Ένα από τα πιο συγκλονιστικά στοιχεία που αναδείχθηκαν στην πρώτη δίκη της Χρυσής Αυγής όταν εξεταζόταν η υπόθεση Φύσσα ήταν η τρομακτική ανοχή της αστυνομίας στη διάρκεια της δολοφονικής επίθεσης. Δυο ομάδες ΔΙΑΣ ήταν ήδη παρούσες στην οδό Κεφαλληνίας, εκεί που η ένοπλη ομάδα των δεκάδων χρυσαυγιτών ήταν συγκεντρωμένη και έτοιμη να επιτεθεί.
Η ανοχή ξεκινάει ήδη από το σημείο αυτό, καθώς δεν κάνουν τίποτα για μια ομάδα που ήδη παρανομεί με την οπλοφορία. Συνεχίζεται όταν το τάγμα εφόδου ξεδιπλώνει την επίθεσή του και η αστυνομία παρακολουθεί απαθής. Κορυφώνεται όταν ο Ρουπακιάς μαχαιρώνει τον Παύλο Φύσσα μπροστά στα μάτια αστυνομικών ΔΙΑΣ και οι τελευταίοι επιχειρούν να συλλάβουν το θύμα αντί για τον δολοφόνο. Συνεχίζεται τα επόμενα λεπτά και ώρες που η αστυνομία δεν συλλαμβάνει ούτε έναν χρυσαυγίτη, αντίθετα προσάγει τους σοκαρισμένους φίλους του Παύλου. Και εξακολουθεί για μήνες μετά τη δολοφονία, με την ηγεσία της αστυνομίας να “εξαφανίζει” το περιπολικό που έκανε τη σύλληψη και να βραβεύει την ομάδα ΔΙΑΣ που παρακολουθούσε απαθής!
Στο εφετείο της δίκης έχει ήδη αναδειχθεί αυτό το στοιχείο. “Οι αστυνομικοί πέρασαν ανάμεσά τους, είδαν όλο το σκηνικό και δεν έκαναν τίποτα”, κατέθεσε ο Δ. Μελαχροινόπουλος, φίλος του Παύλου Φύσσα και θύμα της επίθεσης. Ενώ ο Π. Σεϊρλής, επίσης θύμα της επίθεσης, περιέγραψε τι συνέβη αφότου έτρεξαν να κρυφτούν για να γλιτώσουν από το τάγμα εφόδου: “Όταν ήρθε η αστυνομία μάς πέρασαν χειροπέδες”. Ο μάρτυρας περιέγραψε πως ο Ρουπακιάς ήταν στο τμήμα ανάμεσα στα θύματα, χωρίς χειροπέδες και με το κινητό στο χέρι.
Η απροθυμία του αστυνομικού της ΔΙΑΣ Γ. Ρώτα -που επίσης έχει ήδη καταθέσει στο εφετείο- να μπει σε λεπτομέρειες για το πώς ακριβώς εξελίχθηκαν τα πράγματα, μαρτυρούσε την προσπάθεια να κρύψει τι έκαναν οι δυο ομάδες ΔΙΑΣ που βρίσκονταν εκεί. Πρωτόδικα μάλιστα, όταν ρωτήθηκε αν στην αρχή κινήθηκαν προς τους χρυσαυγίτες που είχαν συγκεντρωθεί έξω από το Κοράλλι είχε πει “όχι, γιατί να πάμε;”.
Τόσο στο πρώτο δικαστήριο όσο και στο εφετείο ο Ρώτας επέμενε ότι οι ΔΙΑΣ “δεν έχουν αρμοδιότητα διάλυσης όχλου όπως τα ΜΑΤ” για να απαντήσει στο γιατί σε κανένα σημείο της επίθεσης δεν επενέβησαν. Αλλά αυτή η απάντηση δεν κάνει κάτι άλλο παρά να αποκαλύπτει τις ευθύνες και του ίδιου του κέντρου που δεν έλαβε άλλα μέτρα για να αντιμετωπίσει την κατάσταση. Όπως και ο ίδιος κατέθεσε πρωτόδικα, το κέντρο έδωσε εντολή “παραμείνετε σε απόσταση και δίνετε αναφορά”.
Συνολικά στην πρώτη δίκη κατέθεσαν 10 αστυνομικοί: 6 των ομάδων ΔΙΑΣ και 4 της Άμεσης Δράσης. Από την Άμεση Δράση, οι δυο, Δ. Κουρεντζής και Ν. Ντάφος ήταν αυτοί που άκουσαν το “είμαι δικός σας, είμαι της Χρυσής Αυγής” όταν συνέλαβαν τον Ρουπακιά.
Δεν κλήθηκαν να καταθέσουν το ίδιο βράδυ όπως προβλέπεται. Το αναγνωστέο έγγραφο 36 που διαβάστηκε πρωτόδικα δείχνει την απόκρυψη του ρόλου τους από την ΓΑΔΑ η οποία ισχυρίζεται ψευδώς ότι το περιπολικό αυτό δεν χρειάζεται να συμπεριληφθεί στις αναφορές που θα σταλούν στις ανακρίτριες λόγω “εκτέλεσης υπηρεσίας στην Αστυνομική Διεύθυνση Πειραιά”. Οι δυο αυτοί αστυνομικοί δεν κατέθεσαν παρά οκτώ ολόκληρους μήνες μετά, όταν δηλαδή εντοπίστηκαν από τις ανακρίτριες με την απομαγνητοφώνηση των διαβιβάσεων.
«Είμαι δικός σας»
Στις καταθέσεις τους στο πρωτόδικο δικαστήριο οι δυο αστυνομικοί ήταν αποκαλυπτικοί για την άνεση του Ρουπακιά με την αστυνομία. “Τον ρωτάω τι έχει γίνει και μου λέει δεν ξέρω. Τον παροτρύνω ξανά αναφέροντας ότι θα βρούμε αποτυπώματα, στοιχεία κλπ. Τότε μου λέει: Εγώ το έκανα, μην πείτε τίποτα, είμαι δικός σας. Φοβήθηκα μήπως είναι συνάδελφος. Τον ρωτάω τι εννοεί. Μου απαντά είμαι της Χρυσής Αυγής”, κατέθεσε ο Δ. Κουρεντζής. Ο Ν. Ντάφος επιπλέον σε ερώτηση της πολιτικής αγωγής αν του έχει ξανατύχει κάποιος δράστης να δηλώνει πρώτα από όλα την πολιτική του ιδιότητα, είπε “πολλές φορές… πχ είμαι της κυβέρνησης”, ενώ ερωτώμενος γιατί κάποιος το κάνει αυτό, απάντησε: “για να τη γλιτώσει”.
Το πλήρωμα του άλλου περιπολικού που έφτασε στο σημείο, οι Δ. Βίντσης και Κ. Κοτσοβός, που αντίθετα δεν είχαν αποκρυφθεί από την υπηρεσία, είχαν εξοργίσει με τις πρωτόδικες καταθέσεις τους. Τόσο λερωμένη είχαν τη φωλιά τους οι αστυνομικοί που, προκειμένου ο οδηγός του περιπολικού Δ. Βίντσης να συνεισφέρει όσο το δυνατόν λιγότερο στην ακροαματική διαδικασία, αποκάλεσε τον εαυτό του “ταξιτζή”: “είμαι οδηγός και τίποτε άλλο. Ταξιτζής. Δεν κάνω κάτι άλλο, φυλάω την περιουσία του Δημοσίου”. Οι αγαπημένες φράσεις του, όπως και του συνοδηγού του, ήταν “δεν ασχολήθηκα”, “δεν ρώτησα”, “δεν ξέρω”, “δεν με απασχολεί” ή “ό,τι έχω πει στην κατάθεσή μου”. Ο Κοτσοβός συνέταξε το ημερήσιο δελτίο συμβάντων πέντε ολόκληρες ημέρες μετά το περιστατικό.
Ακόμα χειρότεροι ήταν οι αστυνομικοί της ΔΙΑΣ. Η εξέτασή τους από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων στην πρώτη δίκη έδειξε ξεκάθαρα ότι η κάλυψη των ευθυνών τους περνούσε μέσα από την κάλυψη των ίδιων των χρυσαυγιτών. Μια από τις βασικές γραμμές που παρουσίασαν αρκετοί από τους μάρτυρες αστυνομικούς ήταν ότι το μαχαίρωμα του Παύλου Φύσσα και η παρουσία του τάγματος εφόδου στο σημείο ήταν δυο διαφορετικά γεγονότα. Προσπάθησαν δηλαδή να υποστηρίξουν ότι η δολοφονία του Φύσσα ήταν ήδη σε εξέλιξη όταν οι ομάδες ΔΙΑΣ έφταναν στο σημείο. Αυτή η αποσύνδεση όμως ήταν κομμάτι και της γραμμής της υπεράσπισης.
Οι συνήγοροι υπεράσπισης φυσικά εκτίμησαν πολύ αυτή τη στάση. Ενώ από τους φίλους του Φύσσα απαιτούσαν ακρίβεια εκατοστού στις αποστάσεις και δευτερολέπτου στους χρόνους, το γεγονός ότι οι χρόνοι που έδιναν οι αστυνομικοί δεν ταίριαζαν καθόλου δεν τους απασχόλησε. Ένιωσαν μάλιστα την ανάγκη να προστατέψουν τους αστυνομικούς από τις ερωτήσεις που προέκυψαν στην έδρα και την πολιτική αγωγή σχετικά με την αδράνειά τους. Μνημειώδης ήταν η στιγμή που συνήγορος υπεράσπισης ρώτησε: “Έπρεπε ο συνάδελφός σας να προστατέψει το υποπολυβόλο; Αν του το αποσπούσαν, δεν θα τον κυνηγούσαν μια ζωή;”
Τραγελαφικές ήταν οι απαντήσεις τους τις λίγες φορές που έμπαιναν στη διαδικασία να περιγράψουν τι συνέβη το βράδυ της δολοφονίας: “Πήγα να χειροπεδήσω κάποιον από τους τρεις – τέσσερις που στέκονταν πίσω από τον Ρουπακιά αλλά κάποιος, ψηλός, μου είπε άστονα ρε…”, κατέθεσε πρωτόδικα ο Χ. Δεληγιάννης. “Τρία λεπτά”, σύμφωνα με τον Α. Μπιάγκη, χρειάστηκαν οι αστυνομικοί για να τρέξουν τα 150 μέτρα που χωρίζουν το Κοράλλι από το σημείο της δολοφονίας!
“Τους φωνάξαμε ‘αστυνομία, σταματήστε’ αλλά δεν μας έδωσαν σημασία”, είπε η Α. Λεγάτου. Τόλμησε μάλιστα να πει παρακάτω στην κατάθεσή της: “Ένας έμεινε πίσω να φυλάει τις μηχανές, γιατί έχουμε ευθύνη και για αυτές”. Τέλος αναγκάστηκε ύστερα από επίμονες ερωτήσεις να παραδεχθεί ότι οι αστυνομικοί της ΔΙΑΣ προσπάθησαν πράγματι να συλλάβουν πρώτο τον Παύλο Φύσσα, γιατί “ήταν πιο νευριασμένος”!
“Ανάψαμε το φάρο. Φωνάξαμε ‘αστυνομία! Σταματήστε, πού πάτε’. Μας είχαν αντιληφθεί. Μας αγνόησαν σα να μην υπήρχαμε», περιγράφει ο Α. Τσολακίδης, επικεφαλής της μιας ομάδας ΔΙΑΣ. “Δεν θυμάμαι αν βρέθηκαν μάρτυρες. Δε γνωρίζω αν έγιναν έλεγχοι ή προσαγωγές. Δεν έμαθα τι έγινε, από πού να μάθω;”, ήταν μερικά από τα λόγια του στην πρωτόδικη διαδικασία. “Ήμουν παρατηρητής”, ήταν η άλλη εμβληματική φράση του Δ. Μπάγιου, που συνοψίζει τις ενέργειες της αστυνομίας εκείνο το βράδυ.
Τον πραγματικό ρόλο της συνοψίζει η πολιτική αγωγή με το σχόλιο ότι η δολοφονία δε θα ήταν εφικτή χωρίς την ανοχή της αστυνομίας. Αυτό το αποδεικνύει πέρα από κάθε αμφιβολία και το βίντεο της ερευνητικής ομάδας Forensic Architecture, που κατατέθηκε στα αναγνωστέα έγγραφα της πρώτης δίκης από την πολιτική αγωγή. Πρόκειται για ένα βίντεο που συγχρονίζει τα βίντεο των καμερών ασφαλείας, τα διαθέσιμα ηχητικά ντοκουμέντα και τα sms των χρυσαυγιτών. Το βίντεο αποδεικνύει ότι οι ομάδες ΔΙΑΣ αντί να παρέμβουν εξαρχής για να σταματήσουν την επίθεση έκαναν τον γύρο του τετραγώνου ξοδεύοντας εσκεμμένα χρόνο. Στο βίντεο φαίνεται επίσης ότι ήταν σε απόσταση αναπνοής την ώρα του μαχαιρώματος.
Τέλος, στην πρώτη δίκη είχε καταθέσει η καταστηματάρχης Δήμητρα Δαμίγου. Το κατάστημά της διέθετε κάμερες και τα όσα είπε είχαν δημιουργήσει σοβαρά ερωτηματικά για την έρευνα της αστυνομίας την επόμενη μέρα της δολοφονίας. Η αστυνομία δεν επισκέφτηκε το μαγαζί της παρά μία βδομάδα με δέκα μέρες αργότερα, ενώ δεν κατάσχεσε τις κάμερες, ούτε καν είδε, παρά τις δικές της παροτρύνσεις, το υλικό που είχαν τραβήξει. Το δικαστήριο έχει καλέσει τον Κ. Κοτσοβό και τη Δ. Δαμίγου για την επόμενη δικάσιμο.
Δικάσιμοι Νοέμβρη:
11/11, 14/11, 23/11, 28/11, 30/11