Πανηγύριζαν τις προηγούμενες μέρες οι κυβερνητικοί και τα προσκείμενα σε αυτούς ΜΜΕ, για το “σπάσιμο των μνημονίων” με την υπογραφή της ΣΣΕ στον ΟΛΠ που υπέγραψαν Cosco και ΟΜΥΛΕ. Οι “πανηγυρικοί” αναφέρουν ότι η νέα ΣΣΕ προβλέπει “την επιστροφή του 13ου και 14ου μισθού” που είχαν καταργηθεί από 2012. 

Οι εργαζόμενοι της Cosco έχουν δώσει αγώνες για την υπογραφή ΣΣΕ. Οι κυβερνητικοί όμως προσπαθούν να πείσουν ότι οι “επενδύσεις” - οι ιδιωτικοποιήσεις δηλαδή – δεν σημαίνουν απαραίτητα κι αντεργατικές επιλογές, αντίθετα μπορεί να σημαίνει και βελτίωση για τους εργάτες στους τομείς που ξεπουλιούνται. Πόσο πραγματική είναι αυτή η εικόνα; 

Διαβάζουμε στο 902.gr για το τι προβλέπει η νέα ΣΣΕ: “Στη ΣΣΕ που υπέγραψε η πλειοψηφία της διοίκησης της ΟΜΥΛΕ με την Cosco, προβλέπονται μειώσεις μισθών περίπου κατά 25%.

Εισάγεται, μόνο για τους εργαζόμενους που έχουν συμπληρώσει κατά την υπογραφή της ΣΣΕ 27 έτη εργασίας, η καταβολή προσωποπαγούς επιδόματος Ευδόκιμης Υπηρεσίας, ύψους 225 ευρώ το μήνα, δημιουργώντας εργαζόμενους δύο ταχυτήτων στον ΟΛΠ, ενώ υποθηκεύει το εργασιακό μέλλον των επόμενων υπαλλήλων και παγιδεύει τους παλιότερους εργαζόμενους για να μην αντιδράσουν. Ταυτόχρονα, δημιουργεί τις προϋποθέσεις για εργολαβικούς υπαλλήλους.

Η μείωση των μισθών σε όλα τα κλιμάκια έρχεται να προστεθεί στην αύξηση του ωραρίου (το 7,5ωρο - 37,5ωρο και το 7ωρο - 35ωρο που ίσχυε έγινε 8ωρο - 40ωρο), στη «διευθέτηση» του χρόνου εργασίας, στην εντατικοποίηση της εργασίας και την εισαγωγή ενεργού και ανενεργού χρόνου εργασίας, στη δουλειά 7 μέρες τη βδομάδα χωρίς να θεωρείται το Σαββατοκύριακο αργία, συνολικά σε όλες τις αντεργατικές προβλέψεις του νέου Κανονισμού Προσωπικού”.

Κι αν αυτή είναι η εικόνα από τον Πειραιά, για το “φιλεργατικό περιβάλλον” που διαμορφώνουν οι “επενδυτές”, ας ρωτήσουν τους εργάτες της ΣΕΚΑΠ στη Ξάνθη. Ο ερχομός του Σαββίδη διαφημίστηκε σαν “μια από τις μεγαλύτερες ξένες επενδύσεις” που θα έφερνε “νέα εποχή” στην άλλοτε συνεταιριστική καπνοβιομηχανία. Για τους εργαζόμενους σήμαινε δεκάδες απολύσεις, ατομικές συμβάσεις και μισθολογικές περικοπές που έφταναν το 40%. Οι ίδιοι είχαν απαντήσει τότε με τρεις 48ωρες απεργίες. Σήμερα ο Σαββίδης απειλεί να βάλει λουκέτο στη ΣΕΚΑΠ – και να στείλει τους εργάτες στις ουρές του ΟΑΕΔ - επειδή δεν του διαγράφουν παλιότερο πρόστιμο που είχε επιβληθεί στην εταιρία.

Λουκέτο

Και οι εργάτες της ΣΕΚΑΠ δεν είναι οι μόνοι που αντιμετώπισαν το “παραμυθένιο” τοπίο των “επενδύσεων”. Όπως μας μεταφέρει ο Παντελής Αποστολίδης από την Ξάνθη: “τα τελευταία 15 χρόνια περισσότερες από 30 βιομηχανίες έβαλαν λουκέτο στην περιοχή και συνεταιριστικά εργοστάσια όπως η ΣΕΚΑΠ και η ΡΟΔΟΠΗ για να «σωθούν» ξεπουλήθηκαν σε ιδιώτες. Οι καπνοπαραγωγοί των ορεινών περιοχών αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις καλλιέργειες και τις εστίες τους μην έχοντας άλλη επιλογή από το σακάτεμα στις πιο βαριές και ανθυγιεινές δουλειές της «πολιτισμένης»και «ευημερούσας» ΕΕ. Οι ελάχιστοι που απέμειναν, παραμένουν απλήρωτοι από τα «κανόνια» εταιρειών εμπορίας και επεξεργασίας καπνού, όπως η Καπνική Μιχαηλίδης”.

“Το δικαίωμα στη δουλειά των εργαζόμενων στη ΣΕΚΑΠ (και κάθε επιχείρηση) δεν μπορεί να γίνεται αντικείμενο εκβιασμών του κάθε αγύρτη επιχειρηματία και της διαπλοκής του με την εκάστοτε κυβερνητική εξουσία” τονίζει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε ανακοίνωσή της και θέτει το ζήτημα της απαλλοτρίωσης χωρίς αποζημίωση στους ιδιοκτήτες των επιχειρήσεων που κλείνουν και τη λειτουργία τους με εργατικό έλεγχο. “Όχι μόνο πρέπει να πληρώσει τα χρέη του ο Σαββίδης (και με κατάσχεση της περιουσίας του) αλλά και η ΣΕΚΑΠ να συνεχίσει να συνεχίσει να λειτουργεί, κρατικοποιημένη και με εργατικό έλεγχο. Αν ο (κάθε) Σαββίδης δεν θέλει, οι εργαζόμενοι μπορούν! Σε σύγκρουση με την πολιτική ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και ΣΕΒ, το πλαίσιο μνημονίων και συνολικά την πολιτική κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ για την υπεράσπιση της κερδοφορίας του κεφαλαίου και των τραπεζών”. 

Λύσεις υπάρχουν και είναι αντικαπιταλιστικές. Ακριβώς στην αντίθετη κατεύθυνση από τις ιδιωτικοποιήσεις και τα ξεπουλήματα που προωθεί η κυβέρνηση.