Αντιφασιστικό και αντιρατσιστικό κίνημα
12 χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα: Να γκρεμίσουμε την κυβέρνηση που ανοίγει το δρόμο στους φασίστες

2/9, Aντιρατσιστική διαδήλωση στην Αθήνα. Φωτό: Στέλιος Μιχαηλίδης

 

Σε ένα ακόμα καρφί στο φέρετρο της λαομίσητης κυβέρνησης Μητσοτάκη μπορούν να μετατραπούν τα συλλαλητήρια στο Κερατσίνι και σε όλες τις πόλεις στις 18 Σεπτέμβρη, στην επέτειο της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα από τους νεοναζί της Χρυσής Αυγής. Δώδεκα χρόνια μετά, το αντιρατσιστικό και αντιφασιστικό κίνημα δεν ξεχνά ποιος άνοιξε το δρόμο στα τάγματα εφόδου να οργανώνουν πογκρόμ και να δολοφονούν στις γειτονιές και έχει τη δύναμη να τσακίσει μια επίκινδυνη και αδίστακτη κυβέρνηση που βαδίζει στο ίδιο μονοπάτι.

Αυτή τη μάχη αναδεικνύει η ΚΕΕΡΦΑ ως κέντρο για τα φετινά συλλαλητήρια. Οργανώνοντας τη μαζική συμμετοχή στη συγκέντρωση στις 5.30μμ στο μνημείο του Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι και τη διαδήλωση που θα ακολουθήσει στο Μπλόκο της Κοκκινιάς και καλώντας η πορεία να συνεχίσει μέχρι το Αρχηγείο του Λιμενικού Σώματος. Ώστε, δίπλα στα αντιφασιστικά συνθήματα και την απαίτηση για την αμετάκλητη καταδίκη της Χρυσής Αυγής στο Εφετείο, να ακουστεί ξανά δυνατά το αίτημα να τιμωρηθούν οι δολοφόνοι των 600 προσφύγων της Πύλου, του μεγαλύτερου ρατσιστικού εγκλήματος των τελευταίων χρόνων στη Μεσόγειο.

Η σημασία αυτής της σύνδεσης είναι τεράστια. Πάντα η σύγκρουση με τους φασίστες ήταν αλληλένδετη με τον αγώνα ενάντια στις ρατσιστικές πολιτικές από τις οποίες τροφοδοτούνται. Αυτό ισχύει στο πολλαπλάσιο σήμερα, σε μια στιγμή που η ΝΔ παίζει όλο και πιο σκληρά το χαρτί του ρατσισμού για να γλυτώσει από τα σκάνδαλα και τα εγκλήματά της στα Τέμπη, την Πύλο, την Παλαιστίνη και έχει βγάλει στην πρώτη γραμμή όλα τα ακροδεξιά στελέχη της.

Από τον “η φύλαξη συνόρων σημαίνει νεκρούς” Πλεύρη που διαδέχτηκε στο υπουργείο Μετανάστευσης τον “τσεκουροφόρο” Βορίδη μετά την ταπεινωτική του παραίτηση για την εμπλοκή του στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, μέχρι τον Άδωνι Γεωργιάδη που απαιτεί την ποινικοποίηση του κινήματος αλληλεγγύης στους πρόσφυγες και την Παλαιστίνη, η κυβέρνηση στάζει ρατσιστικό δηλητήριο μιλώντας για «εισβολή λαθρομεταστών» και «υβριδική απειλή», απλώνοντας χέρι “φιλίας” στις ακροδεξιές δυνάμεις και χαϊδεύοντας τα ακροδεξιά ακροατήρια.

Και δεν μένει στην ρητορική μίσους και την προπαγάνδα. Προχωρά στις πιο μεγάλες επιθέσεις. Όπως στην αναστολή υποβολής αιτημάτων ασύλου για τους πρόσφυγες από τη Βόρεια Αφρική με την τροπολογία που πέρασε μέσα στον Ιούλιο. Ή ακόμα πιο βάρβαρα, στην μετατροπή της προσφυγιάς και της μετανάστευσης σε ποινικό αδίκημα με το νομοσχέδιο που ψηφίστηκε την περασμένη βδομάδα και προβλέπει φυλακίσεις, πρόστιμα και απελάσεις σε μαζική κλίμακα.

Πάνω σε αυτή τη ρατσιστική κλιμάκωση πατάνε τα εγκλήματα τα οποία έχουν έρθει στο φως το τελευταίο διάστημα με εμπλοκή και συχνά συνενοχή αφεντικών, μπράβων, αστυνομίας, λιμενικού. Γιατί όπως λέει ένα γνωστό σύνθημα «Όλα τα καθάρματα δουλεύουνε μαζί».

Ίσως το πιο κραυγαλέο παράδειγμα είναι η περίπτωση του μετανάστη εργάτη Αλί Φαριάντ που βρέθηκε να δουλεύει χωρίς τη θέλησή του στο δεξαμενόπλοιο Vilamoura έξω από το Γύθειο. Η καταγγελία του αποκάλυψε ένα εργολαβικό σύστημα «κεφαλοκυνηγών» στη Ζώνη Περάματος που, για λογαριασμό των εφοπλιστών, παραπλανούν μετανάστες που αναζητούν ένα μεροκάματο, βάζοντάς τους να κάνουν άλλες δουλειές από τις συμφωνημένες, σε απάνθρωπες και εξευτελιστικές συνθήκες, με ύβρεις και απειλές για τη ζωή τους. 

“Μαφιόζοι”

Μπορεί το λιμενικό να έτρεξε να παρέμβει μετά τη δραματική έκκληση του Φαριάντ στην ΚΕΕΡΦΑ και την Πακιστανική Κοινότητα για διάσωση, αλλά μέχρι τότε έκανε τα στραβά μάτια στις μεταφορές των μεταναστών στο τάνκερ από τους “μαφιόζους” που, όπως δήλωσε στην Εφημερίδα των Συντακτών το θύμα, ζητούσαν τα διαβατήριά τους και τους δήλωναν ότι δεν φοβούνται την αστυνομία. Με άλλα λόγια, τη “δουλειά” που κάποτε διεκδικούσε η Χρυσή Αυγή με το εργοδοτικό της σωματείο και τις δολοφονικές επιθέσεις της στους συνδικαλιστές της Ζώνης, τώρα την έχουν αναλάβει άλλα κυκλώματα με την ανοχή ξανά των κρατικών αρχών.

Όσο για το Vilamoura, ελληνικών συμφερόντων, του εφοπλιστή Γιώργου Οικονόμου, με σημαία Νήσων Μάρσαλ, συγκαταλέγεται στη λίστα που συνέταξε η διεθνής καμπάνια «No Harbour for Genocide» («Κανένα λιμάνι για τη γενοκτονία») με τα πλοία που συμμετέχουν στη γενοκτονία στη Γάζα, προμηθεύοντας όπλα και καύσιμα το ισραηλινό κράτος δολοφόνο. Δεν υπάρχει πιο τρανταχτή απόδειξη ότι ο ρατσισμός και η άγρια εκμετάλλευση των μεταναστών εργατών πάει χέρι χέρι με τη στήριξη του σιωνιστικού απαρτχάιντ.

Και βέβαια δεν είναι το μοναδικό περιστατικό. Είναι ο Ραφίκ Μοχάμεντ, ο μετανάστης εργάτης σε συνεργείο στον Ασπρόπυργο, που απαίτησε τα δεδουλευμένα του και δέχτηκε επίθεση με σιδηρολοστό από “φίλο” του εργοδότη του. Είναι ο Χαν Σουντάρ που βασανίστηκε από την αστυνομία κατά τη διάρκεια πτήσης απέλασης, από αυτές που θέλει να πολλαπλασιάσει ο Πλεύρης με το νομοσχέδιό του. Η μαρτυρία του στην ΚΕΕΡΦΑ, ενός μετανάστη που ήρθε με βίζα και δούλεψε για τρία χρόνια στη Κρήτη και που, παρότι έχει οικογένεια και παιδιά στη Νιγρίτα Σερρών, κατέληξε στη φυλακή και την απέλαση, εξοργίζει:

«Ενημερώθηκα μετά από 8μηνη κράτηση στον Προμαχώνα και την Ξάνθη ότι θα αφεθώ ελεύθερος και έτσι μεταφέρθηκα πρώτα στη Θεσσαλονίκη, στο Τμήμα Μεταγωγών και μετά στο Αλλοδαπών της Π. Ράλλη. Εκεί, μου είπαν ότι δε με αφήνουν ελεύθερο αλλά ότι πρόκειται να απελαθώ. Όταν δήλωσα ότι αρνούμαι την απέλαση μου, γιατί έχω οικογένεια και παιδιά εδώ, με χτύπησαν με γροθιές στο σώμα. Με πήγαν στο αεροδρόμιο και με έβαλαν στο αεροπλάνο μαζί με άλλους περίπου 30 μετανάστες και μαζί ήταν περίπου 100 αστυνομικοί. Μέσα στο αεροπλάνο φώναξα δυνατά “έχω τρία παιδιά και γυναίκα, τι θα γίνουν αυτά, δεν έχουν άλλον για να ζήσουν”. Με άρπαξαν 4 αστυνομικοί, μου έκλεισαν το στόμα με ταινία και με χτύπησαν με δυνατές γροθιές στα πλευρά. Ακόμη και ο πιλότος τους φώναζε να σταματήσουν».

Είναι επιπλέον τρομακτική η αποκάλυψη για τα ρατσιστικά νυχτερινά δρομολόγια Αθήνα-Θεσσαλονίκη μόνο για μετανάστες και πρόσφυγες, με εντολή του προέδρου των ΚΤΕΛ Θεσσαλονίκης και σε συνεννόηση με την αστυνομία, γιατί λέει... μυρίζουν και απειλούν την ασφάλεια των υπόλοιπων επιβατών. Ξεπέρασαν μέχρι και τους ρατσιστικούς διαχωρισμούς του περασμένου αιώνα, που η Κου Κλουξ Κλαν αξιοποιούσε για λιντσαρίσματα και δολοφονίες.

Αυτή που βρωμάει είναι η κυβέρνηση της ΝΔ από τη δυσωδία που εκπέμπουν τα σκάνδαλα και όλα τα εγκλήματά της μαζί με τις απόπειρες να τα συγκαλύψει αλλά και να τα συνεχίσει. Την ίδια μέρα που το ρατσιστικό νομοσχέδιο έμπαινε για ψήφιση στην Ολομέλεια της Βουλής, Μητσοτάκης, Χατζηδάκης, Κικίλιας, Πλεύρης και άλλοι κυβερνητικοί συμμετείχαν στην τελετή παράδοσης πέντε νέων περιπολικών σκαφών στο Λιμενικό αξίας 17 εκατομμυρίων ευρώ.

Λεφτά υπάρχουν για μηχανές θανάτου και ΟΠΕΚΕΠΕΔΕΣ, αλλά δεν υπάρχουν για μισθούς, συντάξεις, Υγεία και Παιδεία. Και όλοι αυτοί μαζί φωτογραφίζονταν με περηφάνια δίπλα στο Αρχηγό του Λιμενικού Τρύφωνα Κοντιζά, έναν από τους πρωτεργάτες του εγκλήματος της Πύλου που αναβαθμίστηκε πρόσφατα σε αυτή τη θέση για να γλυτώσει την ποινική δίωξη.

Αντικυβερνητική πάλη 

Για όλους αυτούς τους λόγους η αντικυβερνητική πάλη χρειάζεται να είναι στο επίκεντρο στις 18 Σεπτέμβρη αλλά και στη συνέχεια. Και για έναν ακόμα: το Εφετείο της Χρυσής Αυγής που βρίσκεται πλέον πολύ κοντά στο τέλος του.

Όπως αναφέρει η ΚΕΕΡΦΑ καλώντας στις 18 Σεπτέμβρη: «Ο αγώνας για δικαιοσύνη στους επιζώντες και τις οικογένειες των θυμάτων του εγκλήματος της Πύλου, η υπεράσπιση των προσφύγων και των μεταναστών από τις νέες ρατσιστικές εκστρατείες είναι αναγκαία για να μην αφήσουμε και την ίδια την δίκη της Χρυσής Αυγής στο Εφετείο να ολοκληρωθεί ρίχνοντας στα μαλακά τους δολοφόνους του Παύλου Φύσσα και του Σαχζάτ Λουκμάν».

Η δίκη επανήλθε την Δευτέρα 8 Σεπτέμβρη μετά τη διακοπή του καλοκαιριού, συνεχίζοντας με τις καταθέσεις των μαρτύρων υπεράσπισης που αναμένεται να τελειώσουν σύντομα. Αμέσως μετά θα γίνουν οι απολογίες των κατηγορούμενων και θα ακολουθήσουν η εισαγγελική πρόταση, οι τελικές αγορεύσεις της Πολιτικής Αγωγής και της υπεράσπισης και η απόφαση (επόμενες δικάσιμες του μήνα: 10, 12, 15, 15, 22, 24, 26, 29/9).

Το αντιρατσιστικό-αντιφασιστικό κίνημα έχει κάθε λόγο να παλέψει για την επιβεβαίωση της ιστορικής πρωτόδικης καταδικαστικής απόφασης και για να μην επιτρέψει να επανεμφανιστούν τάγματα εφόδου από τους επίδοξους μιμητές της ναζιστικής συμμορίας που ενθαρρύνονται από αυτή τη δολοφονική κυβέρνηση και την πολιτική της. Τώρα είναι η στιγμή να ξανακάνει τις συνδέσεις και να βάλει στόχο την ανατροπή της μαζί με όλο το εργατικό και νεολαιίστικο κίνημα. Είναι ο μόνος σίγουρος δρόμος για να κλείσει την πόρτα στην ακροδεξιά και τους φασίστες.