Απεργιακό Κίνημα
Ολοι στην Πανεργατική

Η Πανεργατική απεργία την Πέμπτη 3 Δεκέμβρη είναι η δεύτερη σε διάστημα ενός μηνός. Και αυτό λέει πολλά. Λέει ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ετοιμάζει ένα σφαγείο με το νέο Ασφαλιστικό. Αλλά λέει και ότι η εργατική τάξη ξεσηκώνεται ενάντια στην επίθεση και δείχνει τη δύναμη που μπορεί να τη σταματήσει.
 
Η κυβέρνηση στην προσπάθειά της να περάσει το ασφαλιστικό, τις συγχνεύσεις των ταμείων, τις περικοπές στις συντάξεις αλλά και όλα τα υπόλοιπα μέτρα του μνημονίου που ψήφισε, αντιμετωπίζει έναν νέο ξεσηκωμό. Η ίδια κυβέρνηση που μετά την επανεκλογή της στις 20 Σεπτέμβρη υποτίθεται ότι έλεγχε το παιχνίδι, που ήλπιζε ότι το καλοκαίρι του ΟΧΙ, των διαπραγματεύσεων και της αστάθειας είχε μείνει πίσω και μπροστά ήταν η απρόσκοπτη εφαρμογή του μνημονίου, δύο μήνες μετά βρίσκεται αντιμέτωπη με έναν νέο εφιάλτη “Γιαννίτση”. 
 
Όπως τότε, το 2001, που σε μια από τις πολλές προσπάθειες που έχουν κάνει οι κυβερνήσεις να απλώσουν χέρι σε ταμεία, συντάξεις κι όρια ηλικίας, αναγκάστηκαν μετά από έναν πανεργατικό απεργιακό σεισμό, να τα μαζέψουν άρον άρον. Κι αν αυτό φαντάζει πολύ παλιό, ο εφιάλτης επανήλθε ξάνά και ξανά στους Καραμανλήδες, τους Γιωργάκηδες, τους Παπαδήμους, τους Σαμαροβενιζέλους, τώρα και στον Τσίπρα.
 
Οι κινητοποιήσεις έχουν προκαλέσει κρίση στην κυβέρνηση και υπάρχει η δυνατότητα οι εργατικοί αγώνες να εξελιχθούν νικηφόροι. Λίγες μέρες μετά την απεργία στις 12 Νοέμβρη η κυβέρνηση έχασε σε κοινοβουλευτική δύναμη, αφού τρείς βουλευτές της δεν ψήφισαν το πακέτο με τα προαπαιτούμενα. Οι δυσκολίες να επιβάλλει ο Τσίπρας το πρόγραμμα που συμφώνησε με την τρόικα μεγαλώνουν καθώς τα στηρίγματά της στην κοινωνία, όπως φάνηκε με την απεργία, συρρικνώνονται δραματικά, αλλά το ίδιο συμβαίνει και με τα στηρίγματά της στη βουλή, όπως δείχνει η συνεχιζόμενη κρίση στη Νέα Δημοκρατία, η αναζήτηση συναίνεσης με αποτυχημένα συμβούλια πολιτικών αρχηγών, ακόμα και η συζήτηση για αναβολή των μεταρρυθμίσεων στο ασφαλιστικό.
 
Αν η 12η Νοέμβρη ήταν επιτυχημένη, η απεργία της Πέμπτης πρέπει να είναι ακόμα πιο μαζική, να στείλει το μήνυμα στην κυβέρνηση ότι “δεν σας παίρνει να τα περάσετε” και στη συνδικαλιστική ηγεσία ότι “δεν σας παίρνει να μη συνεχίσετε”. 
 
Γιατί και η νέα γενική απεργία έρχεται ως αποτέλεσμα των πιέσεων που έβαλε στη συνδικαλιστική ηγεσία, αφενός η μεγαλειώδης συμμετοχή στην πανεργατική απεργία στις 12 Νοέμβρη, αφετέρου το γεγονός ότι με δύναμη κι αυτοπεποίθηση από τις 12Ν, μια σειρά κλάδοι εργαζομένων από δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, έδωσαν συνέχεια. 
 
Κινητοποιήσεις
 
Οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία με τις κινητοποιήσεις τους όλη τη βδομάδα που πέρασε και το απεργιακό τριήμερο που προγραμματίζουν 2-4 Δεκέμβρη. Οι 5μηνίτες συμβασιούχοι των δήμων που οργανώθηκαν, συντονίστηκαν από τα κάτω και πραγματοποίησαν μπαράζ στάσεων εργασίας και συγκεντρώσεων. Ο συντονισμός και οι από κοινού δράσεις ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις που εξήγγειλαν οι εργαζόμενοι σε λιμάνια, ΟΣΕ και Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Οι εργάτες κι οι εργάτριες των Καρφούρ που απεργούν την 1η Δεκέμβρη και δηλώνουν ότι θα κλιμακώσουν. Οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ που με την απειλή της απεργίας διαρκείας ανάγκασαν την κυβέρνηση σε υποχώρηση για το αγγελιόσημο. 
 
Από την επόμενη της εξαγγελίας για τη γενική απεργία 3/12, ο Συντονισμός Ενάντια στα Μνημόνια, εξέδωσε αφίσσα και προκήρυξη για την οργάνωση της απεργίας. “Στις 3 Δεκεμβρίου απεργούμε και διαδηλώνουμε πανεργατικά σε όλες τις πόλεις. Συνεχίζουμε και κλιμακώνουμε, μετά την πετυχημένη πανεργατική απεργία στις 12 Νοέμβρη, για να μην περάσει ο προϋπολογισμός των περικοπών και η διάλυση του ασφαλιστικού που φέρνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ...” αναφέρει μεταξύ άλλων. “Χρειάζεται να σημάνει συναγερμός σε κάθε χώρο δουλειάς. Να προχωρήσουμε σε συνελεύσεις, συγκεντρώσεις, ενημερώσεις σε κάθε χώρο. Να συζητήσουμε με τους συναδέλφους για τη σημασία της απεργίας και να την οργανώσουμε. Να συγκροτήσουμε απεργιακές επιτροπές παντού, να οργανώσουμε την απεργιακή περιφρούρηση στις 3 Δεκέμβρη και τη μαζική συμμετοχή στην απεργιακή προσυγκέντρωση στο Μουσείο με το πανό του σωματείου ή του χώρου”. 
 

Μπορούμε να κλιμακώσουμε

Δυο μήνες μετά τις εκλογές επιβεβαιώνεται η ανάλυση ότι τα αποτελέσματα δεν βγάζουν πιο δυνατό το μνημονιακό μπλοκ και το εργατικό κίνημα πιο αδύνατο, αλλά το αντίθετο.
 
Σε αυτή την ανάλυση προσχωρούν πολλά κομμάτια, ένας ολόκληρος κόσμος που δεν ζει μέσα στην απογοήτευση και την αναμονή αλλά σε έναν πυρετό αγώνων. Οι αγώνες αυτοί τροφοδοτούν μια σύγκρουση που έχει αποτελέσματα. Υπάρχει ένα μπρα ντε φερ με την κυβέρνηση στο οποίο υπάρχουν και νίκες - από τα νοσοκομεία έρχεται ξεκάθαρα αυτή η εμπειρία. Κάποια παραδείγματα:
 
Πρώτο, οι επικουρικοί γιατροί, οι “πενταμηνίτες” των νοσοκομείων, κέρδισαν με αγώνα ότι δεν θα απολυθούν τον Δεκέμβρη, ότι θα πάρουν εννιά μήνες παράταση στη δουλειά τους και είναι ανοιχτό το ενδεχόμενο να υπάρξει κλιμάκωση σε αυτή τη μάχη για να φτάσουμε στη μονιμοποίηση τους και να ανοίξουν κι άλλες προσλήψεις.  
 
Δεύτερο, ο ανταρτοπόλεμος που παίζεται αυτή τη στιγμή στα νοσοκομεία από τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες από τα ιδιωτικά συνεργεία. Πρόκειται για κόσμο που δουλεύει κάτω από τις πιο άθλιες συνθήκες και που σε συνεργασία με τα σωματεία έχουν αναγκάσει την ηγεσία της ΠΟΕΔΗΝ να μιλάει για μονιμοποίηση αυτού του προσωπικού.    
 
Τρίτο, οι συγχωνεύσεις νοσοκομείων που ξαναπροκύπτουν σαν ζήτημα. Την περασμένη βδομάδα έφυγε χαρτί από τον Πολάκη που μίλαγε για συγχώνευση των νοσοκομείων Έλενα και Αλεξάνδρα. 
 
Μετά από τις αντιδράσεις από τον ίδιο τον κόσμο αυτών των νοσοκομείων, πριν καν οργανωθεί κάποια κινητοποίηση, αναγκάστηκε το υπουργέιο σε άτακτη υποχώρηση. 
 
Ακόμα και το γεγονός ότι διατηρήθηκε η πανυγειονομική απεργία στις 2 Δεκέμβρη είναι δείγμα– οι πιέσεις και οι προσπάθειες από άλλες παρατάξεις σε αντίστοιχες περιπτώσεις είναι για ματαίωση. Ουσιαστικά μαζί με τη γενική απεργία την επόμενη μέρα παμε για απεργιακό διήμερο. Τριήμερο αν υπολογίσουμε ότι η ΟΕΝΓΕ, μια ομοσπονδία η ηγεσία της οποίας πρωτοστάτησε στο να ξεπλένει την κυβέρνηση, βάζει στάση εργασίας την Παρασκευή.  
 
Αναφέρω αυτά περισσότερο για να αποδείξω ότι οι συσχετισμοί δεν είναι αρνητικοί. Δεν άλλαξαν ξαφνικά οι γραφειοκράτες και προκηρύσσουν αγώνες, αλλά οι εργαζόμενοι δεν είναι διατεθειμένοι να δεχτούν αυτή την κατάσταση και πιέζουν για κινητοποιήσεις.
 
Προφανώς προσπάθειες όπως του Συντονιστικού των Νοσοκομείων και του Συντονισμού Ενάντια στα Μνημόνια παίζουν καθοριστικό ρόλο. Είναι πολύ κρίσιμη η σύνδεση των εργατικών κομματιών που κάθε φορά βγαίνουν σε αγώνα.  
 
Πρέπει να θυμηθούμε ξανά τις επιτροπές αγώνα και τις απεργιακές επιτροπές και να ξαναστήσουμε τις απεργιακές φρουρές αν θέλουμε να οργανώσουμε αποτελεσματικά τις μάχες και να κλιμακώσουμε, όπως έγινε στις 12 Νοέμβρη. Χρειάζεται οργάνωση και πολιτική μάχη για να ξηλώσουμε βήμα – βήμα τα μνημόνια.  
Κώστας Καταραχιάς
πρόεδρος συλλόγου εργαζομένων νοσοκομείου Αγ.Σάββας 
 
ΑΘΗΝΑ Μουσείο 10πμ 
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ Εργατικό Κέντρο 10.30πμ (προσυγκέντρωση Καμάρα 10πμ)
ΠΑΤΡΑ Εργατικό Κέντρο 10πμ
ΓΙΑΝΝΕΝΑ Εργατικό Κέντρο 10.30πμ
ΗΡΑΚΛΕΙΟ Εργατικό Κέντρο 10πμ (προσυγκέντρωση 9:30πμ άγαλμα Bενιζελου) 
XANIA πλατεία Αγοράς 11πμ 
ΡΕΘΥΜΝΟ Εργατικό Κέντρο 10πμ
ΛΑΡΙΣΑ Κεντρική πλατεία 10.30πμ (προσυγκέντρωση πλ. Νομαρχίας 10πμ)
ΒΟΛΟΣ πλατεία Ελευθερίας 10πμ 
ΞΑΝΘΗ Εργατικό Κέντρο 10πμ
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ Εργατικό Κέντρο 10.30πμ
ΓΙΑΝΝΙΤΣΑ Εργατικό Κέντρο 11πμ
ΕΔΕΣΣΑ Εργατικό Κέντρο 9.30πμ