Επίσης αποφάσισε σε 48ωρη απεργία την ημέρα της κατάθεσης του Πολυνομοσχεδίου στην ολομέλεια. Το ΔΣ της ΔΟΕ καλεί συλλαλητήριο την Πέμπτη 29 Απρίλη στις 6μμ στα Προπύλαια μαζί με την ΟΛΜΕ. Ακόμα, πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο θα γίνει την Τρίτη 4/5, 12 το μεσημέρι στα Προπύλαια και σε άλλες πόλεις. Το ΔΣ της ΟΛΜΕ συνεδριάζει την Τετάρτη 28/4.
Σύμφωνα με τον προγραμματισμό που υπάρχει μέχρι στιγμής οι Γενικές Συνελεύσεις των Διδασκαλικών Συλλόγων θα γίνουν μέχρι τις 7 Μάη και η Ολομέλεια Προέδρων έχει οριστεί στις 10 Μάη. Η ΟΛΜΕ καλεί τις τοπικές ΕΛΜΕ να πραγματοποιήσουν Γενικές Συνελεύσεις στις 4 και 5 Μάη, ενώ η Συνέλευση των Προέδρων των ΕΛΜΕ θα γίνει στις 6 Μάη «στην οποία θα αποφασιστεί η κλιμάκωση των απεργιακών κινητοποιήσεων από τις 14/5» (ημέρα έναρξης των πανελλαδικών εξετάσεων), όπως αναφέρει στην εισήγησή της.
Την Δευτέρα 26 Απρίλη έγινε Συνέλευση του Συλλόγου Δασκάλων Χανίων. «Η Συνέλευση αποφάσισε συμμετοχή στην 48ωρη απεργία στις 4 και 5 Μάη και επίσης καλεί τη ΔΟΕ να συντονιστεί απεργιακά με την ΟΛΜΕ αν αποφασίσει πενθήμερες επαναλαμβανόμενες από τις 14 Μάη», μας είπε η Μαργαρίτα Παπαμηνά. «Επίσης αποφασίσαμε να καλέσουμε μία σύσκεψη Διευθυντών και σχολικών Συμβούλων όπου θα τους ανακοινώσουμε ότι όποιος λειτουργήσει ενάντια στις αποφάσεις του συλλόγου, δηλαδή συμμετέχει στη διαδικασία «αυτοαξιολόγησης» των σχολικών μονάδων στις επόμενες κρίσεις οι αιρετοί θα τον «μηδενίζουν» πράγμα που σημαίνει ότι δεν θα μπορεί να ξαναγίνει Διευθυντής».
Με την αιφνιδιαστική κατάθεση του πολυνομοσχεδίου αποκρυσταλλώνεται το μέγεθος της επίθεσης στο δημόσιο σχολείο και στα δικαιώματα των εκπαιδευτικών.
Με απλά λόγια, το Πρόγραμμα Σταθερότητας εισβάλλει στα σχολεία με στόχο να μειώσει δραστικά το προσωπικό μέσα από την αλλαγή στον τρόπο πρόσληψης (θα γίνεται μόνο μέσω ΑΣΕΠ) και την υποχρεωτική ανάληψη 5 ακόμα ωρών από τους μόνιμους εκπαιδευτικούς για να εμφανίζονται λιγότερα κενά. Μόνο στο νέο σχολικό έτος θα υπάρχουν 17000 λιγότεροι εκπαιδευτικοί πανελλαδικά.
Αυτή η αλλαγή έρχεται καλυμμένη πίσω από επιχειρήματα «αξιοκρατίας» και ψέματα για το θεσμό της ωρομισθίας. Η ουσιαστική απαξίωση της προϋπηρεσίας είναι μια χυδαία αντιμετώπιση των χιλιάδων εκπαιδευτικών που τα τελευταία χρόνια είναι αναγκασμένοι να τρέχουν από σχολείο σε σχολείο και από πόλη σε πόλη για να μαζέψουν μόρια προϋπηρεσίας αφού αυτό αξίωναν οι μέχρι τώρα νόμοι των προηγούμενων κυβερνήσεων.
Χυδαίο ψέμα είναι και η κατάργηση της ωρομισθίας που ευαγγελίζεται η Υπουργός. Στην πραγματικότητα μέσα από το θεσμό του «αναπληρωτή με μειωμένο ωράριο» θα «ωρομισθοποιηθούν» οι αναπληρωτές. Με αυτόν τον τρόπο ελαστικοποιούνται οι σχέσεις εργασίας χιλιάδων εκπαιδευτικών, ενώ θα συνεχίσουν να έχουν τις υποχρεώσεις της θέσης, όπως η συμμετοχή στη διοίκηση των σχολείων.
Άδικη
Επιπλέον, η καθιέρωση του «δόκιμου εκπαιδευτικού» είναι ρύθμιση για να χειραγωγήσει όσους καταφέρουν να περάσουν τις σκόπελους του νέου τρόπου πρόσληψης, ενώ η καθιέρωση της τριετούς παραμονής στο τόπο πρώτου διορισμού είναι κοινωνικά και οικονομικά άδικη για την συντριπτική πλειοψηφία των εκπαιδευτικών.
Αυτές είναι μόνο μερικές από τις επιθέσεις στους εκπαιδευτικούς. Όμως, το νομοσχέδιο χτυπάει συνολικά το σχολείο. Παρά τα μεγάλα λόγια ότι μπαίνει «πρώτα ο μαθητής», η αύξηση των μαθητών σε 30 ανά τμήμα είναι η πραγματικότητα που θέλει να φέρει το Υπουργείο. Μια ρύθμιση που θα μετατρέψει τους εκπαιδευτικούς σε «παρκαδόρους παιδιών» και θα δυσκολέψει ακόμα περισσότερο την μαθησιακή διαδικασία.
Ταυτόχρονα, το πέρασμα των σχολείων στους νέους δήμους μέσω του σχεδίου Καλλικράτης είναι ο τρόπος για να «κατακερματίσουν τον όποιο ενιαίο χαρακτήρα της Παιδείας έχει απομείνει, να διαμορφώσουν εργασιακές σχέσεις συμβατές με το «αποκεντρωμένο σχολείο» και να εντείνουν την ταξική διαφοροποίηση...αφού δημιουργούνται σχολεία πολλών ταχυτήτων», όπως τονίζεται στην εισήγηση της ΟΛΜΕ μπροστά στις τοπικές συνελεύσεις. Τα περί αυτοαξιολόγησης και αξιολόγησης της «σχολικής μονάδας» δεν είναι τίποτα άλλο παρά η πίεση να βρουν τα σχολεία σπόνσορες, αν δεν θέλουν να κλείσουν.
Η διαδήλωση της Πρωτομαγιάς και η απεργία στις 4 και 5 του Μάη μπορούν να είναι η αφετηρία για ένα απεργιακό αγώνα διαρκείας που θα ανατρέψει την επίθεση του Προγράμματος Σταθερότητας και του πολυνομοσχεδίου.
Για την επιτυχία της απεργίας χρειάζεται να αξιοποιηθούν και να απλωθούν παντού μορφές οργάνωσης που φάνηκαν σε κάποια σημεία στις προηγούμενες απεργιακές κινητοποιήσεις. Η συγκρότηση απεργιακών επιτροπών είναι κρισιμότερη από κάθε άλλη φορά. Η ύπαρξή τους μπορεί να στηρίξει τον αγώνα που θα ξεκινήσει τόσο πρακτικά όσο και πολιτικά.
Χρειάζεται να στηριχτούν οι εκπαιδευτικοί που στα σχολεία τους δεν μπορούν να οργανώσουν απεργιακή φρουρά με δυνάμεις από την ευρύτερη περιοχή που βρίσκονται. Χρειάζεται να εξοπλιστούν με όλα τα επιχειρήματα και τις απαντήσεις στα ψέματα του Υπουργείου όλοι οι εκπαιδευτικοί για να προσεγγίσουν συναδέλφους, μαθητές και γονείς. Ταυτόχρονα, οι απεργιακές επιτροπές θα μεγαλώσουν τον πυρήνα των εκπαιδευτικών που δουλεύουν για την επιτυχία της απεργίας και θα αυξήσουν τη συμμετοχή στις διαδηλώσεις και στις συνελεύσεις που ακολουθούν. Ενθαρρυντικό παράδειγμα είναι η συγκρότηση Κεντρικής Απεργιακής Επιτροπής που αποφάσισε το ΔΣ της ΟΛΜΕ.
Για τις 4 Μάη εκτός από την παρουσία στα σχολεία, συγκεκριμένη μάχη είναι και οι απεργιακές φρουρές έξω από τα εξεταστικά κέντρα των ΤΕΕ.
Στις συνελεύσεις θα παίξει ρόλο τι πρόταση θα υπάρχει για τη συνέχεια. Η συζήτηση για την κλιμάκωση έχει απλωθεί σε πολύ περισσότερους χώρους από ότι συνήθως. Οι δυνάμεις της Αριστεράς πρέπει να μπουν σε αυτή τη συζήτηση με καθαρή πρόταση για απεργία διαρκείας χωρίς να αποδεχτούν τις πιέσεις για τη δυσκολία της περιόδου λόγω των εξετάσεων π.χ. από τους γονείς.
Η περίοδος δεν είναι η ίδια. Οι γονείς των μαθητών είναι οι χιλιάδες που απεργούν, δεν εμπιστεύονται την κυβέρνηση και η προσφυγή στο ΔΝΤ απέδειξε την πολιτική χρεοκοπία του Παπανδρέου.
Όλοι μαζί μπορούμε να ανατρέψουμε τα μέτρα με γερές απεργίες και συντονισμό όλων των εργατικών κομματιών που βγαίνουν σε κινητοποιήσεις σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.