Στην Ιταλία συνεχίζονται οι χρονοβόρες διαδικασίες για τον σχηματισμό κυβέρνησης αλλά μια πρώτη απάντηση στην οπαδό του Μουσολίνι, Τζ. Μελόνι και τις αντιδραστικές της προκλήσεις δόθηκε στους δρόμους, τρεις μέρες μόλις μετά την εκλογή της.
«Στις 28/9, Παγκόσμια Ημέρα για το Δικαίωμα στην Ασφαλή Έκτρωση, σε πολλές πόλεις της Ιταλίας πραγματοποιήθηκαν δυναμικές πορείες. Αυτή είναι ίσως η πρώτη μαζική απάντηση στη νίκη της Μελόνι» μας μεταφέρει από την Φλωρεντία η Μαντώ Μπουκουβάλα. «Η Μελόνι προεκλογικά δημιούργησε αναταραχή με δηλώσεις για το νόμο 194 του 78 που θεσπίσει το δικαίωμα στην έκτρωση. Θέλει να "βελτιώσει" το νόμο δηλώνοντας: “θέλω να προστατέψω το δικαίωμα της μη έκτρωσης"! Η δήλωση αυτή είναι φαινομενικά χαζή αλλά στην πραγματικότητα είναι πολύ επικίνδυνη γιατί διαστρεβλώνει την πραγματικότητα. Σήμερα στην Ιταλία πολλές γυναίκες δυσκολεύονται να εξασκήσουν αυτό το δικαίωμα σε δημόσιες υπηρεσίες Υγείας ενώ πολλοί γιατροί δηλώνουν “αντιρρησίες συνείδησης”».
Στο μεταξύ η ευρωπαϊκή δεξιά δεν έχει κανένα πρόβλημα να βάλει κάτω από τη «φτερούγα» της την Μελόνι. Στη «συνάντηση» του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στην Κρήτη στην οποία συμμετείχε και ο Μητσοτάκης, ο επικεφαλής του Μάνφρεντ Βέμπερ κράτησε «ήπια στάση» όσον αφορά στην Μελόνι. Σε ερώτηση προς τον κυβερνητικό εκπρόσωπο αν ο Μητσοτάκης θα δώσει συγχαρητήρια στη Μελόνι, αυτός απάντησε πως «μόλις σχηματιστεί κυβέρνηση στην Ιταλία, θα γίνει αυτό που γίνεται πάντα».
Ο προσεταιρισμός της Μελόνι αφορά και στους «θεσμούς» της ΕΕ και τον πρώην πρωθυπουργό της Ιταλίας. Σύμφωνα με ιταλικά δημοσιεύματα, ο Ντράγκι συνομιλεί με τους ευρωπαίους ηγέτες εγγυώμενος «την αξιοπιστία της Τζόρτζια Μελόνι», ότι πρώτον, θα συνεχίσει να στέλνει όπλα και υποστήριξη στην Ουκρανία, δεύτερον, δεν θα αμφισβητηθεί η θέση της Ιταλίας στην ΕΕ και, τρίτον, ότι δεν θα διευρυνθεί το έλλειμμα του προϋπολογισμού. Η διάψευση του Ντράγκι στην ουσία επιβεβαίωσε την είδηση: «Ο πρωθυπουργός δεν έχει κλείσει καμία συμφωνία» αλλά «εξακολουθεί να εργάζεται για μια ομαλή εναλλαγή εξουσίας στο πλαίσιο των θεσμών».
Αυταπατώνται όσοι νομίζουν ότι το «νέρωμα» στο κρασί της Μελόνι απέναντι στους θεσμούς και τις «δημοσιονομικές» τους πολιτικκές μεταφράζεται αυτομάτως σε απομάκρυνση της φασιστικής απειλής. Το αντάλλαγμα θα είναι η σκλήρυνση της ρατσιστικής και γενικότερα αντιδραστικής πολιτικής στην Ιταλία και συνολικότερα στην ΕΕ. Η μόνη ρεαλιστική απάντηση και στις δύο απειλές είναι το ενιαίο μέτωπο της εργατικής τάξης και της νεολαίας στους δρόμους, στους χώρους εργασίας, στις σχολές, στις γειτονιές.

