Με μια μαζική αντιφασιστική απεργιακή συγκέντρωση έξω από το Εφετείο άρχισε, την Τετάρτη 15/6, η δίκη της Χρυσής Αυγής σε Β’ Βαθμό. Σε πανεργατική στάση εργασίας είχαν καλέσει τα Εργατικά Κέντρα Αθήνας και Πειραιά, η ΑΔΕΔΥ και πολλές ομοσπονδίες και πρωτοβάθμια σωματεία. Κοινή απαίτηση όλων η επικύρωση της πρωτόδικης καταδικαστικής απόφασης και η αύξηση των ποινών. «Μια θέση υπάρχει για τους νεοναζί – να μείνουν για πάντα βαθιά στη φυλακή» ήταν ένα από τα συνθήματα που ακούστηκε ξανά και ξανά.
Από το Μετρό Αμπελοκήπων ξεκίνησε το μπλοκ της ΚΕΕΡΦΑ και βάδισε μέχρι το δικαστήριο. Στην κεφαλή της πορείας βρισκόταν το πανό της ΑΔΕΔΥ, οι δικηγόροι πολιτικής αγωγής των Αιγύπτιων Αλιεργατών Θανάσης Καμπαγιάννης και Κώστας Παπαδάκης μαζί τον εντολέα τους Αμπουζίντ Εμπάρακ, τον πρόεδρο της Μουσουλμανικής Ένωσης Ελλάδος Ναήμ Ελγαντούρ και την ΚΕΕΡΦΑ με πανό που απαιτούσε «Στη φυλακή οι νεοναζί - καμία μείωση της ποινής τους». Ακολουθούσαν σωματεία εργαζομένων όπως αυτά του Αγ.Σάββα, του ΓΝΑ Γεννηματάς, του Δρομοκαΐτειου, των μεταναστριών σχολικών καθαριστριών του δήμου Αθήνας, των εργαζομένων του Υπουργείου Πολιτισμού και του Υπουργείου Οικονομικών, οι συμβασιούχοι Covid των δήμων, οι μαθητές/ριες του 5ου ΓΕΛ Βύρωνα μαζί με μαθητές από άλλα σχολεία, φοιτητές/ριες από μια σειρά σχολές, η Ανατρεπτική Συσπείρωση Ηθοποιών, η ΑΣΚΥ Ιδιωτικής Υγείας, το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα κ.α. Μπροστά από το Εφετείο συναντήθηκαν με εργατικά συνδικάτα, οργανώσεις της αριστεράς και φορείς που ήδη είχαν συγκεντρωθεί εκεί.
Χαιρετισμοί
Από τη μικροφωνική της συγκέντρωσης χαιρέτησαν ο Κώστας Παπαδάκης, δικηγόρος Πολιτικής Αγωγής στη δίκη, η Αργυρή Ερωτοκρίτου από το ΔΣ του Σωματείου Εργαζομένων ΓΝΑ Γεννηματάς, ο Αμπουζίντ Εμπάρακ, αιγύπτιος αλιεργάτης και θύμα δολοφονικής επίθεσης των χρυσαυγιτών, η Κατερίνα Πατρικίου πρόεδρος του Συλλόγους Εργαζομένων στο νοσοκομείο Αγ.Σάββας, ο Τζαβέντ Ασλάμ πρόεδρος της Πακιστανικής Κοινότητας Ελλάδος «Η Ενότητα», ο δημοσιογράφος και κινηματογραφιστής Θωμάς Σίδερης, ο δημοτικός σύμβουλος Πειραιά Θανάσης Διαβολάκης, ο Αλέξανδρος Κοροβέσης φοιτητής του ΠΑΔΑ, ο μαθητής Χρήστος Νοβακόπουλος, η Έφη Γανιάρη πρόεδρος της Β’ ΕΛΜΕ Αθήνας, ο συντονιστής της ΚΕΕΡΦΑ και δημοτικός σύμβουλος Αθήνας Πέτρος Κωνσταντίνου. Ακολούθησε καλλιτεχνικό δρώμενο από την ομάδα Ανατροπή στο Λόγο και την Τέχνη με απαγγελίες ποιημάτων και ζωντανή μουσική.
Μαχητική και δυναμική ήταν η αντιφασιστική συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε και στην Θεσσαλονίκη την ίδια μέρα. Η ανταπόκριση των συντρόφων/ισσών μεταφέρει: «Στο συλλαλητήριο καλούσαν η ΚΕΕΡΦΑ, οργανώσεις της Αριστεράς και τα συνδικάτα εργαζομένων της ΕΝΙΘ, των Δικαστικών Υπαλλήλων Θεσσαλονίκης, του Δήμου Αμπελοκήπων-Μενεμένης και του ΕΚΕΚ ΑΜΕΑ Θεσ/νίκης. Μετά τους χαιρετισμούς από εκπροσώπους των σωματείων, ακολούθησε πορεία στους δρόμους του κέντρου. Το μπλοκ της ΚΕΕΡΦΑ ακολουθούσαν με τα πανό τους η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα, η ΑΡΙΣ, η Εναλλακτική Πρωτοβουλία Δικηγόρων Θεσσαλονίκης, η ΛΑΕ και η ΟΚΔΕ. Ακούστηκε δυνατά το μήνυμα ότι το αντιφασιστικό κίνημα και τα συνδικάτα δεν θα αφήσουν τους φασίστες να πέσουν στα μαλακά, αλλά αντίθετα διεκδικούμε αύξηση των ποινών για την ηγεσία της εγκληματικής οργάνωσης ΧΑ».
Συγκέντρωση και πορεία πραγματοποιήθηκε και στα Χανιά. Συμμετείχαν με τα πανό τους η ΚΕΕΡΦΑ, ο ΣΕΠΕ Χανίων, ο Φοιτητικός Σύλλογος Ενιαίου Πολυτεχνείου Κρήτης και η Κατάληψη Ρόζα Νέρα. Στην κινητοποίηση καλούσαν επίσης η ΕΛΜΕ και το Κοινωνικό Στέκι - Στέκι Μεταναστών. Συγκεντρώσεις κι εξορμήσεις έγιναν την ίδια μέρα σε Βόλο και Ηράκλειο.
15/6, Αθήνα. Η αντιφασιστική απεργιακή διαδήλωση στο Εφετείο. Φωτό: Στέλιος Μιχαηλίδης
Αγωνιζόμαστε για να μείνουν οι φασίστες στη φυλακή. Είναι δολοφόνοι και εκεί είναι η θέση τους. Ποτέ ξανά φασίστες στους δρόμους. Ποτέ ξανά φασίστες στα σχολεία μας.
μαθητής 1ο ΓΕΛ Νέας Ιωνίας
Κάποιοι από εμάς που είμαστε σήμερα στο συλλαλητήριο, έχουμε ζήσει το φασισμό. Έχουμε ζήσει τη χούντα για παράδειγμα. Ας διδάσκουμε τους νεότερους με το παράδειγμά μας τουλάχιστον. Μικρό παιδί δεκατεσσάρων χρονών ήμουν – όχι κανάς επαναστάτης – αλλά δεν μπορούσα να δεχτώ αυτό που γινόταν. Δεν μπορώ να ξεχάσω το ξύλο, το σημάδι από το δακτυλίδι του χωροφύλακα στο μάγουλο. Τον πατέρα μου τον είχαν μια ζωή στο κυνήγι. Αυτά να μην τα ξαναζήσει κανείς. Είναι καθήκον μας να μην ξαναγίνουν. Γι’ αυτό δεν θα μπορούσαμε να είμαστε κάπου αλλού σήμερα που ξεκινάει πάλι η δίκη των φασιστών. Ποτέ ξανά φασισμός!
Τα πρωτοβάθμια σωματεία μαζί με την ΑΔΕΔΥ και τα Εργατικά Κέντρα δίνουμε τη μάχη ενάντια στην ακρίβεια, τη φτώχεια, το ρατσισμό και το φασισμό. Η σημερινή μας παρουσία με αφορμή την έναρξη της δίκης της Χ.Α σε β’ βαθμό, δηλώνει την ενεργή συμμετοχή μας στη μάχη για να καταδικαστούν οι φασίστες. Η μάχη αυτή να είναι μια απαρχή για το εργατικό κίνημα προκειμένου να αντιμετωπίσουμε όλα τα ζητήματα. Τη φτώχεια, την πείνα και τη δυστυχία του λαού. Μόνο με αγώνες κι ενότητα στη δράση θα νικήσουν οι εργαζόμενοι.
πρόεδρος Γ’ ΕΛΜΕ Αθήνας
Ως ακαδημαϊκό προσωπικό, ως μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας και της κοινωνίας, δίνουμε δυναμικά τη μάχη τόσο για να μην περάσει ο νέος νόμος πλαίσιο της Νέας Δημοκρατίας που αποσκοπεί στο ξεπούλημα και την εμπορευματοποίηση της δημόσιας Παιδείας, όσο και για να μην περάσει ο φασισμός. Για να καταδικαστεί ξανά η Χρυσή Αυγή. Ερχόμαστε από το συνέδριο της ομοσπονδίας πριν λίγες ημέρες όπου πήραμε απόφαση για στάση εργασίας σήμερα διεκδικώντας την εκ νέου καταδίκη των φασιστών. Ταυτόχρονα παλεύουμε ενάντια στην πανεπιστημιακή αστυνομία. Διεκδικούμε την επαναφορά του πανεπιστημιακού ασύλου. Η ανομία που λένε δεν είναι μέσα στα πανεπιστήμια. Η καταδικασμένη ως εγκληματική οργάνωση Χρυσή Αυγή, έξω από τα πανεπιστήμια μπόρεσε να ξεδιπλώσει τη δράση της. Μέσα στα πανεπιστήμια δεν το κατάφερε ποτέ.
υπεύθυνη δημ.σχέσεων ΠΟΣΔΙΠ
O δεύτερος γύρος της δικαστικής μάχης πρέπει να επιβεβαιώσει τον πρώτο. Θα παλέψουμε για να γίνει αυτό, ώστε να εξαλείψουμε το τέρας του φασισμού. Βέβαια να έχουμε ξεκάθαρο ότι και καταδικαστική να είναι – που πρέπει να είναι – η απόφαση, πρέπει να είμαστε πάντα σε επιφυλακή.
Ο φασισμός είναι ύπουλος και βρώμικος. Αν σταματήσεις να τον κυνηγάς και εφησυχαστείς θα τον ξαναβρείς μπροστά σου. Δεν πρέπει ποτέ να τον αφήσουμε να σηκώσει κεφάλι.
Να μείνουν στη φυλακή οι φασίστες. Όταν κυκλοφορούν έξω χτυπάνε κόσμο. Σπάσανε πόδια, ανοίξανε κεφάλια, μαχαιρώσανε, σκοτώσανε παιδιά. Και για όλα αυτά φάγανε μόνο δέκα χρόνια; Να τους ρίξουν παραπάνω. Γιατί άμα βγουν έξω πάλι τα ίδια θα κάνουν. Εμείς ήρθαμε εδώ για να ζήσουμε. Να δουλέψουμε, να ταΐσουμε τις οικογένειές μας. Δεν ήρθαμε για να μας σκοτώσουν.
Σαχζέτ,
εργάτης από το Πακιστάν, θύμα φασιστικής επίθεσης στον Κόκκινο Μύλο
Σήμερα είναι μια πολύ σημαντική ημέρα. Ξεκινάει μια μεγάλη μάχη. Θα παλέψουμε μέχρι το τέλος. Γιατί ξέρουμε από ρατσισμό. Γιατί κι εμάς ο Βορίδης μας πέταξε έξω από τη δουλειά επειδή είμαστε «ξένες». Κι όπως αγωνιστήκαμε για να πάρουμε πίσω τις δουλειές μας, αγωνιζόμαστε για να πούμε ποτέ ξανά φασισμός – ποτέ ξανά ρατσισμός.
Βαλεντίνα,
σχολική καθαρίστρια
Όπως δίνουμε τη μάχη για να παραμείνουμε στη δουλειά, ενάντια στον Βορίδη και το νομοσχέδιό του που θέλει να μας διώξει και να βάλει ιδιωτικά συνεργεία, έτσι δίνουμε και τη μάχη ενάντια στους φασίστες. Με την παρουσία μας στο συλλαλητήριο στην έναρξη της δίκης της Χρυσής Αυγής για να μην τους αφήσουμε να σηκώσουν ξανά κεφάλι.
Παναγιώτης,
συμβασιούχος Covid δήμου Βύρωνα
Θ. Σίδερης
Τα Περιστέρια του Ισλαμαμπάντ
Για τον Σαχζάτ Λουκμάν
Τουλάχιστον εδώ, 145 χιλιόμετρα μακριά από το Ισλαμαμπάντ, δε θα φοβάμαι. Κι ομολογώ φοβήθηκα πολύ στη ζωή μου. Φοβήθηκα τους στρατιώτες, τους συνοριοφύλακες, τους αστυνομικούς, τους φασίστες. Δεν ξέρω ποιους φοβήθηκα περισσότερο. Μπορεί να ήταν πολλοί ή λίγοι, μπορεί να ήταν μόνο ένας που άλλαζε στολές και πρόσωπα. Ο στρατιώτης στη Λαχόρη, έγινε συνοριοφύλακας στον Έβρο, αστυνομικός στην Ομόνοια, φασίστας στα Πετράλωνα.
Γύρισα στην πατρίδα με δανεικά ναύλα, ρούχα και παπούτσια. Τι είναι η πατρίδα; Πίστεψα ότι έχω δυο πατρίδες. Ο Ραφίκ με έλεγε αφελή και βλάκα. Αντί να σκύβω το κεφάλι και να παίρνω είκοσι ευρώ μεροκάματο, εγώ σκεφτόμουν αν ο άνθρωπος μπορεί να έχει δυο και τρεις και όσες θέλει πατρίδες. Ο άνθρωπος σκέφτεται, τα κτήνη όχι. Τα κτήνη δολοφονούν.
Το ποδήλατό μου πού να είναι τώρα; Θυμάμαι την πρώτη φορά που έκανα πετάλι στην Πέτρου Ράλλη. Από τον Κηφισό, έστριψα αριστερά και βγήκα στη μεγάλη λεωφόρο. Ήταν ακόμα νύχτα. Άγρια και βαθιά νύχτα στη λεωφόρο και στην Ελλάδα όλη. Πήγαινα από κάτω από τις γραμμές του τρόλεϊ. Πέρασα το Μεταγωγών –εκεί ο Γκουλάμ έμεινε δεκαπέντε μέρες- και σταμάτησα στο φανάρι της διασταύρωσης με την Αγία Άννης. Η μυρωδιά από τα μπισκότα! Ήμουνα νηστικός δυο μέρες, στα παιδιά στο σπίτι είπα ότι είχα φάει, δεν ήθελα να ξέρουν ότι όλα τα μεροκάματα της περασμένης εβδομάδας τα έχω βάλει στην άκρη. Η Μπενταρί… η Mαλάλα… η Σίντρα… Οι αδελφές μου…
Τις προάλλες το αφεντικό μού είπε να πάω νωρίτερα. Έπρεπε να ξεφορτώσω ένα μεγάλο φορτηγό με πορτοκάλια και να φορτώσω τα καφάσια σε άλλα μικρότερα φορτηγά. Μη με ρωτήσεις πόσα ήταν τα καφάσια. Δεν ξέρω… Δεν ξέρω να μετράω. Κι ούτε θα μάθω ποτέ. Κάποια στιγμή τα πόδια μου λύγισαν. Είπα να ξαποστάσω, πήρα ένα πορτοκάλι και το ‘κοψα στα δυο. Το πορτοκάλι έσταζε αίμα. Το αφεντικό κανόνιζε την τιμή που θα πουλούσε και κάπου στο βάθος ακούστηκε το τρένο που περνούσε από το σταθμό στου Ρουφ. Αίμα… τιμή… Μέχρι τότε, ήξερα τη φράση μέχρι εκεί. Και φοβόμουν, φοβόμουν πολύ. Το αφεντικό φώναζε να τελειώνω, τα πορτοκάλια λιγόστευαν, το ίδιο και οι μέρες μου.
Στο Περιστέρι της καινούριας πατρίδας μου είναι το σπίτι μου. Έχουμε και στο Πακιστάν περιστέρια και περιστερώνες. Κάποτε ένα φίδι προσπάθησε να πιάσει ένα περιστέρι και να το σκοτώσει. Αντί για γλώσσα, το φίδι είχε μια μεταλλική λεπίδα που άστραφτε κάτω από τον ήλιο. Αλλά τότε ήταν νύχτα –μόνο νύχτα τότε- κι έτσι ξεγελάστηκε προς στιγμή. Άκουσε όμως το σούρσιμο. Ήταν ένα μακρύ και ύπουλο σούρσιμο. Την ώρα που το φίδι προσπάθησε να του βγει μπροστά και να το αιφνιδιάσει, το περιστέρι πέταξε μακριά. Τα περιστέρια δεν έχουν πατρίδες. Τα περιστέρια πετούν πάνω από τα σύνορα, ερωτεύονται πάνω από τα σύνορα, χορεύουν πάνω από τα σύνορα. Κι ύστερα χάνονται στα βάθη του ουρανού.
Η μάνα μου νόμιζε πως κρυώνω. Ήρθε και με σκέπασε. Στην καινούρια πατρίδα δεν είχα ποιον να με φροντίσει. Τώρα έχω εκείνη. Μου ψιθύρισε στο αυτί πως πάνω στη σέλα του ποδηλάτου μου κάθεται πια ένα περιστέρι. Ύστερα με σκέπασε –για τελευταία φορά- και πάνω από το σεντόνι μού άφησε το κοράνι.
«Και είπε: “Αγάπησα –πράγματι- την αγάπη του αγαθού, με σκοπό την ανάμνηση (να δοξάζω τον Κύριό μου)” – μέχρις ότου (ο ήλιος) κρύφτηκε με το πέπλο (της νύχτας)».
Κοράνι, Μέρος 23ο, παρ. 32
15/6, Εφετείο. Φωτό: Αφροδίτη Φράγκου
Στις 6 Ιούλη συνεχίζεται η δίκη της Χρυσής Αυγής
Ξεκίνησε η εκδίκαση της έφεσης των 49 καταδικασμένων χρυσαυγιτών στις 15/6, με παρουσία αντιφασιστών/τριών στο ακροατήριο, καθώς και αρκετών δημοσιογράφων. Πολλοί από τους κατηγορούμενους ζήτησαν από το δικαστήριο να διορίσει δικηγόρους, ενώ έγινε και η ανάγνωση του καταλόγου των 146 μαρτύρων κατηγορίας που θα καταθέσουν, οι περισσότεροι από τους οποίους/ες ήταν παρόντες/ούσες. Θα εξεταστούν δηλαδή όλοι οι μάρτυρες που κατέθεσαν και πρωτόδικα, για τη δολοφονία του Π. Φύσσα, την απόπειρα δολοφονίας του Α. Εμπάρακ, την επίθεση στο ΠΑΜΕ, καθώς και τις συσχετιζόμενες υποθέσεις και φυσικά την υπόθεση της εγκληματικής οργάνωσης.
Στη συνέχεια ο συνήγορος υπεράσπισης Δ. Παπαδέλης μετέφερε στο δικαστήριο μήνυμα του Μιχαλολιάκου με το οποίο ζητάει αναβολή της δίκης και υποστηρίζει ότι λόγω του ότι πέρασε βαρύ covid δεν είναι σε θέση να συμμετάσχει στο εφετείο. Χαρακτηριστικά ο Παπαδέλης ανέφερε: «Δεν ξέρει ο άνθρωπος γιατί δικάζεται»! Αυτή η προσπάθεια περισσότερο μαρτυρά την αδυναμία της υπεράσπισης να αντιμετωπίσει αυτό που έχει μπροστά του ο Μιχαλολιάκος, παρά οτιδήποτε άλλο.
Αιτήματα
Από την άλλη πλευρά ο Λαγός, ο οποίος θα έχει συνηγόρους τον Κ. Πλεύρη και τον Ι. Ζωγράφο ζήτησε αναστολή της ποινής, δηλαδή να αποφυλακιστεί μέχρι να βγει η απόφαση. Υποστήριξε ότι έχει υποστεί ανεπανόρθωτη οικονομική ζημιά λόγω της φυλάκισής του, ενώ δεν μπορεί να ασκήσει τα καθήκοντά του ως ...ευρωβουλευτής: δεν ψηφίζει, δεν συμμετέχει στην επιτροπή που συμμετείχε και θα αναγκαστεί να διώξει τους συνεργάτες του. Παραδέχτηκε έτσι ενώπιον των αντιφασιστών/τριών, των μαρτύρων κατηγορίας και των θυμάτων ότι η νίκη της 7 Οκτώβρη έκανε ορισμένα από αυτά που δεν τόλμησαν να κάνουν οι θεσμοί. Η εισαγγελέας Κ. Στεφανάτου πρότεινε την απόρριψη του αιτήματός του.
Αιτήσεις αναστολής της ποινής υπέβαλαν επίσης οι κρατούμενοι Ε. Καλαρίτης, Γ. Σταμπέλος και ο πυρηνάρχης Περάματος Α. Πανταζής, επικαλούμενοι λόγους υγείας και οικογενειακούς. Και γι' αυτά τα αιτήματα, η εισαγγελέας πρότεινε απόρριψη. Το δικαστήριο επιφυλάχθηκε και για τα τέσσερα αιτήματα, καθώς και για το αίτημα Μιχαλολιάκου, ενώ απέρριψε το αίτημα του Ρουπακιά να διορίσει δεύτερο δικηγόρο έναν από τους υπόλοιπους συνηγόρους υπεράσπισης. Η δίκη συνεχίζεται στις 6 Ιούλη και μια σημαντική και μακροχρόνια μάχη για το αντιφασιστικό κίνημα ξαναξεκίνησε.