Ας ενώσουμε τους αγώνες των λαών της Λατινικής Αμερικής με εκείνους της εργατικής τάξης των ΗΠΑ ενάντια στον Τραμπ.
Μια αμερικανική ναυτική δύναμη έχει αναπτυχθεί στη Θάλασσα της Καραϊβικής, στα ανοικτά των ακτών της Βενεζουέλας. Με τη μονομερή δήλωση του Τραμπ περί «πολέμου κατά της διακίνησης ναρκωτικών», η κυβέρνησή του διεκδικεί το ιμπεριαλιστικό «δικαίωμα» στρατιωτικής επέμβασης.
Ο άμεσος πολιτικοστρατιωτικός στόχος είναι η αλλαγή καθεστώτος στη Βενεζουέλα. Ο Τραμπ έχει χαρακτηρίσει τον πρόεδρο Νικολάς Μαδούρο «ναρκοτρομοκράτη» και έχει επικηρύξει το κεφάλι του με 50 εκατομμύρια δολάρια. Θεωρεί τον εαυτό του «σερίφη» της Καραϊβικής και ολόκληρης της Λατινικής Αμερικής. Μέσα σε λίγες εβδομάδες έχει επιβάλει ένα είδος ναυτικού ημι-αποκλεισμού στα ανοικτά της Βενεζουέλας και έχει βυθίσει τρία πλοία, σκοτώνοντας περισσότερους από τριάντα ναυτικούς, τους οποίους κατηγόρησε ψευδώς για διακίνηση ναρκωτικών. Πρόσφατα βύθισε άλλα δύο πλοία στα ανοικτά της Κολομβίας και του Τρινιντάντ, παρότι οι επιζώντες και οι οικογένειες απέδειξαν ότι επρόκειτο για παραδοσιακούς αλιείς.
Ο Τραμπ επιδιώκει να επιβάλει τα «δικαιώματα» των ΗΠΑ πάνω σε αυτό που θεωρεί «πίσω αυλή» τους, δηλαδή τη Λατινική Αμερική. Για τον σκοπό αυτόν, αναβιώνει τη διπλωματία των κανονιοφόρων και την πολιτική της «μεγάλης ράβδου», που ποτέ δεν εγκαταλείφθηκε πλήρως: πυρηνικά υποβρύχια, αεροπλανοφόρα και επιχειρήσεις άμεσης επίθεσης σε βενεζουελανό έδαφος «κατόπιν εξουσιοδότησης».
Αυτή η επιθετική στάση αποτελεί τμήμα του γενικότερου ανταγωνισμού ανάμεσα στα καπιταλιστικά μονοπώλια, ιδίως ενάντια στην Κίνα, η οποία τα τελευταία χρόνια έχει προωθήσει το διεθνές εμπόριό της με τη Λατινική Αμερική. Οι ΗΠΑ εξακολουθούν να είναι ο κύριος «επενδυτής» στην περιοχή (38%), ακολουθούμενες από την Ευρωπαϊκή Ένωση (16%) και πολύ πιο πίσω η Κίνα, το μερίδιο της οποίας μάλιστα μειώνεται. Ωστόσο η Κίνα αποτελεί πλέον τον κύριο προορισμό των εξαγωγών πολλών χωρών της Λατινικής Αμερικής, όπως η Βραζιλία, η Χιλή και το Περού. Η Λατινική Αμερική εξαρτάται όλο και περισσότερο στις εξαγωγές αγροτικών προϊόντων και πρώτων υλών (ο χαλκός στη Χιλή και το Περού, η σόγια στη Βραζιλία και την Αργεντινή, το πετρέλαιο στη Βενεζουέλα), ενώ εισάγει βιομηχανικά προϊόντα. Ωστόσο, τα έσοδα από αυτές τις εξαγωγές δεν επενδύονται σε βιομηχανική ανάπτυξη ή στην επίλυση των οξυμένων κοινωνικών προβλημάτων των λαϊκών μαζών, αντίθετα καταλήγουν στις τσέπες των ολιγαρχιών και στην αποπληρωμή του εξωτερικού χρέους προς το ΔΝΤ και το αμερικανοευρωπαϊκό χρηματιστικό κεφάλαιο.
Ο Τραμπ αξιοποιεί τον συνεχιζόμενο οικονομικό πόλεμο εναντίον της Κίνας (και της Ρωσίας) για να υπαγορεύσει την πολιτική του σε ολόκληρη τη Λατινική Αμερική. Επιδιώκει οικονομικά οφέλη και μεγαλύτερη στρατιωτική κυριαρχία. Αυτή η επιθετική, μιλιταριστική πολιτική, με φασιστικά χαρακτηριστικά, συνοδεύεται από στοχοποίηση των φτωχών Λατινοαμερικανών μεταναστών στις ΗΠΑ, οι οποίοι διώκονται και απελαύνονται βίαια.
Η πολιτική του μιλιταρισμού και του οικονομικού πολέμου οδηγεί σε στρατιωτικοποίηση του εσωτερικού: η οποία δεν σταματάει με τις μαζικές συλλήψεις μεταναστών, αλλά περιλαμβάνει και την ανάπτυξη στρατευμάτων στις μεγάλες πόλεις. Η αμερικανική εργατική τάξη αποτελεί βασικό στόχο της επίθεσης του Τραμπ.
Η ηγεσία της συνδικαλιστικής ομοσπονδίας AFL-CIO έχει επίσης εμπλακεί στην υποστήριξη των στρατιωτικών επεμβάσεων των ΗΠΑ στη Βενεζουέλα, στη Λατινική Αμερική και σε όλο τον κόσμο, μέσω του κυβερνητικά χρηματοδοτούμενου «Κέντρου Αλληλεγγύης» (Solidarity Center). Καλούμε τους εργάτες των ΗΠΑ να απορρίψουν τις φιλοϊμπεριαλιστικές πολιτικές της ηγεσίας της AFL-CIO, η οποία έχει στηρίξει και τον τεράστιο στρατιωτικό προϋπολογισμό του αμερικανικού κράτους. Οι εργάτες και τα συνδικάτα των ΗΠΑ πρέπει να συνδεθούν άμεσα με τους εργάτες της Βενεζουέλας, της Λατινικής Αμερικής και ολόκληρου του κόσμου, ενάντια στη δική τους καπιταλιστική τάξη, η οποία απειλεί την εργατική τάξη όλου του πλανήτη.
Είμαστε ενάντια στη δράση του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού. Απορρίπτουμε τις στρατιωτικές του απειλές και απαιτούμε την άμεση αποχώρηση του αμερικανικού στόλου από τα νερά της Λατινικής Αμερικής. Οι ΗΠΑ διαθέτουν περίπου 800 στρατιωτικές βάσεις σε όλο τον κόσμο: 9 στην Κολομβία, 8 στο Περού, 3 στο Μεξικό, 3 στην Ονδούρα και 12 στο Πουέρτο Ρίκο! Ο λαός του Πουέρτο Ρίκο απαντά στις νέες αυτές κινήσεις με αυξανόμενες κινητοποιήσεις, που σηματοδοτούν την αναζωπύρωση της αμφισβήτησης του καθεστώτος αποικιακής εξάρτησης από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι ΗΠΑ έχουν επανεγκαταστήσει στρατεύματα στη Διώρυγα του Παναμά και πιέζουν για την εγκατάσταση νέων στρατιωτικών βάσεων σε χώρες όπως η Βραζιλία και η Αργεντινή.
Στο πλαίσιο του λεγόμενου «υβριδικού πολέμου», που συνδυάζει οικονομικά και στρατιωτικά μέσα, οι ΗΠΑ έχουν προωθήσει τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος στις 11 Νοεμβρίου στον Ισημερινό, με σκοπό να «νομιμοποιηθεί» η επανεγκατάσταση στρατιωτικών βάσεων που είχαν κλείσει τα προηγούμενα χρόνια. Η Ουάσιγκτον έχει ήδη χορηγήσει δάνειο 600 εκατομμυρίων δολαρίων στην κυβέρνηση Νομπόα, η οποία βρίσκεται αντιμέτωπη με γενική απεργία ενάντια στις αυξήσεις στις τιμές των καυσίμων και σε άλλα αντιλαϊκά μέτρα, και έχει ανακοινώσει ότι θα παραχωρήσει επιπλέον 5 δισεκατομμύρια δολάρια εάν υπερισχύσει το «ΝΑΙ» στο δημοψήφισμα.
Το ίδιο συμβαίνει και στην Αργεντινή, όπου ο Τραμπ δανείζει την κυβέρνηση Μιλέι (αυξάνοντας το δημόσιο χρέος και υπερασπιζόμενος τα συμφέροντα των ομολογιούχων) με τον ρητό όρο ότι ο ακροδεξιός σύμμαχός του πρέπει να επικρατήσει στις εκλογές απέναντι στη διογκούμενη λαϊκή αντίθεση. Ο Αμερικανός πρέσβης και άλλοι απεσταλμένοι του Τραμπ συναντώνται άμεσα με κυβερνήτες, αστούς αντιπολιτευόμενους και συνδικαλιστές γραφειοκράτες, για να εξασφαλίσουν την προώθηση των οικονομικών συμφερόντων των ΗΠΑ στη χώρα, ιδιαίτερα όσον αφορά την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων λιθίου και σπανίων γαιών. Ο Μιλέι μόλις εξέδωσε διάταγμα που επιτρέπει την είσοδο αμερικανικών στρατευμάτων στην Αργεντινή για τη συμμετοχή σε κοινές στρατιωτικές ασκήσεις, «με σκοπό την εδραίωση της περιφερειακής σταθερότητας», όπως δήλωσε το στρατιωτικό γενικό επιτελείο.
Η κυβέρνηση των ΗΠΑ, μέσω του Οργανισμού Αμερικανικών Κρατών (OAS), έχει προωθήσει τη συγκρότηση στρατιωτικής δύναμης – μιας νέας «Minustah» – για επέμβαση στην Αϊτή. Επιδιώκει να εξασφαλίσει τη συμμετοχή στρατευμάτων από λατινοαμερικανικές κυβερνήσεις, ώστε να αποσύρει τα δικά της και να μπορέσει να προχωρήσει σε νέες στρατιωτικές περιπέτειες εναντίον της Βενεζουέλας και άλλων χωρών.
Η λατινοαμερικανική αστική τάξη και μεγάλο μέρος των λεγόμενων εθνικιστικών κινημάτων ενεργούν με δειλία. Ο Μαδούρο έχει προτείνει διαπραγματεύσεις με τον Τραμπ για την ελεύθερη πρόσβαση των ΗΠΑ στις πετρελαϊκές παραχωρήσεις της χώρας, όπως αυτές που ήδη κατέχει η Chevron. Ο Τραμπ απέρριψε την πρόταση αυτή, επειδή επιδιώκει αλλαγή καθεστώτος. Εργάζεται για τη διάσπαση του καθεστώτος και των ενόπλων δυνάμεων της Βενεζουέλας και έχει εξαπολύσει μια παγκόσμια εκστρατεία προπαγάνδας, που κορυφώθηκε με τον διορισμό της δεξιάς Βενεζουελανής πολιτικού Κορίνα Ματσάδο, συμμάχου του, ως υποψήφιας για το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης. Η Ματσάδο συμμετείχε στο αποτυχημένο πραξικόπημα εναντίον του Τσάβες το 2002 και έχει καλέσει επανειλημμένα σε οικονομικές κυρώσεις και ακόμη και σε άμεση στρατιωτική επέμβαση των ΗΠΑ στη Βενεζουέλα.
Είμαστε αντίθετοι σε κάθε ιμπεριαλιστική επέμβαση και στρατιωτική επιθετικότητα με στόχο την ανατροπή καθεστώτων, αλλά δεν παρέχουμε πολιτική στήριξη στον Μαδούρο και στους διεφθαρμένους, κατασταλτικούς κύκλους του απέναντι στον εργαζόμενο λαό. Είναι αναγκαίο να οπλιστεί η εργατική τάξη, να εθνικοποιηθούν οι αμερικανικές και άλλες ιμπεριαλιστικές επιχειρήσεις, οι τράπεζες και το εξωτερικό εμπόριο, υπό εργατικό έλεγχο.
Οι χώρες των BRICS επιτρέπουν την ανάπτυξη αυτής της ιμπεριαλιστικής στρατιωτικής απειλής κατά της Βενεζουέλας, όπως επέτρεψαν και τη γενοκτονία του Τραμπ και του Νετανιάχου στη Γάζα. Η Βραζιλία έχει αναπτύξει στρατεύματα στα σύνορα με τη Βενεζουέλα, ενώ οι αστικές τάξεις της Λατινικής Αμερικής παραμένουν σιωπηλές. Στην καλύτερη περίπτωση, προσπαθούν να εξηγήσουν στον Τραμπ ότι «κάνει λάθος», όπως έκανε ο Πέτρο της Κολομβίας.
Είναι η νεολαία και οι εργάτες που κινητοποιούνται ενάντια στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και στις πολιτικές λιτότητας και πολέμου του ιμπεριαλισμού στο Περού, την Παραγουάη, την Ουρουγουάη και την Αργεντινή. Περισσότεροι από επτά εκατομμύρια άνθρωποι στις ΗΠΑ, από όλες τις κοινότητες, διαδήλωσαν στις 18 Οκτωβρίου σε δύο χιλιάδες πόλεις ενάντια στις φασιστικές ενέργειες του Τραμπ. Ας ενώσουμε τις δυνάμεις μας.
Έξω ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός από τη Βενεζουέλα, τον Παναμά, τον Ισημερινό και ολόκληρη τη Λατινική Αμερική!
Άμεση αποχώρηση όλων των ναυτικών και αεροπορικών δυνάμεων από την Καραϊβική!
Τερματισμός των διώξεων κατά των Λατίνων μεταναστών στις ΗΠΑ! Όχι άλλες απελάσεις!
Έξω το ΔΝΤ! Όχι στην πληρωμή των τοκογλυφικών εξωτερικών χρεών!
Καμιά νέα ιμπεριαλιστική επέμβαση στα έθνη της Λατινικής Αμερικής!
Έξω οι Γιάνκηδες από τη Βενεζουέλα και τη Λατινική Αμερική!
Ανεξαρτησία για το Πουέρτο Ρίκο! Έξω το Ηνωμένο Βασίλειο από τα νησιά Μαλβίνες!
Εργάτες της Λατινικής Αμερικής και του κόσμου, ενωθείτε, για τη σοσιαλιστική ενοποίηση της Λατινικής Αμερικής και του κόσμου!
Πρώτες υπογραφές:
• Εργατικό Κόμμα (PO, Αργεντινή)
• Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα (SWP, Βρετανία)
• Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα (ΣΕΚ, Ελλάδα)
• ΚΟΜ.ΑΠ (Ελλάδα)
• Επαναστατικό Αριστερό Ρεύμα (Συρία)
• Επαναστατική Διεθνιστική Τάση (TIR, Ιταλία)
• Διεθνείς Σοσιαλιστές (Νορβηγία)
• Ενωτική Επιτροπή για το Εργατικό Κόμμα (UFCLP, Ηνωμένες Πολιτείες)
• Διεθνείς Σοσιαλιστές (Μποτσουάνα)
• Κομμουνιστικό Εργατικό Κόμμα του Ιράν – Χεχματίστ (WCP-H, Ιράν)
• Εργατική Δημοκρατία (Πολωνία)
• Ταξικό Βήμα (Βραζιλία)
• Διεθνείς Σοσιαλιστές (Δανία)
• Κομμουνιστές (Κούβα)
• Δύναμη 18 Οκτώβρη (Χιλή)
• Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα (SEP, Τουρκία)
• DSiP Επαναστατικό Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα (Τουρκία)
• Ομάδα Επαναστατικής Δράσης (GAR, Μεξικό)
• Εργατική Αλληλεγγύη (Νότια Κορέα)