Η Αριστερά
Πώς δυναμώνουμε το αντιφασιστικό κίνημα;

Στο ΠΡΙΝ της Κυριακής φιλοξενείται ένα ολοσέλιδο άρθρο του Μπάμπη Συριόπουλου με θέμα την αντιφασιστική κινητοποίηση στον Πειραιά στις 20 Οκτώβρη, το οποίο στο μεγαλύτερο μέρος του ασχολείται με κριτική στην ΚΕΕΡΦΑ γιατί δείχνει «ανοχή απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ». Μάλιστα, το άρθρο διαφημίζεται πρωτοσέλιδα με τίτλο «Αντιφασιστικές κινητοποιήσεις χωρίς ΣΥΡΙΖΑ».

Είναι λυπηρό να υπάρχουν απόψεις (και πράξεις) που νομίζουν ότι δυναμώνουν μια αντιφασιστική κινητοποίηση κυνηγώντας κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ που συμμετέχει. Την ώρα που η αστυνομία (υπό την πολιτική ηγεσία της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ) προστατεύει μια σύναξη της Χρυσής Αυγής από μια αντιφασιστική συγκέντρωση, η παρουσία μελών του ΣΥΡΙΖΑ ανάμεσα στους αντιφασίστες είναι καλοδεχούμενη ακριβώς γιατί αναδεικνύει ότι η κυβερνητική πολιτική της προστασίας για τους χρυσαυγίτες αποδοκιμάζεται και από τον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ. Δηλαδή, αν τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ που κατέβηκαν στο αντιφασιστικό συλλαλητήριο στον Πειραιά είχαν μείνει σπίτι τους τότε δεν θα ήταν «πλυντήριο» για τον Τόσκα, τον Τσίπρα και την κυβέρνηση;

Αυτά μπορεί να μοιάζουν αυτονόητα, ωστόσο ο αρθρογράφος επιμένει αναφέροντας επικριτικά την παρουσία του Πέτρου Κωνσταντίνου σε συνέντευξη τύπου που οργάνωσε η Πακιστανική Κοινότητα και στην οποία συμμετείχε ο Πάνος Λάμπρου του ΣΥΡΙΖΑ. Εδώ το πράγμα γίνεται εξοργιστικό. Η ΚΕΕΡΦΑ και η Πακιστανική Κοινότητα είναι αυτές που άνοιξαν το μέτωπο ενάντια στις χρυσαυγίτικες επιθέσεις κατά των μεταναστών εργατών γης στην Γκορυτσά του Ασπρόπυργου. Οργάνωσαν συλλαλητήριο μέσα στην Γκορυτσά όταν θεωριόταν άβατο για τους αντιφασίστες, αντιμετώπισαν τις επιθέσεις της αστυνομίας και απαίτησαν  να σπάσει η ασυλία της τοπικής φασιστικής συμμορίας.  Αλίμονο αν ο συντονιστής της ΚΕΕΡΦΑ απείχε από τη συνέντευξη της Πακιστανικής Κοινότητας επειδή το τμήμα δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ αναγκάστηκε να παραστεί.

Σύμβολο

Τα ίδια ισχύουν και για την άλλη καταγγελία του αρθρογράφου, σχετικά με την παρουσία της Κωνσταντίνας Κούνεβα στη Διεθνή Συνάντηση που οργάνωσε η ΚΕΕΡΦΑ. Η Κούνεβα είναι σύμβολο του πώς οι φασίστες στοχοποιούν τις εργάτριες μετανάστριες που έχουν την τόλμη να συνδικαλίζονται. Είχε δεχτεί φριχτή επίθεση και οι δράστες ακόμη και σήμερα με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ παραμένουν «άγνωστοι». Ο χαιρετισμός της προς τη Συνάντηση της ΚΕΕΡΦΑ είναι παρότρυνση για όλους να κάνουν το αντιφασιστικό τους καθήκον.

Ας έρθουμε τώρα και στην προσπάθεια του αρθρογράφου να θεωρητικοποιήσει το ζήτημα επικρίνοντας το ΣΕΚ για την εφαρμογή του Ενιαίου Μετώπου. Αποτελεί λαθροχειρία να εμφανίζεται το ΣΕΚ και η ΚΕΕΡΦΑ ως οπαδοί της πολιτικής του «δημοκρατικού τόξου». Το ΣΕΚ πρωτοστάτησε στην ίδρυση της ΚΕΕΡΦΑ, η οποία έγινε ακριβώς επειδή η αντιφασιστική πάλη δεν μπορεί να αφεθεί στα χέρια των κοινοβουλευτικών κομμάτων που ταυτίζουν τη δημοκρατία με τον εαυτό τους. Η ΚΕΕΡΦΑ έβγαλε τον αντιφασισμό στο δρόμο ήδη το 2009, όταν το «δημοκρατικό τόξο» ισχυριζόταν είτε ότι το ΛΑΟΣ (πολύ περισσότερο η Χρυσή Αυγή) δεν αποτελεί απειλή, είτε ότι η απομόνωση αυτής της απειλής θα γίνει κοινοβουλευτικά. Τη συνέχεια την ξέρουμε όλοι: το «τόξο» έβαλε το ΛΑΟΣ στην κυβέρνηση και αναγνώρισε τη Χρυσή Αυγή ως «νόμιμο κόμμα», ενώ η ΚΕΕΡΦΑ έδωσε και δίνει όλες τις μάχες για να τσακίσουμε τους νεοναζί σε κάθε γειτονιά.

Οι απόπειρες του αρθρογράφου να ισχυριστεί ότι σήμερα η πολιτική του Ενιαίου Μετώπου έχει γίνει… λαϊκομετωπική επειδή «δεν υπάρχουν μαζικά κόμματα-έστω ρεφορμιστικά- που να εκφράζουν την εργατική τάξη στον αναπτυγμένο καπιταλιστικό κόσμο, ενώ η πλειοψηφία των εργαζόμενων είναι έξω από τα συνδικάτα» θα ήταν για γέλια αν δεν ήταν τόσο τραγικές. Φανερώνουν άγνοια για τις συνθήκες της εργατικής τάξης τόσο την περίοδο της δεκαετίας του 1920 μετά την ήττα των επαναστάσεων στη Γερμανία, την Ουγγαρία και την Ιταλία, όσο και για τη σημερινή περίοδο με τα φαινόμενα Σάντερς, Κόρμπιν, Μελανσόν, Ποδέμος κλπ. Ουσιαστικά πρόκειται για μεταμοντέρνα εκδοχή της πολιτικής της Τρίτης Περιόδου, της πολιτικής που βάφτιζε τους σοσιαλδημοκράτες «σοσιαλφασίστες» και νόμιζε ότι «μετά τον Χίτλερ, εμείς».

Οι σύντροφοι του ΝΑΡ βρίσκονται σε διαδικασίες προσυνεδριακού διαλόγου και θα ήταν χρήσιμο να αντιμετωπίσουν αυτό το ρεύμα σκέψης που υπάρχει στις γραμμές τους. Για να βοηθήσουμε όλοι το αντιφασιστικό κίνημα να πάει μπροστά.