Η κινητοποίηση των εργαζόμενων έγινε από τα πρώτα θέματα συζήτησης στα κανάλια και τις εφημερίδες αφού το γνωστό δίκτυο λασπολογίας των εργατικών κινητοποιήσεων κινήθηκε άμεσα.
Πρώτος και καλύτερος ο φιλικός προς την κυβέρνηση Τύπος που τόνιζε τις «ουρές των τουριστών έξω από τον Ιερό Βράχο», αφιερώνοντας μία μόνο πρόταση όσον αφορά την μη καταβολή των μισθών στους υπάλληλους του Υπουργείου. Από κοντά και ο υπεύθυνος του Τομέα Πολιτικής Ευθύνης Πολιτισμού της Νέας Δημοκρατίας, Θανάσης Δαβάκης που κραύγαζε να σταματήσει ο «διασυρμός της χώρας» και ο εκπρόσωπος Τύπου του ΛΑΟΣ Κ. Αϊβαλιώτης που κατήγγειλε τους εργαζόμενους για την «ασέβειά» τους και για το ότι η Ακρόπολη δεν είναι «ιδιοκτησία» τους. Ανακοίνωση-καταγγελία έβγαλαν και οι Επιχειρηματίες Ενοικιαζόμενων Δωματίων.
Χυδαία ψέματα
Κάθε φορά που ένα σωματείο ή συνδικάτο αποφασίζει να σπάσει στην πράξη την λιτότητα του μνημονίου ακούγονται τα ίδια χυδαία σχόλια και ψέματα.
Ξαφνικά αυτοί που βγαίνουν σε κινητοποίηση είναι «απέναντι» στους άλλους εργαζόμενους, «θίγουν το κοινωνικό σύνολο». Οι λιμενεργάτες και οι ναυτεργάτες είναι «ενάντια» στους εργαζόμενους στον τουρισμό, οι καθηγητές βρίσκονται «απέναντι» στους μαθητές και τους γονείς, οι εργαζόμενοι στις συγκοινωνίες «εκβιάζουν» όλους τους άλλους εργαζόμενους και πάει λέγοντας. Όμως ό, τι και να λένε οι απεργιακές φρουρές δεν πρόκειται να σταματήσουν.
Το πρόβλημα της κυβέρνησης και όσων σιγοντάρουν αυτή την προπαγάνδα είναι ότι τους τελευταίους μήνες τα ψέματά τους ολοένα και αδυνατίζουν. Με το επίδομα αδείας να φτάνει τα 180 ευρώ στους δημόσιους υπάλληλους είναι πρόκληση να αναζητείται η πτώση του τουρισμού στις απεργίες.
Οσον αφορά τον πολιτισμό, οι πατριδοκάπηλοι του ΛΑΟΣ είναι οι τελευταίοι που μπορούνε να μιλάνε, γιατί είναι αυτοί που μαζί με την κυβέρνηση Παπανδρέου ψηφίσαν τις περικοπές που διαλύουν όλες τις δραστηριότητες του ΥΠΠΟ, οδηγούν στο κλείσιμο τα μουσεία, και αφήνουν στο έλεος της τύχης την παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά.