Πανηγυρίζει ο Νετανιάχου για τη συμφωνία που υπέγραψε με τα Αραβικά Εμιράτα με προξενιό του Τραμπ. Σε αντάλλαγμα κάνει τη “χάρη” στους Παλαιστίνιους να μην εισβάλει και προσαρτήσει το μεγαλύτερο μέρος της Δυτικής Όχθης όπως είχε προαναγγείλει για αυτό το καλοκαίρι. Τα Εμιράτα γίνονται η τρίτη αραβική χώρα μετά την Αίγυπτο και την Ιορδανία που αναγνωρίζουν το Ισραήλ και προχωράνε σε πλήρεις διπλωματικές σχέσεις. Πρόκειται για το πρώτο βήμα επισημοποίησης της μαύρης συμμαχίας ανάμεσα στα καθεστώτα του Κόλπου και το Ισραήλ.

Οι Παλαιστίνιοι δέχονται μαχαιριά, αλλά όχι και τόσο άξαφνη. Τα καθεστώτα του Κόλπου βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της καταστολής των κινημάτων, των εξεγέρσεων και των επαναστάσεων στη Μέση Ανατολή. Το παλαιστινιακό κίνημα είναι ιστορικά το φιτίλι της εξέγερσης σε όλη τη Μέση Ανατολή. Η συμμαχία του σιωνιστικού κράτους με τους αιμοδιψείς εμίρηδες οικοδομήθηκε στην πράξη, ιδιαίτερα μετά τις επαναστάσεις της Αραβικής Άνοιξης.

Τα Εμιράτα ήταν η βασική δύναμη πίσω από τη σφαγή που εξαπέλυσε ο Σίσι στην Αίγυπτο για να πάρει την εξουσία, η δύναμη που πλήρωνε και οργάνωνε τις πολιτοφυλακές, που αφού έσφαξαν στο Νταρφούρ, έσωσαν τον κρατικό μηχανισμό του Σουδάν από την επανάσταση, η δύναμη που στέλνει όπλα στον Χάφταρ και το στρατό του στην Ανατολική Λιβύη, η δύναμη που δολοφόνησε μαζικά στην Υεμένη φέρνοντας την επιστροφή της χολέρας στη χώρα.

Με έμμεσο τρόπο, η συμφωνία είναι και επισημοποίηση της βαθιάς εμπλοκής της κυβέρνησης Μητσοτάκη στον άξονα των δολοφόνων. Το Φλεβάρη ο Μητσοτάκης είχε πάει στα Εμιράτα, πριν από μερικές βδομάδες ανακοινώθηκε η στρατηγική συνεργασία Ελλάδας-Εμιράτων σε μια σειρά τομείς, ενώ ο Εμίρης του Άμπου Ντάμπι ήταν από τους πρώτους που βγήκαν να στηρίξουν τη συμφωνία Ελλάδας-Αιγύπτου για την ΑΟΖ. Ο άξονας Ελλάδας-Κύπρου-Αιγύπτου-Ισραήλ απλώνεται πλέον μέχρι τα Εμιράτα. Δεν είναι απλώς άξονας για το φυσικό αέριο, αλλά Ιερά Συμμαχία κατά των επαναστάσεων και κατά των Παλαιστίνιων.

Η συμφωνία Ισραήλ-Εμιράτων είναι η πιο καθαρή απόδειξη ότι για τους Παλαιστίνιους ο δρόμος της αναζήτησης συμμάχων στα παλάτια των ισχυρών είναι κλειστός και καταστροφικός. Η απελευθέρωση της Παλαιστίνης περνάει από τον ξεσηκωμό του αραβικού πεζοδρομίου ενάντια στους δικτάτορες και τους βασιλιάδες.