Μια κυβέρνηση με πρωθυπουργό που διαθέτει αυτά τα προσόντα, με κύρος και γνωριμίες στο εξωτερικό αλλά και ακέραιο το δικαίωμα κατά το Σύνταγμα να διορίζει και να παύει τους υπουργούς. Και τον έχομε. Εννοώ τον κ. Παπαδήμο. Συνεπώς τα κόμματα οφείλουν να παύσουν να ζητούν εκλογές και να αναγνωρίσουν τον συγκεκριμένο χρόνο, μέχρι της συμπληρώσεως της τετραετίας από τις προηγούμενες εκλογές...”
Τι να σχολιάσει κανείς πάνω στο άρθρο του πρώην πρόεδρου της Δημοκρατίας Στεφανόπουλου στην Καθημερινή; Την επέκταση του κοινοβουλευτικού πραξικοπήματος της κυβέρνησης Παπαδήμου από δύο μήνες σε δύο χρόνια, “μέχρι συμπληρώσεως τετραετίας”; Την χιλιοειπωμένη και μάλιστα σε καθαρεύουσα θεωρία ότι “δεν χρειαζόμεθα εκλογές”, αλλά ένα ισχυρό άνδρα “με κύρος και γνωριμίες στο εξωτερικό”; Το άλλο με το γύψο το θυμάστε;
Ο Κ. Στεφανόπουλος δεν είχε ποτέ καλές σχέσεις με τις εκλογές. Δεν εκλέχτηκε ποτέ πρόεδρος, ούτε καν στο κόμμα του τη ΝΔ (έχασε από το Μητσοτάκη τις εσωκομματικές εκλογές το 1984). Το 1985 έφτιαξε τη ΔΗΑΝΑ που στις εκλογές του 1990 πήρε 0,67% εκλέγοντας τον βουλευτή Κατσίκη, (ο Κατσίκης είχε εκλεγεί με 406 σταυρούς προτίμησης, ο Στεφανόπουλος δεν εκλέχτηκε καν) τον οποίο παρείχε στο Μητσοτάκη, προκειμένου να σχηματίσει κυβέρνηση με 151 βουλευτές. Στις ευρωεκλογές του 1994 αυτός ο γίγαντας της πολιτικής σκηνής έπιασε 2,79% και έμεινε τελειωτικά έξω από τη Βουλή, οπότε και ο Α. Παπανδρέου τον έκανε Πρόεδρο της Δημοκρατίας μαζί με τη στήριξη της Πολιτικής Ανοιξης του Σαμαρά. Αλλη μια νίκη της Δημοκρατίας...