Διεθνή
Αίγυπτος: Λεύτερη η Μαχιενούρ

Η Μαχιενούρ και ο Γιούσεφ πνίγονται στις αγκαλιές των συντρόφων τους τη στιγμή της αποφυλάκισής τους

Ελεύθεροι μετά από 15 μήνες στις φυλακές του Σίσι αφέθηκαν οι σύντροφοι Μαχιενούρ Αλ Μάσρι και Γιούσεφ Σααμπάν, μέλη της αδερφής οργάνωσης του ΣΕΚ στην Αίγυπτο “Επαναστάτες Σοσιαλιστές”.
 
Η φυλάκιση των δύο ακτιβιστών είχε προκαλέσει μεγάλες αντιδράσεις τόσο στην ίδια την Αίγυπτο όσο και διεθνώς. Τόσο η Μαχιενούρ όσο κι ο Γιούσεφ έπαιξαν σπουδαίο ρόλο στην επανάσταση που γκρέμισε τη δικτατορία του Μουμπάρακ το 2011, βοηθώντας στην οργάνωση των διαδηλώσεων στην Αλεξάνδρεια ενάντια στην αστυνομική βαρβαρότητα. 
 
Μάλιστα τον καιρό που ήταν στη φυλακή, η Μαχιενούρ είχε τιμηθεί με το διεθνές βραβείο Ludovic Trarieux. Το βραβείο αυτό απονέμεται σε έναν δικηγόρο κάθε χρόνο για την προσφορά του στην υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
 
Μαζί με δεκάδες χιλιάδες αγωνιστές κι αγωνίστριες, η Μαχιενούρ κι ο Γιούσεφ έζησαν από πρώτο χέρι τις απάνθρωπες συνθήκες των φυλακών της Αιγύπτου, μετά το τεράστιο κύμα καταστολής που εξαπέλυσε η αντεπανάσταση της οποίας ηγήθηκε ο Σίσι το 2013 κι έζησαν πάνω από ένα χρόνο κλεισμένοι στα βρώμικα κελιά, μέσα σε αφόρητη ζέστη, με έλλειψη νερού κι ανεπαρκή ιατρική περίθαλψη. 
 
Την απελευθέρωσή τους χαιρέτησε ο Τάχερ Μοχτάρ, μέλος του συνδικάτου των γιατρών και αγωνιστής για τα δικαιώματα των κρατουμένων. Κι ο Τάχερ ήταν στη φυλακή μέχρι πρότινος. Αφέθηκε με εγγύηση μόλις την περασμένη βδομάδα. Ο ίδιος και οι συγκάτοικοί του συνελήφθησαν μετά από εισβολή της αστυνομίας στο σπίτι τους τον Γενάρη του 2016, με την κατηγορία ότι σχεδίαζαν διαμαρτυρίες κατά τις χούντας του Σίσι, στην επέτειο της επανάστασης του 2011. Κατά την έφοδο στο σπίτι δεν παρέλειψαν να κατασχέσουν την έκθεση που ετοίμαζε ο Τάχερ σχετικά με την κατάσταση στις αιγυπτιακές φυλακές και ιδιαίτερα με το ζήτημα της μηδαμινής ιατρικής φροντίδας των κρατουμένων.
 
Χιλιάδες φυλακισμένοι
Την ίδια στιγμή χιλιάδες είναι οι αγωνιστές και οι αγωνίστριες που παραμένουν στη φυλακή, πολλοί χωρίς καν να τους έχουν απαγγελθεί κατηγορίες. 
 
Την ερχόμενη Τρίτη αναμένουν να μάθουν τις ποινές τους οι φυλακισμένοι συνδικαλιστές των ναυπηγείων της Αλεξάνδρειας. Οι συνδικαλιστές συνελήφθησαν τον Μάιο με την κατηγορία της “υποκίνησης απεργίας”. Ήδη γίνεται κάλεσμα διεθνώς για ψηφίσματα συμπαράστασης από συνδικάτα και φορείς.
 
Εκατοντάδες συνελλήφθησαν πριν λίγο καιρό, κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων ενάντια στην πώληση των νησιών Τιράν και Σαναφίρ στη Σαουδική Αραβία. Μεταξύ τους και ο σύντροφος Χαϊθάμ Μοχαμενταίν, δικηγόρος και μέλος των Επαναστατών Σοσιαλιστών, μπροστάρης στη μάχη να συνδεθούν οι διαμαρτυρίες για την πώληση των νησιών με τον αγώνα ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις. Η χούντα του Σίσι δεν πουλάει μόνο τα νησάκια. Έχουν βάλει μπρος τη διαδικασία ξεπουλήματος των δημοσίων υπηρεσιών, των κρατικών βιομηχανικών και γεωργικών υποδομών της Αιγύπτου σε επενδυτές από τον Κόλπο και αλλού. 
Αυτό λοιπόν είναι το καθεστώς που αποτελεί έναν από τους καλύτερους συμμάχους της κυβέρνησης Τσίπρα. Ο Τσίπρας και ο Σίσι δηλώνουν υπερήφανοι για τις σφιχτές σχέσεις των δύο κυβερνήσεων και για το χτίσιμο του άξονα Ελλάδας - Κύπρου - Ισραήλ - Αιγύπτου.
 
Κι αν σε σχέση με τα ξεπουλήματα και τις ιδιωτικοποιήσεις φαίνεται να βαδίζουν στην ίδια ρότα, αλήθεια τι έχουν να πουν οι της ελληνικής κυβέρνησης για τα όργια των χουνταίων συμμάχων τους απέναντι σε όσους αντιστέκονται;
 
Ο αγώνας με τους αιγύπτιους συντρόφους είναι κοινός. Αγώνας για δημοκρατικά δικαιώματα, αγώνας ενάντια στα ξεπουλήματα.

 

“Να διατηρήσουμε την ελπίδα μας” 

μήνυμα της Μαχιενιούρ Αλ Μασρι αμέσως μετά την απελευθέρωσή της
 
Ενάμιση χρόνος πέρασε μέσα στη φυλακή. Πέρασε γρήγορα. Όχι επειδή η φυλακή είναι κάτι εύκολο, ούτε επειδή ήμουν τυχερή. Πέρασε γρήγορα επειδή είχα στο πλευρό μου την οικογένεια μου και τους αγαπημενους μου φίλους και συντρόφους. Το μέγεθος της αδικίας που αντιμετωπίσαμε όλων των ειδών οι φυλακισμένοι, είτε ποινικοί είτε πολιτικοί, δυναμώνει μέσα μας την ιδέα ότι χρειαζόμαστε έναν κόσμο αλληλεγγύης για να ζήσουμε. 
 
Αυτό το λυσασμένο κράτος που μανιασμένα τρώει τα παιδιά μας προκειμένου να προστατέψει τα συμφέροντά του, δεν μπορεί να συνεχίζει να ελέγχει τη χώρα. Ένα χρόνο μετά ο αριθμός των κρατούμενων αυξήθηκε. Όλα άλλαξαν. Το κόστος ζωής έγινε ακόμα ακριβότερο και οι τιμές των προϊόντων δεκαπλασιάστηκαν. Αισθανόμαστε πλέον ξένοι κι όχι αιγύπτιοι πολίτες. Το νόμισμα χάνει την αξία του απέναντι στο δολάριο και το καθεστώς αδυνατίζει σε διεθνές επίπεδο αλλά απέναντι στους φτωχούς της Αιγύπτου, τους δικούς μας ανθρώπους, δείχνει πυγμή.
 
Η κυβέρνηση προσπαθεί να μας τρομοκρατήσει, να μας κάνει να χάσουμε κάθε ελπίδα. Αλλά είμαστε αποφασισμένοι να μείνουμε δυνατοί, να μην τους φοβηθούμε και να διατηρήσουμε την ελπίδα μας.
Πρέπει να αντισταθούμε γιατί ο λαός μας αξίζει μια καλύτερη ζωή. Το τίμημα μπορεί να είναι μεγάλο αλλά δεν υπάρχει άλλος δρόμος παρά να το πληρώσουμε για να κερδίσουμε την ελευθερία μας, και θα δούμε τα ονόματά μας γραμμένα στις στήλες της Ελευθερίας.
 
(μετάφραση Λαμί Αττάρ)