«Όλα τα βλέμματα στραμμένα στην Κωνσταντινούπολη» είναι ο τίτλος που μπορεί να μπει στους σχολιασμούς των ΜΜΕ για τις εξελίξεις στον πόλεμο της Ουκρανίας. Τους πυροδότησε η πιθανότητα συνάντησης του Ζελένσκι με τον Πούτιν αυτή τη βδομάδα εκεί.
Μέσα στο σαββατοκύριακο οι «ηγέτες της Ευρώπης», δηλαδή ο Μακρόν, ο Μερτς ο Στάρμερ και ο Τουσκ (της Πολωνίας) πήγαν στο Κίεβο για να εκφράσουν ακόμα μια φορά την ολόθερμη στήριξή τους στο Ζελένσκι. Προϊόν αυτής της συνάντησης ήταν η πρόταση στη Ρωσία για κατάπαυση πυρός 30 ημερών. Και μετά από τηλεφωνική συνομιλία των «πέντε» με τον Τραμπ ο τελευταίος δήλωσε ότι αν η εκεχειρία δεν γίνει σεβαστή τότε «οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους» θα επιβάλλουν νέες κυρώσεις στη Ρωσία.
Η απάντηση του Πούτιν ήταν να απορρίψει την εκεχειρία και να προτείνει απευθείας συνομιλίες Ρωσίας-Ουκρανίας, μέχρι τώρα το παζάρι γίνεται μέσω των μεσολαβητών του Τραμπ. Και ο Τραμπ έσπευσε να ζητήσει «η συνάντηση να γίνει άμεσα». Εξ’ ου και η «αβάντα» του Ζελένσκι που δήλωσε ότι θα περιμένει τον Πούτιν στην Τουρκία την Πέμπτη.
Όλα αυτά μοιάζουν με χειρονομίες που σκοπό έχουν να ρίξουν τον «μουτζούρη» για τη συνέχιση του πολέμου στον αντίπαλο. Συνήθως οι επικεφαλής κρατών συναντώνται για να επικυρώσουν συμφωνίες οι οποίες έχουν δουλευτεί από τους διπλωμάτες τους. Τίποτα τέτοιο δεν ισχύει, ακόμα, στην περίπτωση της Ουκρανίας. Η ρωσική πλευρά δηλώνει, για παράδειγμα, ότι η οποιαδήποτε συνάντηση πριν καταπιαστεί με την ειρήνη θα πρέπει να ασχοληθεί με τα «αίτια του πολέμου». Δηλαδή να δικαιώσει τη Ρωσία.
Ασυμβίβαστες
Όπως γράφουν οι Φαϊνάνσιαλ Τάιμς (12/5) «Οι περισσότεροι αναλυτές πιστεύουν ότι χωρίς μια σημαντική εξέλιξη στο πεδίο της μάχης είτε προς τη μία είτε προς την άλλη κατεύθυνση, μια αλλαγή στην ηγεσία μιας από τις δύο χώρες ή μια δραματική αλλαγή στη στάση του Τραμπ, η σύγκρουση θα συνεχιστεί. “Η πραγματικότητα είναι ότι ούτε η Μόσχα ούτε το Κίεβο είναι έτοιμοι να συμφωνήσουν σε μια διαρκή ειρήνη, καθώς οι θέσεις τους είναι θεμελιωδώς ασυμβίβαστες”, δήλωσε η Τατιάνα Στανόβαγια, ιδρύτρια της R.Politik, μιας ρωσικής εταιρείας συμβούλων πολιτικής. “Καμία συμφωνία δεν είναι ρεαλιστικά δυνατή τώρα”».
Αυτό δεν σημαίνει ότι μια συμφωνία δεν θα είναι ρεαλιστική «αύριο». Σε ένα άρθρο της στους Φαινάνσιαλ Τάιμς (3/5) η Μ.Ε Σαρότ, πανεπιστημιακός και συγγραφέας ενός πολύ ενδιαφέροντος βιβλίου για την επέκταση του ΝΑΤΟ προς ανατολάς θυμίζει τις συμφωνίες που κανονικοποίησαν τις σχέσεις Δυτικής και Ανατολικής Γερμανίας χωρίς η Δύση να αναγνωρίζει επίσημα τη διαίρεση της χώρας μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Θυμίζει επίσης την «ανακωχή» με την οποία τέλειωσε ο Πόλεμος της Κορέας και παγιώθηκε η ύπαρξη δυο κρατών στην Κορεατική Χερσόνησο.
Όμως, η δυναμική της ιμπεριαλιστικής σύγκρουσης στην Ουκρανία σήμερα είναι διαφορετική. Είναι κομμάτι μιας συνολικότερης έντασης των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών χωρίς δεδομένους παγκόσμιους ηγεμόνες όπως στη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου.
Ο «διπλωματικός πυρετός» περισσότερο τα αδιέξοδα όλων των αντιμαχόμενων πλευρών στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο δείχνει, παρά «φως στο βάθος του τούνελ».