Η συντριβή του Αντόνοφ με το επικίνδυνο φορτίο λίγο έξω από την Καβάλα είναι μια μεγάλη τραγωδία. Τα μέλη του πληρώματος έχασαν τη ζωή τους, οι κάτοικοι των γύρω χωριών είδαν το χάρο με τα μάτια τους, και τώρα δικαιολογημένα ανησυχούν για τις επιπτώσεις από το φορτίο που χύθηκε στα χωράφια τους.
Σύμφωνα με τις επίσημες ανακοινώσεις, η πτήση ήταν νόμιμη, μια ιδιωτική εταιρεία της Σερβίας χρησιμοποιούσε ένα Ουκρανικό αεροπλάνο για να μεταφέρει στρατιωτικό υλικό στο Μπαγκλαντές με την έγκριση του υπουργείου Άμυνας. Απλά έτυχε μια «κακιά στιγμή».
Δεν πρέπει να αφήσουμε να συγκαλυφθούν έτσι οι ευθύνες. Ο πόλεμος του ΝΑΤΟ με τον Πούτιν στην Ουκρανία έχει δώσει το υπόβαθρο για τέτοια «ατυχήματα».
Μανία εξοπλισμών
Ένας πρώτος προφανής παράγοντας είναι η μανία των εξοπλισμών που έχει εξαπλωθεί σε όλο τον κόσμο. Το ξέρουμε εδώ πολύ καλά με τον Μητσοτάκη που παραγγέλνει όλο και περισσότερα F16 κάθε μήνα. Το ξέρουμε για τη Γερμανία που αποφάσισε να ξοδέψει 100 δις ευρώ για πολεμικές δαπάνες. Η τρέλα απλώνεται και στην Ασία όπου ο Μπάιντεν ετοιμάζει την επόμενη σύγκρουση της Δύσης με την Κίνα.
Η έξαρση των ανταγωνισμών αγκαλιάζει και τα Βαλκάνια. Η ΕΕ και το ΝΑΤΟ τρέχουν να καταπιούν τα δυτικά Βαλκάνια για να αποκλείσουν τη ρωσική επιρροή. Η Βόρεια Μακεδονία και η Αλβανία βρίσκονται στο κατώφλι, η Σερβία πιέζεται να αποφασίσει. Ο Μητσοτάκης θέλει να γίνει «νονός των Βαλκανίων» και είναι χωμένος ως το λαιμό σε όλα τα βρόμικα παζάρια που γίνονται.