Διεθνή
17 Mάρτη και στη Pώμη ...και οι μαθητές

Το Παγκόσμιο Κοινωνικό Φόρουμ στο Ναϊρόμπι κάλεσε σε μια παγκόσμια μέρα διαμαρτυρίας ενάντια στον πόλεμο στις 17 Μάρτη, την επέτειο της εισβολής στο Ιράκ. 

Σε όλο το κόσμο, εκατομμύρια άνθρωποι θα απαιτήσουν να μπει τέρμα στους πολέμους,  με πρώτους αυτούς σε Ιράκ και Αφγανιστάν, να κλείσουν οι βάσεις, πυρηνικό αφοπλισμό. Εκείνες τις μέρες το ιταλικό κοινοβούλιο θα κάνει ακόμα μια ψηφοφορία για την χρηματοδότηση των πολέμων, με κύριο το Αφγανιστάν. Γι’ αυτό το λόγο καλούμε όλους όσους μοιραζόμαστε το όραμα της δικαιοσύνης και της ειρήνης, να οργανώσουμε και στην Ιταλία μια τέτοια μέρα δράσης. 

Το κίνημα ενάντια στην νέα στρατιωτική βάση στη Βιτσένζα αποτέλεσε, με την φανταστική διαδήλωση των 200.000 στις 17 Φλεβάρη, ένα σημείο καμπή ενάντια στις πολεμικές πολιτικές της κυβέρνησής μας, για μια νέα περίοδο αγώνων με σκοπό να σταματήσει η ιταλική συνενοχή στο διαρκή πόλεμο. 

Η επιβολή της στρατιωτικής βάσης της Βιτσένζα είναι μια επιλογή ενάντια στη λαϊκή βούληση, ενάντια στο περιβάλλον και αποτελεί επίσης μια στρατηγική υπέρ του πολέμου,  συντονισμένη με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Αυτή η πολιτική σημαίνει την ενίσχυση της παραγωγής όπλων και μια ακραία αύξηση των στρατιωτικών δαπανών, με τελευταίο παράδειγμα την απόφαση να αγοραστούν από τις ΗΠΑ, έναντι 13 δισεκατομμυρίων δολαρίων, νέα βομβαρδιστικά Joint Strike Fighter. Πρόκειται για μια πολιτική που ισχυρίζεται ότι είναι «πολυμερής» αλλά στην πραγματικότητα είναι μια πολιτική πολέμου που επιθυμεί να κάνει την Ιταλία μια «μικρή-μεγάλη δύναμη» έτσι ώστε να διευκολύνει τα οικονομικά της συμφέροντα σε όλο το κόσμο.  

Η κυβέρνηση του Πρόντι έπεσε μετά από τη ψηφοφορία στη Γερουσία για τον πόλεμο, εξαιτίας των αντιθέσεών της –των πιέσεων τόσο από τα αριστερά όσο και από τα δεξιά της. Η νέα κυβέρνηση του Πρόντι που σχηματίστηκε με ακόμα μεγαλύτερη βοήθεια από τη δεξιά, είναι ανοιχτά απέναντι σε όλα τα κινήματα, αλλά κυρίως η κυβέρνηση έρχεται σε αντίθεση με το αντιπολεμικό κίνημα, δηλώνοντας τη πλήρη αφοσίωσή της στις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, υποστηρίζοντας τις πολεμικές αποστολές και τη νέα στρατιωτική βάση στη Βιτσένζα. 

Η ψευδαίσθηση ότι πρόκειται για μια «φιλική» κυβέρνηση υποχωρεί και –γι’ αυτούς που αγαπάνε την ειρήνη- αυξάνει η ευθύνη για μια νέα κοινωνική αντιπολίτευση στις πολιτικές του πολέμου: μια αντιπολίτευση η οποία θα μπορέσει να κρατήσει το νήμα της συνέχειας του αντιπολεμικού κινήματος μετά τις 17 Φλεβάρη, μια αντιπολίτευση που θα είναι ικανή να αμφισβητήσει την εξωτερική πολιτική της νέας κυβέρνησης Πρόντι. 

Ο πρώτος στόχος μας, πέρα από την νικηφόρα έκβαση του αγώνα ενάντια στη νέα βάση Νταλ Μολίν στη Βιτσένζα, είναι η απόσυρση των στρατευμάτων από το Αφγανιστάν επειδή η συνέχιση της παρουσίας μας εκεί σηματοδοτεί τη μεγαλύτερη συνενοχή σε έναν πόλεμο υπό την αιγίδα του ΝΑΤΟ. Ο αγώνας ενάντια στη βάση της Βιτσένζα έχει γίνει υπόθεση όλων: το ίδιο πρέπει να γίνει και με τον αγώνα ενάντια στην πολιτική του πολέμου, ξεκινώντας από τους λαούς και τις περιοχές που αμφισβητούν την αυξανόμενη στρατιωτικοποίηση. 

Θέλουμε να οργανώσουμε μια μεγάλη πανεθνική διαδήλωση στη Ρώμη, ένα δεύτερο βήμα στο δρόμο που ξεκινήσαμε στη Βιτσένζα, συνδέοντας την αντίθεση στις στρατιωτικές βάσεις με την αντίθεση στις πολεμικές αποστολές, συνδέοντας τον τοπικό αγώνα με τον εθνικό και διεθνή αγώνα ενάντια στον πόλεμο: θα απαιτήσουμε με έντονο τρόπο από τους βουλευτές να ψηφίσουν ενάντια στο νομοσχέδιο και την συνέχιση της χρηματοδότησης της αποστολής στο Αφγανιστάν. 

Πανεθνική διαδήλωση στη Ρώμη 17 Μάρτη 

Αμεση απόσυρση των στρατευμάτων από το Αφγανιστάν και από όλα τα πολεμικά μέτωπα. Κλείσιμο όλων των στρατιωτικών βάσεων των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, νίκη στον αγώνα ενάντια στη στρατιωτική βάση Νταλ Μολιν. Ενάντια στις πολεμικές δαπάνες. Στήριξη της αντίστασης των αγωνιζόμενων λαών, από τη Βιτσένζα μέχρι όλες τις κατεχόμενες περιοχές και χώρες. 

Συνομοσπονδία COBAS


Kαι οι μαθητές στις 17 Mάρτη

Μαζευτήκαμε την περασμένη Τρίτη δέκα άτομα και συζητήσαμε για τις 17 Μάρτη, πώς θα κατεβάσουμε το σχολείο. Συζητήσαμε την κατάσταση στο Ιράκ και η κουβέντα απλώθηκε και σε άλλα θέματα όπως τις καταλήψεις των φοιτητών στις σχολές και πώς μπορούν να κάνουν κι οι μαθητές το ίδιο. Πιστεύουμε ότι το θέμα της Παιδείας συνδέεται με το θέμα του Πολέμου. Το αντιπολεμικό κίνημα μπορεί να νικήσει συνεχίζοντας τις κινητοποιήσεις. Οι μαθητές παίζουμε σημαντικό ρόλο σε αυτό τον αγώνα. 

Για τις 17 Μάρτη συζητάμε μαθητές και καθηγητές να κατέβουμε με δικό μας πανό. Μέχρι στιγμής έχουμε μαζευτεί 9 παιδιά και 2 καθηγητές και «ψήνονται» κι άλλοι. Εχουμε γεμίσει τα θρανία, τις καρέκλες, τις κολώνες και γενικά τα πάντα με αυτοκόλλητα αντιπολεμικά. Μοιράζουμε προκηρύξεις σε όλους και επίσης έχουμε βάλει αφίσες για το συλλαλητήριο μέσα κι έξω από το σχολείο. 

Θα μαζευτούμε ένα απόγευμα να φτιάξουμε το πανό που θα κατεβάσουμε στην πορεία. Πηγαίνουμε τα βράδυα και κολλάμε αφίσες σε όλα τα σχολεία της περιοχής. Τέλος, θα ζητήσουμε μια από αυτές τις μέρες να διαβαστεί το φυλλάδιο της Συμμαχίας στην ώρα του μαθήματος για να ενημερωθούν οι μαθητές για τις 17 Μάρτη. 

Ορέστης Ηλίας, Γιώργος Καλμούκης, 
Βαγγέλης Σκούρας, 1ο Γυμνάσιο Βριλησίων