Μια βδομάδα μετά το Πάσχα διαβιβάστηκε τελικά στη Βουλή η δικογραφία για το έγκλημα των Τεμπών. Αποτελείται από 59 χιλιάδες αρχεία σε κούτες με έγγραφα που μπορούν να μελετήσουν οι βουλευτές. Αυτό μπορούν να το κάνουν μόνο σε ειδική αίθουσα κρατώντας σημειώσεις, έτσι λέει ο κανονισμός της Βουλής. Δηλαδή με τον αραμπά, κάτι που βολεύει την κυβέρνηση.
Ο εφέτης ανακριτής Μπαϊκάμης έστειλε αυτό το βουνό εγγράφων χωρίς να κάνει αξιολόγηση του υλικού. Αλλά όπως επισημαίνουν ρεπορτάζ «ανώτατες δικαστικές πηγές επισημαίνουν ότι φωτογραφίζεται τουλάχιστον ένα αδίκημα, αυτό του κακουργήματος της διατάραξης ασφάλειας συγκοινωνιών, εις βάρος του Κώστα Αχ. Καραμανλή και του Χρήστου Σπίρτζη. Το συμπέρασμα πρέπει να συνάγεται από τις απολογίες των δύο κατηγορουμένων προϊσταμένων των γενικών διευθύνσεων του Υπουργείου Μεταφορών, αλλά και από τα έγγραφα που οι προϊστάμενοι αυτοί προσκόμισαν στον ανακριτή, σύμφωνα με τα οποία η πολιτική ηγεσία, γνώριζε τα προβλήματα στο σιδηρόδρομο και τους κινδύνους που υπήρχαν για την ασφάλεια των επιβατών».
Οπότε, η «προανακριτική είναι αναπόφευκτη» όπως λένε οι εφημερίδες. Και η κυβέρνηση που όλο προσπαθεί αλλά δεν καταφέρνει να «μπαζώσει» την υπόθεση, είναι αναγκασμένη να διαχειριστεί αυτή τη φορά την παραπομπή του Καραμανλή (για τον Σπίρτζη η υπόθεση έχει παραγραφεί), όχι απλά ενός Τριαντόπουλου. Η κυβέρνηση θα ήθελε να ξεπετάξει την υπόθεση με μια προανακριτική του 24ωρου που θα παραπέμψει τον Καραμανλή στον «φυσικό δικαστή», για να μην έχει τα φώτα της δημοσιότητας στραμμένα στις συζητήσεις και καταθέσεις της διαδικασίας. Δύσκολο να το καταφέρει.
Τα κόμματα της αντιπολίτευσης ζητάνε προανακριτική που θα πάει «εις βάθος» αλλά κανένα τους δεν βιάζεται. Το ΠΑΣΟΚ σκοπεύει να καταθέσει τη δική του πρόταση (έχει τους απαιτούμενους βουλευτές). Ο ΣΥΡΙΖΑ και η Νέα Αριστερά προσπαθούν να βγάλουν άκρη αν θα συντονιστούν και τι θα σημάνει για τις σχέσεις τους, η Πλεύση Ελευθερίας ζητάει «συμβούλιο αντιπολίτευσης». Το ΚΚΕ δηλώνει «μην διανοηθείτε να προχωρήσετε σε άλλη μια ‘κάλπικη’ προανακριτική διαδικασία».
Στην πραγματικότητα όλα τα κόμματα της Βουλής έχουν μπει σε τροχιά προεκλογικής εκστρατείας: η συνέχεια είναι η κάλπη όπου ο καθένας/μιά μας πρέπει να επιλέξει «σωστά».
Είναι μια αναβλητική επιλογή. Καταρχήν, γιατί δίνει τη δυνατότητα στην κυβέρνηση να ελιχθεί και να αντεπιτεθεί. Η απόλυση του Κ. Γενηδούνια από τη Hellenic Train είναι μια τέτοια επίθεση. Το σωματείο των μηχανοδηγών, με πρόεδρο τον Κ. Γενηδούνια, είχε προειδοποιήσει επανειλημμένα με εξώδικα για την κατάσταση των σιδηροδρόμων. Γι’ αυτό η ΝΔ τον απέκλεισε από τους μάρτυρες που «εξέτασε» η εξεταστική φιάσκο που έστησε. Τώρα, που ο Γενηδούνιας κατεβαίνει πάλι υποψήφιος στις εκλογές του σωματείου, η ΗΤ τον απολύει.
Δράση ενάντια στις μεθοδεύσεις
Τα κόμματα της αντιπολίτευσης, η ΓΣΕΕ (που μέλος του ΔΣ της είναι ο Κ. Γενηδούνιας) δήλωσαν ότι καταγγέλλουν την εκδικητική απόλυση. Αλλά αυτό δεν αρκεί. Χρειάζεται δράση για να μην περάσουν οι μεθοδεύσεις της κυβέρνησης.
Ο παράγοντας που βαθαίνει την κρίση της κυβέρνησης και δεν αφήνει να πετύχει η επιχείρηση συγκάλυψης του εγκλήματος των Τεμπών είναι οι αγώνες της εργατικής τάξης και της νεολαίας. Αυτό που φοβάται η ΝΔ και η άρχουσα τάξη συνολικά είναι ότι η συνέχεια της 28 Φλεβάρη θα είναι ένα κύμα απεργιών που θα βάζουν επί τάπητος όλες τις πτυχές του δολοφονικού συστήματος που καταστρέφουν τις ζωές μας. Από την ακρίβεια, τη στέγη και τους μισθούς μέχρι την ασφάλεια στις συγκοινωνίες και στους χώρους δουλειάς, τη διάλυση της δημόσιας Παιδείας και Υγείας.
Αντί για σκιαμαχίες για την προανακριτική, η Αριστερά θα έπρεπε να πάρει πρωτοβουλίες για να ξεδιπλωθεί η δυναμική ενός τέτοιου απεργιακού κινήματος. Αυτοί οι αγώνες μπορούν να δώσουν σάρκα και οστά σε μια εναλλακτική όπου η δικαίωση των συγγενών των Τεμπών και η δικαιοσύνη συνολικά δεν θα χάνεται στις δαιδαλώδεις διαδρομές «θεσμών» που κανένας πια δεν εμπιστεύεται.