Αντιρατσιστικό και αντιφασιστικό κίνημα
Ο “νόμος της ντροπής” να μείνει στα χαρτιά

Απελάσεις προσφύγων με την επιτήρηση της FRONTEX

Ξεκίνησε από τη Δευτέρα 4 Απρίλη να εφαρμόζεται το αντι-προσφυγικό νομοσχέδιο που ψηφίστηκε από τη Βουλή την 1η Απρίλη, με τη διαδικασία του κατεπείγοντος. Έτσι τα ξημερώματα της Δευτέρας 136 πρόσφυγες από τη Λέσβο και 66 από τη Χίο απελάθηκαν στην Τουρκία, όταν με σκάφη ναυλωμένα από τη FRONTEX πέρασαν στο Δικελί. Οι προγραμματισμένες για την Τρίτη και Τετάρτη απελάσεις από τη Χίο ακυρώθηκαν, καθώς «εξαφανίστηκαν» τα περίπου 100 άτομα που ήταν προγραμματισμένα να μεταφερθούν στην Τουρκία, τους οποίους ψάχνει η αστυνομία σε όλο το νησί. Ο σχεδιασμός κυβέρνησης και ΕΕ, είναι ότι κατά τη διάρκεια της απέλασης θα υπάρχει ένας άνδρας της Frontex για κάθε πρόσφυγα. Για το σκοπό αυτό περίπου 350 Αστυνομικοί, οι περισσότεροι από τη Γαλλία, έφθασαν αυτές τις μέρες στη Λέσβο και τη Χίο. 
 
Ο νόμος που ψηφίστηκε την 1η Απρίλη αποτελεί το νομικό υπόβαθρο για την εφαρμογή του σχεδίου των απελάσεων που είχε αποφασιστεί στα πλαίσια της συμφωνίας ΕΕ- Τουρκίας, την οποία ο ίδιος ο Τσίπρας χαρακτήρισε θετικό βήμα. Πρόκειται για ευθεία παραβίαση του δικαιώματος των προσφύγων στο άσυλο και το άνοιγμα της δυνατότητας μαζικών απελάσεων στην Τουρκία. 
 
Σύμφωνα με ανακοίνωση της ΚΕΕΡΦΑ, αυτός ο νόμος δίνει τη “δυνατότητα μαζικής απόρριψης αιτήσεων ασύλου ως «απαράδεκτων» (άρθρα 54, 55 και 56 του σ/ν)”, αφού προβλέπει την “ταχύρρυθμη διεκπεραίωση αιτήσεων ασύλου και στους δύο βαθμούς εντός 14 ημερών (άρθρο 60 παρ. 4 του σ/ν)” καθώς επίσης και την «κατ' εξαίρεση» δυνατότητα κράτησης εν όσω διαρκεί η εξέταση του αιτήματος ασύλου (άρθρο 46 του σ/ν)”. Αυτό σημαίνει ότι θα υπάρχει “διαιώνιση της κράτησης (άρθρο 16 παρ. 6) και των απελάσεων (άρθρο 14 παρ. 10) για τους μετανάστες χωρίς χαρτιά”, και μάλιστα σε στρατόπεδα - φυλακές καθώς ο νόμος προβλέπει την “εν λευκώ εξουσιοδότηση των αρμόδιων υπουργών για τους κανονισμούς λειτουργίας των κέντρων ταυτοποίησης-συγκέντρωσης προσφύγων και μεταναστών (άρθρο 17 του σ/ν)».
 
Ο εκπρόσωπος του Συντονιστικού Οργάνου Διαχείρισης Προσφυγικής Κρίσης, Γιώργος Κυρίτσης σε συνέντευξή του, απαντώντας σε ερώτηση “Πώς περιγράφεται η περίπτωση της επανεισδοχής των προσφύγων στην Τουρκία;” δήλωσε ότι: “Κάποιος ο οποίος θα φτάνει στα ελληνικά νησιά και εντοπίζεται από τις αρχές έχει δύο επιλογές: ή να κάνει αίτηση ασύλου ή να μην κάνει. Εάν δεν κάνει αίτηση ασύλου ξαναπερνάει, με ευθύνη της Frontex, από τα νησιά στα απέναντι παράλια άμεσα. Εάν κάνει αίτηση ασύλου, μέσα σε 15 μέρες η αίτηση αυτή ή γίνεται δεκτή ή δεν γίνεται. Αν γίνει δεκτή περνάει στην Ηπειρωτική Ελλάδα. Εάν δεν γίνει δεκτή πάλι με μέριμνα της Frontex περνάει στην Τουρκία”.
 
Απόρριψη
Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι  με το νέο νόμο  βελτιώνονται οι δυνατότητες των ελληνικών υπηρεσιών ασύλου αφού ενσωματώνεται η κοινοτική οδηγία 32/2013 -μια κοινή οδηγία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου- που προβλέπει κοινές διαδικασίες για τη χορήγηση και ανάκληση του καθεστώτος ασύλου. “Τουναντίον, σε συνδυασμό με την αλλαγή της νομοθεσίας που μεθοδεύεται ταυτόχρονα από το τουρκικό κράτος τα αμέσως επόμενα 24ωρα, η μαζική διεκπεραίωση και απόρριψη των αιτημάτων ασύλου και η επιστροφή χιλιάδων προσφύγων από την Ελλάδα στην Τουρκία θα είναι πλέον νομότυπες και σύμφωνες με το “ευρωπαϊκό δίκαιο” απαντά η ΚΕΕΡΦΑ. 
 
Όπως καταγγέλλει το Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες, μετά από επίσκεψη στο κέντρο κράτησης «ΒΙΑΛ», στη Χίο, “μεγάλος αριθμός ατόμων, μεταξύ των οποίων και άτομα μέλη της οικογένειας των οποίων βρίσκονται σε άλλα Κράτη Μέλη της Ε.Ε. και επιθυμούν να επανενωθούν μαζί τους, ανέφεραν την αδυναμία των Αρχών να καταγράψουν τη βούλησή τους να υποβάλουν αίτημα άσυλου... Ως εκ τούτου, καθίσταται ανθρωπίνως αδύνατο να ανταποκριθούν στις υπάρχουσες ανάγκες, ώστε να διασφαλιστεί η άμεση και απρόσκοπτη πρόσβαση στη διαδικασία ασύλου σε όλους όσοι επιθυμούν να αιτηθούν διεθνή προστασία”. Κατά τα άλλα η επίσημη αιτιολογία των απελάσεων που έγιναν την περασμένη Δευτέρα ήταν ότι οι συγκεκριμένοι πρόσφυγες “δεν είχαν κάνει αίτηση ασύλου”. 
 
Το γεγονός ότι πρώτα αυξήθηκαν οι δυνάμεις της Frontex στα νησιά και έπεται στο άγνωστο μέλλον η ενίσχυση των υπηρεσιών ασύλου, δείχνει έμπρακτα το ποιες είναι οι προτεραιότητες. Στην ουσία ο νόμος προσδίδει επίφαση νομιμότητας στις καταναγκαστικές απελάσεις στην Τουρκία για την οποία “η μη ρητή αναφορά ως “ασφαλούς τρίτης χώρας” δεν αποτρέπει τη δυνατότητα απέλασης αιτούντων άσυλο των οποίων η αίτηση έχει απορριφθεί ως απαράδεκτη. Κι αυτό γιατί αφενός η Τουρκία μπορεί να θεωρηθεί “πρώτη χώρα ασύλου”, αφετέρου γίνεται συγχρονισμένη προσπάθεια αλλαγής του νομικού πλαισίου που διέπει το άσυλο στην Τουρκία εντός των ημερών, προκειμένου αυτή να πληροί “τυπικά” τους όρους της “ασφαλούς τρίτης χώρας”. 
 
Όπως καταγγέλλει η Διεθνής Αμνηστία, επικαλούμενη στοιχεία που συνέλεξε από την νοτιοανατολική Τουρκία, από τα μέσα Ιανουαρίου οι τουρκικές Αρχές στέλνουν παρά τη θέλησή τους περίπου 100 Σύρους την ημέρα πίσω σε εμπόλεμες ζώνες. 
Άρα λοιπόν διαμορφώνεται το νομικό υπόβαθρο για την επιστροφή των προσφύγων πίσω στην κόλαση του πολέμου και της εξαθλίωσης που τους ανάγκασε να φύγουν. Δε χωράει αμφιβολία. Αυτός ο νόμος πρέπει να μείνει στα χαρτιά, το κίνημα αλληλεγγύης στους πρόσφυγες μπορεί να νικήσει, οι πρόσφυγες είναι και θα παραμείνουν καλοδεχούμενοι.