Να συντονιστούμε ενάντια στα μνημονιακά ξεπουλήματα

Το 3ο Μνημόνιο είναι μια συνολική επίθεση. Μια μνημονιακή Συμφωνία που δυστυχώς δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τις προηγούμενες δύο. Ίσα-ίσα έρχεται να επιβαρύνει κι άλλο την χτυπημένη εργατική τάξη και τους φτωχούς. Αυτή είναι η αλήθεια όσα ψέματα και αν αραδιάζει η συγκυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου.

Με μια γρήγορη ματιά στα μέτρα που απορρέουν από την ψήφιση του Μνημονίου, οποιοσδήποτε μπορεί να δει ότι η Συμφωνία είναι γεμάτη με ξεπουλήματα. Τα λιμάνια, τα περιφερειακά αεροδρόμια, τα τρένα, το φυσικό αέριο, η ΔΕΗ μπαίνουν στη σειρά για να περάσουν σε χέρια ιδιωτών.

Το ΤΑΙΠΕΔ σε συνεδρίαση του την Πέμπτη 13/8 όρισε τις καταληκτικές ημερομηνίες για την υποβολή των δεσμευτικών προσφορών για τους διαγωνισμούς που αφορούν την αξιοποίηση του ΟΛΠ, του ΟΛΘ και της ΤΡΑΙΝΟΣΕ.

Συγκεκριμένα, ως το τέλος Οκτώβρη πρέπει να έχουν υποβληθεί οι προσφορές για το λιμάνι του Πειραιά, ως το τέλος του Δεκέμβρη για την ΤΡΑΙΝΟΣΕ-ΕΕΣΣΤΥ Α.Ε. και ως το τέλος του Φλεβάρη του 2016 για το λιμάνι της Θεσσαλονίκης.

Όπως αναφέρει το in.gr για το λιμάνι του Πειραιά, «ως τα τέλη Σεπτέμβρη θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα, και το σχέδιο νόμου που αφορά τη νέα σύμβαση παραχώρησης μεταξύ του ελληνικού δημοσίου και του ΟΛΠ ΑΕ».

Επίσης, θα δημιουργηθεί μια Αρχή Λιμένος (Port Authority) που θα αναλάβει όλες τις διοικητικές εξουσίες που μέχρι σήμερα έχει ο ΟΛΠ. Για τον ΟΛΘ, ήδη 8 επενδυτικά σχήματα έχουν ενδιαφερθεί για την απόκτηση του 67% του μετοχικού κεφαλαίου.

Όσον αφορά το φυσικό αέριο,  το Μνημόνιο προβλέπει ότι θα υπάρξει πλήρης απελευθέρωση στη λιανική αγορά με την άρση του δικαιώματος αποκλειστικής χρήσης του δικτύου λιανικής πώλησης φυσικού αερίου που διαθέτουν οι τρεις ΕΠΑ (Αττικής, Θεσσαλονίκης και Θεσσαλίας).

Μία από τις σκληρότερες επιθέσεις είναι τα προβλεπόμενα μέτρα για την ΔΕΗ. Η Συμφωνία προβλέπει ότι από το 2020 και μετά κανένας προμηθευτής ηλεκτρισμού δεν θα πρέπει να κατέχει μερίδιο πάνω από 50%. Αυτή τη στιγμή η ΔΕΗ ελέγχει περίπου το 98% της αγοράς λιανικής.

Από τον Οκτώβριο η ΔΕΗ θα αναγκαστεί να πουλήσει σε ιδιώτες ανταγωνιστές της, μέσω δημοπρασιών, μεγάλες ποσότητες από τη λιγνιτική και υδροηλεκτρική ενέργεια που παράγουν τα εργοστάσιά της. Στη συνέχεια οι ιδιώτες θα μεταπωλούν την ηλεκτρική ενέργεια που θα παράγουν σε πελάτες, νοικοκυριά ή βιομηχανίες. Αν δεν δουλέψει αυτός ο σχεδιασμός, τότε θα τεθούν σε εφαρμογή «άλλα δομικά μέτρα», δηλαδή η ιδιωτικοποίηση της λεγόμενης «μικρής ΔΕΗ», πράγμα που το Κουαρτέτο ήθελε από την αρχή.

Ιδιωτικοποιήσεις

Επίσης, μέσα στο Μνημόνιο αναφέρεται ότι ο ΑΔΜΗΕ (διαμοιραστής ηλεκτρικής ενέργειας) θα ιδιωτικοποιηθεί ή θα παραμείνουν στη ΔΕΗ τα πάγια του (δίκτυα, γραμμές), αλλά θα συσταθεί μια νέα ανεξάρτητη εταιρία, η οποία θα διαχειρίζεται το σύστημα ηλεκτρισμού.

Οι επιθέσεις δεν σταματούν μόνο στο μπαράζ ιδιωτικοποιήσεων. Σκληρά είναι τα μέτρα που έρχονται στο Μισθολόγιο στο δημόσιο, την Υγεία και την Παιδεία. Σχετικά με το Μισθολόγιο, το οποίο θα τεθεί σε εφαρμογή από την 1η Γενάρη 2016, το νέο μνημόνιο προβλέπει ότι θα είναι «σε συνάρτηση με τις δεξιότητες, τις επιδόσεις και τις αρμοδιότητες και τη θέση του προσωπικού», ενώ «έως το 2018 το τρέχον «κλαδικό» σύστημα θα υποστεί μεταρρύθμιση με σκοπό μια βελτιωμένη δομή με περιγραφές καθηκόντων, η οποία και θα αντανακλάται στο μισθολόγιο». Επανέρχονται δηλαδή τα σχέδια για «αξιολόγηση» των εργαζόμενων, με σύνδεση του μισθού και της παραγωγικότητας.

Επίσης, θα μπει πλαφόν «για τις μισθολογικές δαπάνες και τα επίπεδα απασχόλησης στο Δημόσιο, που να συνάδουν με την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων». Είναι προφανές ότι έτσι παραμένει ανοιχτός ο κίνδυνος απολύσεων, ενώ κλείνει η πόρτα των προσλήψεων λόγω έλλειψης οικονομικής δυνατότητας.

Στην Υγεία είναι χαρακτηριστικά τα λογοπαίγνια για επιστροφή στην εποχή Άδωνι αφού επαναφέρεται μέχρι τον Οκτώβρη ακόμα και το 5ευρω. Τα ίδια και χειρότερα ισχύουν για την Παιδεία αφού ουσιαστικά μπαίνει μπροστά να υλοποιηθεί η δέσμη μέτρων του ΟΟΣΑ που δεν είχαν καταφέρει να επιβάλλουν ολοκληρωτικά οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Με τη δικαιολογία ότι η μισθολογική δαπάνη ανά μαθητή είναι άνω του μέσου όρου του ΟΟΣΑ (έγκλημα!), μπαίνουν στόχοι για αξιολόγηση σχολικής μονάδας και εκπαιδευτικού, αύξηση του ωραρίου των εκπαιδευτικών και αύξηση των μαθητών ανά τμήμα αφού θα προσεγγίζουν τους 30.

Δίπλα σε όλα αυτά προσθέστε τις σαρωτικές αλλαγές στη φορολογία, τη διατήρηση των χαρατσιών, πχ ΕΝΦΙΑ, τις καταστροφικές αλλαγές στο συνταξιοδοτικό, τα «κόκκινα δάνεια» και η μνημονιακή λαίλαπα ολοκληρώνεται.


Η κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου μπορεί να ψήφισε το Μνημόνιο δυο μέρες πριν τον Δεκαπενταύγουστο για να γλιτώσει τις μαζικές αντιδράσεις, αλλά η αντίσταση στα μνημονιακά μέτρα είχε ξεκινήσει ήδη.

Ακόμα και ο Αύγουστος ήταν μήνας απεργιών. Οι εργαζόμενοι στην ΤΡΑΙΝΟΣΕ ακινητοποίησαν τα τρένα με στάση εργασίας τη Δευτέρα 3 Αυγούστου. Βασικό αίτημα τους ήταν να γίνουν προσλήψεις, να γυρίσουν οι μεταταχθέντες συνάδελφοί τους και να ξαναμπούν τα «κομμένα» δρομολόγια στο τακτικό πρόγραμμα.

Οι έκτακτοι εργαζόμενοι του υπουργείου Πολιτισμού έκαναν δυο μαζικές στάσεις εργασίας, στις 26 Ιούλη και στις 6 Αυγούστου για να πληρωθούν τα δεδουλευμένα τους.

Οι εργαζόμενοι στους Δήμους πέτυχαν δύο σπουδαίες νίκες απέναντι σε προσπάθειες ιδιωτικοποίησης. Στο Μαρούσι ενάντια στην ιδιωτικοποίηση τριών υπηρεσιών (καθαριότητα, ηλεκτροφωτισμός, φύλαξη) και στο Δήμο Θερμαϊκού στη Θεσσαλονίκη, όπου θα γινόταν ο διαγωνισμός για να δώσουν την καθαριότητα σε ιδιώτη για τα επόμενα δύο χρόνια.

Πριν από τον Αύγουστο είχαν κινητοποιηθεί οι εργαζόμενοι στα Λιμάνια. Άλλωστε, από την πρώτη στιγμή που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ανακοίνωσε ότι θα συνεχιστεί η ιδιωτικοποίηση του Λιμανιού έβγαλαν αιχμηρή ανακοίνωση, ενώ προχώρησαν σε απεργία στις 7/5. Τα νοσοκομεία είχαν απεργήσει στις 20 Μάη μαζί με τη στάση εργασίας στο δημόσιο.

Το νέο Μνημόνιο χτυπάει όλους τους παραπάνω χώρους, ενώ κανένας δεν είναι σίγουρος για τη θέση του. Ούτε οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ, ούτε οι Σχολικοί Φύλακες, οι υπόλοιποι διαθέσιμοι όπως οι Καθαρίστριες που πήραν με το σπαθί τους πίσω τις δουλειές τους. Το Κουαρτέτο επιθυμεί να πάρει πίσω αυτές τις κατακτήσεις και η κυβέρνηση ολοένα και υποχωρεί.

Όμως, όλοι γνωρίζουν ότι τα τελευταία πέντε χρόνια κάθε φορά που κάνουν αντίστοιχες επιθέσεις δέχονται απανωτά χτυπήματα από την εργατική αντίσταση. Η κατάρρευση όλων των μνημονιακών κυβερνήσεων, η διάλυση του ΠΑΣΟΚ, η συρρίκνωση της Νέας Δημοκρατίας είναι αποτελέσματα των μαζικών αγώνων από το 2010.

Οι μάχες που έχουμε μπροστά μας είναι απέναντι και στα νέα και στα παλιά Μνημόνια. O Συντονισμός ενάντια στα Κλεισίματα, Διαθεσιμότητες και Ιδιωτικοποιήσεις όλο το προηγούμενο διάστημα, τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην στήριξη όλων των αγωνιζόμενων εργαζόμενων, στη σύνδεση των μαχών, στο άπλωμα των αγώνων με ξεκάθαρη την εργατική προοπτική.

Το ίδιο θα κάνει και το επόμενο διάστημα. Σε ανακοίνωσή του (μπορείτε να την διαβάσετε στο sekonline.gr) τονίζει ότι χρειάζεται να συνεχίσουμε τη μάχη του ΟΧΙ οργανώνοντας το απεργιακό κίνημα από τον Σεπτέμβρη σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Άλλωστε, ούτε εκεί έλειψαν οι καλοκαιρινές απεργίες, όπως στον ΑΝΤ1 ή στον Ελεύθερο Τύπο ενάντια στις απολύσεις και την απληρωσιά.