Για την Τρίτη 25 Απρίλη είχε προγραμματιστεί η πρώτη συνεδρίαση της Εξεταστικής Επιτροπής για τα σκάνδαλα στο χώρο της Υγείας. Όλες τις προηγούμενες μέρες, το θέμα είχε απασχολήσει τα πρωτοσέλιδα και τα παράθυρα της τηλεόρασης είτε με τις κόντρες μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Νέας Δημοκρατίας είτε με τις εσωτερικές «έριδες» μέσα στη ΝΔ.
Τελικά, η Βουλή υπερψήφισε την πρόταση της κυβέρνησης που πρότεινε να εξεταστούν τα πεπραγμένα στο χώρο της Υγείας από το 1997 μέχρι το 2015, ενώ μειοψήφισε η πρόταση της Νέας Δημοκρατίας που πρότεινε να ερευνηθεί και η περίοδος των δύο τελευταίων χρόνων της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Τα «κεφάλαια» που θα ελέγξει η Επιτροπή, σύμφωνα με την απόφαση της Βουλής, είναι η δράση του ΚΕΕΛΠΝΟ, η τιμολόγηση των φαρμάκων και το ξεπούλημα του νοσοκομείου Ερρίκος Ντυνάν.
Πραγματικά, και στα τρία αυτά «κεφάλαια» μπορεί κανείς να βρει ευθύνες των εκάστοτε υπουργών ή των παρατρεχάμενών τους, αλλά πολύς κόσμος αντιμετωπίζει (και αυτή) την Επιτροπή ως προπέτασμα καπνού για το τέταρτο Μνημόνιο που πλησιάζει, καθώς τελειώνει ο χρόνος για την κυβέρνηση.
Η Επιτροπή μπορεί να βγάλει ή να μην βγάλει αποφάσεις κατά των σκανδάλων που αφορούν τα τρία παραπάνω «κεφάλαια». Ένα είναι σίγουρο: δεν θα ακουμπήσει τη ρίζα αυτών των σκανδάλων. Η ρίζα τους είναι η εισβολή των ιδιωτών στη δημόσια Υγεία και τα ιδιωτικό-οικονομικά κριτήρια με τα οποία λειτουργούν πολλά κομμάτια της.
Κριτήριο
Όσο θα μπαίνει το κριτήριο του κέρδους, θα υπάρχουν συνεχή περιστατικά διαφθοράς, μίζες και σκάνδαλα που στην τελική οδηγούν στη διάλυση της δημόσιας Υγείας και στη χειροτέρευση των συνθηκών εργασίας για τους γιατρούς, τους νοσηλευτές και τους υπόλοιπους εργαζόμενους.
Άλλωστε, οι τελευταίοι μήνες σημαδεύτηκαν από το σκάνδαλο της φαρμακοβιομηχανίας Novartis, μιας εταιρίας που λογίζεται στις 3 πρώτες του κόσμου για τον κλάδο της από το Forbes. Ένα σκάνδαλο που συντάραξε όχι μόνο την Ελλάδα, αλλά ολόκληρο τον κόσμο εξαιτίας των διαβόητων «δραστηριοτήτων» της συγκεκριμένης πολυεθνικής.
Η άλλη επιβεβαίωση έρχεται από την εικόνα της ιδιωτικής Υγείας, όπου επίσης επικρατούν αντίστοιχες πρακτικές. Ένα μόνο παράδειγμα είναι η περίπτωση της κλινικής Νέον Αθήναιον που πέταξε τους εργαζόμενούς της στο δρόμο, δηλώνοντας πτώχευση.
Το μόνο αντίδοτο στα σκάνδαλα είναι η κρατικοποίηση όλων των μονάδων της Υγείας και της φαρμακοβιομηχανίας, το πέταγμα των ιδιωτικών συμφερόντων έξω από τα νοσοκομεία και την πρωτοβάθμια Υγεία και ο έλεγχος από τους ίδιους τους εργαζόμενους.
Καμιά Εξεταστική Επιτροπή δεν μπορεί (και δεν θέλει) να εξασφαλίσει αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν «Υγεία για όλο το λαό, για κάθε μετανάστη και ανασφάλιστο», όπως λέει και το γνωστό σύνθημα, χωρίς τους καπιταλιστές-παράσιτα. Αυτό μπορούν να το επιβάλλουν μόνο οι ίδιοι οι εργαζόμενοι με τους αγώνες τους.