Αντιρατσιστικό και αντιφασιστικό κίνημα
Μετανάστες και πρόσφυγες - κοινός αγώνας

Το μπλοκ της Πακιστανικής Κοινότητας στις 18 Μάρτη στην Αθήνα

Αλληλέγγυες στους πρόσφυγες είναι οι κοινότητες των μεταναστών με δεκαετίες αγώνων ενάντια στο ρατσισμό στην Ελλάδα, οι οποίες είχαν πάρει αποφάσεις να στηρίξουν τη διαδήλωση της 18 Μάρτη. Η Πακιστανική και η Μπαγκλαντεσιανή κοινότητα βάδισαν με οργανωμένα μπλοκ και πανό «Refugees welcome», ενώ και οι αφρικανικές κοινότητες συμμετείχαν σε διάφορα σημεία της διαδήλωσης. 

Στην κοινή συνέντευξη τύπου που δόθηκε τις παραμονές της διαδήλωσης έξω από τη Βουλή, η Λορέτα Μακκόλεϊ, από την Ένωση Αφρικανών Γυναικών δήλωσε: «Στις 18 θα είμαστε όλοι μαζί. Ο αγώνας συνεχίζεται. Τα προβλήματα των μεταναστών και των προσφύγων δεν πάνε πουθενά. Όπως ήταν, έτσι είναι μέχρι τώρα. Το κακό που έχουνε όλες οι κυβερνήσεις είναι ότι έχουν κάνει συμφωνία με τις αφρικανικές κυβερνήσεις, με τους δικτάτορες. Γιατί αυτοί που είναι εκεί είναι δικτάτορες. Έχουμε πόλεμο, έχουμε πείνα στην Αφρική. Αλλά η ΕΕ, όταν είναι για δουλειά, φέρνει τους Αφρικανούς για να δουλεύουν. 

Τώρα που είναι πρόσφυγες, δε συμφωνεί. Τώρα αυτή η συμφωνία που έχει κάνει με τους δικτάτορες, που δεν αναγνωρίζουν ότι είναι πρόσφυγες αυτοί που έρχονται από την Αφρική, να σταματήσει. Εμείς θα δώσουμε αγώνα μέχρι τέλους. Ακόμα δεν έχουν κάνει τίποτα για τα παιδιά που γεννιούνται εδώ και θα έπρεπε να έχουν την ελληνική ιθαγένεια. Όσο κρατάνε πίσω τα δικαιώματά μας, τόσο άσχημα θα είναι, τόσο δίνουν δύναμη στην ακροδεξιά και τους ρατσιστές. Έχουν αυξηθεί οι ρατσιστικές επιθέσεις. Πρέπει να σταματήσει αυτό, γι’ αυτό εμείς, η Ένωση Γυναικών της Αφρικής, θα δώσουμε στις 18 πάλι τη μάχη». 

Δυνάμεις

Ο Τζαβέντ Ασλάμ, πρόεδρος της Πακιστανικής Κοινότητας είπε: «Η Πακιστανική Κοινότητα Ελλάδας, η Μπαγκλαντεσιανή Κοινότητα, η Σενεγαλέζικη Κοινότητα θα βάλουμε τις δυνάμεις μας στις 18 Μάρτη. Ο φασισμός και ο ρατσισμός συνεχίζουν ακόμα και χρειάζονται πολλά πράγματα για να σταματήσουν. Γίνονται επιθέσεις στην Κορυτσά και στον Ασπρόπυργο τους τελευταίους έξι μήνες. Ρατσιστικές επιθέσεις, πάνω από 30. 

Στην Κορυτσά, στο Μενίδι, δεν έχει συλληφθεί κανείς, να συλληφθούν. Ακούμε και για εκλογές και δεν έχουμε ακόμα δικαίωμα ψήφου. Μένουμε εδώ 20 χρόνια. Τα παιδιά μας είναι 5 χρονών και μέχρι να πάρουν βίζα θα έχουν φτάσει 15-20 χρονών. Αυτά τα πράγματα είναι ισλαμοφοβικά και ρατσιστικά, να τελειώσουν. Η κυβέρνηση λέγεται αριστερή, αλλά δεν έχει κλείσει τα στρατόπεδα. Υπάρχουν πολλά προβλήματα. Αν λέγονται κέντρα φιλοξενίας τότε να δίνουν φιλοξενία! Να προσέχουν την υγεία, να μη ζουν οι άνθρωποι με κατσαρίδες και ποντίκια. Για αυτούς τους λόγους λέμε: θέλουμε δικαίωμα ψήφου, θέλουμε να κλείσουν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, θέλουμε σεβασμό σε όλα τα δικαιώματα, δε θέλουμε οι ξένοι να ζούνε κάπου αλλού, θέλουμε να ζούμε όλοι μαζί μια ανθρώπινη ζωή. Εμείς όλοι ενωμένοι θα δώσουμε τη μάχη να σταματήσει ο ρατσισμός και ο φασισμός».

Στην συγκέντρωση στην πλατεία Ομόνοιας στις 18/3, ο Αριφουραχμάν Σιράζ απεύθυνε χαιρετισμό εκ μέρους της Κοινότητας Μπαγκλαντές, λέγοντας από το βήμα: «Συντρόφισσες και σύντροφοι, την εκλογή του Τραμπ πανηγυρίζουν οι φασίστες και οι ρατσιστές σε όλο τον κόσμο. Εμείς σε κάθε γωνία θα τσακίσουμε το φασισμό. Σήμερα που είμαστε όλοι μαζί ενωμένοι, μπορούμε να νικήσουμε και το ρατσισμό και τους φασίστες».

Οι πρόσφυγες οργανώνονται 

Η εντυπωσιακά οργανωμένη παρουσία των Σύρων και Αφγανών προσφύγων από τα στρατόπεδα και τις καταλήψεις στέγης στα συλλαλητήρια της 18 Μάρτη, ήταν αποτέλεσμα όχι μόνο της συστηματικής δουλειάς που γινόταν όλο το προηγούμενο διάστημα απ’ έξω, αλλά κυρίως της οργανωμένης δράσης των ίδιων των προσφύγων από μέσα. Από τις διαδηλώσεις έξω από τα στρατόπεδα και τις εξορμήσεις πόρτα-πόρτα ώστε να φτάσει η ενημέρωση για τις διαδηλώσεις σε κάθε πρόσφυγα, μέχρι την ίδια τη μέρα (λίστα με συμμετέχοντες/ουσες στη διαδήλωση για να μπουν στα πούλμαν, περιφρούρηση μπλοκ, οργάνωση επιστροφής κλπ), ο ρόλος των προσφύγων στη διαδήλωση της 18 Μάρτη δεν ήταν μόνο η συμμετοχή, αλλά και η οργάνωση. Ενδεικτικό της αποφασιστικότητάς τους είναι το παράδειγμα του Σχιστού.

Όπως ανέφεραν οι πρόσφυγες που ασχολήθηκαν με το κατέβασμα του μπλοκ του στρατοπέδου, τις παραμονές της 18 Μάρτη η οργάνωση Save the children που δραστηριοποιείται εκεί, πρότεινε εκδρομή για 300 προσφυγόπουλα, ανήμερα της διαδήλωσης. Τα παιδιά θα έφευγαν 11πμ από το στρατόπεδο, για να επιστρέψουν… 3μμ!

Οι πρόσφυγες που οργάνωναν μέσα στο στρατόπεδο είχαν καθαρό ότι η εκδρομή αυτή αποτελούσε κίνδυνο για τη μαζικότητα της συμμετοχής του Σχιστού στην αντιρατσιστική ημέρα δράσης. Και αντιμετώπισαν την επιλογή που είχαν να κάνουν με πολιτικό κριτήριο, πείθοντας το μεγαλύτερο μέρος των οικογενειών να μη δεχτεί να πάνε τα παιδιά τους εκδρομή τη συγκεκριμένη μέρα. Μάλιστα το πρωί της 18 Μάρτη, έκαναν γύρα με τη ντουντούκα για να υπενθυμίσουν σε όλες και όλους τη διαδήλωση και τη συμμετοχή του στρατοπέδου σ’ αυτή.

Αντίστοιχα στη Μαλακάσα, με τις διαδικασίες των κατοίκων του στρατοπέδου (συνέλευση, αντιπρόσωποι) οι πρόσφυγες είχαν συλλογικά αποφασίσει να δοθεί η δυνατότητα σε όσο το δυνατόν περισσότερες γυναίκες και παιδιά να διαδηλώσουν. Έτσι, όταν εμφανίστηκαν περισσότεροι διαδηλωτές απ’ όσους είχαν προβλέψει, κάποιοι πρόσφυγες επέλεξαν να κατέβουν με το τρένο στη διαδήλωση για να μπορέσουν οι γυναίκες και τα παιδιά να μπουν στα πούλμαν.