Ιδιαίτερα πετυχημένη και μαζική ήταν η εκδήλωση που οργάνωσε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ Φθιώτιδας στη Λαμία στις 14 Νοέμβρη. Συμμετείχαν 120 άτομα, από τη Λαμία, αλλά και από διπλανές κωμοπόλεις, όπως τη Στυλίδα και την Αμφίκλεια. Η συντριπτική πλειοψηφία όσων συμμετείχαν ήταν εργαζόμενοι, ενώ υπήρχαν και φοιτητές από το ΤΕΙ της περιοχής.
Ομιλητές ήταν ο Δημήτρης Προύσαλης, πρόεδρος της ΕΛΜΕ Φθιώτιδας, ο Παναγιώτης Μαυροειδής από την Πρωτοβουλία ενάντια στο ευρώ και την ΕΕ και ο Αλέκος Αλαβάνος από το Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής.
Ο πρώτος μίλησε για τους αγώνες που έχει να δώσει το συνδικαλιστικό κίνημα για να ανατρέψει τα μέτρα λιτότητας, ο Π. Μαυροειδής επισήμανε περισσότερο την ανάγκη σύγκρουσης με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ευρώ, ενώ ο Α. Αλαβάνος εξήγησε το Σχέδιο Β΄ που στηρίζει το ΜΑΑ για να υπάρξει διέξοδος από την κρίση.
Ακολούθησαν τοποθετήσεις και παρατηρήσεις. Ο Βασίλης Ζούμπος τόνισε ότι όσο η κρίση χειροτερεύει, οι μηχανισμοί όπως είναι η ΕΕ θα γίνονται περισσότερο αντιδημοκρατικοί, ενώ ένας εργαζόμενος τόνισε ότι πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι η κρίση που περνάμε είναι κρίση υπερσυσσώρευσης. Ο Κώστας Πίττας τόνισε ότι χρειάζεται ξεκάθαρος αντικαπιταλιστικός στόχος, έδωσε μεγάλη βαρύτητα στην κατεύθυνση του εργατικού ελέγχου, ενώ επισήμανε ότι η σύγκρουση με την ΕΕ δεν είναι μόνο οικονομική, αλλά πρέπει να πιάνει και τα ζητήματα της FRONTEX και της Ευρώπης-φρούριο.
Κ.Π.
και στο Πολυτεχνείο
Στα πλαίσια του εορτασμού του Πολυτεχνείου η ΑΝΤΑΡΣΥΑ οργάνωσε εκδήλωση με θέμα «Ο Δρόμος του Νοέμβρη Επαναστατικός, συνεχίζουμε για την Αντικαπιταλιστική Ανατροπή» την Παρασκευή 16 Νοέμβρη στην μεγάλη αίθουσα του κτιρίου Γκίνη.
Τη συζήτηση άνοιξε ο Γιάννης Σηφακάκης. Αρχικά αναφέρθηκε στην επιτυχία της απεργίας σε πολλές χώρες της Ευρώπης στις 14 Νοέμβρη, ενώ έδωσε την εικόνα από τις μάχες που δίνουν οι εργαζόμενοι σε Δήμους, Πανεπιστήμια και αλλού ενάντια στις απολύσεις. Τόνισε ότι ο καπιταλισμός διεθνώς δεν έχει λύσεις ούτε οικονομικά, ούτε πολιτικά, ούτε ιδεολογικά. Πρόσθεσε ότι καθήκον της ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι να δώσει όλες τις δυνάμεις που διαθέτει για την κλιμάκωση με απεργίες διαρκείας και για να υπάρξει μεγαλύτερος συντονισμός ανάμεσα στα κομμάτια της εργατικής τάξης που παλεύουν, ενώ ταυτόχρονα χρειάζεται να ανοίγει το ζήτημα της προοπτικής.
Επισήμανε ότι το ίδιο έκανε η επαναστατική αριστερά, αν και με λιγότερες δυνάμεις και εμπειρίες, στο Πολυτεχνείο. Στην ουσία διαμορφώθηκαν δύο πτέρυγες μέσα στην αριστερά, μια ρεφορμιστική και μια επαναστατική. Εξήγησε ότι η μήτρα και οι ρίζες της ΑΝΤΑΡΣΥΑ βρίσκονται σε αυτή τη μάχη και ότι με την αξιοποίηση του αντικαπιταλιστικού προγράμματος μπορούμε να δώσουμε νικηφόρα κατεύθυνση στο κίνημα.
Ακολούθησε η εισήγηση του Παναγιώτη Σωτήρη. Τόνισε ότι εδώ και περίπου 40 χρόνια οι από πάνω επιχειρούν να ξεμπερδέψουν με το βασικό αίτημα του Πολυτεχνείου για ριζική αλλαγή, αλλά δεν τα έχουν καταφέρει. Επισήμανε ακόμα ότι η σημερινή περίοδος έχει «ανατριχιαστικές ομοιότητες» με εκείνη την περίοδο και ότι η αριστερά έχει μεγάλη ευθύνη για το πώς θα πάνε τα πράγματα. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρέπει να συμβάλει σε αυτή την προσπάθεια χωρίς να μασάει τα λόγια της, βάζοντας καθαρά τα ζητήματα για το ευρώ και την Ευρωπαϊκή Ένωση, να ανταποκριθεί στο ζήτημα της εξουσίας που θα ανοίξει. Τέλος, τόνισε ότι την κρίσιμη στιγμή θα αποδειχτεί καταλυτική η οργανωτική και πολιτική μαγιά που θα έχει δημιουργηθεί.
Έπειτα μίλησε η Μαριάννα Τσίχλη που τόνισε ότι τα βασικά αιτήματα του Πολυτεχνείου παραμένουν επίκαιρα. Εξήγησε ότι η κυβέρνηση έχει απονομιμοποιηθεί στα μάτια της πλειοψηφίας και ότι θα χρησιμοποιήσει με ακόμα μεγαλύτερη ένταση τον αυταρχισμό και την καταστολή απέναντι στο κίνημα. Έκλεισε λέγοντας ότι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ χρειάζεται να αναβαθμίσει τη δράση της πολιτικά και πρακτικά.
Στη συνέχεια πήρε το λόγο ο Άγγελος Χάγιος που έδωσε ζωντανές εικόνες από εκείνη την περίοδο αφού τότε ήταν οργανωμένος στην ΚΝΕ. Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα ήταν η παρατήρησή του ότι εκτός από τις οργανώσεις της επαναστατικής αριστεράς υπήρχαν και μέλη τόσο της ΚΝΕ όσο και του Ρήγα Φεραίου που δεν ακολουθούσαν τη γραμμή των ηγεσιών τους, να μην βάζουν αιτήματα πέρα από τα φοιτητικά. Είπε χαρακτηριστικά «υπήρχε κοινή δράση και αγωνιστική αλληλεγγύη εν βρασμώ συνελεύσεων».
Τελευταίος μίλησε ο Αλέκος Βερναρδάκης που έδωσε την εικόνα ότι κομμάτια της αριστεράς αλληθώριζαν τότε προς μια συμμαχία με αστικές δυνάμεις. Τόνισε ακόμα ότι το μόνο που έχει απομείνει στη σημερινή κυβέρνηση είναι η προπαγάνδα των ΜΜΕ και η αστυνομία.
Η εκδήλωση έκλεισε με κάλεσμα για μαζική συμμετοχή στην πορεία της 17 Νοέμβρη.