Μαζικές κινητοποιήσεις έγιναν σε όλη τη χώρα. Φοιτητές και μαθητές οργάνωσαν διαδηλώσεις που έγιναν η πρώτη τους πολιτικοποίηση.
Η πολιτική αυτή αφύπνιση έγινε πλατύτερη και βαθύτερη με τον πόλεμο των ΗΠΑ στο Ιράκ. Στις 20 Μάρτη του 2003, ακτιβιστές οργάνωσαν αντιπολεμικό συλλαλητήριο στην πλατεία Ταχρίρ που συγκέντρωσε 40.000 ανθρώπους.
Οι διαδηλωτές έκαψαν αφίσες με τον Μουμπάρακ και κατέλαβαν την πλατεία για 24 ώρες κάνοντας στην ουσία πρόβα για την επαναστατική κατάληψη της πλατείας το 2011.
Η βία και η καταστολή που χρησιμοποιήθηκε από το καθεστώς για να διαλύσει το κύμα των διαδηλώσεων ανέδειξε σαν κεντρικό το θέμα της δημοκρατίας.
Στις 12 Δεκέμβρη του 2004, μία συμμαχία αντιπολιτευόμενων δυνάμεων -ανάμεσά τους νασερικοί, σοσιαλιστές, ισλαμιστές και φιλελεύθεροι δημοκράτες - οργάνωσε υπό τον τίτλο “Κιφάγια” (“Αρκετά”), την πρώτη από μια σειρά διαδηλώσεις .
Οι διαδηλώσεις αυτές ήταν μικρές, στην κορύφωσή τους ανταποκρίθηκαν κάποιες χιλιάδες. Αλλά ο πολιτικός τους αντίκτυπος ήταν πολύ μεγαλύτερος από αυτόν που έδειχναν τα νούμερα.
Το κάλεσμα να μπει τέλος στην εξουσία Μουμπάρακ και το σαφές αίτημα να δικαστούν οι επικεφαλής της αστυνομίας για βασανιστήρια και παράνομες συλλήψεις, έσπασαν τα ταμπού.
Η αποκάλυψη της διαφθοράς στην οποία ήταν βουτηγμένη η οικογένεια Μουμπάρακ και κορυφαίοι κρατικοί αξιωματούχοι βρήκε ανταπόκριση σε ένα πολύ μεγαλύτερο ακροατήριο.
Όμως, η πιο μεγάλη και η πιο επικίνδυνη πρόκληση για το καθεστώς ήρθε με το πρωτοφανές εργατικό απεργιακό κύμα που ξεκίνησε το 2006 και το οποίο συνεχίζει να διευρύνεται και να βαθαίνει ακόμα και μετά την πτώση του Μουμπάρακ.
Το Δεκέμβριο του 2006, οι εργάτες στην κρατική επιχείρηση κλωστοϋφαντουργίας στη Μαχάλα αλ Κούμπρα, όπου απασχολείται πάνω από το ένα τέταρτο των εργατών του κλάδου που ανήκει στο δημόσιο, κατέβηκαν σε απεργία που εξελίχτηκε σε καμπή για το εργατικό κίνημα.
Στις 7 Δεκέμβρη, χιλιάδες εργάτες συγκεντρώθηκαν σε μία από τις κεντρικές πύλες του εργοστασίου.
Γυναίκες εργάτριες
Μία διαδήλωση από 3.000 γυναίκες εργάτριες ιματισμού κατευθύνθηκε στα κλωστήρια και στους αργαλειούς και κάλεσε τους υπόλοιπους εργάτες να συμμετέχουν στην απεργία. Η παραγωγή σταμάτησε ολοκληρωτικά σε όλους τους τομείς του γιγάντιου εργοστάσιου υφαντουργίας.
Κάπου 24.000 εργάτες απήργησαν και προχώρησαν σε κατάληψη του εργοστασίου που συνεχίστηκε για τρεις μέρες. Την τέταρτη μέρα, η κυβέρνηση υποχώρησε στα περισσότερα αιτήματα.
Το απεργιακό κύμα εξαπλώθηκε με μια άνευ προηγουμένου ταχύτητα. Μεταφέρθηκε από το δημόσιο τομέα στον ιδιωτικό και τις κρατικές υπηρεσίες, από τις βιομηχανικές περιοχές στις νέες πόλεις σε όλες τις επαρχίες.
Από τους εργάτες υφαντουργίας στα εργοστάσια μετάλλου και στη χημική βιομηχανία, στην οικοδομή και τις κατασκευές, στις μεταφορές και τις υπηρεσίες. Το απεργιακό κύμα κατάφερε να γενικεύσει την κουλτούρα της διαμαρτυρίας και των διαδηλώσεων.
Στο τέλος του 2007 κάπου 55.000 εφοριακοί κατέβηκαν σε απεργία. Η απεργία κράτησε τρεις μήνες. Η νίκη ήρθε μετά από αποκλεισμό-κατάληψη 11 ημερών της εισόδου του υπουργείου Οικονομικών που βρίσκεται στο κέντρο του Καΐρου.
Οι εφοριακοί κέρδισαν 325% αύξηση στο μισθό τους – και μετέτρεψαν τη δημοκρατικά εκλεγμένη απεργιακή τους επιτροπή στο πρώτο ανεξάρτητο συνδικάτο στην Αίγυπτο από το 1957.
Δεκάδες ακόμα νέα ανεξάρτητα συνδικάτα δημιουργήθηκαν στη φωτιά της μάχης που ανέτρεψε τον Μουμπάρακ, εκλέγοντας δημοκρατικά τις ηγεσίες τους από τις απεργιακές επιτροπές.
Κατά τη διάρκεια των πρώτων δύο μηνών μετά την ανατροπή Μουμπάρακ, έγιναν περισσότερες απεργίες με τη συμμετοχή περισσότερων εργατών από όσες έγιναν σε ολόκληρο το απεργιακό κύμα του 2006-09.
Μία δημοκρατική επανάσταση στην οποία η εργατική τάξη παίζει τον κεντρικό ρόλο δημιουργεί από μόνη της τη δυναμική για μια κοινωνική επανάσταση.
Η επαναστατική κρίση στην Αίγυπτο και ευρύτερα στον αραβικό κόσμο, πιθανά θα διαρκέσει χρόνια και όχι μήνες. Μία ιστορική νίκη για την εργατική τάξη στην Αίγυπτο και σε όλο τον πλανήτη μπορεί να μην βρίσκεται πολύ μακριά.
Διαβάστε επίσης τα άρθρα:
Έξι μήνες από το ξέσπασμα της Eπανάστασης στην Αίγυπτο
Οι στρατηγοί χτυπούν στην πλατεία Ταχρίρ
ΑΙΓΥΠΤΟΣ: Η επανάσταση σε κρίσιμη καμπή
Οι απεργίες και τα ανεξάρτητα συνδικάτα δυναμώνουν
Η μπροσούρα “The Egyptian Revolution” του Sameh Naguib είναι διαθέσιμη (στα αγγλικά) στο Μαρξιστικό Βιβλιοπωλείο, Φειδίου 14, Αθήνα, www.marxistiko.gr
