Πριν από δύο βδομάδες έγινε συγκέντρωση των μικρο-ομολογιούχων έξω από το Συμβούλιο της Επικρατείας, το οποίο μετά από ομαδική προσφυγή θα συζητούσε αν είναι αντισυνταγματικό το κούρεμα των ομολόγων με το PSI του 2012. Η δημοσίευση της σχετικής απόφασης αναμένεται τον Σεπτέμβρη του 2013.
Πρόκειται για 15.000 οικογένειες που με το κούρεμα έχασαν περίπου τα μισά, ενώ για τα υπόλοιπα οι όροι προβλέπουν να πάρουμε λεφτά το 2040, όταν δεν ξέρουμε ακόμα αν θα βρισκόμαστε σε ζωή. Πολλοί από αυτούς συνταξιούχοι, άνθρωποι που είχαν βάλει τα εφάπαξ τους, άνθρωποι που έχουν άμεσο πρόβλημα υγείας, άνθρωποι που πέθαιναν και τα άφησαν στα παιδιά τους.
Ο κόσμος οδηγήθηκε εκεί μέσα από τις προσκλήσεις που έκανε το ίδιο το Δημόσιο προς το αποταμιευτικό κοινό, να αγοράσει ομόλογα. Συγκεκριμένα η Τράπεζα της Ελλάδας, τότε μας αποκαλούσε “αποταμιευτές”. Ο πατέρας μου 10.000 και εγώ 4.000 ευρώ τα πήγαμε στα ομόλογα ελληνικού δημοσίου “για σιγουριά”. Οταν άνοιξη-καλοκαίρι του 2011, τα ομόλογα είχαν φτάσει στο μισό της αξίας τους και πήγα να τα βγάλω, τουλάχιστον να περισώσω τα μισά με παρακαλάγανε όχι μην το κάνεις – άσε που για να τα βγάλεις έπρεπε να πληρώσεις και φόρο.
Λίγες μόλις μέρες πριν γίνει το κούρεμα, ο Βενιζέλος υποστήριζε ότι αποκλείεται να γίνει κούρεμα και μην ανησυχείτε. Αυτό είναι ένα παράδειγμα, για όσα υπόσχονται και σήμερα στην ΕΕ και στο Eurogroup ότι δεν πρόκειται να βάλουν χέρι στις καταθέσεις κάτω των 100.000 ευρώ. Φυσικά οι τράπεζες ανακεφαλαιοποιήθηκαν. Tα hedge funds έπαιξαν, αγόρασαν όταν έπεσε η αξία των ομολόγων τα οποία σε ελάχιστο χρόνο πούλησαν σε διπλάσια τιμή. Ενώ τα φυσικά πρόσωπα, ο απλός κόσμος βαφτίστηκε “επενδυτής” και έχασε τις οικονομίες του.
Ν.Π., Γαλάτσι