“Η κυρίαρχη άποψη που προβάλλεται στα ΜΜΕ και χρησιμοποιούν και οι ίδιοι οι φασίστες είναι ότι η Χρυσή Αυγή χτυπήθηκε λόγω της επιτυχίας της και της απόφασης της ΝΔ να βάλει τέλος στην άνοδό της. Πρόκειται για μια επιφανειακή ανάλυση” είπε ανοίγοντας τη συζήτηση ο Θανάσης Καμπαγιάννης.
“Η άρχουσα τάξη δεν άφησε την Χρυσή Αυγή να μπει στο πολιτικό σκηνικό προκειμένου να γίνει ένα κόμμα με εκλογικά ποσοστά. Ενώ ήξεραν τι πραγματικά είναι, την ενίσχυσαν, προκειμένου να πετύχουν κάτι που το κράτος δεν μπορεί να καταφέρει, να χτίσει ένα μαζικό αντιδραστικό κίνημα από τα κάτω.
Από αυτήν την άποψη η εικόνα της Χρυσής Αυγής δεν είναι εικόνα επιτυχίας αλλά αποτυχίας. Απέτυχαν στο βασικό τους στόχο, τα τάγματα εφόδου που έφτιαχναν δεν κατάφεραν να ελέγξουν τους δρόμους. Φαινόταν ήδη από το καλοκαίρι όπου όλες οι προσπάθειές τους έβρισκαν μπροστά τους ένα μαζικό αντιφασιστικό κίνημα και μετά ήρθαν οι απεργίες τον Σεπτέμβρη.
Πήλινα πόδια
Εκεί η Χ.Α επιχείρησε μια κλιμάκωση, ξεκινώντας στο Πέραμα, στη συνέχεια στο Μελιγαλά και φτάνοντας στο Κερατσίνι με τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Η μεγαλειώδης απάντηση του αντιφασιστικού κινήματος αποκάλυψε πόσο πήλινα είναι τα πόδια που στήριζαν στη φασιστική συμμορία. Εξω από τη ΓΑΔΑ, σε συμπαράσταση των αρχηγών της ήταν 150 άτομα”.
Κλείνοντας τόνισε: “Η Χ.Α βγαίνει αποδυναμωμένη, αλλά δεν έχει συντριβεί. Δεν επιτρέπεται κανένας εφησυχασμός. Το αντιφασιστικό κίνημα πρέπει να επιδιώξει την εξάρθρωση της φασιστικής συμμορίας, το κλείσιμο των γραφείων της, το κλείσιμο στην φυλακή των βουλευτών της, το σταμάτημα της χρηματοδότησης.
Και την ίδια στιγμή αυτό το κίνημα πρέπει να είναι ριζοσπαστικό. Η απάντηση στους φασίστες δεν είναι το μέτωπο του 'συνταγματικού τόξου' που προβάλλει η κυβέρνηση που έχει κάνει το Σύνταγμα κωλόχαρτο και κυβερνά με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου. Η απάντηση είναι το κοινό μέτωπο των εκατοντάδων χιλιάδων εργαζόμενων και νέων που παλεύουν ενάντια στα μνημόνια και τους φασίστες”.
Ο Δημήτρης Κουσουρής ξεκίνησε την ομιλία του αναφερόμενος στην ιστορική διάσταση του φασισμού: “Το φασιστικό φαινόμενο που είναι σε εξέλιξη είναι προϊόν της κρίσης και της εξαθλίωσης μεγάλων κομματιών του προλεταριάτου, προϊόν της κατάρρευσης του πολιτικού συστήματος, όχι μόνο των σχέσεων εκπροσώπησης, αλλά και των ίδιων των κανόνων μέσα από τους οποίους διεξάγεται το κοινοβουλευτικό παιχνίδι. Ο κοινοβουλευτισμός καθίσταται ένα άδειο κέλυφος.
Στη θέση του έρχεται μια συμμαχία της μικρής και της μεγάλης ιδιοκτησίας απέναντι σε κάθε σχέδιο ανατροπής των σχέσεων ιδιοκτησίας και αναδιανομής του πλούτου. Αυτό είναι ο φασισμός. Και εχθρός του είναι το οργανωμένο εργατικό κίνημα και οποιαδήποτε οργανωμένη αντίσταση των εργαζομένων ή των ανέργων”.
“Θα πρέπει να αντιτάξουμε έναν ταξικό εργατικό αντιφασισμό απέναντι στον υποκριτικό αστικό 'αντιφασισμό' που βλέπουμε να λειτουργεί αυτές τις μέρες σαν κολυμβήθρα του Σιλωάμ για τις δυνάμεις του αστισμού. Είναι αλήθεια ότι οι αντιστάσεις του εργατικού κινήματος, τα σωματεία, οι αντιφασιστικές συλλογικότητες, οι μεμονωμένοι αγωνιστές έχουν καταφέρει να διατηρήσουν ένα χώρο που δεν αλώθηκε από τις δυνάμεις του φασισμού και αν μιλάμε για αντιφασιστικό αγώνα, οφείλεται σε αυτούς, σε κανένα εισαγγελέα και κανένα μπάτσο. Ωστόσο, νομίζω ότι πρέπει να περάσουμε από την κουλτούρα του τι θα συμβεί από την πλευρά της κυβέρνησης στο τι θα κάνουμε. Το ερώτημα είναι πώς από εδώ και μπρος θα πείσουμε τους ανθρώπους που δεν είναι πεισμένοι, να απευθυνθούμε σε αυτούς, να αποκαλύψουμε το πραγματικό πρόσωπο του φασισμού, να ανασυγκροτήσουμε το δημόσιο χώρο, όχι απλά συγκεντρώνοντας τις δυνάμεις που είναι ούτως ή άλλως συγκεντρωμένες, αλλά έτσι ώστε να ασφυκτιά οποιαδήποτε απόπειρα συγκρότησης του φασισμού ώς μαζικό κίνημα”.
“Η γνώση της Ιστορίας ήταν πάντοτε ένα απαραίτητο όπλο αντίστασης” τόνισε από την πλευρά του ο πανεπιστημιακός Προκόπης Παπαστράτης που στην ομιλία του ανέπτυξε το παράδειγμα του Μεσοπολέμου:
“Ηταν μια πολύ σκληρή περίοδος που θα πρέπει να έχουμε υπόψη μας για να προετοιμαστούμε να μην συμβούν ξανά τα ίδια πράγματα. Μια πρώτη και βασική εξέλιξη, τότε, που ωριμάζει από καιρό και εκδηλώνεται στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο είναι η σοβιετική επανάσταση και η συνακόλουθη συσπείρωση των αστικών δημοκρατιών απέναντι στον κίνδυνο από την εξαγωγή αυτής της επανάστασης στον υπόλοιπο κόσμο.
Ανοχή
Η αντίδραση των αστικών δημοκρατιών και των αστικών κομμάτων επιτρέπει αρχικά την ανοχή στην εκδήλωση και την ανάπτυξη των φασιστικών κινημάτων και τελικά τη συνεργασία με αυτά σε τέτοιο βαθμό που τους καλούν να αναλάβουν την εξουσία. Ο φασισμός του Μουσολίνι και ο ναζισμός του Χίλτερ κατέλαβαν την εξουσία με νόμιμα μέσα, τους προσκάλεσαν να αναλάβουν την διακυβέρνηση της χώρας.
Οι λόγοι που επέτρεψαν τη νίκη του φασισμού στην Ιταλία ήταν η αδράνεια του κρατικού μηχανισμού στην αρχή, η ενίσχυση από συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα, βιομήχανους και μεγάλους γαιοκτήμονες και η επιλογή του καθεστώτος να καλέσει το Μουσολίνι. Μέσω της συνεργασίας στη Βουλή του μικρού φασιστικού κόμματος με άλλα κόμματα τους Εθνικιστές και τους Δεξιούς Φιλελεύθερους, το προκλητικά βίαιο φασιστικό κίνημα αποκτά ένα μανδύα αποδοχής, κάτω από τον οποίο απεργάζεται την κατάργηση της ιταλικής δημοκρατίας, όλα δηλαδή κινούνται 'νομότυπα'.
Τα κυρίαρχα οικονομικά στρώματα της Ιταλίας στήριξαν τον φασισμό επειδή τους εξασφάλιζε από τον 'κομμουνιστικό κίνδυνο', όπως τον πρόβαλλαν σαν ιδεολογία που στόχευε τότε σε ριζοσπαστική και επαναστατική ανατροπή της καθεστηκυίας τάξης, και επειδή χτυπούσε την εργατική τάξη και τις διεκδικήσεις της. Ο φασισμός τότε όπως και τώρα χρειάζεται έναν 'εχθρό'. Τότε οι Ιταλοί και οι Γερμανοί φασίστες επέλεξαν τους εβραίους, τους ρομά. Σήμερα εχθροί είναι οι μετανάστες που σηκώνουν στις πλάτες τους τις αμαρτίες όλου του κόσμου”.
“Εχουμε σήμερα, ίδιες εξελίξεις, σε διαφορετικές συνθήκες αλλά με ίδιους κινδύνους, που ελπίζουμε και ευχόμαστε και θα αντισταθούμε ώστε να μην εξελιχθούν στα αποτρόπαια γεγονότα της διάρκειας του Μεσοπολέμου”.
“Η κυβέρνηση δεν μπορεί να κάνει ότι δεν ήξερε. Φέτος στις 19 Γενάρη, δύο μέρες μετά τη δολοφονία του Σαχζάντ Λουκμάν από τους χρυσαυγίτες, 20.000 κόσμος πλημμύρισε το Σύνταγμα και σαράντα άλλες πόλεις στις ελληνικές πρεσβείες σε ολόκληρο τον κόσμο”, είπε η Κατερίνα Θωίδου, δημοσιογράφος από την τοπική κίνηση της ΚΕΕΡΦΑ στην Νίκαια που ξεκίνησε την τοποθέτησή της εξηγώντας πως η μάχη ενάντια στο φασισμό ήταν ξεκινημένη πιο πριν, όλο τον τελευταίο χρόνο.
Στα νοσοκομεία που σταμάτησαν τις αιμοδοσίες 'μόνο για έλληνες', τους δήμους που υπεράσπισαν τους παιδικούς σταθμούς από τις απειλές για εισβολή των νεοναζί, στις δεκάδες κινητοποιήσεις ενάντια στην προσπάθεια των νεοναζί να μπουν στις συγκοινωνίες, σε εργοστάσια, σε εργασιακούς χώρους στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.
Πολλοί τα ανακαλύψαν σήμερα, αλλά ο κόσμος στη Νίκαια ξέρει τι πάει να πει τάγματα εφόδου- από τότε που άνοιξαν τα γραφεία της Χ.Α στη γειτονιά. Το άνοιγμα των γραφείων τους σήμανε ότι κανένας μετανάστης, αλλά και ντόπιος δεν αισθανόταν ασφαλής. Οι δολοφονικές επιθέσεις γινόνταν με τις πλάτες του τοπικού αστυνομικού τμήματος στον τρίτο όροφο του οποίου ήδη από τον 2009 βασανίστηκε, υποβλήθηκε σε ηλεκτροσόκ και δολοφονήθηκε ο Μοχάμεντ Καμράν, μετανάστης από το Πακιστάν.
Απέναντι σε αυτά δεν καθήσαμε με σταυρωμένα τα χέρια. Πήραμε πρωτοβουλίες για να βγάλουμε την αντιφασιστική πλειοψηφία στο δρόμο. Τον Ιούλιο σαν ΚΕΕΡΦΑ καλέσαμε σε σύσκεψη μαζί με την Πακιστανική κοινότητα απευθυνόμενοι σε όλη την Αριστερά, σε όλα τα συνδικάτα, όλους τους μετανάστες. Ηρθαν 500 άτομα και μέσα σε μια βδομάδα διοργανώσαμε ένα τοπικό συλλαλητήριο χιλιάδων ανθρώπων που έκανε τη διαφορά. Η Χ.Α κάλεσε όλους τους υποστηρικτές της στην Αττική να πάνε στα γραφεία της στη Νίκαια, αλλά εμφανίστηκαν 100 άτομα που τα φύλαγαν τα ΜΑΤ ενώ οι δρόμοι της Νίκαιας ανήκαν στους αντιφασίστες.
Εκεί παίχτηκε το στοίχημα. Από τότε δεν αφήσαμε καμιά επίθεση της Χ.Α αναπάντητη. Δεν τους αφήσαμε να πάρουν χώρο και να ελέγξουν τους δρόμους, τις πλατείες, τη γειτονιά. Γι' αυτό σήμερα ο πυρηνάρχης τους βρίσκεται στη φυλακή και πρέπει όλοι τους να πάνε στη φυλακή, και οι αστυνομικοί που τους κάλυπταν και η κυβέρνηση που κάνει ότι δεν ήξερε τι συμβαίνει στον Πειραιά”.
“Δεν πιστεύουμε ότι αυτή η κυβέρνηση θα τσακίσει το φασισμό. Αυτό μπορεί να το κάνει μόνο το εργατικό κίνημα, είπε ξεκινώντας την ομιλία της η Ειρήνη Φωτέλλη.
“Πέρσι τέτοιον καιρό στην ΕΡΤ απεργούσαμε ενάντια στη λογοκρισία που προσπαθούσε να κάνει η κυβέρνηση που είχε σταματήσει τότε την εκπομπή του Αρβανίτη και της Κατσίμη γιατί τολμήσαν να αναρωτηθούν στον αέρα αν ο Δένδιας θα παραιτηθεί μετά τις αποκαλύψεις για τους βασανισμούς στη ΓΑΔΑ. Ακολούθησε η πράξη νομοθετικού περιεχομένου και η απόπειρα της κυβέρνησης να κλείσει την ΕΡΤ. Μετά από τέσερις μήνες, οι εργαζόμενοι είναι ακόμα μέσα. Αυτή η κυβέρνηση που κυβερνά με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, που κυνηγά με επιστρατεύσεις τις απεργίες, που καταστέλλει άγρια τις διαδηλώσεις, που βλέπει τους μετανάστες σαν 'πρόβλημα' που θα το λύσει με στρατόπεδα συγκέντρωσης δεν είναι η κυβέρνηση που θα χτυπήσει τον φασισμό και τον ρατσισμό.
Το ζήτημα είναι τι κάνουμε εμείς. Στη δουλειά μας, στο συνάδελφό μας, στα σωματεία μας. Τα αιτήματα δεν μπορεί να είναι απλά συνδικαλιστικά, πρέπει να απαντάνε στα ζητήματα όπως ο φασισμός. Αλλά και συμμετέχοντας στα συλλαλητήρια, με τον φοβερό παλμό, τα οποία και ανάγκασαν τελικά την κυβέρνηση.
Γιατί ο Δένδιας από μόνος του τίποτα απολύτως δεν θα έκανε. Δείτε πως έφτιαξαν την 'ΔΤ' που μοιράζεται το ίδιο οικόπεδο με το αρχηγείο του Δένδια, που είναι περικυκλωμένη από συρματόπλεγμα και ΜΑΤ, και έχει απέναντι τα γραφεία της Χρυσής Αυγής. Μόνο εμείς, μέσα από τις δράσεις μας είμαστε αυτοί που θα τσακίσουν τον φασισμό”.