Εκδήλωση του Μαρξιστικού Βιβλιοπωλείου στα Εξάρχεια

Πολύ ενδιαφέρουσα ήταν η εκδήλωση-παρουσίαση του Μαρξιστικού Βιβλιοπωλείου για το βιβλίο του John Newsinger, «Η αμερικάνικη εργατική τάξη τη δεκαετία του ’30- Αντεπίθεση» την Παρασκευή 12 Ιούλη στην πλατεία Εξαρχείων. Ομιλητές ήταν ο Κωστής Καρπόζηλος, από τους βασικούς συντελεστές του σπουδαίου ντοκιμαντέρ «Ταξισυνειδησία» και ο Λέανδρος Μπόλαρης που μετέφρασε το βιβλίο στα ελληνικά.

Η εκδήλωση συγκέντρωσε κόσμο όλων των ηλικιών, από φοιτήτριες και φοιτητές μέχρι κατοίκους της γειτονιάς και εργαζόμενους σε διάφορους χώρους, συμμετείχαν πάνω από 45 άτομα.

Ο Κωστής Καρπόζηλος ξεκίνησε την τοποθέτησή του ευχαριστώντας το ΜΒ για την πρόσκληση, τονίζοντας ότι το βιβλίο βοηθάει στον εμπλουτισμό της ιστορικής ματιάς στο εργατικό κίνημα. Εξήγησε ότι δεν ισχύει η εικόνα που είναι κυρίαρχη για την Αμερική, ότι δηλαδή ποτέ αυτή η χώρα δεν προσβλήθηκε από τα «μικρόβια» του εργατικού κινήματος.

Η αριστερά πάντα έψαχνε την «άλλη Αμερική» και αυτό το βιβλίο δίνει τέτοιες εικόνες. Στη συνέχεια μίλησε για το πώς φτιάχτηκαν οι νέες εργατικές ενώσεις σε σύγκρουση με τις εργοδοτικές ενώσεις που υπήρχαν νωρίτερα, ξεπερνώντας και τις αντιθέσεις ανάμεσα σε παλιούς και νέους μετανάστες. Επισήμανε ότι οι καινούργιες οργανώσεις δεν ήταν συνέχεια των προηγούμενων, αλλά ήρθαν σε ρήξη με αυτές αφού ενοποίησαν τους εργαζόμενους ανεξάρτητα από τη φυλή και την ειδικότητα τους. Έκλεισε την εισήγησή του λέγοντας πως μπορούμε να πάρουμε στοιχεία από την οργάνωση εκείνης της εποχής, αλλά ότι η μορφή οργάνωσης που χρειαζόμαστε σήμερα θα έρθει από την χειραφέτηση της φαντασίας και τη συμμετοχή στους αγώνες.

Ο Λέανδρος Μπόλαρης ξεκίνησε τονίζοντας ότι η εργατική τάξη της Αμερικής του ’30, που για τους επαναστάτες ήταν και είναι το υποκείμενο της αλλαγής, έχει μεγαλύτερη σχέση από ό, τι φανταζόμαστε με τη σημερινή. Ο Λέανδρος εξήγησε ότι το βιβλίο δίνει την εικόνα μιας νέας εργατικής τάξης που ξεσηκωνόταν και ότι αυτό ήρθε μέσα από διαδικασίες, όχι μέσα από ένα «Βig Bang». Στη συνέχεια μίλησε για τη δράση της CIO (ενός από τα συνδικάτα της εποχής), έδωσε εικόνες από τις καταλήψεις σε χώρους που ούτε και σήμερα δεν είναι εύκολο να απεργήσουν οι εργαζόμενοι, όπως τα πολυκαταστήματα, ενώ αναφέρθηκε στη δυνατότητα που χάθηκε να υπάρξει ένα τρίτο μεγάλο κόμμα στην Αμερική που να εκφράζει τον κόσμο της δουλειάς. Η γραμμή του ΚΚ ΗΠΑ για τα Λαϊκά Μέτωπα, το έκανε ουρά του προέδρου Ρούσβελτ, πράγμα που είχε αντίχτυπο και στην μεταπολεμική περίοδο.

Μετά τις εισηγήσεις ακολούθησαν παρατηρήσεις και ερωτήσεις. Γιατί χρειάζεται να πολεμάμε ξανά και ξανά για τα κεκτημένα μας; Πως ήταν δυνατό να φθαρεί ένα κίνημα που έδωσε την ημέρα της γυναίκας και τη γιορτή της Πρωτομαγιάς; Τι παραδείγματα μπορούμε να πάρουμε από την οργάνωση των συνδικάτων τότε;