“Αν στην αρχή υπήρχαν ενδοιασμοί, η επιτυχία και η ανταπόκριση του κόσμου στο 1ο απεργιακό φύλλο οδήγησε με ακόμα μεγαλύτερη συμμετοχή και συναίνεση στο 2ο”, τόνισε ο Μωυσής Λίτσης στην εισήγησή του. Συνεχίζοντας εξήγησε πως παρά τις επιθέσεις της εργοδοσίας και το μπλοκάρισμα ακόμα και βασικών λειτουργιών της εφημερίδας που τους ανάγκασαν να μεταφερθούν μέχρι και σε σπίτια για να ολοκληρώσουν την έκδοση, εντούτοις και η ποιότητα της έκδοσης αλλά και τα 31.000 και τα 33.000 φύλλα που πούλησαν οι δυο εκδόσεις αντίστοιχα βοήθησαν να βγουν μια σειρά από συμπεράσματα.
Ενίσχυση
Κατ' αρχήν σε ένα πρώτο επίπεδο, αποδείχτηκε ότι είναι ψέμα πως δεν υπάρχουν κέρδη από το φύλλο. Χωρίς διαφημίσεις και με μισή τιμή μαζεύτηκε μια σημαντική βοήθεια που ξεπέρασε τις 50.000 ευρώ.
Επίσης, η Ελευθεροτυπία των Εργαζόμενων έδειξε πως ο κόσμος δεν ενδιαφέρεται για τα DVD και τα κάθε είδους περιοδικά αμφιβόλου ποιότητας που γεμίζουν τις κυριακάτικες εφημερίδες, αλλά επιλέγει σε σχέση με το τι και από ποιους γράφεται.
Ακόμα περισσότερο όμως, η Ελευθεροτυπία των Εργαζόμενων έδειξε στα διεθνή ΜΜΕ πως απέναντι στην μαύρη εικόνα της χρεοκοπίας όπως παρουσιάζεται η Ελλάδα, υπάρχει ένας άλλος κόσμος, αυτός του αγώνα και της ελπίδας που παλεύει. Το σημαντικότερο όλων ωστόσο, και η μεγάλη παρακαταθήκη για το μέλλον, όποια και αν είναι η εξέλιξη του εγχειρήματος της Ελευθεροτυπίας, είναι πως αποδείχτηκε πως μπορεί να βγει φύλλο, και μάλιστα πάρα πολύ καλό, και χωρίς να υπάρχει αφεντικό.
Τέλος ο Μ. Λίτσης απαντώντας σε ερωτήσεις για το περιεχόμενο των δυο εκδόσεων υπερασπίστηκε πλήρως την Ελευθεροτυπία των Εργαζόμενων εξηγώντας πως φτιάχτηκε εξ ολοκλήρου από τους ίδιους τους εργαζόμενους, που όπως θύμισε, λίγους μόλις μήνες πριν αντιδρούσαν ακόμα και στην έννοια της απεργίας.