Bάθαιμα της πολεμικής σύρραξης στην Ουκρανία και διεθνής διπλωματικός πυρετός είναι τα κύρια χαρακτηριστικά των εξελίξεων καθώς μπαίνουμε στην τελευταία εβδομάδα του Μαρτίου.
Στη Μαριούπολη τριακόσιες χιλιάδες κάτοικοι παραμένουν αποκλεισμένοι στην πόλη εδώ και εβδομάδες χωρίς νερό, ρεύμα και θέρμανση έχοντας να αντιμετωπίσουν ένα συνεχές σφυροκόπημα - με την ουκρανική κυβέρνηση να μην αποδέχεται το τελεσίγραφο παράδοσης που έστειλε η Ρωσία και την επιχείρηση κατάληψης της πόλης από το ρωσικό στρατό να αναμένεται.
Οι περισσότερες πόλεις της Ουκρανίας υπέστησαν ρωσικούς βομβαρδισμούς καθ' όλο το 24ωρο της Κυριακής 20/3 που άφησαν πίσω τους δεκάδες νεκρούς. Στην πόλη Σούμι στη βορειοανατολική Ουκρανία χτύπημα σε εργοστάσιο αμμωνίας είχε σαν αποτέλεσμα οι τοπικές αρχές να καλέσουν τους κατοίκους να αναζητήσουν καταφύγιο σε υπόγειους χώρους σε ακτίνα πέντε χιλιομέτρων από το εργοστάσιο της Sumykhimprom που παράγει χημικά λιπάσματα. Στο μεταξύ σύμφωνα με την ύπατη αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες στις 20 Μαρτίου 3,5 εκατομμύρια πρόσφυγες είχαν περάσει τα σύνορα της Ουκρανίας.
Στις 24 Μαρτίου, έναν ακριβώς μήνα μετά την εισβολή του ρωσικού στρατού και το ξεκίνημα του αιματηρού καταστροφικού πολέμου στην Ουκρανία, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπάιντεν έρχεται στην Ευρώπη για να συμμετάσχει στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ, στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ και σε συνάντηση των G7.
Σύμφωνα με τους περισσότερους διεθνείς αναλυτές, οι συζητήσεις που αναμένονται στα πλαίσια των συνόδων κορυφής θα αφορούν αφενός νέες κυρώσεις και μέτρα προς τη Ρωσία αφετέρου ενίσχυση των νατοϊκών στρατευμάτων στα δυτικά σύνορα της Ουκρανίας καθώς και συνέχιση της στρατιωτικής ενίσχυσης του ουκρανικού στρατού από τις χώρες της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.
Μπορεί η αμερικάνικη κυβέρνηση να μην έχει κάνει δεκτές τις προτάσεις της ουκρανικής κυβέρνησης (καθώς και της Λιθουανίας, της Εσθονίας και της Σλοβενίας) για ζώνη απαγόρευσης πτήσεων πάνω από την Ουκρανία ή για «ειρηνευτική αποστολή» του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία (όπως ζήτησε η Πολωνία) ή για τον βομβαρδισμό αντιαεροπορικών πυραύλων στο εσωτερικό της Ρωσίας (όπως ζήτησε η Εσθονία) «γιατί θα οδηγούσε σε ένα τρίτο παγκόσμιο πόλεμο» όπως είπε η εκπρόσωπος τύπου του Λευκού Οίκου. Αλλά ακολουθεί μια -επίσης επικίνδυνη- πολιτική αργής πολεμικής κλιμάκωσης.
Οι ΗΠΑ συζητάνε με την κυβέρνηση της Σλοβακίας την πρόταση της τελευταίας, να δώσει τους S300 που διαθέτει στην Ουκρανία φτάνει οι ΗΠΑ να τους αντικαταστήσουν με νέα αντιαεροπορικά συστήματα. Σύμφωνα με ανάρτηση του σλοβάκου υπουργού Άμυνας Γιάροσλαβ Ναντ «οι πρώτες μονάδες ανάπτυξης του συστήματος αντιαεροπορικής άμυνας Patriot άρχισαν να φθάνουν από τις νατοϊκές συμμαχικές χώρες στην Σλοβακία και η ανάπτυξή τους θα συνεχισθεί τις προσεχείς ημέρες και το σύστημα θα χειρίζονται Γερμανοί και Ολλανδοί». Σύμφωνα με την Καθημερινή, η ελληνική κυβέρνηση έδωσε αρνητική απάντηση στο αίτημα της ουκρανικής σχετικά με τα αντιαεροπορικά συστήματα μικρού βεληνεκούς τύπου TOR-M1 και OSA-AK αλλά όπως τονίζει η εφημερίδα «οι πιέσεις πέραν του Ατλαντικού, για περαιτέρω ενίσχυση των ουκρανικών δυνατοτήτων, συνεχίζονται».
Τη συγκρότηση ευρωπαϊκής ομάδας ταχείας επέμβασης έως και 5.000 στρατιωτών ενέκριναν οι υπουργοί Εξωτερικών και Άμυνας της Ε.Ε. την Δευτέρα 22/3 στις Βρυξέλλες στο πλαίσιο του σχεδίου της λεγόμενης «Στρατηγικής Πυξίδας».
Πακέτο κυρώσεων
Στο μέτωπο των κυρώσεων, τώρα, σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερς, «η ΕΕ επεξεργάζεται ήδη ένα πέμπτο πακέτο κυρώσεων, το οποίο ενδέχεται να περιλαμβάνει την επιβολή εμπάργκο στις εισαγωγές ρωσικού πετρελαίου από τις χώρες της Ένωσης».
Η κλιμάκωση στο μέτωπο των κυρώσεων δεν αφορά μόνο στην Ρωσία. Στη δίωρη τηλεφωνική επικοινωνία που είχε ο πρόεδρος Μπάιντεν με τον κινέζο πρόεδρο Σι Τζινπίνγκ, την περασμένη Παρασκευή τον απείλησε με διεθνείς κυρώσεις και μέτρα εναντίον της Κίνας εάν ανταποκριθεί στα αιτήματα του Πούτιν για στρατιωτική ή και οικονομική βοήθεια (που θα αφορά στις κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας).
Για να πάρει σαν απάντηση από τον κινέζο πρόεδρο ότι υπάρχουν Αμερικανοί που στέλνουν «λάθος μηνύματα προς τις δυνάμεις στην Ταϊβάν που τάσσονται υπέρ της ανεξαρτησίας» και πως αυτό είναι «επικίνδυνο» (ενώ λίγες ώρες πριν από τη συνομιλία, κινεζικό αεροπλανοφόρο έκανε ένα πέρασμα από το Στενό της Ταϊβάν). «Αν οι σαρωτικές και αδιάκριτες κυρώσεις κλιμακωθούν περαιτέρω μπορεί να προκαλέσουν σοβαρή κρίση στην παγκόσμια οικονομία, στο εμπόριο, στις αγορές, στον εφοδιασμό τροφίμων και βιομηχανικών προϊόντων, δίνοντας καίριο πλήγμα στην αποδυναμωμένη παγκόσμια οικονομία και προκαλώντας αμετάκλητες απώλειες», πρόσθεσε ο Σι Τζινπινγκ σύμφωνα με τις κινεζικές πηγές.
Μέσα σε αυτό το επικίνδυνο διεθνές περιβάλλον, αποτελεί πρόκληση αν οι αποφάσεις των συνόδων στις 24 Μαρτίου στις Βρυξέλλες θα κλίνουν περισσότερο προς ένα διπλωματικό άνοιγμα προς τη Ρωσία ή προς μια πολεμική σκλήρυνση με νέες κυρώσεις και περαιτέρω στρατιωτική ενίσχυση της Ουκρανίας. Σύμφωνα με τους Φαϊνάνσιαλ Τάιμς (21/3) η Τουρκία, που μαζί με το Ισραήλ παίζουν τον ρόλο των επίσημων διαμεσολαβητών ανάμεσα στην Ρωσία και την Ουκρανία, υποστηρίζει ότι υπάρχει προσέγγιση σε βασικά σημεία μιας πιθανής ειρηνευτικής συμφωνίας.
Σύμφωνα με τις δηλώσεις του υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας Τσαβούσογλου, οι δύο πλευρές προσεγγίζουν στις θέσεις τους ως προς τέσσερα βασικά σημεία: ένα, την απαίτηση της Μόσχας για «ουδετερότητα» και την εγκατάλειψη της προοπτικής ένταξης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, δύο, την αποστρατιωτικοποίηση με την τοποθέτηση διεθνών εγγυητών ασφαλείας στη χώρα, τρία, «αυτό που το Κρεμλίνο αποκαλεί αποναζιστικοποίηση της χώρας» και τέσσερα, την προστασία της ρωσικής γλώσσας στην Ουκρανία.
Διπλωματικό άνοιγμα
Πολλοί σχολιαστές θεωρούν ότι μια συμφωνία μπορεί να βολεύει αυτή τη στιγμή και τις δύο πλευρές - η άρνηση του ΝΑΤΟ να υποστηρίξει πιο ενεργά την Ουκρανία δίνει στον Ζελένσκι ένα παράθυρο προς την «ουδετερότητα», ενώ στον Πούτιν δίνει μια διέξοδο από ένα πόλεμο ο οποίος δεν εξελίσσεται σύμφωνα με τα σχέδια του. Αλλά όπως έχουμε δει το όποιο διπλωματικό άνοιγμα όχι μόνο δεν αποκλείει την πολεμική κλιμάκωση αλλά μπορεί ακόμη και να την προκαλεί. Ο «Πούτιν μπορεί να κερδίζει χρόνο» γράφουν οι Φαϊνάνσιαλ Τάιμς, καθώς η κατάληψη της Μαριούπολης είναι κομβική για τα ρωσικά σχέδια, ενώ άλλοι φιλοδυτικοί αναλυτές αναφέρουν αντιστρόφως ότι είναι οι δυτικοί ηγέτες που επιδιώκοντας την παράταση του πολέμου επιδιώκουν η Ρωσία να συρθεί σε ένα διάλογο με χειρότερη για αυτήν όρους.
Κάποιοι αναλυτές εκτιμούν ότι ο ρωσικός στρατός τα έχει «βρει μπαστούνια» στην Ουκρανία και αυτό δίνει δυνατότητα για περαιτέρω πίεση στη Ρωσία, ενώ άλλοι, επίσης φιλοδυτικοί, υποστηρίζουν ότι ακόμη και αν αυτό συμβαίνει, ο στρατηγικός στόχος της Ρωσίας δεν είναι πλέον η κατάληψη του Κιέβου ή άλλων μεγάλων πόλεων σε όλη τη χώρα αλλά αφενός η περικύκλωση ενός μεγάλου τμήματος του ουκρανικού στρατού που βρίσκεται στα Ανατολικά της χώρας αφετέρου ο ρωσικός έλεγχος της Ανατολικής και Νότιας Ουκρανίας στα πλαίσια του οποίου πολιορκείται και η Μαριούπολη.
Το ότι προς το παρόν οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους μοιάζουν να έχουν αποδεχτεί ότι μια δυτική ζώνη απαγόρευσης πτήσεων πάνω από την Ουκρανία είναι εκτός προγράμματος γιατί μπορεί να οδηγήσει σε ένα τρίτο παγκόσμιο πόλεμο δεν σημαίνει ότι δουλεύουν για την ειρήνη.
Οι οικονομικές κυρώσεις σε βάρος της Ρωσίας, η στρατιωτική κλιμάκωση της νατοϊκής περικύκλωσης της Ρωσίας, η συνέχιση της νατοϊκής στρατιωτικής ενίσχυσης προς την Ουκρανία, η απειλή κυρώσεων προς την Κίνα (μετά την στρατιωτική αμερικανο-αυστραλο-βρετανικη συμφωνία ΑUKUS στον Ειρηνικό Ωκεανό το φθινόπωρο) κλιμακώνουν τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς στην ίδια πολεμική κατεύθυνση αλλά με ένα μακρόσυρτο τρόπο.
Η ιστορία ολόκληρου του προηγούμενου αιώνα έχει δείξει ότι κρέμεται από μια κλωστή το πόσο μακρόσυρτος και πόσο ψυχρός μπορεί να παραμείνει ένας τέτοιος πόλεμος. Η ειρήνη, η εργατική τάξη και οι λαοί σε όλο τον πλανήτη δεν έχουν να περιμένουν κανένα θετικό νέο ούτε από τον Πούτιν ούτε από τον Σι Τζιν Πινγκ ούτε φυσικά από τον Μπάιντεν και τους ηγέτες της δύσης που συνεδριάζουν στις Βρυξέλλες. Το τελευταίο πράγμα που ενδιαφέρει το διεθνές κεφάλαιο και τους πολιτικούς και στρατιωτικούς του υπαλλήλους είναι ο πλανήτης και οι άνθρωποί του.
Η μόνη δύναμη που μπορεί να τους σταματήσει είναι ένα μαζικό αντιπολεμικό κίνημα σε Ανατολή και Δύση. Αυτό φοβούνται και γι’ αυτό δίπλα στις πολεμικές επιχειρήσεις συνεχίζονται και οι πιο χυδαίες επιθέσεις με τον Πούτιν να συκοφαντεί τους αντιπολεμικούς διαδηλωτές στη Ρωσία ως «πράκτορες της Δύσης», ενώ οι κυβερνήσεις σε ΝΑΤΟ και ΕΕ λυσσομανούν ενάντια σε κάθε αντιπολεμική φωνή.
Δείτε ακόμα:
Η ΝΔ και τα φερέφωνά της - Λυσσαλέα συκοφαντία ενάντια σε κάθε αντιπολεμική φωνή
“Διπλωματικές πρωτοβουλίες” που υποδαυλίζουν πόλεμο