Η μάχη στους Δήμους ενάντια στη διάλυση υπηρεσιών και τις απολύσεις

Ο Καλλικράτης ψηφίστηκε τον Μάη του 2010. Πρώτο μέλημα της κυβέρνησης του Γ. Παπανδρέου ήταν να προχωρήσει την ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης απορριμμάτων. Η τότε κυβέρνηση είχε στόχο την διαχείριση των απορριμμάτων της Αττικής να αναλάβει «Εθνικός Εργολάβος». Το σχέδιο προέβλεπε την κατασκευή τεσσάρων εργοστασίων επεξεργασίας αποβλήτων και την εκχώρηση της λειτουργίας και εκμετάλλευσής τους για 25 χρόνια σε ιδιώτη. Ο Περιφερειακός αυτός σχεδιασμός έσπασε τα μούτρα του στον πολύμηνο και ηρωικό αγώνα των κατοίκων της Κερατέας και της Φυλής ενάντια στην δημιουργία ΧΥΤΥ στην περιοχή τους.

Κατάληψη

Το Μάρτη του 2011, οι συμβασιούχοι του Δήμου Αθήνας προχωρούν σε κατάληψη του Δημαρχείου απαιτώντας να μη βρεθούν στο δρόμο εξ αιτίας της πολιτικής των περικοπών και των ιδιωτικοποιήσεων που επιβάλει ο Καλλικράτης, με αποτέλεσμα να υπολειτουργήσουν όλες οι υπηρεσίες του Δήμου όπως η Καθαριότητα, οι Παιδικοί Σταθμοί, το Βρεφοκομείο, η Διεύθυνση Αλλοδαπών, τα Δημοτικά Ιατρεία κ.α.

Η πρώτη μεγάλη σύγκρουση των εργαζόμενων στους δήμους με την πολιτική των περικοπών, των απολύσεων και των ιδιωτικοποιήσεων δόθηκε τον Οκτώβρη του 2011 ενάντια στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και τον τότε Υπουργό Εσωτερικών Καστανίδη. Απέναντι στην συνεχιζόμενη απεργία διαρκείας των εργαζόμενων στους δήμους και την τεράστια συμπαράσταση που είχαν ξεσηκώσει στις γειτονιές, στήθηκε η «συμμαχία των προθύμων» από τους Λοβέρδο, Καστανίδη, Κουκουλόπουλο και Σγουρό όπου έγιναν οι πρωτεργάτες της μεγαλύτερης αντεργατικής επίθεσης. Ο Λοβέρδος κατέθεσε υγειονομική διάταξη που υποχρεώνει τους εργαζόμενους να προχωρήσουν σε αποκομιδή, επικαλούμενος νόμο που ψηφίστηκε το 1940 επί Μεταξά. Κουκουλόπουλος και Σγουρός ανακοίνωσαν την απευθείας ανάθεση της αποκομιδής σε ιδιώτες και ο Καστανίδης άρχισε τις απειλές για απολύσεις και πλήρη ιδιωτικοποίηση της καθαριότητας και περικοπή του μισθού όσων συμμετέχουν στις καταλήψεις.

H απάντηση της ΠΟΕ ΟΤΑ ήταν “Παρεμποδίζουμε με μαζικές συγκεντρώσεις, διαμαρτυρίες τον απεργοσπαστικό μηχανισμό των ιδιωτών που στήνει η Κυβέρνηση. Κλείνουμε από αύριο όλες τις υπηρεσίες που μέχρι σήμερα λειτουργούσαν και καταλαμβάνουμε όλα τα δημοτικά κτίρια”.

Το ρεζίλεμα του Καστανίδη δεν άργησε να 'ρθει, όταν περιφέρονταν από κτίριο σε κτίριο για να δώσει συνέντευξη τύπου, βρίσκοντάς τα όλα καταλημένα από τους εργαζόμενους. Λίγο αργότερα η κυβέρνηση αναγκάζεται να παραιτηθεί.

Το Σεπτέμβρη του 2012, εργαζόμενοι στους ΟΤΑ της Θεσσαλονίκης εμπόδισαν την ανάθεση με διαγωνισμό της υπηρεσίας καθαριότητας του Δήμου Θερμαϊκού σε ιδιώτες, πραγματοποιώντας συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από την κοινότητα Περαίας. Το Νοέμβρη και το Δεκέμβρη οι Δήμοι μετατρέπονται σε κάστρα αντίστασης καθώς οι εργαζόμενοι για έναν ολόκληρο μήνα αντιστέκονταν στην νέα απόπειρα απολύσεων της κυβέρνησης που προέβλεπε το τρίτο μνημόνιο. Σε εκατοντάδες δημαρχεία οργανώνονται καταλήψεις κι ο αγώνας των υπαλλήλων στους ΟΤΑ παρασύρει εργαζόμενους από άλλους χώρους του δημοσίου, να βγουν σε κινητοποιήσεις.

Οι εργαζόμενοι στο «Βοήθεια στο Σπίτι» με τις κινητοποιήσεις τους όλα αυτά τα χρόνια εξασφάλιζαν την παράταση του προγράμματος και τη συνέχιση της λειτουργίας των κοινωνικών αυτών δομών που εξυπηρετούν δωρεάν πάνω από 100.000 ηλικιωμένους και ΑμΕΑ. Χάρη στον αγώνα τους έχουν καταφέρει να αναγκάσουν τις κυβερνήσεις να δώσουν επανειλημμένα παρατάσεις. Οι πανελλαδικές απεργίες και τα συλλαλητήρια της περασμένης χρονιάς εξασφάλισαν ότι το πρόγραμμα θα παραμείνει δημόσιο και δεν θα ξεπουληθεί στους ιδιώτες μέσω «κοινωνικών συνεταιρισμών».

Παιδικοί σταθμοί

Οι εργαζόμενοι στους παιδικούς σταθμούς έχουν δώσει και αυτοί τεράστιες μάχες. Τον Μάη του 2011, η κυβέρνηση αποφάσισε να απολύσει χιλιάδες συμβασιούχους βρεφονηπιαγωγούς και στη συνέχεια να μετακυλήσει όλο το βάρος στους μόνιμους θέλοντας να αυξήσει τις ώρες εργασίας από τις 6 στις 8. Αυτή η κίνηση σήμανε συναγερμό για τους εργαζόμενους στους παιδικούς σταθμούς που ανάγκασαν την ΠΟΕ ΟΤΑ να προκηρύξει πολυήμερες απεργιακές κινητοποιήσεις.

Τον Απρίλη του 2013, μία αιφνίδια εξαγγελία του Μανιτάκη κόντεψε να τινάξει στον αέρα τις κοινωνικές υπηρεσίες των Δήμων. Με ρύθμιση σε πολυνομοσχέδιο θα ακυρώνονται οι δικαστικές αποφάσεις που κρατούσαν στη δουλειά χιλιάδες συμβασιούχους των δήμων και οι οποίοι απειλήθηκαν με διαθεσιμότητα τους προηγούμενους μήνες. Οι εργαζόμενοι στους Δήμους απάντησαν απεργιακά. “Να προσπαθήσουμε να ανατρέψουμε τα σχέδιά τους, που εντάσσονται σε ένα ενιαίο σχεδιασμό να καταλυθεί κάθε μορφή κοινωνικών υπηρεσιών με δημόσιο χαρακτήρα και να πουληθούν όλα σε ιδιώτες μέσω του νέου οχήματος των κοινωνικών συνεταιριστικών επιχειρήσεων που ήδη έχουν έρθει σε 5-10 δήμους.” δήλωσε τότε στην Ε.Α ο Γιάννης Μπίστας, πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων Δήμου Μεταμόρφωσης.

Οι μάχες συνεχίζονται και αυτή τη χρονιά με τους εργαζόμενους των δήμων να ξαναπιάνουν το νήμα των αγώνων ενάντια στα σχέδια του νέου υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης να εφαρμόσει τη γραμμή της τρόικας και του ΔΝΤ, με την αξιολόγηση των δημοτικών υπαλλήλων με στόχο την απόλυση. Το αίτημα καμία απόλυση και σταθερή και μόνιμη δουλειά για όλους μπορεί να γίνει αίτημα όχι μόνο των εργαζόμενων στους ΟΤΑ αλλά και όλων των εργαζόμενων και των ανέργων προκειμένου να κρατηθούν οι δημόσιες κοινωνικές δομές όρθιες για όλους όσους τις έχουν ανάγκη.


Μνημόνια & Καλλικράτης - Το σφαγείο

Η εφαρμογή του Καλλικράτη από τις αρχές του 2011 έφερε τραγικές περικοπές στις δαπάνες της τοπικής αυτοδιοίκησης ταυτόχρονα με την ανάθεση στους ΟΤΑ μίας σειράς νέων αρμοδιοτήτων. Αποτέλεσμα ήταν η μεγαλύτερη πίεση για ιδιωτικοποιήσεις υπηρεσιών, η κατάργησή τους ή στην καλύτερη περίπτωση η υπολειτουργία τους.

Έτσι όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις, με την πολιτική των περικοπών στις δαπάνες που προορίζονται για την τοπική αυτοδιοίκηση, στέρησαν από τον κόσμο μία σειρά παροχές και υπηρεσίες ή τις μετέτρεψαν από δωρεάν σε ανταποδοτικές. Ταυτόχρονα μειώθηκε το προσωπικό αφού απαγορεύτηκε η πρόσληψη μονίμων και απολύθηκαν επίσης χιλιάδες συμβασιούχοι εργαζόμενοι παρόλο που κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, οι οποίες τώρα πια καλύπτονται με εργαζόμενους που προσλαμβάνονται με τα 5μηνα της “κοινωφελούς εργασίας”, με προσλήψεις μέσω ΟΑΕΔ και ΕΣΠΑ, με μισθούς κάτω από τις συμβάσεις, ή μέσω ενοικιαζόμενων από τις Μ.Κ.Ο.

Κατάρευση

Σήμερα οι δήμοι οδηγούνται σε οικονομική κατάρρευση. Οι Κ.Α.Π. (Κεντρικοί Αυτοτελείς Πόροι) έχουν μειωθεί πάνω από 60%. Ακόμη μεγαλύτερη υπήρξε η μείωση της ΣΑΤΑ (επιχορήγηση για επισκευές, συντηρήσεις και μικρές επενδύσεις). Από το 2010 μέχρι σήμερα, με την εφαρμογή του «Καλλικράτη», οι Δήμοι από 1.034 έγιναν 325. Τα Νομικά Πρόσωπα και οι Επιχειρήσεις των δήμων μειώθηκαν από 5.880 σε 1.138, οι Σχολικές Επιτροπές από 9.000 σε 850. Σε ό,τι αφορά το προσωπικό, οι αποχωρήσεις των εργαζομένων στους δήμους στη διετία 2010-2012 ξεπέρασαν τις 6.000, ενώ ο αριθμός των συμβασιούχων έχει μειωθεί περισσότερο από 60%.

Το άμεσο αποτέλεσμα του κλεισίματος των δημοτικών επιχειρήσεων είναι να διαλυθούν οι κοινωνικές δομές σε κάθε δήμο, αφού οι περισσότερες δημοτικές επιχειρήσεις είναι κοινωνικού χαρακτήρα. Οι περικοπές έχουν τραγικές συνέπειες σε μία σειρά κοινωνικές παροχές και υποδομές όπως στις κοινωνικές υπηρεσίες πρόνοιας, την καθαριότητα, το πράσινο, τους παιδικούς και βρεφονηπιακούς σταθμούς, το «Βοήθεια στο Σπίτι», τη μεταφορά μαθητών, τα δημοτικά ιατρεία, τα κέντρα δημιουργικής απασχόλησης, τα ΚΑΠΗ, τα δημοτικά ωδεία, τα προγράμματα μαζικού αθλητισμού και κάθε άλλη δομή που ελάφρυνε τους δημότες, τις οικογένειες κύρια των χαμηλών εισοδημάτων, τις γυναίκες, τα ΑΜΕΑ και άλλες ευάλωτες κοινωνικές ομάδες από τα βάρη της καθημερινής ζωής.

Αυτή είναι η κατεύθυνση που επιβάλλεται ακόμα και με το ζόρι από τα πάνω. Οι εκατοντάδες υπερχρεωμένοι ΟΤΑ (υπολογίζονται στο 90% του συνόλου) μπαίνουν αυτόματα στην επιτήρηση και έλεγχο και τους αφαιρείται η δυνατότητα για οποιοδήποτε κοινωνικό έργο και δράση. Αυτό επιτυγχάνεται με το λεγόμενο «οικονομικό παρατηρητήριο», που έχει στηθεί για να παρακολουθεί την πορεία εκτέλεσης των προϋπολογισμών των δήμων και σε οποιαδήποτε παρέκκλιση υποχρεώνει αμέσως τους Δήμους σε αναμόρφωση και περικοπές, ειδάλλως μπαίνει σε καθεστώς επιτροπείας  και σκληρής προσαρμογής.

Ο Ευριπίδης Στυλιανίδης πρώην υπουργός Εσωτερικών είχε σε συνέντευξή του το Σεπτέμβρη του 2012 παραδεχτεί: “Πράγματι οι δήμοι είναι πρωταθλητές στις περικοπές. Ωστόσο, ήρθε πια η ώρα να επενδύσουν στα συγκριτικά τους πλεονεκτήματα προκειμένου να βρουν νέους πόρους χρηματοδότησης και εσόδων. Εξαντλήθηκε πλέον ο παραδοσιακός ρόλος του Κράτους ως κεντρικού χρηματοδότη. Ο ρόλος του πρέπει να είναι συμπληρωματικός: να δίνει την πρώτη ώθηση, να διαμορφώνει το απαραίτητο θεσμικό πλαίσιο και να υποστηρίζει τεχνοκρατικά τις προσπάθειες που γίνονται”.

Από το 2011 έχει ψηφιστεί νόμος προκειμένου να ανοίξει ο δρόμος στους δήμους να βρουν άλλες πηγές χρηματοδότησης μέσα από τη δημιουργία των “Κοινωνικών Συνεταιριστικών Επιχειρήσεων” που θα βάλουν τέλος στην κοινωνική πολιτική και τις κοινωνικές δομές των ΟΤΑ, οι οποίες έτσι θα παραχωρηθούν σε ιδιώτες. Η οικονομική πολιτική σε συνδυασμό με το θεσμικό πλαίσιο που έχει ήδη διαμορφωθεί με τα ΣΔΙΤ και τις συμβάσεις παραχώρησης, έχει στρώσει το έδαφος παράδοσης των ΟΤΑ στα επιχειρηματικά συμφέροντα.

Το παράδειγμα των παιδικών σταθμών είναι το πιο εξόφθαλμο. Όπως καταγγέλλει η πρόεδρος του Πανελλήνιου Συνδέσμου Βρεφονηπιαγωγών Λ. Καλαϊτζή σε παλιότερη συνέντευξή της στην Ελευθεροτυπία: “Δεν υπάρχουν λέξεις για να περιγράψουμε την κατάσταση. Ο θεσμός της προσχολικής αγωγής βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού. Το μόνο που μπορούμε να πούμε είναι ότι δεν πάει άλλο. Το 86% των τμημάτων στους δημοτικούς παιδικούς σταθμούς της χώρας έχει υπεράριθμα παιδιά. Το 73% θα λειτουργήσει με ελλείψεις σε εκπαιδευτικό προσωπικό, ενώ της ίδιας τάξεως είναι και οι ελλείψεις σε παιδαγωγικό υλικό, αλλά και σε υπηρεσίες καθαριότητας. Λειτουργούν τμήματα με 18 βρέφη (έξι μηνών μέχρι 2,5 χρόνων), με μία παιδαγωγό. Σύμφωνα με τα ισχύοντα, η αναλογία είναι 8 βρέφη με δύο παιδαγωγούς και μία βοηθό”.

Ταυτόχρονα, χιλιάδες παιδιά μένουν εκτός παιδικών σταθμών. Τα κοινωνικοοικονομικά κριτήρια που τίθενται στην επιλογή των αιτήσεων για εγγραφή, σε πολλούς δήμους αποκλείουν τις άνεργες μητέρες, τις ανασφάλιστες, τις μετανάστριες με «μαύρη» εργασία που δεν έχουν ένσημα και δεν μπορούν να κάνουν ούτε αίτηση. Επιπλέον καταργήθηκε το επίδομα του ΙΚΑ στα νέα ζευγάρια για παιδικό σταθμό των παιδιών τους, αφού ο κανονισμός του ΕΟΠΥΥ δεν προβλέπει τέτοιες παροχές. Τα τροφεία κυμαίνονται από 25 ώς και 150 ευρώ το μήνα ανάλογα με το εισόδημα. Φέτος αντί επιδόματος δόθηκε μια επιδότηση μέσω ΕΣΠΑ για κάθε παιδί η οποία δίνεται είτε σε δημοτικούς είτε σε ιδιωτικούς σταθμούς. Έτσι από τη μία διαλύονται οι δημοτικοί και από την άλλη ενισχύονται οι ιδιωτικοί παιδικοί σταθμοί.

Το «Βοήθεια στο Σπίτι» είναι άλλη μία κοινωνική παροχή που εξυπηρετεί σήμερα πάνω από 100.000 ηλικιωμένους και παρόλα αυτά βρίσκεται στον αέρα, αφού το πρόγραμμα έχει παραταθεί μέχρι το Σεπτέμβρη του 2014. Η συγκεκριμένη δομή βρίσκεται κυριολεκτικά ένα βήμα πριν την κατάρρευση, καθώς σε πολλούς δήμους οι εργαζόμενοι που είναι συνολικά 3.300 άτομα παραμένουν απλήρωτοι έως και οκτώ μήνες.

Μέγγενη

“Οι κοινωνικές υπηρεσίες των δήμων έχουν μπει στη μέγγενη των μνημονίων και του Καλλικράτη” μας περιγράφει ο Δημήτρης Καλπίδης, μέλος ΔΣ του Συλλόγου Εργαζομένων του Δήμου Κορυδαλλού. “Για παράδειγμα στην Καθαριότητα εξαιτίας των τεράστιων ελλείψεων που υπάρχουν σε εξοπλισμό και προσωπικό, η αποκομιδή των σκουπιδιών έχει φτάσει να γίνεται εκ περιτροπής. Το προσωπικό που έχει συνταξιοδοτηθεί αντικαθίσταται με 5μηνα κοινωφελούς εργασίας, με αποτέλεσμα να στελεχώνονται με εργαζόμενους των 490 ευρώ, με εργασιακές σχέσεις λάστιχο που δεν έχουν δικαίωμα να πάρουν άδεια ακόμα και αν αρρωστήσουν.

Στο Δήμο Κορυδαλλού έχουν κλείσει 5 παιδικοί σταθμοί και τα ΚΔΑΠ (Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης). Δεν έχουν δοθεί επίσης τα λεφτά των σχολικών επιτροπών. Οι Δήμοι έχουν αναλάβει τη συντήρηση των σχολείων, το βάψιμο, τα υδραυλικά, τα ηλεκτρολογικά. Δεν υπάρχουν όμως χρήματα ούτε για να αγοραστεί ένα ρόλο ή ένα πινέλο, με αποτέλεσμα οι γονείς να βάζουν συνέχεια το χέρι στην τσέπη προκειμένου να συντηρηθούν τα σχολεία. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Δήμος διαθέτει μόνο ένα φορτηγάκι για τις υπηρεσίες πρασίνου και την Αυτεπιστασία. Ετσι αναγκαζόμαστε οι εργαζόμενοι να χρησιμοποιούμε τα δικά μας μεταφορικά μέσα για δουλειές του δήμου και να πληρώνουμε από την τσέπη μας ακόμα και τη βενζίνη, παρά το γεγονός ότι έχουμε υποστεί τεράστιες περικοπές στους μισθούς μας. Στην ουσία οι Δήμοι θα μετατραπούν σιγά σιγά σε ΚΕΠ που θα εκδίδουν μόνο πιστοποιητικά, ενώ οι κοινωνικές υπηρεσίες και η καθαριότητα οδεύουν κατευθείαν προς την ιδιωτικοποίηση”.


Δυνατή αντικαπιταλιστική Αριστερά

«Η πολιτική της κυβέρνησης και της τρόικα έχει οδηγήσει σε ολοκληρωτική διάλυση του κοινωνικού κράτους και των υποδομών της τοπικής αυτοδιοίκησης» μας είπε ο Γιάννης Κούτρας περιφερειακός Σύμβουλος της «Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς-Ανταρσία» Κ. Μακεδονίας.

«Οι τεράστιες περικοπές έχουν ως αποτέλεσμα μια σειρά από έργα υποδομής (πχ η συντήρηση του οδικού δικτύου, η κατασκευή αρδευτικών ή αντιπλημμυρικών έργων) να οδηγούνται σε διάλυση ή σε ιδιώτες εργολάβους. Σε μια πρόσφατη συζήτηση που έγινε στο περιφερειακό Συμβούλιο για τον Περιφερειακό Θεσσαλονίκης που είχε πλημμυρίσει αποκαλύφθηκε ότι ο μηχανισμός της Περιφέρειας για την αντιμετώπιση έκτακτων καιρικών φαινομένων είναι ανεπαρκής. Άλλο παράδειγμα είναι ότι ακόμα και η μελέτη για την καταλληλότητα των υδάτων είτε για ιχθυοκαλλιέργειες είτε για το αν είναι πόσιμο ανατίθεται σε ιδιωτικές εταιρείες γιατί δεν υπάρχουν ανάλογες δημόσιες υπηρεσίες και προσωπικό. Ο Προϋπολογισμός της περιφέρειας είναι απίστευτα μικρός με αποτέλεσμα απλά να διεκπεραιώνει κάποιες υποθέσεις. Εμείς μέσα στα περιφερειακά συμβούλια αναδεικνύουμε τα προβλήματα, καταψηφίζουμε τις περικοπές και κάνουμε τη γενίκευση, εξηγώντας ότι η διαγραφή του χρέους θα μπορέσει να εξοικονομήσει πόρους για τις κοινωνικές ανάγκες».

Στο μισό

«Οι προϋπολογισμοί των τελευταίων χρόνων σε δήμους και περιφέρειες έχουν μειωθεί σε τραγικό βαθμό», δήλωσε στην Εργατική Αλληλεγγύη ο Σεραφείμ Ρίζος Περιφερειακός Σύμβουλος της Αντικαπιταλιστικής Αριστερής Παρέμβασης στην Κρήτη. «Κάθε χρόνο οι Κεντρικοί Αυτοτελείς Πόροι (ΚΑΠ) μειώνονται στο μισό του προηγούμενου. Οι συνέπειες αυτής της πολιτικής είναι ότι το κράτος εγκαταλείπει σιγά σιγά κάθε υπηρεσία που ανακουφίζει τους αγρότες, τους εργαζόμενους, τη νεολαία, τους ανέργους που μεταφέρεται στους ιδιώτες. Για παράδειγμα στην Περιφέρεια Κρήτης έχουν περικοπεί οι πόροι που πήγαιναν για την προστασία της αγροτικής παραγωγής, όπως η δακοκτονία.

Υπάρχει επίσης πρόβλημα με τα κονδύλια για τη μεταφορά των μαθητών τα οποία επειδή δεν μπορούν να καλυφθούν από τους Δήμους καλύπτονται από την Περιφέρεια, που υπογράφει συμβάσεις με τα ΚΤΕΛ και αυτά με τη σειρά τους υπενοικιάζουν ακόμα και ταξί.

Από την περίοδο του Λοβέρδου η κυβέρνηση θέλει τα τρία νοσοκομεία που βρίσκονται στο Λασίθι να τα συγχωνεύσει σε ένα. Εμείς πολλές φορές φέραμε το θέμα στο Περιφερειακό Συμβούλιο απαιτώντας να πάρει απόφαση ενάντια στη συγχώνευση. Το συμβούλιο δεν ανταποκρίθηκε στην πρότασή μας. Όταν όμως έκανε ντου ο κόσμος της περιοχής μέσα στο Περιφερειακό συμβούλιο με τα πανό του, τότε αναγκάστηκαν να προσαρμοστούν και εμείς βγήκαμε δικαιωμένοι. Δώσαμε επίσης τη μάχη για να μην περάσει το προτεινόμενο σχέδιο του Περιφερειακού Σχεδιασμού Αναθεώρησης των Στερεών Αποβλήτων (ΠΕΣΔΑ) έχοντας την τοποθέτηση ότι μέσω αυτού προωθείται η ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης απορριμμάτων και ταυτόχρονα η μόλυνση του υδροφόρου ορίζοντα με καταστροφικές επιπτώσεις για την ποιότητα ζωής των κατοίκων».

«Το Σαββατοκύριακο 25-26 Γενάρη έγινε στο Περιφερειακό Συμβούλιο Ιονίων Νήσων απολογισμός πεπραγμένων της προηγούμενης χρονιάς. Φάνηκε πολύ καθαρά ότι η Περιφέρεια εφάρμοσε μια πολιτική σκληρών περικοπών σε βάρος των κοινωνικών δομών», μας είπε η Τόνια Λαχανιώτη Περιφερειακή Σύμβουλος Ιονίων Νήσων με την Αντικαπιταλιστική Αριστερά στα Ιόνια. «Εμείς μαζί με τους εργαζόμενους και τη νεολαία της περιοχής κάνουμε το δικό μας απολογισμό για τους αγώνες που δώσαμε μέσα και έξω από αυτό. Οι γονείς και οι μαθητές πάλεψαν για να μην κοπεί η δωρεάν μεταφορά των μαθητών. Μαζί με το σωματείο των εργαζομένων στο Νοσοκομείο Ζακύνθου κάναμε παρεμβάσεις στο Περιφερειακό Συμβούλιο και τους αναγκάσαμε να το αναχρηματοδοτήσουν για να μην κλείσει. Όσον αφορά το θέμα των Ιδιωτικοποιήσεων μπλοκάραμε την ιδιωτικοποίηση του Ερημίτη στην Κέρκυρα και αντιταχθήκαμε στο ξεπούλημα της κεντρικής παραλιακής ζώνης στη Λευκάδα και άλλων παραλιών, στη Βασιλική και στις Κάτω Αλυκές, μέσω ΤΑΙΠΕΔ. Επίσης δεν επιτρέψαμε να γίνει Αιολικό Πάρκο στον Παντοκράτορα στην Κέρκυρα την δημιουργία ΧΥΤΑ στη Ζάκυνθο. Όλα αυτά τα καταφέραμε γιατί αναγκάσαμε όλη την Αριστερά να έχει μια κοινή στάση και αντιμετώπιση και επειδή πάντα προσπαθούμε να έχουμε σύνδεση με τον κόσμο που τα παλεύει με τα σωματεία και τις Επιτροπές Κατοίκων».