Η μεγαλύτερη μετακίνηση πληθυσμών από ολόκληρη τη διάρκεια του πολέμου βρίσκεται σε εξέλιξη τις τελευταίες 10 βδομάδες στη Συρία. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι κινούνται με όποιο τρόπο μπορούν προς τα τουρκικά σύνορα την ώρα που ο συριακός στρατός περικυκλώνει το Ίντλιμπ, στα βορειοδυτικά της χώρας.
Πρόκειται για οικογένειες που έχουν γίνει πρόσφυγες πολλαπλές φορές μέσα στην ίδια τη Συρία, από τις διάφορες ανταλλαγές πληθυσμών που εξελίχθηκαν. Στις τελευταίες φάσεις του πολέμου, καθώς το καθεστώς έπαιρνε στα χέρια του περιοχές που είχαν περάσει στην αντιπολίτευση, έστελνε όλον τον πληθυσμό τον οποίο θεωρούσε “μη-ελεγχόμενο”, δηλαδή μη-φιλικό προς το καθεστώς, προς πόλεις που συνέχιζαν στον έλεγχο της αντιπολίτευσης, και ιδιαίτερα στο Ίντλιμπ. Εκεί ο κόσμος έφτασε να περιμένει τα δύο τελευταία χρόνια, είτε ότι θα σωθεί από κάποια μοιρασιά της τελευταίας στιγμής στα διεθνή τραπέζια των διαπραγματεύσεων, είτε ότι θα μακελευτεί χωρίς έλεος όταν φτάσει η τελευταία έφοδος του καθεστώτος. Αυτό εξελίσσεται αυτή τη στιγμή.
Στο μεταξύ η ανακατάληψη του Ίντλιμπ μετατρέπεται σε άλλο ένα κομμάτι της αποσταθεροποίησης στις σχέσεις Ρωσίας και Τουρκίας. Ο συριακός στρατός προελαύνει με την κάλυψη των Ρώσων. Βομβαρδίζονται ανελέητα τα περίχωρα και έχουν ήδη καταληφθεί οι αυτοκινητόδρομοι που συνδέουν το Ίντλιμπ με το Χαλέπι και τη Λαττάκεια. Η συμφωνία που είχαν υπογράψει η Ρωσία με την Τουρκία το 2018 προέβλεπε ότι η Τουρκία αναλάμβανε να ξεκαθαρίσει τους “επικίνδυνους” τζιχαντιστές από τους μετριοπαθείς μέσα στο Ίντλιμπ, σε αντάλλαγμα για τα στραβά μάτια που έκανε η Ρωσία στην εισβολή που έκανε η Τουρκία για να εμποδίσει την εξάπλωση του κουρδικού ελέγχου κατά μήκος των συνόρων. Η ίδια συμφωνία προέβλεπε τη δημιουργία “ζώνης αποκλιμάκωσης”.
Εισβολή
Τίποτα από όλα αυτά δεν προχώρησε σύμφωνα με το σχέδιο. Η Τουρκία δεν κατάφερε να ελέγξει το Ίντλιμπ πολιτικά. Οι πιο σκληρές ισλαμιστικές οργανώσεις πήραν το πάνω χέρι σε βάρος των φιλο-τουρκικών. Από την άλλη, αντί για “αποκλιμάκωση” συνολικά είχαμε συνολική εισβολή σε όλη τη μεθόριο και διάλυση των δομών αυτοκυβέρνησης που είχαν οι Κούρδοι, χάρη και στο πράσινο φως που έδωσε ο Τραμπ στον Ερντογάν. Σήμερα, η “αποκλιμάκωση” μεταφράζεται σε συγκέντρωση τουρκικών τανκς εντός και εκτός Συρίας, την ώρα που οι δυνάμεις του Άσαντ τρέχουν και αφήνουν πίσω τους εκτός από αμάχους και 13 Τούρκους στρατιώτες νεκρούς μέχρι στιγμής.
Οι απλοί άνθρωποι τσαλαπατιούνται άγρια από αυτή την πολλαπλή σύγκρουση. Για τον Άσαντ και τη Ρωσία μια παραδειγματική σφαγή θα στείλει το μήνυμα του τελικού ελέγχου σε ολόκληρη τη χώρα. Η Τουρκία, αν χάσει οποιοδήποτε ρόλο στο Ίντλιμπ, κινδυνεύει να μείνει εκτός των διαπραγματευτικών τραπεζιών που θα καθορίσουν το μεταπολεμικό σκηνικό στη Συρία. Τα μεγάλα σχέδια για ελεγχόμενη μεταφορά προσφύγων στη μεθόριο ώστε να διασφαλιστεί η πληθυσμιακή ισορροπία σε βάρος των Κούρδων ή θα μείνουν στα χαρτιά ή θα επιχειρηθούν να εφαρμοστούν με τα τουρκικά κανόνια να στρέφονται κατά των ανθρώπων στους οποίους ως τώρα ο Ερντογάν ήθελε να παρουσιάζεται ως προστάτης.
Έξω όλοι οι στρατοί από τη Συρία. Ανοίξτε τα σύνορα για τους πρόσφυγες. Αλληλεγγύη στις εξεγέρσεις στον αραβικό κόσμο, από την Αλγερία ως το Λίβανο και το Ιράκ, που ξαναφέρνουν στην ημερήσια διάταξη την επανάσταση για την απελευθέρωση όλων των καταπιεσμένων στη Μέση Ανατολή. Αυτή είναι η μόνη στρατηγική ειρήνης και “αποκλιμάκωσης” για την οποία πρέπει να παλέψει η Αριστερά.