Οι δημοτικές εκλογές στη Νέα Υόρκη, στις 4 Νοεμβρίου, θα είναι ιστορικές. Για πρώτη φορά, ένας μουσουλμάνος, υποστηρικτής της Παλαιστίνης, σοσιαλιστής και μέλος των Δημοκρατικών Σοσιαλιστών της Αμερικής (DSA), ο Ζόχραν Μαμντάνι, είναι το φαβορί να είναι ο επόμενος Δήμαρχος.
Αν, τελικά, συμβεί, θα είναι μία τεράστια πολιτική νίκη των κινημάτων και της Aριστεράς και ένα ηχηρό χαστούκι, πρώτα και κύρια, στον Τραμπ και στους Ρεμπουμπλικάνους αλλά και για το κατεστημένο και την ηγεσία του Δημοκρατικού Κόμματος, ακόμα και για τον Νετανιάχου και το Ισραήλ.
Το πόσο έχει τρομοκρατήσει τον Τραμπ, την αμερικάνικη άρχουσα τάξη και όλο αυτό το συρφετό ένα τέτοιο ενδεχόμενο φάνηκε ήδη από τις εσωκομματικές εκλογές των Δημοκρατικών και γιγαντώνεται όσο πλησιάζουν οι εκλογές. Για όλους αυτούς, ο Μαμντάνι είναι ένας μουσουλμάνος κομμουνιστής τζιχαντιστής αντισημίτης που θέλει να καταστρέψει την Αμερική. Ένας "εσωτερικός εχθρός" που πρέπει, με κάθε τρόπο και μέσο, να χάσει τις εκλογές.
Ο Τραμπ απείλησε με διακοπή της ομοσπονδιακής χρηματοδότησης στη Νέα Υόρκη αλλά και με "κατέβασμα" της Εθνοφρουράς στους δρόμους για να την "σώσει από έναν κομμουνιστή δήμαρχο". Δύο Ρεπουμπλικάνοι βουλευτές της Βουλής των Αντιπροσώπων, και οι δύο ένθερμοι υποστηρικτές του Τραμπ, πιέζουν το ομοσπονδιακό υπουργείο Δικαιοσύνης να διερευνήσει την απόκτηση της αμερικάνικης υπηκοότητας από τον Μαμντάνι, για να συλληφθεί και να απελαθεί.
Σε κήρυγμα, σε εβραϊκή συναγωγή, ο ραβίνος Έλιοτ Κόσγκροουβ δήλωνε ότι «για να είμαι σαφής, κατηγορηματικός και επίσημα: πιστεύω ότι ο Ζόχραν Μαμντάνι αποτελεί κίνδυνο για την εβραϊκή κοινότητα της Νέας Υόρκης», ηγούμενος μίας πρωτοβουλίας που υποστηρίχθηκε από περισσότερους από 1.000 Αμερικανούς ραβίνους. Από το 1967 και μετά, (και) οι αμερικάνικες συναγωγές "ελέγχονται" άμεσα από το κράτος του Ισραήλ. Ο αντίπαλός του, Άντριου Κουόμο, στον επίσημο λογαριασμό του στο X δημοσίευσε ένα βίντεο, που δημιουργήθηκε από τεχνητή νοημοσύνη, με τίτλο «εγκληματίες για τον Ζόχραν Μαμντάνι». Το βίντεο ξεκινά με μια εκδοχή του Μαμντάνι, ο οποίος αρχικά τρέχει στους δρόμους της Νέας Υόρκης και στη συνέχεια τρώει ρύζι με τα χέρια του και συνεχίζει δείχνοντας έναν μαύρο άνδρα να κλέβει από ένα κατάστημα, φορώντας κεφίγιε, έναν άνδρα να κακοποιεί μια γυναίκα, έναν διακινητή γυναικών σεξουαλικής εκμετάλλευσης, έναν έμπορο ναρκωτικών και άλλους και όλοι να δείχνουν, στο τέλος, την υποστήριξή τους στον Μαμντάνι.
Χρίσμα
Ο Κουόμο ήταν ο "εκλεκτός" της ηγεσίας των Δημοκρατικών και αντίπαλος του Μαμντάνι στις εσωκομματικές εκλογές των Δημοκρατικών για το χρίσμα του υποψηφίου δημάρχου, που ο Μαμντάνι τις κέρδισε με 43%. Όπως είχε δηλώσει και ένας υποστηρικτής του Μαμντάνι, «η άρχουσα τάξη και οι Δημοκρατικοί του κατεστημένου δεν ήθελαν τον Μαμντάνι και αυτό τον έκανε πιο αξιόπιστο». Ο Κουόμο είναι ο "άνθρωπος των αγορών" και πρώην κυβερνήτης της Νέας Υόρκης ο οποίος παραιτήθηκε ενώ αντιμετώπιζε έρευνα για καθαίρεση λόγω καταγγελιών για σεξουαλική παρενόχληση 13 γυναικών το 2021. Έχει δηλώσει την «υπερ-επιθετική» υποστήριξή του προς το Ισραήλ, διακηρύσσει τακτικά ότι «ο αντισιωνισμός είναι αντισημιτισμός» και είναι μέλος στη νομική ομάδα του Νετανιάχου στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο. Τώρα είναι ο "εκλεκτός" του Τραμπ για την Δημαρχία, με την υποστήριξη και μερίδας των Δημοκρατικών.
Όλη η προεκλογική εκστρατεία του Μαμντάνι ήταν γύρω από το να κάνει την Νέα Υόρκη ξανά προσιτή για την εργατική τάξη, τους φτωχούς, τους μετανάστες, την ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα. Έκανε εκστρατεία υπέρ του παγώματος των ενοικίων, της οικοδόμησης οικονομικά προσιτών κατοικιών και της καθολικής φροντίδας παιδιών. Θέλει τα σούπερ μάρκετ που ανήκουν στην πόλη «να επικεντρωθούν στη διατήρηση χαμηλών τιμών και όχι στο κέρδος». Τάχθηκε υπέρ της Παλαιστίνης και ενάντια στο Ισραήλ. Ζήτησε την "αποχρηματοδότηση" της αστυνομίας που την χαρακτήρισε "ρατσιστική" και "κακιά". Η καμπάνια του ξεσήκωσε όλους τους "από κάτω" της κοινωνίας στη Νέα Υόρκη με πάνω από 40.000 εθελοντές. Μία δύναμη που αντλήθηκε από τα τεράστια κινήματα ενάντια στον Τραμπ και την πολιτική του, ενάντια στο ρατσισμό, την ισλαμοφοβία, τις απελάσεις και τις τραμπούκικες επιθέσεις του ICE. Από το κίνημα αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη ενάντια στην υποστήριξη στο Ισραήλ μέχρι το κίνημα για τα δικαιώματα των τρανς, των ομοφυλόφιλων, των γυναικών και από εργαζόμενες και εργαζόμενους που παλεύουν. Στις 18 Οκτώβρη, οι διαδηλώσεις «Όχι Βασιλιάδες» "κατέβασαν" 7 εκατομμύρια στους δρόμους σε 2.700 συγκεντρώσεις σε όλες τις ΗΠΑ. Ο μεγαλύτερος αριθμός διαδηλωτών σε μια μέρα στην ιστορία των ΗΠΑ. Η Νέα Υόρκη είχε πάνω από 100.000.
Υποστήριξη
Ανάμεσα στις προσωπικότητες που υποστηρίζουν τον Μαμντανί είναι ο Μπέρνι Σάντερς και η Αλεξάντρια Οκάσιο-Κορτέζ, οι οποίες αναζωογόνησαν την αριστερά μέσα στο Δημοκρατικό Κόμμα υπό την πρώτη προεδρία Τραμπ αλλά κατέληξαν να ευθυγραμμιστούν με τον «Τζο της Γενοκτονίας» Μπάιντεν και την Καμάλα Χάρις. Αυτό δεν συμβαίνει επειδή είναι άτομα χωρίς αρχές. Είναι η λογική του να δουλεύεις μέσα στους Δημοκρατικούς και να βλέπεις τις εκλογές ως το πιο σημαντικό για την επίτευξη κοινωνικής αλλαγής παρά τον αγώνα της εργατικής τάξης. Τον Σεπτέμβριο, η Αλεξάντρια Οκάσιο-Κορτέζ, καταψήφισε στο Κογκρέσο τροπολογία σε ένα νομοσχέδιο για τις στρατιωτικές δαπάνες που θα περιόριζε την βοήθεια προς το Ισραήλ. Το δικαιολόγησε λέγοντας ότι η κίνηση δεν θα άλλαζε σε τίποτα τις επιθετικές ικανότητες του Ισραήλ, αλλά είναι ξεκάθαρο πώς ο συμβιβασμός της με το Δημοκρατικό Κόμμα την οδηγεί στην υποστήριξη του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού και του Ισραήλ.
Αυτό είναι προειδοποίηση για όσους από την αριστερά, μέσα στο Δημοκρατικό κόμμα, επιδιώκουν να μεταρρυθμίσουν τους Δημοκρατικούς και σε αυτούς περιλαμβάνεται και ο Μαμντάνι. Πλησιάζοντας προς τις εκλογές δέχεται τεράστια πίεση, και συχνά υποκύπτει, στο να "στρογγυλέψει" τις θέσεις του όπως, πχ, έκανε για την αστυνομία.
Το πόσο λάθος είναι η εκτίμηση ότι άμα είσαι με το Ισραήλ κερδίζεις τις ψήφους των Εβραίων της Αμερικής, φαίνεται στο ότι από τους περίπου 1 εκατομμύριο Εβραίους που ζουν στη Νέα Υόρκη, μια δημοσκόπηση του Ιουλίου, όταν ήταν στο απόγειο της κόντρας του με το Ισραήλ και υπέρ της Παλαιστίνης, έδειξε ότι, το 43% σχεδίαζε να υποστηρίξει τον Μαμντάνι. Μεταξύ των Εβραίων ψηφοφόρων κάτω των 44 ετών, η υποστήριξη ήταν στο 67%.
Η πορεία του Μαμντάνι σηματοδοτεί την μαζική επιθυμία, και στις ΗΠΑ, των "από κάτω" για κοινωνική αλλαγή. Αυτή η διάθεση δεν πρέπει να διοχετεύεται στους Δημοκρατικούς, "το νεκροταφείο των κοινωνικών κινημάτων", αλλά στην μαζικοποίηση και δυνάμωση των κινημάτων και στην, ταυτόχρονη, οικοδόμηση μιας σοσιαλιστικής πολιτικής και οργάνωσης ανεξάρτητης από τους Δημοκρατικούς.
Έχουμε την εμπειρία να ξέρουμε ότι οι πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις που κινητοποιήθηκαν εναντίον του Μαμντανί δεν θα υψώσουν "λευκή σημαία" σε περίπτωση νίκης του. Θα εργάζονται μέρα - νύχτα για να υπονομεύσουν κάθε προσπάθεια για να αμφισβητηθεί ο πλούτος και η εξουσία τους. Και αυτή η μάχη δεν θα κριθεί ούτε στο δημοτικό συμβούλιο της Νέας Υόρκης ούτε στη Γερουσία. Θα κριθεί στους χώρους δουλειάς και στους δρόμους. Η αμερικάνικη κοινωνία είναι πιο πολωμένη από ποτέ!