H μάχη των ΔΕΚΟ

Το υπουργείο Μεταφορών διαμηνύει ότι έχει ήδη από τα μέσα του καλοκαιριού έτοιμο το νομοσχέδιο για την ιδιωτικοποίηση του ΟΣΕ. Το νομοσχέδιο προβλέπει την ιδιωτικοποίηση του 49% της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, την περαιτέρω κατάργηση των λεγόμενων «ζημιογόνων» δρομολογίων, αυξήσεις στις τιμές των εισιτηρίων, συμβάσεις μακροχρόνιας παραχώρησης σε ιδιώτες για σταθμούς του Οργανισμού σε Θριάσιο και Θεσσαλονίκη, μείωση του κόστους μισθοδοσίας. Το πρόγραμμα «εξυγίανσης» προβλέπει την παραμονή στον ΟΣΕ περίπου 4.000 εργαζομένων από το σύνολο των 6.500 που εργάζονται σήμερα.

Σχετικά με τις αστικές συγκοινωνίες το υπουργείο επεξεργάζεται ένα σχέδιο δημιουργίας «Μητροπολιτικού Φορέα Αστικών Συγκοινωνιών». Συγκεκριμένα προβλέπεται η συγχώνευση της ΕΘΕΛ με τον ΗΛΠΑΠ σε μία νέα εταιρεία, και του τραμ, του μετρό και του ΗΣΑΠ σε μία δεύτερη, με στόχο τον «ανορθολογισμό του λειτουργικού τους κόστους», δηλαδή την εφαρμογή νέων περικοπών.

Στην εταιρεία Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα ΕΑΣ σχεδιάζεται η αναζήτηση στρατηγικού επενδυτή για την εξαγορά του 49% της εταιρείας η οποία διαθέτει 8 εργοστάσια σε όλη την Ελλάδα. Ενώ σχετικά με τη ΔΕΗ η υπουργός Περιβάλλοντος Μπιρμπίλη σε συνέντευξή της στις αρχές Αυγούστου είχε δηλώσει : «τόσο η κυβέρνηση όσο και η τρόικα επικεντρώνουν το ενδιαφέρον τους στην απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας και όχι στην ιδιωτικοποίηση μονάδων της ΔΕΗ», προσπαθώντας να αποφύγει τις αντιδράσεις των εργαζομένων.

Όλα αυτά τα σχέδια μπορούν και πρέπει να μείνουν στα χαρτιά. Οι εργαζόμενοι στον ΟΣΕ έχουν με τις κινητοποιήσεις τους μέσα στο καλοκαίρι καταφέρει να μην επιτρέψουν στο Ρέππα να περάσει από τη βουλή το νομοσχέδιο που δολοφονεί το σιδηρόδρομο. Οι εργαζόμενοι στις αστικές συγκοινωνίες της Αθήνας κατέβηκαν για πρώτη φορά στα χρονικά σε δύο κοινές στάσεις εργασίας, αναγκάζοντας τις ηγεσίες των συνδικάτων τους να υποσχεθούν κοινό βηματισμό σε περίπτωση που η κυβέρνηση τολμήσει να προχωρήσει σε συγχωνεύσεις και περικοπές. Οι οδηγοί της ΕΘΕΛ ανάγκασαν την κυβέρνηση να καταβάλει τους μισθούς τους με μία κινητοποίηση μερικών ωρών την 1η Ιούλη, ενώ οι εργαζόμενοι στο Μετρό πάλεψαν ενάντια στις απολύσεις των συμβασιούχων συναδέλφων τους κόντρα στους απεργοσπαστικούς μηχανισμούς των δικαστηρίων. Οι εργαζόμενοι στα Αμυντικά Συστήματα πληρώθηκαν μετά από δύο εβδομάδες επίσχεσης εργασίας, ενώ οι εργαζόμενοι της ΔΕΗ με ένα μαζικό συλλαλητήριο στις 28/6 έστειλαν μήνυμα στην κυβέρνηση ότι αν προχωρήσει στην ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ θα προχωρήσουν σε απεργιακό μπλακ άουτ.

Αυτή η αντίσταση είναι που έχει αναγκάσει την κυβέρνηση να σχεδιάζει αλλά να μην μπορεί να εφαρμόσει στην πράξη τις επιθέσεις της. Όσα προπαγανδιστικά όπλα και να χρησιμοποιήσουν ο Λοβέρδος, ο Ρέππας ή η Μπιρμπίλη, η κυβέρνηση δεν πρόκειται να γλυτώσει από ένα νέο απεργιακό τσουνάμι με όποια ΔΕΚΟ και αν προσπαθήσει να τα βάλει. Οι εργαζόμενοι ξέρουν ότι για τα ελλείμματα φταίει η ίδια πολιτική που χαρίζει δις στις τράπεζες και αφήνει τους εργαζόμενους απλήρωτους, φταίει η πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων που μείωνε την κρατική επιχορήγηση και εξανάγκαζε τις ΔΕΚΟ σε δανεισμό από τις τράπεζες.

Οι εργαζόμενοι των ΔΕΚΟ έχουν καταφέρει με τους αγώνες τους να απονομιμοποιήσουν τα επιχειρήματα της κυβέρνησης και της τρόικας στα μάτια της πλειοψηφίας της εργατικής τάξης και έχουν αντίθετα δυναμώσει το δικό τους στρατόπεδο. Η αναμέτρηση με το «πρόγραμμα εξυγίανσης» είναι υπέρ τους: «Μολών Λαβέ» λοιπόν.