία, η Ενωτική Κεντρική Διοίκηση (των συνδικάτων CTC, CGT και CUT), κάλεσε κινητοποίηση που παρέμεινε για πολλή ώρα έξω από τα γραφεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην πρωτεύουσα Μπογκοτά.
Η αλληλεγγύη απλώθηκε και σε άλλες χώρες. Στο Ελ Σαλβαδόρ, διαδήλωση οργάνωσε το συνδικάτο CSTS. Στον Παναμά, η ηγεσία των συνδικάτων πήγε στην πρεσβεία της Ισπανίας και παρέδωσε ψήφισμα διαμαρτυρίας. Αντίστοιχες κινήσεις έγιναν στην Κόστα Ρίκα, την Ονδούρα, τη Γουατεμάλα, το Μεξικό και τη Δομινικανή Δημοκρατία, με τα συνδικάτα να παραδίδουν ψηφίσματα στις πρεσβείες των χωρών της Νότιας Ευρώπης.
Ο Βικτόρ Μπάες Μοσκέιρα, γενικός γραμματέας της CSA, είπε πως η κινητοποίηση αλληλεγγύης στέφθηκε με επιτυχία. “Το ευρωπαϊκό συνδικαλιστικό κίνημα στήριζε πάντα τα συνδικάτα της περιοχής μας. Είναι σημαντικό να επιστρέψουμε την αλληλεγγύη που κατά καιρούς έχουμε λάβει”. Ο γραμματέας τόνισε πως και στη Λατινική Αμερική, υπάρχουν ισχυρές προσπάθειες για περισσότερη διάλυση των εργασιακών σχέσεων, με πρότυπο τις επιθέσεις στην Ευρώπη. Χαρακτηριστικές είναι οι περιπτώσεις του Μεξικού, της Ονδούρας και της Παραγουάης. “Αυτή η καμπάνια είναι μια ταυτόχρονη διαμαρτυρία και πίεση προς τις κυβερνήσεις και των δύο πλευρών του Ατλαντικού, οι οποίες επιμένουν να επιτίθενται στα δικαιώματα των εργατών και των εργατριών”.
Νίκος Λούντος