Αντιρατσιστικό κίνημα
Συνέντευξη με την Ευγενία Βρούσο: “Η ιθαγένεια για όλα τα παιδιά είναι το αυτονόητο”

Διαδήλωση στη Βουλή την Τρίτη 24/6 παραμονή της ψήφισης του νομοσχεδίου για την Ιθαγένεια στην Ολομέλεια

Η Ευγενία Βρούσο μίλησε στην Κατερίνα Θωίδου

 
61% ΟΧΙ στο Δημοψήφισμα αλλά κάποια παιδιά δεν είχαν δικαίωμα να ψηφίσουν 
 
Εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά που ζουν χρόνια στην Ελλάδα δεν μπόρεσαν για άλλη μία φορά να συμμετέχουν στις εκλογές και να αποφασίσουν για το μέλλον τους στην  Ελλάδα που τη θεωρούν πατρίδα τους. Ένα από αυτά τα παιδιά είμαι και εγώ. Ζω 25 χρόνια στην Ελλάδα και δεν έχω ακόμα ελληνική ταυτότητα, λόγω της γραφειοκρατίας αλλά και των νόμων που πάγωσαν και αναστάλθηκαν. Οπότε νιώθω πολύ αδικημένη που δεν μπόρεσα να ψηφίσω ΟΧΙ μαζί με την πλειοψηφία της κοινωνίας για το μέλλον μου. Όμως σε μερικές μέρες θα έχω ελληνική ταυτότητα και αυτό είναι πολύ σημαντικό για μένα. 
 
Τι προβλήματα αντιμετώπισες εσύ και η οικογένειά σου όλα αυτά τα χρόνια; 
 
Οι γονείς μου ήρθαν από την Αλβανία το ‘90. Όταν έπεσε ο Χότζα και ήρθε ο Μπερίσα, η κατάσταση στην Αλβανία είχε ξεφύγει, οπότε αναγκάστηκαν να έρθουν στην Ελλάδα. Ήταν και οι δύο μορφωμένοι. Ο πατέρας μου ήταν Χημικός Μηχανικός. Η μητέρα μου είχε σπουδάσει και αυτή και δούλευε σε εργοστάσιο. 
 
Εγώ ήμουν τότε μωράκι μερικών μηνών. Αρχικά πήγαμε στη Σαλαμίνα όπου ο πατέρας μου δούλεψε ως οικοδόμος και η μητέρα μου καθαρίστρια. Δυσκολεύονταν πολύ με τη γλώσσα. Υπήρχε μεγάλος ρατσισμός. Ο πατέρας μου δούλευε με πολύ χαμηλό μεροκάματο. Ήταν ένας από τους πολλούς Αλβανούς μετανάστες που με τον μόχθο τους βοήθησαν σε αυτό που λένε «οικονομική ανάπτυξη». Οι περισσότεροι δούλεψαν στην οικοδομή και στα χωράφια, με πολύ χαμηλούς μισθούς και έτσι τα αφεντικά τους έβγαζαν τρελά κέρδη από την εκμετάλλευση των μεταναστών. Εμείς ζούσαμε πολύ δύσκολα σαν οικογένεια. Αργότερα μετακομίσαμε στον Πειραιά, όπου ζω μέχρι σήμερα. Ζήσαμε πολύ ρατσισμό όλα αυτά τα χρόνια, κυρίως από την αστυνομία. Εγώ έχω ένα παιδικό τραύμα. Μία φορά είχαν μπουκάρει μέσα στο σπίτι μας αστυνομικοί για να πάρουν τον μπαμπά μου, επειδή είχε λήξει η άδεια παραμονής του. Είχα τρομάξει πάρα πολύ σαν παιδάκι. Όταν ήμουν μικρή μόλις έβλεπα αστυνομία έλεγα στη μητέρα μου «κρύψε το μπαμπά».
 
Tώρα όμως έχεις τις προϋποθέσεις για να πάρεις ελληνική ιθαγένεια; 
 
Η αλήθεια είναι ότι πάντα είχα τις προϋποθέσεις αλλά πάντα κάπου κόλλαγε το πράγμα. Κάθε φορά που προσπαθούσα μου λέγανε «σε έξι μήνες θα έχεις πάρει την ιθαγένεια» και έχουν περάσει τόσα χρόνια. Μία μου λέγανε έχει κολλήσει ο φάκελός σου στο ποινικό ή μου λέγανε πάγωσε ο νόμος Ραγκούση πρέπει να πας μέσω πολιτογράφησης. Μετά ξανά έπρεπε να βρω τα χαρτιά για την πολιτογράφηση. Το κακό είναι ότι κάθε λίγο και λιγάκι έπρεπε  να πληρώνουμε  παράβολα για να καταθέτω τα χαρτιά μου. Και δεν είναι λίγα τα λεφτά. Μόνο το παράβολο για να καταθέσεις τα χαρτιά σου είναι 700 ευρώ, δηλαδή ένας μισθός. Και δεν είναι μόνο αυτό. Τέλειωσα το σχολείο, πέρασα στην ΑΣΟΕΕ στο Τμήμα Μάρκετινκ και πήρα υποτροφία για να κάνω μεταπτυχιακό στο Λονδίνο. Όμως δεν πήγα ποτέ γιατί τα δίδακτρα για όσους φοιτητές είναι από χώρα εκτός ΕΕ ήταν 7.000 ευρώ, ενώ για τους εντός ΕΕ ήταν 3.500 ευρώ, χώρια τα λεφτά που θα χρειαζόμουν για τη VISA. Η υποτροφία όμως ήταν 3.500 ευρώ. Δεν μπορούσα να βρω τόσα λεφτά και έτσι δε συνέχισα ποτέ τις σπουδές μου. 
 
Πώς σου φαίνεται ο καινούργιος νόμος για την ιθαγένεια;
 
Θα έπρεπε να δίνει ιθαγένεια για όλα τα παιδιά όπως είναι το αυτονόητο. Ο παππούς μου,  μου έλεγε: «Όταν σκέφτεσαι σε ποια γλώσσα σκέφτεσαι; ελληνικά ή αλβανικά;» Του έλεγα «στα ελληνικά». «Ε, τότε είσαι Ελληνίδα μου έλεγε». Όταν με ρωτάγανε από πού είσαι τους έλεγα από δω, εδώ που ζω.  Είναι πολύ άδικο όλα αυτά τα παιδιά που μιλάνε τη γλώσσα και πάνε σχολείο, ζουν εδώ, να βιώνουμε τον κοινωνικό αποκλεισμό. Η ψυχολογική πίεση και η ανασφάλεια είναι πολύ μεγάλη. Το έχω βιώσει και το ξέρω πολύ καλά. 
 
Πρέπει να διεκδικήσουμε ιθαγένεια για όλα τα παιδιά και χαρτιά για όλους τους μετανάστες που μένουν εδώ τόσα χρόνια, δουλεύουν εδώ, προσφέρουν στη οικονομία, φορολογούνται αλλά παρόλα αυτά το κράτος τους θεωρεί ανθρώπους «δεύτερης κατηγορίας» χωρίς δικαιώματα. Δεν μπορούν να ανοίξουν ένα μαγαζί για να βγάλουν το ψωμί τους, δεν μπορούν καν να επιβιώσουν αν δεν έχουν χαρτιά και είναι αναγκασμένοι να εργάζονται “μαύρα”. 
 
Είναι τραγικό αυτό να συμβαίνει στην Ελλάδα όπου είναι μία χώρα που ζουν άνθρωποι από όλο τον πλανήτη. Εγώ πάντα καταλάβαινα πόσο άδικo είναι αυτό και για αυτό ήθελα πάντα στη ζωή μου να παλέψω για μία κοινωνία όπου δεν θα υπάρχουν σύνορα και οι άνθρωποι δεν θα χωρίζονται με βάση την καταγωγή τους. Τώρα είμαι πολύ περήφανη που μπορώ να αγωνιστώ από καλύτερη θέση για μία κοινωνία χωρίς ρατσισμό, χωρίς φασισμό, χωρίς φτώχεια και ανεργία.
 

Oι μετανάστες δεύτερης γενιάς ψηφίζουν ΟΧΙ στους αποκλεισμούς

 
Σε δύο συνεδριάσεις την Τρίτη 7/7 το απόγευμα και την Τετάρτη 8/7 το πρωί συνεχίζεται στην Ολομέλεια της Βουλής η ψηφοφορία επί των άρθρων του νομοσχεδίου για την ιθαγένεια των μεταναστών δεύτερης γενιάς. Η ψηφοφορία επί της αρχής είχε γίνει στις 25/6 και στη συνέχεια διακόπηκε λόγω της εξαγγελίας του δημοψηφίσματος. Το νομοσχέδιο είχε υπερψηφιστεί με 172 υπέρ, 91 κατά και 4 παρών. Υπέρ είχαν ψηφίσει οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, του Ποταμιού και του ΠΑΣΟΚ, κατά οι βουλευτές των ΑΝΕΛ (με εξαίρεση το βουλευτή τους Κ. Ζουράρη που ψήφισε υπέρ), της ΝΔ και της Χρυσής Αυγής, ενώ το ΚΚΕ ψήφισε παρών.
 
200.000 δεν συμμετείχαν στο δημοψήφισμα
 
Όπως αναφέρει στη σελίδα της στο facebook η οργάνωση νεολαίας Generation 2.0, μετά τη διακοπή της συνεδρίασης στην ολομέλεια: «Χθες, 200.000 Έλληνες έχασαν ακόμη μια ευκαιρία να αναγνωριστούν ως Πολίτες της χώρας που τους γέννησε και τους μεγάλωσε. Την Κυριακή θα γίνει δημοψήφισμα. Για μια ακόμα φορά αυτοί δεν θα μπορέσουν να ψηφίσουν. Για μια ακόμη φορά, άλλοι θα αποφασίσουν για το μέλλον τους, χωρίς αυτούς. Δεν υπάρχει τίποτα πιο σημαντικό από το να μπορείς να παλεύεις για τα δικαιώματα σου. Κάποιοι από εμάς παλεύουμε όμως ακόμα για το δικαίωμα να έχουμε δικαιώματα...Για το αυτονόητο δηλαδή».
 
Ο νέος νόμος έχει ως βασική προϋπόθεση για την απόκτηση ιθαγένειας την ελληνομάθεια των παιδιών και τη νομιμότητα των γονέων τους. Όσον αφορά στη λήψη της ιθαγένειας λόγω γέννησης, το νομοσχέδιο προβλέπει ως προϋπόθεση τη νόμιμη πενταετή παραμονή στην Ελλάδα από τον έναν γονέα τη στιγμή της γέννησης και την εγγραφή του παιδιού στην Α’ Δημοτικού, ενώ την ιθαγένεια λόγω φοίτησης σε ελληνικό σχολείο, προβλέπει για τα παιδιά που ολοκλήρωσαν εννέα χρόνια φοίτησης, ή έξι χρόνια στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση ή ολοκλήρωσαν την  τριτοβάθμια εκπαίδευση, αφού είχαν ολοκληρώσει επιτυχώς τη δευτεροβάθμια.
 
Υπολογίζεται ότι ένα στα δύο παιδιά δεν θα καταφέρει να καλύψει αυτές τις προϋποθέσεις για να αποκτήσει ελληνική ιθαγένεια.
 
Δικαίως λοιπόν οι κοινότητες των μεταναστών, τα συνδικάτα των εκπαιδευτικών, η ΚΕΕΡΦΑ και το αντιρατσιστικό και αντιφασιστικό κίνημα διεκδικεί να μην περάσουν οι προϋποθέσεις και να δοθεί ιθαγένεια για όλα τα παιδιά. Μετά το συνέδριο της ΔΟΕ, ψήφισμα που διεκδικεί ιθαγένεια για όλα τα παιδιά, ψηφίστηκε και από το συνέδριο της ΟΛΜΕ που έγινε 1-3 Ιούλη. Το ψήφισμα κατατέθηκε από 74 συνέδρους και τη Γ' ΕΛΜΕ Αθήνας και ψηφίστηκε από όλες τις παρατάξεις, εκτός της ΔΑΚΕ.