Εργατικό κίνημα
Οι εργάτες της Υγείας άνοιξαν τον δρόμο

12 Ιούνη, Απεργία στην Υγεία. Φωτό: Μάνος Νικολάου

Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε η απεργιακή συγκέντρωση των υγειονομικών στο Υπουργείο Υγείας στις 12 Ιούλη, ημέρα 24ωρης απεργίας της ΠΟΕΔΗΝ. Ακολούθησε πορεία στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους. Αντίστοιχες κινητοποιήσεις σε ΥΠΕ και σε πύλες των νοσοκομείων έγιναν πανελλαδικά. Σε περίοδο αδειών και παρά τον καύσωνα, πολλοί και πολλές κατέβηκαν στην απεργία και στη διαδήλωση εκφράζοντας την οργή χιλιάδων υγειονομικών για τις τραγικές ελλείψεις στα νοσοκομεία. Έτσι έφτασε ο Μητσοτάκης μια μέρα μετά να δηλώνει στην επίσκεψή του στο ΥΠΕΣ ότι οι προσλήψεις στα νοσοκομεία θα ξεκινήσουν άμεσα.

Με πανό συμμετείχαν τα σωματεία εργαζομένων των νοσοκομείων Άγιος Σάββας, Γεννηματάς, Έλενα Βενιζέλου, Δρομοκαΐτειο, Ευαγγελισμός, Θριάσιο, ΚΑΤ, καθαριστριών ΓΝ Πατρών, Αγίου Νικολάου Κρήτης, ο Σύνδεσμος Κοινωνικών Λειτουργών Ελλάδας, εργαζόμενοι του ΕΚΑΒ, ενώ στην κεφαλή της πορείας ήταν η ΠΟΕΔΗΝ. Επίσης συμμετείχαν πολλοί εργαζόμενοι/ες από Δαφνί, το Αττικό, το Αγλαΐα Κυριακού, το Λαϊκό κλπ. 

«Σήμερα δεν είναι μια συμβολική κινητοποίηση, είναι η πρώτη απεργιακή κινητοποίηση ομοσπονδίας ενάντια στη νέα κυβέρνηση», τόνισε ο Χρίστος Αργύρης, μέλος του ΔΣ του σωματείου εργαζομένων Γεννηματάς, που άνοιξε τον γύρο των χαιρετισμών. «Εν μέσω καύσωνα θα έπρεπε να υπάρχουν χιλιάδες εργαζόμενοι στο ΕΚΑΒ και στο Βοήθεια στο Σπίτι για τις ευπαθείς ομάδες. Δεν το βάζουμε κάτω, χρειάζεται απεργιακή κλιμάκωση», υπογράμμισε.

«Σε κάθε εφημερία πλημμυρίζουν οι διάδρομοι και τα Επείγοντα, ενώ για να εξυπηρετηθούν οι ασθενείς μπορεί να περάσει και ένα 24ωρο», είπε η Μαρία Χαρχαρίδου, μέλος ΔΣ σωματείου εργαζομένων ΓΝΑ Γενηματάς. «Μας έστειλε η 1η ΥΠΕ έγγραφο για να ζητήσει να έχουμε κενές κλίνες ενόψει της εφημερίας και την επόμενη μέρα να έχουμε μαζέψει τα ράντζα. Αυτά δεν γίνονται δια μαγείας ούτε με αποστολή εγγράφων. Κάθε καλοκαίρι είναι χειρότερο από το προηγούμενο. Το ελάχιστο προσωπικό, εξουθενωμένο, προσπαθεί να αντιμετωπίσει έναν τεράστιο όγκο δουλειάς. Δεν πάει άλλο. Σήμερα απεργούμε για μαζικές προσλήψεις και μονιμοποίηση των συναδέλφων μας συμβασιούχων, για να μην επιτρέψουμε να ιδιωτικοποιήσουν κομμάτι-κομμάτι το ΕΣΥ».

«Είμαστε εδώ για να συγκρουστούμε με μια πολιτική διάλυσης και ιδιωτικοποίησης των νοσοκομείων», τόνισε ο Κώστας Καταραχιάς, μέλος ΔΣ ΕΙΝΑΠ. «Με το καλημέρα ο Χρυσοχοΐδης, ο πρώην υπουργός αστυνομίας, ξεκίνησε με την ατζέντα να συγχωνεύσει και να κλείσει νοσοκομεία, ότι οι μετακινήσεις προσωπικού θα είναι καθημερινότητα και ότι οι συμβασιούχοι σε φύλαξη, σίτιση και καθαριότητα θα φύγουν για να έρθουν οι εργολάβοι. Αυτή η ατζέντα δεν περνάει ούτε στα νοσοκομεία ούτε στην κοινωνία. Ήρθαμε σήμερα από το Έλενα Βενιζέλου και το Σπηλιοπούλειο. Είναι νοσοκομεία που απειλούνται να κλείσουν, γιατί είναι φιλέτα για τον ιδιωτικό τομέα. Η κυβέρνηση δεν περιμένει για να κάνει τις επιθέσεις, ούτε εμείς θα περιμένουμε. Γι' αυτό χρειάζεται άμεση απεργιακή κλιμάκωση».

Έξω οι εργολάβοι

«Σήμερα είμαστε εδώ από τον Άγιο Νικόλαο της Κρήτης μαζί με συναδέλφους μας από τα Χανιά. Τα σωματεία χρειάζεται να οργανώσουμε και νέες κινητοποιήσεις γιατί όλα αυτά τα χρόνια τα μεγάλα προβλήματα παραμένουν άλυτα», τόνισε ο Γιώργος Μανουσάκης, πρόδρος σωματείου εργαζομένων νοσοκομείου Αγίου Νικολάου. «Έχουμε απέναντί μας μια κυβερνητική πολιτική η οποία έχει στο στόχαστρο την Υγεία, παρ' όλο που μιλάνε για «τετραετία της Υγείας». Υπάρχει μεγάλη ανασφάλεια και στους συναδέλφους που εργάζονται με ελαστικές σχέσεις εργασίας, επικουρικούς και συμβασιούχους. Ενώ οι συμβάσεις των ΣΟΧ ισχύουν μέχρι 30/9, ήδη διοικήσεις νοσοκομείων τους απολύουν για να βάλουν εργολάβους. Να αναπτυχθεί ένα κίνημα για να εκδιώξουμε τους εργολάβους από τα νοσοκομεία, όπως το είχαμε κάνει το 2017».

«Το ΕΣΥ καταρρέει! Δεν υπάρχει προσωπικό. Τα νοσοκομεία στο 40% λειτουργούν με συμβασιούχους», ανέφερε η Μαρία Ζησιμάτου, πρόεδρος του συλλόγου εργαζομένων ΓΝ Έλενα Βενιζέλου. «Όσον αφορά στο ανθυγιεινό, έχουν γίνει μεγάλες αδικίες. Δεν μπορούν εργαζόμενοι, ιατρονοσηλευτικό και βοηθητικό προσωπικό, να χωρίζονται σε κατηγορίες με αποτέλεσμα να διχάζονται. Ειδικά για τις μαίες, που υποβαθμίστηκαν και δεν είναι στην ίδια κατηγορία με τις υπόλοιπες νοσηλεύτριες».

Το Συντονιστικό των Νοσοκομείων, που πρωτοστάτησε στην οργάνωση της απεργίας, σε ανακοίνωσή του μετά την απεργία μεταφέρει την εικόνα από τη συνάντηση της ΠΟΕΔΗΝ με τα υπουργεία Υγείας και Οικονομίας:

«Σε συνθήκες έλλειψης 45.000 υγειονομικών, με 9.450 συνταξιοδοτήσεις μόνο την τελευταία 3ετία, η κυβέρνηση υπόσχεται τη μετατροπή των συμβάσεων 4.000 υπηρετούντων υγειονομικών σε μόνιμες από Σεπτέμβρη και 10.000 προσλήψεις σε βάθος 4ετίας παρά τις νέες συνταξιοδοτήσεις που θα υπάρξουν, οι οποίες πάλι στην πλειοψηφία τους θα αφορούν τους επικουρικούς γιατρούς και κυρίως νοσηλευτές που υπηρετούν ήδη και πρόκειται να ''βουλώσουν μαύρες τρύπες'' όπως εύστοχα ειπώθηκε. 

Οι συμβασιούχοι της καθαριότητας, της φύλαξης, της σίτισης και σε τι καθεστώς θα παραμείνουν δημόσιο ή ιδωτικό δεν φάνηκε να τους αφορά. Η ΝΔ επιμένει να γεμίσει με εργολάβους τα δημόσια νοσοκομεία. 

Η επανακρατικοποίηση του παιδοογκολογικού του Αγία Σοφία όχι μόνο δεν είναι στα σχέδια του υπουργείου, αλλά αντίθετα η ιδιωτικοποίηση κλινικών μέσω ΣΔΙΤ είναι προτεραιότητά τους. Η λύση στα ράντζα είπαν ότι θα είναι η ισοκατανομή των κρεβατιών σε κάθε εφημερία κι όχι η εφημέρευση περισσότερων δημόσιων νοσοκομείων[...] 

Οι υποσχέσεις για την αναθεώρηση των βαθμολογιών σχετικά με το επίδομα ανθυγιεινής εργασίας είναι πραγματικά ψίχουλα, όταν κατασπαταλώνται δις σε εξοπλισμούς και η βιομηχανία φαρμάκου και υλικών μπορεί να κερδοσκοπεί σε βάρος των νοσοκομείων συντηρώντας το φαύλο κύκλο των ληξιπρόθεσμων οφειλών.

Στο ερώτημα των αυξήσεων των μισθών η απάντηση ήταν πως δεν πρόκειται να αυξηθεί ούτε κατά 1 ευρώ γιατί δεν υπάρχει το 1 δις που απαιτείται για να εφαρμοσθεί το Ενιαίο Μισθολόγιο κι ειδικά όταν η Κομισιόν είναι έτοιμη να επιβάλλει σκληρή λιτότητα στην επόμενη στροφή που θα πέσουν έξω οι αγορές. Συν ότι μία νίκη των υγειονομικών σε επίπεδο ΒΑΕ ή αύξησης του ωρομισθίου θα ανοίξει την όρεξη στους 663.000 υπαλλήλους του Δημοσίου συνολικά[...]

Από τις σημερινές συναντήσεις με τους υπουργούς Υγείας και Οικονομικων φάνηκε, ότι πλέον τα προεκλογικά ψέμματα και οι υποσχέσεις του Μητσοτάκη τελείωσαν και τώρα κλιμακώνουν τις επιθέσεις.

Το Συντονιστικό Νοσοκομείων καλεί όλες τις συναδελφισσες και τους συναδέλφους, να παρουν τα πράγματα στα χέρια τους». Συγκροτώντας παντού επιτροπές αγώνα κόντρα στις επιθέσεις της κυβέρνησης, για να επιβάλλουμε τις δικές μας λύσεις με κρατικοποιήσεις χωρίς αποζημίωση των ιδιωτικών νοσηλευτηρίων, την επαναλειτουργία της κρατικής φαρμακοβιομηχανίας κάτω από εργατικό έλεγχο και να λειτουργήσουν ξανά όλα τα κλειστά νοσοκομεία και ΚΥ. Για να βουλιάξουν οι φρεγάτες τους, η Ε.Ε. και η δολοφονική ΝΔ κι όχι το ΕΣΥ.

 

 

Μονιμοποιήσεις και κοινωνική φροντίδα

 

Οι υπουργοί όλα αυτά τα χρόνια μας υπόσχονται μονιμοποιήσεις και παρατάσεις. Λίγο πριν τις εκλογές αυτό σταμάτησε και δεν ξέρουμε αν θα παραμείνουμε στη δουλειά.  Ο Κικίλιας στην πανδημία μας έλεγε να μπούμε να στηρίξουμε το ΕΣΥ, το κάναμε και τώρα είμαστε στον αέρα. Ζητάμε μονιμοποίηση, κάτι που είναι βασικό για χιλιάδες οικογένειες πανελλαδικά, μιας και το ΕΣΥ υπολειτουργεί. Και δεν είναι μόνο αυτό. Είναι ο 13ος και 14ος μισθός, τα επιδόματα, τα ΒΑΕ που έχουμε χάσει αυτά τα χρόνια. Δίνουμε το 100% στη δουλειά μας, αλλά ο κόπος μας δεν ανταμείβεται. Συγκριτικά ακόμα και με τον ιδιωτικό τομέα, οι μισθοί μας είναι πολύ πιο κάτω. Η κυβέρνηση υπόσχεται, αλλά δεν κάνει κάτι. Γι' αυτό κάνουμε τις κινητοποιήσεις. Από την Πάτρα σήμερα ήρθαμε στην κινητοποίηση νοσηλεύτριες και συμβασιούχες καθαρίστριες. 

Ιωάννα Λουμάνη, επικουρική νοσηλεύτρια στο Γενικό Νοσοκομείο Πατρών

 

Σήμερα η απεργία είναι η συνέχεια των κινητοποιήσεων που κάναμε τα προηγούμενα χρόνια ενάντια στην κυβέρνηση. Σε ό,τι αφορά εμάς τους κοινωνικούς λειτουργούς, ήδη από το 1991 αποτυπώνουμε την ανάγκη στελέχωσης με κοινωνικούς λειτουργούς με βάση τα διεθνή πρότυπα, ώστε να είναι ένας προς 40 ασθενείς και για τα ψυχιατρικά νοσοκομεία ένας προς 25. Αυτή η αναλογία προφανώς δεν υφίσταται με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την υγεία των ανθρώπων. Οι περισσότεροι από μας υπηρετούμε σε μεγάλα νοσοκομεία της Αττικής. Οφείλουμε να πούμε ότι συχνά οι άνθρωποι οι οποίοι καταλήγουν με πολύ σοβαρά νοσήματα είναι αυτοί που έχουν έλλειψη πρόληψης σε πρωτοβάθμιο επίπεδο, που δεν έχουν στήριξη από το οικείο περιβάλλον και που δεν έχουν καλές αποδοχές ή συντάξεις που θα τους επέτρεπε να προσφύγουν στον ιδιωτικό τομέα για μετανοσοκομειακή φροντίδα. Οπότε η παραμονή τους στο νοσοκομείο έχει και ένα νόημα κοινωνικής φροντίδας. 

Όλγα Βερικάκη, αντιπρόεδρος β' του Συνδέσμου Κοινωνικών Λειτουργών