Η πρώτη βδομάδα του Δεκέμβρη ήταν αποκαλυπτική για την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Πέρσι τέτοιον καιρό το σύνθημα που κυριαρχούσε ήταν «Στις τράπεζες λεφτά, στη νεολαία σφαίρες». Φέτος, η νέα κυβέρνηση φρόντισε να δείξει ότι ακολουθεί ακριβώς την ίδια συνταγή.
Η μυστική συνάντηση του Γ. Παπανδρέου με τον υποδιοικητή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) Λ. Παπαδήμο επισφράγισε την παράδοση της οικονομικής πολιτικής του ΠΑΣΟΚ στα χέρια των τραπεζιτών. Και η αστυνομική επιχείρηση που εξαπέλυσε ο Χρυσοχοϊδης για την πρώτη επέτειο της δολοφονίας του Γρηγορόπουλου επιβεβαίωσε ότι η κυβέρνηση δεν έχει διαφορετική απάντηση απέναντι στις κινητοποιήσεις της νεολαίας και όχι μόνο…
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά. Την Πέμπτη 26 Νοέμβρη η χρεοκοπία του Ντουμπάι προκάλεσε πανικό σε όλο τον κόσμο. Οι κερδοσκόποι, βάζοντας στο στόχαστρο τις επόμενες υποψήφιες χρεοκοπίες, ανέβασαν τα πανωτόκια του ελληνικού δημοσίου στα ύψη. Σύμφωνα με την εφημερίδα που έχει την καλύτερη ενημέρωση από αυτά τα κυκλώματα, τους Financial Times, οι αξιωματούχοι της ΕΕ και της ΕΚΤ σχεδίαζαν να αφήσουν την Ελλάδα στο έλεος των κερδοσκόπων για να αποδείξουν ότι το Ευρώ είναι ένα ισχυρό νόμισμα που αντέχει ακόμα και τη χρεοκοπία κάποιων από τις χώρες που οι ίδιοι θεωρούν «βαρίδια».
Τρομοκρατημένη η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έτρεξε να πέσει στα πόδια των τραπεζιτών. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός έκανε μυστική συνάντηση με τον Παπαδήμο και του υποσχέθηκε ότι το ΠΑΣΟΚ θα εφαρμόσει ακόμα πιο σκληρά μέτρα, αρκεί η ΕΚΤ να «ηρεμήσει τις αγορές». Όπως γράφουν ΤΑ ΝΕΑ του Σαββάτου 5/12:
«Το πράσινο φως που άναψε ο Ελληνας αντιπρόεδρος της ΕΚΤ ύστερα από τη συνάντηση με τον πρωθυπουργό την περασμένη Κυριακή από την Αθήνα για να γίνουν οι καθησυχαστικές δηλώσεις για την ελληνική οικονομία του Επιτρόπου κ. Χ. Αλμούνια και του προέδρου της ΕΚΤ κ. Ζ. Κ. Τρισέ το ίδιο βράδυ από τη μακρινή Κίνα, απαιτεί συνεχείς και ίσως πρόσθετες εγγυήσεις για να διατηρηθεί αναμμένο. Μέχρι στιγμής, η ελληνική κυβέρνηση εμφανίζεται αποφασισμένη να τα δώσει όλα, για να αποφύγει ένα νέο εφιάλτη με τα ομόλογα τον Ιανουάριο, όταν θα βγει στην αγορά να δανειστεί».
Μείωση
Το ίδιο ρεπορτάζ εξηγεί παρακάτω τι σημαίνει «να τα δώσει όλα», μιλώντας για πάγωμα ή μείωση μισθών, για νέες περικοπές πέρα από τη μείωση των δαπανών του προϋπολογισμού του 2010 (που «φαίνεται λίγη»!) και για νέο γύρο αποκρατικοποιήσεων (καζίνο, ΕΥΑΘ, ΔΕΠΑ, αεροδρόμια, ακίνητα δημοσίου, μέχρι και τα αεροπλάνα της Ολυμπιακής που έχει ήδη πουληθεί!). Και όταν λένε μείωση μισθών εννοούν το ιρλανδικό παράδειγμα όπου η κυβέρνηση επέβαλε 12 μέρες απλήρωτη «άδεια» σε όλους τους δημόσιους υπαλλήλους για να κόψει ένα δεκαπενθήμερο από τη μισθοδοσία!
Παρόλα αυτά, οι κερδοσκόποι επανήλθαν επιθετικά την Τρίτη 8/12 ανεβάζοντας τα πανωτόκια (spread) του ελληνικού δημοσίου πάνω από 2,20%. Απαιτούν ακόμα πιο άγρια μέτρα.
Αυτά έχει δεσμευτεί να φορτώσει στις πλάτες μας το ΠΑΣΟΚ μόλις ξεπεράσει τις «δύσκολες μέρες του Δεκέμβρη». Γι’ αυτό ο Χρυσοχοϊδης έχει λυσσάξει να επιβάλει το «νόμο και την τάξη» κόντρα στους διαδηλωτές για την επέτειο της εξέγερσης. Πέτυχε, όμως, το ακριβώς αντίθετο. Τα συλλαλητήρια της Κυριακής 6/12 και της Δευτέρας 7/12 ήταν τεράστια σε όγκο και πρωτοφανή σε παλμό. Δεκάδες χιλιάδες μαθητές και φοιτητές αψήφησαν τον τρόμο, πλημμύρισαν τους δρόμους και γυρίζουν πίσω στις σχολές και τα σχολεία αποφασισμένοι για να συνεχίσουν με ένα νέο κύμα καταλήψεων.
Και δεν είναι μόνοι. Αυτό φάνηκε και από την μαζική συμμετοχή εκπαιδευτικών στα συλλαλητήρια και από τις δημοσκοπήσεις που δημοσιεύτηκαν στις εφημερίδες της Κυριακής. Ένα 52% των ερωτηθέντων επιμένει ότι ο Δεκέμβρης ήταν εξέγερση (Public Issue, Καθημερινή), ένα 66,6% θεωρεί ότι είναι πιθανό μέχρι πολύ πιθανό να ξαναγίνει τους επόμενους μήνες! (Κάπα Research, Το Βήμα).
Πέρα από τις δημοσκοπήσεις, όμως, οι εκπαιδευτικοί μέσα από τα πρωτοβάθμια σωματεία τους έχουν πάρει την πρωτοβουλία για κήρυξη Πανεργατικής Απεργίας στις 17 Δεκέμβρη. Εκείνη την ημέρα οι τραπεζίτες της ΕΚΤ συζητούν το ελληνικό δημόσιο χρέος. Η απεργία ενάντια στους εκβιασμούς αποκτάει ξεχωριστή σημασία. Αρχίζει να παίρνει σάρκα και οστά η προοπτική ότι θα ξεδιπλωθεί ταυτόχρονα ένα κίνημα καταλήψεων της νεολαίας μαζί με ένα απεργιακό κίνημα των πατεράδων και των μανάδων τους. Αντί για ένα αυθόρμητο ξέσπασμα οργής, ο νέος «Δεκέμβρης» μπορεί να είναι ένα δυνατό οργανωμένο κίνημα ενάντια στα βάρη της κρίσης και ενάντια στην καταστολή.
Αυτή είναι προοπτική για την οποία πρέπει να δώσει όλες τις δυνάμεις της η Αριστερά. Τώρα είναι η στιγμή για την ηγεσία του ΚΚΕ να εγκαταλείψει τους σεχταρισμούς και για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ να ξεπεράσει τους συμβιβασμούς, για να βρεθεί όλος ο κόσμος της Αριστεράς ενωμένος σ’ αυτά τα καθήκοντα. Είναι χρέος της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς να πάρει την πρωτοβουλία σε αυτή την κατεύθυνση. Μπορούμε και πρέπει να χτίσουμε ένα μαζικό κίνημα ελπίδας ενάντια στο σύστημα και την κρίση του. Το ΣΕΚ και η Εργατική Αλληλεγγύη παλεύουν γι’ αυτό.