Ο σκληρός αγώνας των Δασκάλων και των Νηπιαγωγών έγινε ιστορία. Στερηθήκαμε λόγω των περικοπών στους μισθούς μας, γυρίσαμε στα σχολεία όμως με το κεφάλι ψηλά. Εχοντας ταρακουνήσει την ελληνική κοινωνία, έχοντας στείλει το μήνυμα της αντίστασης προς όλους τους εργαζόμενους, έχοντας κάνει σαφές στην κυβέρνηση ότι την περιμένουν μεγάλες φουρτούνες.

Παλέψαμε μέσα σε ένα πρωτόγνωρο πανεκπαιδευτικό κίνημα. Φοιτητές, πανεπιστημιακοί, καθηγητές, δάσκαλοι και νηπιαγωγοί, παρά το όργιο της τρομοκρατίας, σηκώσαμε το αίτημα της παιδείας, της ολόπλευρης και βαθιάς μόρφωσης της νέας βάρδιας της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Κρατήσαμε κόντρα στην επέλαση της ιδιωτικοποίησης της εκπαίδευσης, προκαλέσαμε αναταράξεις μέσα στο ΠΑΣΟΚ, όπου αριστεροί συναγωνιστές και συναγωνίστριες σήκωσαν μπαϊράκι ενάντια στο νεοφιλελευθερισμό της ηγεσίας του. Ολοι μαζί κόψαμε το δρόμο στη ΝΔ και αναγκάσαμε σε στροφή 180 μοιρών τον Παπανδρέου. Η αναθεώρηση του Συντάγματος ακυρώθηκε στους δρόμους του αγώνα. 

Τα σχέδιά τους όμως δεν τα ματαίωσαν. Θα προσπαθήσουν ξανά και για όλες τις συντηρητικές αναδιαρθρώσεις, στην ασφάλιση, στις εργασιακές σχέσεις, στις συλλογικές και ατομικές ελευθερίες. Γι αυτό ετοιμάζουν τις εκλογές. Θέλουν να μας δέσουν χειροπόδαρα με φρέσκια λαϊκή εντολή. Πολλά τα εναλλακτικά τους σενάρια για τον σχηματισμό μιας σταθερής κυβέρνησης ανθεκτικής απέναντι στην εργατική λαϊκή πίεση. Το κεφάλαιο θα προσπαθήσει τώρα να κάνει τη δουλειά του με πεντακομματική βουλή. Ας τους χαλάσουμε λοιπόν τη σούπα. Να γιγαντώσουμε μαζικό ανατρεπτικό κίνημα, αλλά και να γίνουμε εμείς το πέμπτο κόμμα, να μεταφέρουμε εμείς μέσα στο αστικό κοινοβούλιο, την πίεση του κινήματος που σηκώσαμε και που θα σηκώσουμε στη συνέχεια. Οχι για να γίνουμε καλά παιδιά με αστική θεσμολαγνία, αλλά για να τους κολλήσουμε στον τοίχο με τα βάσανα, την οργή, τις διεκδικήσεις των μεροκαματιάρηδων, της γενιάς των 700 ευρώ, των ανέργων, των φοιτητών, των μαθητών, των ξένων συναδέλφων μας. Για να αποδείξουμε ακόμη πιο πειστικά στην εργατική τάξη, σε όλο το λαό πόσο θεόκουφοι είναι οι κρατούντες απέναντι σε τέτοια προβλήματα και αιτήματα, ενώ η ακοή και η κατανόησή τους δεν έχει όρια απέναντι στις εντολές των κεφαλαιοκρατών, των ιμπεριαλιστών.

Να βγούμε μπροστά, με τη δική μας πολιτική, με τη δική μας ηθική, με τη σημαία της ανατροπής, τώρα που ο εργατικός κόσμος είναι θολωμένος από την αβάσταχτη καθημερινότητα, και από την έλλειψη της προοπτικής, τώρα πρέπει να τους μιλήσουμε για μία κοινωνία της ανθρωπιάς, της αλληλεγγύης, της ισότητας, για μία σοσιαλιστική κοινωνία. Αυτό το στόχο όμως, πρέπει να τον συνδέσουμε με το δικαίωμα στη δουλειά, με το μεροκάματο, τη σύνταξη, την περίθαλψη, τη μόρφωση, τον πολιτισμό, τον αθλητισμό, το περιβάλλον, τη διατροφή, τη χρήση της γης και τη δόμηση των οικιστικών χώρων, με τη ζωή του αγρότη και του κτηνοτρόφου, με τα δικαιώματα των γυναικών. Πρέπει να πούμε ότι εμείς υποστηρίζουμε πολιτικά όλα τα αιτήματα του κινήματος που αναπτύχθηκε ως τώρα και που πασχίζουμε να πλατύνει και να βαθύνει. Να πούμε ότι εμείς θέλουμε να κατευθύνουμε την κοινοβουλευτική μας δράση, προς την υποστήριξη αυτών των θεμελιακών ζητημάτων, συνδέοντάς τα με την επαναστατική προοπτική.

Ολοι θα εμφανιστούν φιλεργατικοί. Ολοί θα μιλήσουν για τον καημένο συνταξιούχο. Εμείς έχουμε τη δυνατότητα να παρουσιάσουμε την ταξική φύση των πραγμάτων, αντιπαραθέτοντας στον τεράστιο πλούτο των λίγων την οδυνηρή στέρηση των πολλών. Εχουμε τη δυνατότητα να αντιπαρατεθούμε σε μία προοπτική τύπου υπαρκτού σοσιαλισμού, για τον οποίο το ΚΚΕ είναι περήφανο που τον γνώρισε. Εχουμε τη δυνατότητα να διαφοροποιηθούμε από μία προοδευτική διαχείριση του συστήματος, που αποτελεί το άλφα και ο ωμέγα της ηγεσίας του Συνασπισμού. 

Διεθνισμός

Μπορούμε και πρέπει να ξεκαθαρίσουμε το τοπίο με το ΛΑΟΣ. Οχι γενικά και αφηρημένα αλλά συγκεκριμένα ενάντια στην εθνικιστική του πολιτική, την πολιτική ενάντια στους ξένους εργάτες, την άρνηση της παγκοσμιοποιήσεως, όπως λέει από τη σκοπιά του εθνικισμού, την αποσιώπηση από μέρος του της ταξικότητας των προβλημάτων. Εμείς είμαστε διεθνιστές, είμαστε μαζί με τις εργάτριες και τους εργάτες των Βαλκανίων, της Τουρκίας, της Ευρώπης, του κόσμου. Είμαστε ασυμβίβαστα αντίθετοι με το χαρακτήρα, με την πολιτική της ΕΕ και διεκδικούμε μία άλλη Ευρώπη που θα την διαφεντεύουν οι εργάτες για το καλό όλων των ανθρώπων. Είμαστε ανειρήνευτα αντίπαλοι με το ΝΑΤΟ, με κάθε άλλο ιμπεριαλιστικό οργανισμό, με τη συμμορία των G8. 

Μία νέα Αριστερά είναι αναγκαία και εφικτή, μια αριστερά της επαναστατικής ανατροπής, της καθημερινής δράσης μέσα στο λαό, της διεκδίκησης άμεσων λύσεων, αλλά και της επεξεργασίας, της προβολής, της διεκδίκησης μίας σύγχρονης σοσιαλιστικής προοπτικής. Μια αριστερά των αγώνων, του πολιτισμού, της ελπίδας, μια αριστερά μαζική, όχι εξωκοινοβουλευτική, ούτε όμως αφομοιωμένη από το σύστημα και τους θεσμούς του. Μια αριστερά πολύχρωμη, με όλες τις διαφορετικές αποχρώσεις κάθε επιμέρους τμήματος που την αποτελεί μα και συνεχτική, αιχμηρή, αποτελεσματική. Η διαδικασία της συγκρότησής της μπορεί να αρχίσει από τώρα, να περάσει από το καμίνι των εκλογών και να προχωρήσει στη συνέχεια μέσα από αγώνες, μελέτες, προβληματισμούς, συζητήσεις.

 Ας δοκιμάσουμε να μιλήσουμε έτσι σε όλη την εργατική τάξη και θα δούμε τι απήχηση θα έχουμε. Μπορούμε λοιπόν να προχωρήσουμε τώρα, με την κοινή μας κάθοδο στις εκλογές και αμέσως μετά να συνεχίσουμε οικοδομώντας και βαθαίνοντας. Μπορούμε τώρα να βάλουμε στόχο την είσοδό μας στη Βουλή. Πέμπτο κόμμα η συμμαχία της Ριζοσπαστικής Αριστεράς. 

ΓIANNHΣ KOYTPAΣ 
Θεσσαλονίκη

Θέλω να μεταφέρω τους αγωνιστικούς χαιρετισμούς από όλους τους συντρόφους στη Θεσσαλονίκη, οι οποίοι έχουν τα μάτια τους στραμμένα εδώ στη σημερινή συνέλευση και ετοιμάζονται να κάνουν και αυτή μία μεγάλη συνέλευση. Ο κόσμος που κοιτάει αυτή την πρωτοβουλία είναι πάρα πολύς, πολύ περισσότερος από αυτούς που ήδη δηλώνουν συμμετοχή και είναι πάρα πολύ περισσότεροι αυτοί που περιμένουν το πρώτο βήμα για να συντονιστούνε μαζί μας. 

Αυτό το Σαββατοκύριακο στη Θεσσαλονίκη κάνει συνέδριο ο Παπαθεμελής. Δίπλα από τον Καρατζαφέρη υπάρχουν και όλοι οι άλλοι εθνικιστές που προσπαθούν τα κανάλια να παρουσιάσουν ότι είναι η εναλλακτική προοπτική. Θέλουμε να βάλουμε στην ατζέντα ότι υπάρχει ο τρίτος πόλος στην αριστερά, υπάρχει η ριζοσπαστική αριστερά, που έχει να παίξει πολύ σημαντικό ρόλο. Και τον είδαμε όλο το προηγούμενο διάστημα, και στη Θεσσαλονίκη. Δεν είναι η πόλη του Ψωμιάδη και η πόλη του Παπαθεμελή. Είναι η πόλη των Λιπασμάτων, είναι η πόλη των φοιτητικών καταλήψεων,  των μεγάλων διαδηλώσεων στη ΔΕΘ που η Ριζοσπαστική Αριστερά, μπόρεσε να τις κάνει πανελλαδικό γεγονός, να τις κάνει ένα τεράστιο γεγονός για όλο τον κόσμο της εργασίας, για όλο τον κόσμο του φοιτητικού κινήματος. 

Δεν θέλουμε το Σεπτέμβρη να έρθει ο Καραμανλής στην ΔΕΘ και να τη χρησιμοποιήσει σαν προεκλογική εκστρατεία, για να κάνει τις εξαγγελίες του. Θέλουμε  να κυριαρχήσει αυτό που βλέπουμε με τους G8. Προσπαθούν οι από πάνω να το παίξουν ευαίσθητοι, αλλά στην πραγματικότητα χρησιμοποιούν την καταστολή για να εμποδίσουν τον κόσμο που τους περικυκλώνει. Το ίδιο θέλουμε να κάνουμε στη ΔΕΘ. Το έχουμε κάνει και τις προηγούμενες φορές μπορούμε να το κάνουμε και τώρα. 

Οι Νοσοκομειακοί  γιατροί της Θεσσαλονίκης πήρανε απόφαση για 24ωρη απεργία και συγκέντρωση μαζί με την ΠΟΕΔΗΝ την επόμενη Πέμπτη. Είναι ένα βήμα. Είχαμε πολύ καιρό να κάνουμε κάτι τέτοιο. Ο κόσμος αυτό που ρωτούσε στη συνέλευση είναι τι θα γίνει με αυτόν τον πόλο της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, πώς μπορούμε να προχωρήσουμε και λίγο παραπέρα. Το σχήμα που συμμετέχω στους Νοσοκομειακούς Γιατρούς της Θεσσαλονίκης πήρε 25%. Είναι ένας ανένταχτος αριστερός κόσμος. Δεν τον έχουμε όλο μαζί μας, προσπαθούμε όμως να του δώσουμε μία προοπτική και όχι να τον αφήσουμε στο ΣΥΡΙΖΑ, ή να ψηφίσει ΚΚΕ. Το ίδιο και στους δικηγόρους όπου αντίστοιχη Εναλλακτική Πρωτοβουλία δικηγόρων υπάρχει και στη Θεσσαλονίκη. Εχουμε τεράστιες δυνατότητες. Για τους φοιτητές η εικόνα είναι ότι αυτοί ήταν οι πρωταγωνιστές, αυτοί πλημμύρισαν τους δρόμους της Θεσσαλονίκης και εξακολουθούν να το κάνουν και από Σεπτέμβρη έχουμε να δώσουμε και να οργανώσουμε όλες αυτές τις μάχες.

Σαν πρωτοβουλία στη Θεσσαλονίκη έχουμε προγραμματίσει σύσκεψη τη Δευτέρα για να προγραμματίσουμε τη δικιά μας ανοιχτή συνέλευση γύρω στις 20 του μήνα, και νομίζω ότι μπορούμε να μεταφέρουμε το κλίμα που υπάρχει εδώ, να το μεγεθύνουμε και να κάνουμε μία αντίστοιχη συνέλευση που θα δώσει την προοπτική για τη συνέχεια.  

ΓIΩPΓOΣ TΣIPΩNHΣ
Γιάννενα    

Αυτή η Επιτροπή έχει στηθεί και στα Γιάννενα και είναι όλοι εκεί. Είναι οι φοιτητές που δώσαμε την μάχη των τελευταίων χρόνων, είναι οι εκπαιδευτικοί, είναι το σωματείο Μετάλλου, είναι ο Σύλλογος ΔΕΠ Ιωαννίνων. Στις 20 Ιούνη έχουμε ήδη βάλει μπροστά τη δικιά μας ανοιχτή συνέλευση. Εχουμε ξεκινήσει τις παρεμβάσεις μας στην πόλη, στην Εκθεση Βιβλίου, στο πανεπιστήμιο,  έχουμε βάλει ένα πρόγραμμα με μία σειρά εξορμήσεις στους εργατικούς χώρους.  

Δεν ξεκινήσαμε από το πουθενά. Η συζήτηση δεν έπεσε από τον ουρανό. Η συζήτηση ξεκίνησε και σφυρηλατήθηκε μέσα στο κίνημα και αυτό είναι το εχέγγυο ότι και συνεχίζουμε και θα πετύχουμε. Ο δρόμος πριν τις εκλογές έχει πολύ μεγάλες μάχες. Το φοιτητικό κίνημα και οι εκπαιδευτικοί έχουν αφήσει ανοιχτούς λογαριασμούς με τη Μαριέτα και το νεοφιλελευθερισμό. Σε ποιον θα απευθυνθεί ο κόσμος των πανεπιστημίων και της εκπαίδευσης για να δώσει αυτή τη μάχη. Στο ΚΚΕ που είναι ενάντια στις καταλήψεις ή στο Συνασπισμό των 1000 πανεπιστημιακών; Σε εμάς και εμείς θα πάρουμε αυτές τις πρωτοβουλίες.

 Το αντιπολεμικό κίνημα έχει ανοιχτούς λογαριασμούς με τους συμμάχους του Μπους εδώ στην Ελλάδα.  Ο πρόεδρος με τη μικρότερη δημοτικότητα στην ιστορία των ΗΠΑ, ο πρόεδρος της ήττας στο Ιράκ, έρχεται στα Βαλκάνια και η δικιά μας κυβέρνηση έχει ήδη κλείσει ραντεβουδάκι μαζί του. Ποιος θα πρωτοστατήσει σε αυτές τις μάχες; Ποιος θα βγάλει τον κόσμο του αντιπολεμικού κινήματος στο δρόμο; Το αδερφό κόμμα του ΚΚ Ιράκ που συμμετέχει στην κυβέρνηση του Ιράκ ή οι υποστηρικτές της πολυεθνικής δύναμης του ΟΗΕ; Ξανά η Ριζοσπαστική Αριστερά. 

Οι δάσκαλοι, οι καθηγητές, οι τραπεζοϋπάλληλοι, οι λιμενεργάτες, οι συμβασιούχοι, οι καταληψίες των Λιπασμάτων, οι καταληψίες των πανεπιστημίων το Σεπτέμβρη θα βρίσκονται στη ΔΕΘ. Εξω από εκεί που η κυβέρνηση θα διακηρύσσει το πρόγραμμά της. Αυτή να είναι η μεγάλη μας προεκλογική συγκέντρωση στην οποία θα προτάσσουμε τις αυξήσεις απέναντι στη λιτότητα, τις συντάξεις απέναντι στα ομόλογα, τις κρατικοποιήσεις αλλά Τσάβες απέναντι στα εργοστάσια που κλείνουν. Με ποιον θα δώσει τη μάχη αυτός ο κόσμος; Πάλι με τη Ριζοσπαστική Αριστερά. 

Ολοι μας έχουμε ανοιχτούς λογαριασμούς συνολικά με το σύστημα του πολέμου και του κέρδους και ήρθε η ώρα να ανοίξει η συζήτηση για τη συνολική εναλλακτική απέναντι σε αυτό το σύστημα. Με ποιον θα ανοίξει τη συζήτηση ο κόσμος. Με αυτούς που συγκυβερνούν με τον Πρόντι; Θα την ανοίξει με τη Ριζοσπαστική Αριστερά και ήρθε η ώρα να ανοίξει αυτή την κουβέντα όχι γύρω από τον εαυτό της αλλά με τα μαζικά ακροατήρια που έβγαιναν στους δρόμους όλο το προηγούμενο διάστημα. Είμαστε στην αρχή μιας προσπάθειας. Θα έχουμε δυσκολίες και τρικλοποδιές. Θα έχουμε μαζί μας όλες εκείνες τις νίκες που μας έφεραν εδώ να συζητάμε. Παγκόσμια τις νίκες από τη Βενεζουέλα μέχρι τη Μ. Ανατολή. Τοπικά τις νίκες από τα λιμάνια μέχρι τα πανεπιστήμια. Ξεκινήσαμε μία προσπάθεια που τα όριά της δε χωράνε στις καρέκλες του Θεάτρου Αλίκη. Τα όριά της και τα όριά μας είναι εκεί που τα έβαζε η Ρόζα Λούξεμπουργκ. Τα όριά μας είναι ο ουρανός, πάμε να τα ξεπεράσουμε.  

EYTYXHΣ MΠITΣAKHΣ
Πανεπιστημιακός

Θα πω τις προσωπικές μου απόψεις χωρίς να αντιπροσωπεύω κανέναν. Ο Ιμπεριαλισμός δεν είναι απλώς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Σήμερα  η βασική αντίθεση κεφαλαίου και εργασίας, έχει δημιουργήσει μία αντίθεση που τείνει να γίνει κυριαρχική. Η εξάντληση των φυσικών αποθεμάτων, ο πόλεμος του Kόλπου είναι πριν απ’ όλα συνέπεια αυτής ακριβώς της καινούργιας αντίφασης. Εχουμε λοιπόν  εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, καινούργιους πολέμους και ένα κράτος καταστολής που οργανώνεται συστηματικά για να αντιμετωπίσει τις αντιστάσεις που αναπόφευκτα θα γεννηθούν. 

Ποια είναι η δύναμη η οποία μπορεί να αντισταθεί σε αυτή την προϊούσα κατάσταση η οποία μπορεί να καταλήξει στο πυρηνικό ολοκαύτωμα. Δυνάμεις αντιιμπεριαλιστικές, δημοκρατικές, οικολογικές, οτιδήποτε, αλλά πριν απ’΄ όλα η αριστερά. Στη χώρα μας η αριστερά είναι τρεις συνιστώσες. ΣΥΝ, ΚΚΕ και εξωκοινοβουλευτική ριζοσπαστική αριστερά. Δεν μπορεί να υπάρξει ενότητα με την έννοια μίας ουσιαστικής σύγκλισης, δεν μπορεί να υπάρξει στρατηγική σύγκλιση άρα αυτό που λέγεται περί παναριστεράς δεν έχει νόημα. 

Επρεπε σήμερα οι τρεις συνιστώσες που έχουν στρατηγικές διαφορές και που δεν μπορούν κατά συνέπεια να συγκροτήσουν ένα ενιαίο κόμμα σε καμία περίπτωση, να κατεβούν μαζί με τρία συνθήματα. Εναντίον του πολέμου, εναντίον της αυξανόμενης φτώχειας μέσα στον αυξανόμενο κοινωνικό πλούτο και εναντίον του κράτους καταστολής που οργανώνεται συστηματικά. Αυτό είναι φανερό ότι δεν θα γίνει. Το ΚΚΕ έχει περιχαρακωθεί νομίζοντας ότι είναι η μόνη συνεπής αριστερά, ο ΣΥΝ συγκροτεί τον πόλο του, κατά συνέπεια είναι αναγκαίος ο πόλος της ριζοσπαστικής αριστεράς. Και εκεί μέσα έχουν θέση όσοι δεν ανήκουν σε αυτούς τους χώρους και επιπλέον ως προοπτική έχουν τη σοσιαλιστική και προοπτικά την κομμουνιστική κοινωνία. Θεωρώ λοιπόν ότι είναι μεμψιμοιρία το να στεκόμαστε σε επιμέρους ζητήματα. Ολοι κάνουμε λάθη και ο αναμάρτητος πρώτος το λίθο βαλέτω. Δεν μπορούμε να βάζουμε εμπόδια στην αναγκαία τούτη τη στιγμή συγκρότηση αυτού του ενιαίου σχήματος. 

Πρωτοπορία

Είμαστε κατάλοιπα μιας ηττημένης στρατιάς, του μεγάλου κομμουνιστικού κινήματος που αρχίζει από τα μέσα του 19ου αιώνα, το οποίο κατέληξε εκεί που κατέληξε, με την κατάρρευση αυτού που είχε ονομαστεί σοσιαλιστικό στρατόπεδο. Συνεπώς εφόσον δεν υπερβούμε διαλεκτικά την καταγωγή μας, εφόσον δεν μπορέσουμε να αρθούμε σε ένα άλλο επίπεδο, κινδυνεύουμε να μην είμαστε η πρωτοπορία παρ’ όλα τα ωραία που βλέπω και σήμερα και με όσα παρακολουθώ σχετικά με την ανάπτυξη του κινήματος. Πρέπει να καταλάβουμε ότι πρέπει να ξεπεράσουμε την καταγωγή μας. 

Η ιστορία αποφάνθηκε. Δεν μπορούμε να συζητάμε σήμερα με όρους σταλινισμού, μαοϊσμού, τροτσκισμού ή οτιδήποτε άλλο. Κάθε ένα από αυτά τα ρεύματα του κομμουνιστικού κινήματος έχει  τα  θετικά του και τις ευθύνες του, δεν είναι όλες ίδιες σε όλα τα κινήματα. Αρα το πρόβλημα δεν είναι να ανασκαλεύουμε απλώς το παρελθόν ή να οχυρωθούμε πίσω από την καταγωγή μας μένοντας δέσμιοι του παρελθόντος, αλλά να αρχίσει την επομένη κιόλας των εκλογών μία συζήτηση γιατί απέτυχε το κομμουνιστικό κίνημα. Εάν δεν εξηγήσουμε το παρελθόν μας δεν έχουμε μέλλον. 

Ταυτόχρονα, ποια είναι τα καινούργια γνωρίσματα του καπιταλισμού. Ποιες είναι οι καινούργιες επαναστατικές δυνάμεις έστω εν δυνάμει. Ηδη κάτι γίνεται στη Λατινική Αμερική. Το ευρωπαϊκό προλεταριάτο δεν είναι ολοκληρωτικά ενσωματωμένο, πάντα υπάρχουν κινήματα. Τι γίνεται με την ΕΕ. Με το οικολογικό πρόβλημα που δεν είναι πολυτέλεια και δυστυχώς  το ΚΚΕ ακόμα θεωρεί ότι είναι πολυτέλεια των μικροαστών. Είναι θεμελιώδες πρόβλημα διότι οδηγεί σε πολέμους, σήμερα για το πετρέλαιο αύριο για το νερό.