Το καυτό φθινόπωρο στην Ευρώπη έχει ήδη ξεκινήσει. Ήδη τις τελευταίες μέρες του Σεπτέμβρη, οι εργατικές κινητοποιήσεις σε μια σειρά χώρες παίρνουν χαρακτήρα κύματος. Την Τρίτη 25 του μήνα, έκανε την αρχή το κίνημα στην Ισπανία, με απογευματινή περικύκλωση του Κονγκρέσου στη Μαδρίτη, σε συνδυασμό με πορείες μέσα στην πόλη και συνέλευση για τον προγραμματισμό της δράσης στη συνέχεια.
Την Τετάρτη μαζί με την γενική απεργία στην Ελλάδα, οργανώνεται γενική απεργία και στη χώρα των Βάσκων. Στις 28 Σεπτέμβρη, έχει κηρυχθεί γενική απεργία στο Δημόσιο από τα συνδικάτα της Ιταλίας, και πανεθνική διαδήλωση στη Ρώμη. Το Σάββατο έχει σειρά η Πορτογαλία, με τα συνδικάτα να κινητοποιούν κόσμο από όλη τη χώρα ώστε να έρθει με κάθε μέσο στην Λισαβόνα και να διαδηλώσει. Την Κυριακή, αντίστοιχη κινητοποίηση γίνεται στη Γαλλία, με διαδήλωση στο Παρίσι που οργανώνεται από την Αριστερά (Το Κομμουνιστικό Κόμμα μαζί με το “Κόμμα της Αριστεράς”, και το Νέο Aντικαπιταλιστικό Κόμμα – NPA), τα συνδικάτα και άλλες οργανώσεις του κινήματων όπως το ATTAC.
Στην Ισπανία, ο Ραχόι παίζει καθυστερήσεις μέχρι να ενταχθεί και η Ισπανία σε κάποιο Μνημόνιο. Στο μεταξύ το κίνημα έχει βάλει στο στόχαστρο τις περικοπές που έχουν ήδη ψηφιστεί και παλεύει για να μπλοκάρει τις επόμενες. Στις 15 Σεπτέμβρη τα συνδικάτα είχαν προχωρήσει σε μια πρώτη μαζική διαδήλωση στη Μαδρίτη. Η εθνική επέτειος της Καταλωνίας μετατράπηκε σε διαδήλωση 1,5 εκατομμυρίου με κύρια αιχμή την αντίθεση στις περικοπές. Η συζήτηση περί απόσχισης της Καταλωνίας από το ισπανικό κράτος, με αφορμή τη λιτότητα, ανάγκασε τον Βασιλιά να κάνει πολιτική παρέμβαση.
Στη Χώρα των Βάσκων, η απεργία αναμένεται να παραλύσει τα πάντα. Τα συνδικάτα ELA και LAB δηλώνουν ότι κρατήσουν σε λειτουργία μόνο το 30% της συγκοινωνίας και τα νοσοκομεία με ρυθμούς αργίας.
Πακέτο λιτότητας
Η απεργία στο Δημόσιο της Ιταλίας έχει κηρυχθεί από τις μεγάλες συνομοσπονδίες. Για τα συνδικάτα: “είναι η φυσική κατάληξη μιας μακριάς πορείας κινητοποιήσεων που έχουμε κάνει ως τώρα ενάντια στις επιλογές της κυβέρνησης Μόντι”. Μετά το τελευταίο πακέτο λιτότητας που πέρασε ο Μόντι τον Αύγουστο, όλοι οι τομείς του Δημοσίου, με πρώτη την τοπική αυτοδιοίκηση έχουν χτυπηθεί. Ο επόμενος στόχος της κυβέρνησης είναι να προχωρήσει σε ιδιωτικοποιήσεις και μεγαλύτερη ελαστικοποίηση της εργασίας στο δημόσιο, με περιορισμό των δικαιωμάτων πρόσβασης στους πιο αδύναμους.
Σύμφωνα με την Σουζάνα Καμούσο, επικεφαλής της CGIL (την μεγαλύτερη εργατική συνομοσπονδία), η κυβέρνηση Μόντι είναι “στα τελευταία της”. Ήδη έχουν ανοίξει συζητήσεις και μαγειρέματα για το ποια θα ήταν εναλλακτική λύση, αν αναγκαστούν τα κυβερνητικά κόμματα να πάνε σε εκλογές. Στο μεταξύ, αναβρασμός επικρατεί σε ολόκληρη τη βιομηχανία, με επίκεντρο τη FIAT, η εργοδοσία της οποίας απειλεί με σταμάτημα της παραγωγής σε εργοστάσια που ήδη υπολειτουργούν.
Στην Πορτογαλία η κινητοποίηση του Σαββάτου αποκτάει ακόμα μεγαλύτερη σημασία, καθώς τρίζει ο κοινοβουλευτικός συνασπισμός που υποστηρίζει το Μνημόνιο. H κυβέρνηση, την Τρίτη 25/9 κάτω από τις αντιδράσεις, αναγκάστηκε να αποσύρει τις ρυθμίσεις που μετέφεραν ασφαλιστικά βάρη από τους εργοδότες στους εργαζόμενους. Τώρα έχει να αντιμετωπίσει κίνδυνο ρήξης με τους δεξιούς της συμμάχους.
Στη Γαλλία η κινητοποίηση οργανώνεται ενόψει της ψήφισης από το γαλλικό κοινοβούλιο της Συνθήκης για τη Σταθερότητα, το Συντονισμό και τη Διακυβέρνηση, πιθανώς την πρώτη βδομάδα του Οκτώβρη. Πρόκειται για τη Συνθήκη που επιβάλλει υποχρεωτική λιτότητα σε όλες τις χώρες (η Ελλάδα την έχει επικυρώσει από την Άνοιξη). Η δημοτικότητα του Ολάντ έχει αρχίσει να κατρακυλάει, μιας και σε αντίθεση με τις προεκλογικές του υποσχέσεις, πατάει γκάζι για περισσότερη λιτότητα.
Η κυβέρνηση του πρωθυπουργού Ερό αντιμετωπίζει με ανησυχία την απόφαση των Πράσινων (οι οποίοι συμμετέχουν στην κυβέρνηση) να καταψηφίσουν τη Συνθήκη. Και στο εσωτερικό των Σοσιαλιστών, υπάρχουν αντίστοιχες αναταράξεις. Στα τέλη του Οκτώβρη, η κυβέρνηση θα χρειαστεί να περάσει το νέο προϋπολογισμό. Τα συνδικάτα έχουν προκηρύξει νέα μέρα δράσης για τη διάσωση των θέσεων εργασίας, στις 9 Οκτώβρη.