Τρία ανήλικα παιδιά και μια γυναίκα είναι ο απολογισμός ναυάγιου που έγινε στις 26 Οκτώβρη έξω από τη Χίο -αργότερα αποκαλύφθηκε ότι πάλευαν για τέσσερις ώρες αβοήθητοι με τα κύματα. Όπως τονίζει ανάμεσα σε άλλα ο “Πλωτίνος”, συλλογικότητα της Χίου: “Αυτή τη φορά η τραγωδία γίνεται γνωστή καθώς έγινε τοσο κοντά στις ακτες του νησιού, σε αντίθεση με δεκάδες αντίστοιχα περιστατικά που έχουν αποσιωπηθεί. [...]

Εδώ, στα στρατιωτικοποιημένα σύνορα της Ευρώπης φρούριο, γινόμαστε καθημερινά μάρτυρες του διαρκούς εγκλήματος. Όπου η φρίκη, η εξαθλίωση, η βία, ο εξανδραποδισμός, η πλήρης απαξίωση της ανθρώπινης ζωής και ο θάνατος είναι πρακτικά και ουσιαστικά η επίσημη συνολική πολιτική για το μεταναστευτικό. Η πάγια δολοφονική τακτική των επαναπροωθήσεων και των απαγωγών δεν οδηγούν απλά σε τραγωδίες, αλλά αποτελούν οργανωμένες διακρατικές δολοφονίες”.

Λίγες ημέρες μετά, ένα καράβι με 382 επιβαίνοντες/ουσες βρέθηκε μεσοπέλαγα για τρεις ημέρες, με την κυβέρνηση να αρνείται να το αφήσει να δέσει, ενώ είχε προηγηθεί ρυμούλκησή του προς την Τουρκία, σε μια προσπάθεια που το Aegean Boat Report χαρακτήρισε “η μεγαλύτερη καταγεγραμμένη απόπειρα επαναπροώθησης που έχει κάνει το Ελληνικό Λιμενικό”. Η δημοσιότητα ήταν αυτή που απέτρεψε αυτό το έγκλημα και η κυβέρνηση αναγκάστηκε να τους δεχτεί στην Κω. Η επίσημη απάντηση είναι ότι ήταν “διάσωση”, όμως η πραγματικότητα είναι ότι οι ελληνικές αρχές προσπάθησαν να διώξουν πρόσφυγες που βρίσκονταν σε ακυβέρνητο πλοίο χωρίς μέτρα προστασίας, ενώ δεν τους παρείχαν νερό, φάρμακα ή τρόφιμα που ήταν αναγκαία.