Και οι φοιτητές στην εργατική έκρηξη

Η Αλεξάνδρα Μαρτίνη μας είπε: «στον πυρήνα του ΣΕΚ στη Φιλοσοφική είχαμε κάνει συζήτηση ότι χρειάζεται να παρεμβαίνουμε στους εργατικούς χώρους γύρω από τη σχολή. Μάλιστα, βάλαμε σαν στόχο να συμμετέχουν και ανένταχτοι φοιτητές έτσι ώστε να δουν πως γίνεται μια τέτοια παρέμβαση και να εμπνευστούν από τη συζήτηση που ανοίγει με τους εργαζόμενους.

Τη Δευτέρα πήγαμε στην Εφορία Ζωγράφου και η εικόνα ήταν πάρα πολυ´καλή. Εκτός από την μαχητικότητα που υπήρχε, οι εργαζόμενοι είχαν πολλή όρεξη για συζήτηση παρόλο που υπήρχε πολύς κόσμος για να εξυπηρετηθεί.

Μάλιστα, μας ζήτησαν να πηγαίνουμε συχνότερα που το θεωρώ πολύ καλό. Με όσους μιλήσαμε η κουβέντα ήταν για το πώς κλιμακώνουμε, ότι χρειάζονται απεργίες διαρκείας, δεν χρειάστηκε να τα προτείνουμε εμείς. Υπάρχει η αίσθηση ότι μπορούμε να νικήσουμε. Δώσαμε 5 εφημερίδες και από εδώ και πέρα θα το καθιερώσουμε».

Από την ΑΣΠΑΙΤΕ μας μίλησε η Ελεάννα Τσώλη. «Θέλουμε να κάνουμε πράξη το σύνθημα «φοιτητές εργατιά, μια φωνή και μια γροθιά». Δίπλα στις σχολές μας υπάρχουν πολλοί εργατικοί χώροι, όπως δίπλα στην ΑΣΠΑΙΤΕ υπάρχει το Υπουργείο Παιδείας. Προτείνουμε να πάμε μαζί με κόσμο από το σχήμα της ΕΑΑΚ και ανένταχτους. Το Υπουργείο Παιδείας είναι πολύ μεγάλος χώρος, με πολλά γραφεία και υπάλληλους. Οι περισσότεροι είναι εκπαιδευτικοί και ανοίγαμε πολύ εύκολα τη συζήτηση. Τους μοιράζαμε την προκήρυξη που καλεί στην Πανεργατική Απεργία και το πρόγραμμα για το τετραήμερο του Μαρξισμού. Ακόμα και κάποιοι που ήταν απογοητευμένοι ήθελαν να συζητήσουμε. Πολλοί θα συμμετέχουν στην απεργία που τους λέγαμε ότι είναι το όπλο μας και πρέπει να το χρησιμοποιήσουμε τώρα.

Όσοι έπαιρναν το πρόγραμμα για το τετραήμερο έλεγαν ότι είναι καλή ευκαιρία για να συζητήσουμε πως θα συνεχίσουμε. Δώσαμε πολύ εύκολα 11 εφημερίδες και θα καθιερώσουμε την επίσκεψη μας κάθε Δευτέρα».

Ο Ραφαήλ Καστρίτσης μας μετέφερε παρόμοια εικόνα. «Από το Χαροκόπειο επισκεφτήκαμε την εφορία στην Καλλιθέα. Είναι πολύ μεγάλος χώρος, έχει 5 ορόφους. Δεν προλάβαμε να πάμε σε όλο, αλλά δώσαμε 6 εφημερίδες. Νομίζω ότι οι εργαζόμενοι είναι πολύ μπροστά. Ζητούσαν να κάνουμε πολιτική συζήτηση γιατί μας έλεγαν ότι η υπόλοιπη αριστερά τους θυμάται μόνο στις εκλογές. Πολλοί είχαν εικόνες από τις απεργίες αφού συμμετείχαν στην κλαδική τους απεργία το Φλεβάρη μαζί με τους εργαζόμενους του Υπουργείου Οικονομικών. Αυτό που έμπαινε ως ερώτημα είναι με ποια προοπτική παλεύουμε. Από τη δικά μας μεριά συζητούσαμε το πρόγραμμα με τα αιτήματα του κινήματος, τους δείχναμε το πρωτοσέλιδο της Εργατικής Αλληλεγγύης και μιλούσαμε για την αντικαπιταλιστική προοπτική. Η πλειοψηφία των εργαζόμενων μας είπαν ότι θα απεργήσουν».