Το « Όλα Είναι Όπλα » αποτελεί την πρώτη προσωπική ποιητική συλλογή του Ειρηναίου Μαράκη. Πρόκειται για ένα βιβλίο το οποίο από τη πρώτη κιόλας σελίδα του, αντιλαμβάνεσαι ότι δικαιολογεί επάξια τον τίτλο του. Η πρώτη αναφορά γίνεται με τις ονομαστικές αφιερώσεις ως φόρος τιμής αλλά και ως αναγγελίες παρουσίας: «Στον Παύλο Φύσσα, τον Σαχζάτ Λουκμάν, τον Θανάση Καναούτη, στον/ην Ζακ Κωστόπουλο - Zackie Oh...» και σε όλους εκείνους τους επώνυμους και ανώνυμους που αντιστέκονται και κινούν την Ιστορία μέσα στο πέρασμα των χρόνων.

Λόγος τραχύς, άμεσος και ρεαλιστικός όπως και οι ήρωές του. Μιλάει για τους «καταραμένους» με την έννοια του υποκειμένου της Ιστορίας και όχι του αδρανούς περιθωρίου που προκάτοχοί του μας έχουν συνηθίσει και ταυτίσει. Τα ποιήματά του λατρεύουν και υμνούν εκείνους που αγωνίζονται, εκείνους που με αυταπάρνηση θυσιάζονται και υψώνουν τη φωνή τους, και καμία μάσκα δεν μπορεί να τους σταματήσει.

Το ίδιο όμως αγκαλιάζει και εκείνον τον κόσμο που κάτω από τη φαινομενική απραξία του, βλέπει την οργή του που ακονίζεται. Κανένας δεν περισσεύει. Καρτερεί από τις φτωχογειτονιές να αναζωπυρωθεί η φλόγα και η ελπίδα. Οι ήρωές του όταν ερωτεύονται διαβάζουν Καρούζο στο μπαλκόνι δεν σταματούν να ταξιδεύουν παρέα με τον Καββαδία και να συνδιαλέγονται με τον Χομπσμπάουμ, χορεύουν ζεϊμπέκικο και Leonard Cohen, ακούνε λαϊκά και ρεμπέτικα και κάνουν έρωτα χωρίς αναστολές. Αυτοί είναι οι ποιητές, αυτά είναι τα όπλα.

Το «Όλα Είναι Όπλα» του Ειρηναίου Μαράκη είναι ένα βιβλίο υψωμένη γροθιά που μαζί με τις σημαίες μας χαράσσουν μια γραμμή... Μια κόκκινη κοινή γραμμή που μας ενώνει, ένα κίτρινο γιλέκο που ντύνει τους αγώνες μας, μια τελευταία ανάσα γιατί η Επανάσταση είναι δικιά μας υπόθεση.

Καλοτάξιδο σύντροφε...

Αντωνίου Αντωνία