Δήλωση του SWP μετά το κάλεσμα της Ζάρα Σουλτάνα και του Τζέρεμι Κόρμπιν για μια νέα αριστερή εναλλακτική 

Οι αγώνες των επόμενων ετών θα διεξαχθούν μεταξύ «σοσιαλισμού και βαρβαρότητας», δήλωσε η βουλευτής Ζάρα Σουλτάνα, η οποία παραιτήθηκε αυτή την εβδομάδα από το Εργατικό Κόμμα μετά από 14 χρόνια. Συμφωνούμε και χαιρετίζουμε θερμά την απόφασή της να αποχωρήσει από το κόμμα της λιτότητας, της γενοκτονίας στη Γάζα και της υποστήριξης ενός συστήματος που διαιωνίζει τον ρατσισμό, τον σεξισμό, τις επιθέσεις κατά των ΛΟΑΤ+ και των ατόμων με αναπηρία, καθώς και την περιβαλλοντική καταστροφή.

Η Ζάρα Σουλτάνα, βουλευτής του Κόβεντρι Σάουθ, ανακοίνωσε επίσης: «Ο Τζέρεμι Κόρμπιν και εγώ θα ηγηθούμε της ίδρυσης ενός νέου κόμματος, μαζί με άλλους ανεξάρτητους βουλευτές, ακτιβιστές και αγωνιστές από όλη τη χώρα».

Ο Κόρμπιν απάντησε: «Η πραγματική αλλαγή έρχεται. Συγχαρητήρια στη Ζάρα Σουλτάνα για την αρχική της απόφαση να αποχωρήσει από το Εργατικό Κόμμα. Είμαι πολύ χαρούμενος που θα μας βοηθήσει να χτίσουμε μια πραγματική εναλλακτική λύση».

Υποστηρίζουμε την όσο πιο ευρεία και πιο αποφασιστική προσπάθεια για μια αριστερή εκλογική εναλλακτική λύση στο τοξικό καθεστώς που έχουμε σήμερα. Καλούμε όλους τους αριστερούς να συμμετάσχουν στις συζητήσεις για να το πετύχουμε γρήγορα. Εκατομμύρια άνθρωποι είναι έτοιμοι να αντισταθούν στον Στάρμερ, τους πολεμοκάπηλους και τις μεγάλες εταιρείες.

Είναι επείγον να μετατρέψουμε αυτό το κάλεσμα σε μια πραγματική οργάνωση και να τα βάλουμε με τη σάπια κυβέρνηση των Εργατικών. Όχι άλλες καθυστερήσεις, κάθε μέρα που η Αριστερά δεν οργανώνεται είναι μια χαμένη ευκαιρία να αντισταθούμε στους χώρους εργασίας, στους δρόμους και στις εκλογές. 

Η Ζάρα Σουλτάνα έχει απόλυτο δίκιο όταν λέει ότι «το κοινοβούλιο είναι σε κρίση», αλλά η πραγματική κρίση είναι βαθύτερη. Αυτό σημαίνει ότι χρειαζόμαστε μια αριστερή εκλογική εναλλακτική λύση στα κόμματα των δισεκατομμυριούχων, αλλά οι βασικοί αγώνες δεν διεξάγονται στο Γουέστμίνστερ (βρετανικό κοινοβούλιο), στο Χόλιρουντ (της Σκωτίας), στο Σενέντ (της Ουαλίας) ή στα δημοτικά συμβούλια...

Ο Τζέρεμι Κόρμπιν δήλωσε στο Φεστιβάλ Μαρξισμού το Σάββατο: «Η αλλαγή έρχεται λόγω της πίεσης από έξω από το κοινοβούλιο». Δεν θα είχαμε πέντε ανεξάρτητους βουλευτές χωρίς το μεγάλο κίνημα εκατομμυρίων ανθρώπων στη Βρετανία για την Παλαιστίνη. Τέτοια κινήματα, και η οικοδόμησή τους ώστε να γίνουν μεγαλύτερα και πιο αποτελεσματικά, είναι η ρίζα κάθε εκλογικής προόδου.

Μια μαχητική Αριστερά πρέπει να είναι το σπίτι των ανθρώπων που αντιστάθηκαν στις περικοπές των επιδομάτων, διαδήλωσαν για την Παλαιστίνη, απέκρουσαν τα ρατσιστικά πογκρόμ το περασμένο καλοκαίρι και ξεχύθηκαν στους δρόμους για να εκφράσουν την οργή τους για την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου κατά των τρανς και των μη δυαδικών ατόμων. Πρέπει να βρίσκεται στις απεργιακές φρουρές και να στέκεται στο πλευρό κάθε εργαζομένου που αντιμετωπίζει εκμετάλλευση και καταπίεση.

Πρέπει να ενισχύει τα κινήματα, όχι να προσπαθεί να τα υποκαταστήσει.

Ο καλύτερος εκλογικός συνδυασμός θα είναι αυτός που αντλεί δύναμη από τον αγώνα, υποστηρίζει τους αγώνες κάθε μέρα και επιδιώκει την κλιμάκωσή τους. Θα πρέπει να είναι μια εξεγερτική έκφραση του καλύτερου στοιχείου όλων των οργανώσεων της αντίστασης. Θα επιδιώξει να αψηφήσει την αυταρχική καταστολή αυτής της κυβέρνησης και να ανακτήσει τις συνδικαλιστικές ελευθερίες και το δικαίωμα στη διαδήλωση. Θα υποστηρίξει σοσιαλιστικές λύσεις στην κρίση, επειδή ο καπιταλισμός μας οδηγεί στην εξαφάνιση.

Σε αυτό το στάδιο, πιστεύουμε ότι ο καλύτερος τρόπος για να προχωρήσουμε θα ήταν μια οργάνωση «ομπρέλα», με πραγματικές ρίζες και υψηλού προφίλ υποστήριξη. Οι υποψήφιοι θα δεσμεύονταν σε αρχές όπως το «όχι στην λιτότητα και τις περικοπές», «πρόσφυγες καλοδεχούμενοι», «όχι στον ρατσισμό», «απελευθέρωση των γυναικών και των LGBT+», «κοινωνική πρόνοια αντί για πόλεμο», «ελεύθερη Παλαιστίνη» και «πραγματική δράση για την κλιματική αλλαγή».

Οι υποψήφιοι θα αποδέχονταν αυτές τις αρχές, αλλά θα μπορούσαν να προχωρήσουν και παραπέρα αν το επιθυμούσαν. Ένα τέτοιο «φίλτρο» βασικών αριστερών αρχών θα ένωνε τις κατακερματισμένες ομάδες των ανεξάρτητων. Είμαστε έτοιμοι να προσφέρουμε τα μέλη μας ως υποψηφίους σε μια τέτοια συμμαχία.

Δεν θέλουμε μια βρώμικη αναζήτηση ψήφων που εγκαταλείπει, για παράδειγμα, τους πρόσφυγες ή τα τρανς άτομα. Και κάθε νέα οργάνωση πρέπει να είναι δημοκρατική, να καθοδηγείται από τις φωνές των υποστηρικτών της, και όχι να περιμένει υποτακτικά και να δέχεται εντολές από τα πάνω.

Δεν χρειαζόμαστε μια επανάληψη των σπασμένων υποσχέσεων και των προδοσιών του ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα, του Podemos στην Ισπανία ή του Εργατικού Κόμματος στη Βρετανία. Οι σχηματισμοί αυτοί έδωσαν προτεραιότητα στη νίκη στις εκλογές εις βάρος των αγώνων, και όταν έφτασαν στην κυβέρνηση, υπέκυψαν στα αφεντικά και τους τραπεζίτες, κινήθηκαν προς τα δεξιά και απέτυχαν.

Ας συμφωνήσουμε για μια ενωμένη οργάνωση και στη συνέχεια ας ξεκινήσουμε μια μεγάλη πανεθνική εκστρατεία για να κερδίσουμε υποστήριξη για αυτήν σε κάθε πόλη και κωμόπολη, σε κάθε γωνιά της Αγγλίας, της Σκωτίας και της Ουαλίας. Ας αγωνιστούμε για να σπάσουμε την υποστήριξη που δίνουν πολλές συνδικαλιστικές ηγεσίες στο Εργατικό Κόμμα και ας αγωνιστούμε μέσα στα συνδικάτα για να κερδίσουμε την υποστήριξη των εργαζομένων σε μια αριστερή οργάνωση.

Το SWP θα συμμετάσχει στην προσπάθεια να μετατρέψουμε τα λόγια της ελπίδας σε πραγματικότητα. Θα ενωθούμε με άλλους στην δράση, προβάλλοντας παράλληλα την ανάγκη για επαναστατική αλλαγή. Δεν περιμένουμε άλλο, ας το κάνουμε.

Socialist Workers Party