- Η απεργία της 27ης Νοέμβρη είναι η πιο κρίσιμη απεργιακή κινητοποίηση σε όλη την περίοδο της συγκυβέρνησης την τελευταία διετία. Είναι η πιο κρίσιμη για τρεις λόγους.

 

Η κυβέρνηση ετοιμάζει ένα νέο μνημόνιο. Η διαπραγμάτευση με την Τρόικα έχει να κάνει με το μέγεθος της επίθεσης που θα εξαπολύσουν στους εργαζόμενους. Ετοιμάζουν μια σαρωτική επίθεση που θα αγκαλιάσει όλους τους εργαζόμενους. Μιλάνε για αλλαγές στο ασφαλιστικό και μείωση των συντάξεων με διάφορους τρόπους, είτε με απευθείας μείωση, είτε με τις ενοποιήσεις των ταμείων κλπ. Μιλάνε για περαιτέρω μείωση των μισθών με το νέο μισθολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων. Ταυτόχρονα θέλουν να διευκολύνουν τις απολύσεις τόσο στον ιδιωτικό τομέα με την απελευθέρωση των απολύσεων, όσο και στον δημόσιο τομέα με τις 6.500 απολύσεις. Πρόκειται για μια γενικευμένη επίθεση που μεταξύ όλων των άλλων, περιλαμβάνει και την επίθεση στο δικαίωμα του συνδικαλισμού με τις αλλαγές στο συνδικαλιστικό νόμο. Η γενική απεργία χρειάζεται και μπορεί να αποτελέσει μια μαζική απάντηση του εργατικού κινήματος στους σχεδιασμούς κυβέρνησης και τρόικας. 

 

Δεύτερο στοιχείο που αναβαθμίζει τη σημασία της απεργίας είναι η ίδια η κατάσταση της κυβέρνησης. Η κυβέρνηση παραπαίει. Είναι βυθισμένη στις δικές της κόντρες κι αντιπαραθέσεις  γιατί καταλαβαίνει ότι αυτό το νέο μνημόνιο δεν θα είναι εύκολο να το περάσει. Μια μεγάλη απεργιακή κινητοποίηση μπορεί να βαθύνει κι άλλο αυτές τις γκρίνιες και τις αντιπαραθέσεις στο εσωτερικό της, να εντείνει τα αδιέξοδά της και να την φέρει ένα βήμα πιο κοντά στο γκρεμό. 

 

Υπάρχει κι ένας τρίτος λόγος που δείχνει τη σημασία για μια πετυχημένη γενική απεργία στις 27/11. Το τελευταίο διάστημα υπάρχει μια μεγάλη ανοιχτή συζήτηση μέσα στον κόσμο του κινήματος για το αν το κίνημα είναι στα πάνω του ή στα κάτω του. Αν ο κόσμος είναι στον καναπέ του ή όχι. Επειδή δεν είχαμε τις μεγάλες πανεργατικές απεργίες το τελευταίο διάστημα, έχουν ξαναβγεί τα παπαγαλάκια που επιχειρηματολογούν για την κάμψη των εργατικών αγώνων κι επειδή είναι πεσμένοι οι αγώνες δεν μπορούμε να έχουμε υψηλές προσδοκίες. Αντίθετα μια επιτυχημένη απεργία θα δείξει ότι ο πήχυς είναι πολύ ψηλά για το κίνημα. 

 

- Από τη μεριά της συνδικαλιστικής ηγεσίας υπήρχε μια συνειδητή προσπάθεια, με ευθύνη και της αριστεράς, να μη γενικευτούν οι μάχες. Μιλάω για γενικεύσεις, γιατί οι αγώνες υπήρχαν. Μέσα στον τελευταίο χρόνο έχουν γίνει τρεις γενικές απεργίες. Στις 6 Νοέμβρη 2013, μια μέρα πριν την εισβολή των ΜΑΤ στο Ραδιομέγαρο, στις 9 Απρίλη κι αυτή που έρχεται στις 27 Νοέμβρη.

 

Ταυτόχρονα, όλο αυτό το διάστημα υπήρχαν εκατοντάδες κινητοποιήσεις. Φυσικά μιλάμε για την ΕΡΤ, τις καθαρίστριες, τους διαθέσιμους εκπαιδευτικούς και σχολικούς φύλακες, τη ΔΕΗ με τις κινητοποιήσεις ενάντια στην ιδιωτικοποίηση, τη μάχη στο δημόσιο ενάντια στην αξιολόγηση και πολλούς ακόμα εργατικούς αγώνες. Ουσιαστικά η χρονιά ήταν σπαρμένη με δεκάδες εργατικές κινητοποιήσεις που συνειδητά η συνδικαλιστική ηγεσία αρνιόταν να συντονίσει. Αυτό ενίσχυε τη φιλολογία για κάμψη του εργατικού κινήματος. Οι διαψεύσεις υπήρχαν. Στο δημόσιο τίναξαν στον αέρα όλη την προσπάθεια για την αξιολόγηση που θα έφερνε απολύσεις, στον σκληρό ιδιωτικό τομέα όπως είναι η Cosco, ανάγκασαν την πολυεθνική σε υποχώρηση, σε αναγνώριση του σωματείου κλπ, στα νοσοκομεία που οι αγώνες απέτρεψαν κλεισίματα, απέσυραν το 25ευρω, έσωσαν θέσεις εργασίας.

 

Είχαμε δηλαδή επιτυχημένα βήματα του εργατικού κινήματος όλη αυτή την περίοδο, που συνοδεύονταν από τις προσπάθειες συντονισμού από τα κάτω.

 

Δεν έχει να κάνει με τον “ηρωισμό” ή το ιδιαίτερο τσαγανό των καθαριστριών, των εργαζόμενων της ΕΡΤ, των απεργών της Κόκα Κόλα που συνεχίζουν.

 

Ένας ηρωικός αγώνας σε ένα εχθρικό περιβάλλον δεν κρατάει ένα χρόνο και βάλε. Είναι αντίθετα το ίδιο το “περιβάλλον”, ένας κόσμος που θέλει να παλέψει και γι\' αυτό σε κάθε ευκαιρία εκφράζει την αλληλεγγύη του στους αγωνιζόμενους κλάδους και αυτοί με τη σειρά τους μπορούν και συνεχίζουν.

 

Έτσι φτάσαμε και σε αυτή την απεργία. Οι γραφειοκράτες δεν την ήθελαν αυτή την πανεργατική και γι\'αυτό δεν φαίνεται να την οργανώνουν. Παρ\'όλα αυτά αναμένεται να είναι μια μεγάλη απεργία γιατί ο κόσμος την περιμένει, θέλει να απεργήσει, να βγει στο δρόμο, να δείξει το μίσος του για αυτή την κυβέρνηση. Από τη μεριά του Συντονισμού Ενάντια στα Κλεισίματα και τις Διαθεσιμότητες, ριχτήκαμε από νωρίς στη μάχη για την οργάνωση της απεργίας. Με την αφίσα και την προκήρυξη που εκδώσαμε, έχουμε οργανώσει εξορμήσεις και περιοδείες σε πάνω από 80 εργασιακούς χώρους στην Αθήνα.

 

- Δεν πρόκειται να αλλάξουν τα πράγματα μόνο με μια πανεργατική απεργία. Θέλουμε να είναι επιτυχημένη για να λειτουργήσει σαν σκαλοπάτι για κλιμάκωση του αγώνα. Χρειάζεται να υπάρξει επόμενο απεργιακό βήμα μετά την πανεργατική της Πέμπτης και γιατί η κυβέρνηση θα συνεχίσει τις “διαπραγματεύσεις” με την Τρόικα για το νέο μνημόνιο και γιατί είναι μπροστά η μάχη ενάντια στο νέο προϋπολογισμό που αναμένεται να πάει για ψήφιση το Δεκέμβρη.

 

Η κατεύθυνση που βάζουμε από τη μεριά του Συντονισμού, είναι αμέσως μετά τις 27/11, να γίνει γύρος γενικών συνελεύσεων σε όλους τους χώρους δουλειάς και τα σωματεία, για να αποφασιστεί η επόμενη απεργιακή κινητοποίηση. Να ξεκινήσει από τα κάτω και να επιβληθεί στις συνδικαλιστικές ηγεσίες. Αυτό για να υλοποιηθεί σημαίνει ότι ο κόσμος που μπήκε σε κίνηση για να οργανώσει την επιτυχία της γενικής απεργίας στις 27/11, θα παίξει σημαντικό ρόλο και την επόμενη ημέρα. Για να οργανώσει τη συνέλευση στο χώρο δουλειάς του, να χτίσει τη συλλογικότητά του με αφορμή την απεργία – κι αυτό σημαίνει επιτροπές αγώνα κι απεργιακές επιτροπές σε κάθε χώρο - να βάλει την πρόταση για απεργιακή κλιμάκωση, να περιφρουρήσει την επιτυχία της απεργίας και το κατέβασμα στο συλλαλητήριο, να βάλει την απαίτηση προς τις ομοσπονδίες να προχωρήσουν σε αυτά τα βήματα. Το πιο σημαντικό κέρδος από αυτή την απεργία θα είναι το πόσο πιο οργανωμένος θα είναι ο κόσμος από τα κάτω προκειμένου να βάλει και τα επόμενα βήματα.

 

Την πανεργατική απεργία στις 27/11, τη ζητάνε πολύ καιρό οι εργαζόμενοι. Αυτό το καταλαβαίνουμε όλο το τελευταίο διάστημα που καθημερινά κάνουμε συζητήσεις, εξορμήσεις και περιοδείες στο νοσοκομείο για την οργάνωση της απεργίας.

 

Θα συνεχίσουμε με τον ίδιο ρυθμό τις επόμενες ημέρες και την ίδια την ημέρα της απεργίας έχουμε κανονίσει να βρεθούμε στην πύλη του νοσοκομείου από νωρίς και να κατέβουμε οργανωμένα στην προσυγκέντρωση των υγειονομικών στο υπουργείο Υγείας.

 

Πλέον έχει γίνει καθαρό ότι ο μόνος δρόμος είναι μέσα από τις απεργίες. Ειδικά η μάχη ενάντια στην αξιολόγηση κι όσα έχουμε πετύχει, δίνει αισιοδοξία και δύναμη στους συναδέλφους, για να συνεχίσουμε με αυτό τον τρόπο. Ξέρουμε ότι με μια 24ωρη δεν μπορούμε να τα ανατρέψουμε όλα, μπορούμε όμως μέσα από την επιτυχία της να κλιμακώσουμε την επόμενη ημέρα. Γι’ αυτό και καλούμε τους συναδέλφους στο Συντονισμό που θα γίνει τη Δευτέρα μετά την απεργία. Ήδη σαν σωματείο έχουμε αποφασίσει τη συμμετοχή μας στην κινητοποίηση των νοσοκομείων της Δυτικής Αθήνας στις 4/12.

 

Μαρία Αλιφιέρη, Σωματείο Εργαζομένων Αγλ. Κυριακού

---

\r\n

ΜΜΕ

\r\n

Σε 24ωρη απεργία, στις 26/11, μια μέρα πριν την πανεργατική, καλούν οι συνδικαλιστικές ενώσεις του Τύπου. Απεργιακή συγκέντρωση θα πραγματοποιηθεί στα γραφεία της ΕΣΗΕΑ, στις 12μες. Την επόμενη, ημέρα γενικής απεργίας, οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ θα πραγματοποιήσουν τρίωρη στάση εργασίας 11πμ-2μμ.

 

“Οι εργαζόμενοι των ΜΜΕ για άλλη μια φορά θα απεργήσουν ξεχωριστά από το υπόλοιπο εργατικό κίνημα, ενώ η στάση εργασίας που έχει προκηρυχτεί για τις 27/11, ημέρα γενικής απεργίας, δεν βοηθάει ουσιαστικά τη συμμετοχή των συναδέλφων στο απεργιακό συλλαλητήριο. Πρόσχημα των ηγεσιών για την ξεχωριστή απεργία είναι δήθεν για να υπάρξει ενημέρωση του κοινού για την απεργία, που όπως πάντα θα πνιγεί μεταξύ επαναλήψεων σήριαλ και χαμηλής ιεράρχισης στα δελτία” σχολιάζει ο Νάσος Μπράτσος, μέλος του γεν.συμβουλίου της ΠΟΕΣΥ με το Μέτωπο για την Ανατροπή. “Πρόκειται για μια τακτική που κατά τη γνώμη μου είναι αδιέξοδη. Η κατάσταση στα ΜΜΕ δεν είναι διαφορετική από αυτό που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στους υπόλοιπους χώρους, δηλαδή τις απληρωσιές, τις απολύσεις και τις κακές συνθήκες εργασίας. Γι\' αυτό ακριβώς και πρέπει να συντονιστούμε με όλους τους εργαζόμενους, να είμαστε μαζί τους για να μπορέσουμε να ανατρέψουμε τη συγκυβέρνηση αλλά και όποιον θέλει να εφαρμόσει ανάλογες πολιτικές. Εμείς καλούμε σε μαζική συμμετοχή και τις δύο μέρες. Στις σημερινές συνθήκες εκτίμησή μας είναι ότι κάθε απεργία και κινητοποίηση πρέπει να είναι επιτυχής και μαζική για να θέτει το ζήτημα της κλιμάκωσης ενάντια στη μνημονιακή επίθεση που δεχόμαστε”.

---

\r\n

STOP στις ιδιωτικοποιήσεις των λιμανιών...

\r\n

Η απεργία στις 27/11, έρχεται ως συνέχεια των μέχρι τώρα απεργιακών κινητοποιήσεων και θα συνεχίσουμε από κει και πέρα σε μεγαλύτερη κλίμακα, ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ και του ΟΛΘ, των λιμανιών σε Πειραιά και Θεσσαλονίκη.

 

Το ξεπούλημα των λιμανιών είναι μέσα στις απαιτήσεις της Τρόικας, στο νέο μνημόνιο που ετοιμάζουν με την κυβέρνηση. Έχει μεγάλη σημασία η συμμετοχή στην απεργία να είναι τεράστια, για να προχωρήσουμε σε νέα κλιμάκωση των κινητοποιήσεων.

 

Καλούμε λοιπόν όλο τον κόσμο στους δρόμους, σε μαζική συμμετοχή σε αυτή την απεργιακή κινητοποίηση και σε αυτές που θα ακολουθήσουν. Θέλω να πιστεύω ότι και το σωματείο μας δεν θα υποπέσει στα λάθη του παρελθόντος. Όταν δόθηκαν υποσχέσεις από τον Παπανδρέου ότι δεν θα πουληθεί το λιμάνι, το σωματείο έκανε πίσω στην απεργιακή κινητοποίηση και λίγο μετά ήρθαν τα αντεργατικά μέτρα, η Cosco κλπ. Εμπιστοσύνη σε κανέναν τους λοιπόν, μόνο αγώνας για να αποτρέψουμε τις επιθέσεις.

 

Πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 22 Νοεμβρίου το προγραμματισμένο συλλαλητήριο ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του αεροδρομίου Χανίων, που διοργάνωσαν θεσμικοί φορείς του νομού.

 

Με αντιπροσωπεία τους συμμετείχαν τα δημοτικά σχήματα Ανταρσία στα Χανιά, Πρωτοβουλία Πολιτών και Λαϊκή Συσπείρωση. Από την πλευρά των φορέων κυριάρχησε η λογική της κοινής προσπάθειας μεταξύ της τοπικής αυτοδιοίκησης, του εμπορικού κόσμου και των εργαζομένων ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του αεροδρομίου. Χωρίς όμως να κατατεθεί καμία πρόταση συνέχισης του αγώνα, είτε από τους φορείς σύμφωνα με τους οποίους η συνέχεια θα δοθεί σε νομικό επίπεδο, είτε από τους εκπροσώπους της κοινοβουλευτικής Αριστεράς που αρκέστηκαν σε γενικόλογες διαπιστώσεις για το ζήτημα.

 

Δυναμική ήταν η παρουσία αντιπροσωπείας της Εργατικής Αλληλεγγύης και του δημοτικού σχήματος Ανταρσία στα Χανιά όπου άνοιξαν όλα τα ζητήματα. Από την οργάνωση της πανεργατικής απεργίας στις 27/11 μέχρι την ανάγκη συντονισμού των εργαζομένων από τα κάτω ενάντια σε απολύσεις και ιδιωτικοποιήσεις. Υπενθυμίζοντας ότι με τον ίδιο τρόπο που χάρισαν τις εθνικές οδούς στους επιχειρηματίες και τις γέμισαν διόδια, χαρατσώνοντας τους εργαζόμενους και τους αγρότες, με τον ίδιο τρόπο θέλουν να χαρίσουν στην ουσία ένα αεροδρόμιο – φιλέτο στους γνωστούς εθνικούς εργολάβους Μπόμπολα και Κοπελούζο.

 

Όπως δήλωσε στον χαιρετισμό του ο δημοτικός σύμβουλος με την Ανταρσία στα Χανιά, Σεραφείμ Ρίζος “Οι εργαζόμενοι στο αεροδρόμιο δεν έχουν να κερδίσουν τίποτα από την ιδιωτικοποίηση. Το αντίθετο. Ιδιωτικοποίηση θα σημάνει απολύσεις και ακόμη χειρότερες εργασιακές σχέσεις και δικαιώματα για όσους εργάζονται σε αυτό. Δεν ξεχνούμε ότι η κυβέρνηση που έχει εγκολπώσει πλήρως όλη την ακροδεξιά ατζέντα είναι ήδη μια κυβέρνηση ηττημένη που τρέφεται από τις σάρκες της. Είναι μια επικίνδυνη κυβέρνηση. Γι’ αυτό χρειάζεται να κλιμακωθούν οι αγώνες μέχρι την ανατροπή της.

 

Στην υπόθεση του αεροδρομίου στα Χανιά έχει χαθεί πολύτιμος χρόνος, όμως σε καμία περίπτωση ο αγώνας για την αποτροπή της ιδιωτικοποίησης δεν έχει κριθεί. Αντίθετα βρισκόμαστε μόλις στην αρχή. Όσοι βιάζονται να προκαταβάλουν την έκβασή του δεν προσφέρουν καλές υπηρεσίες. Θα χρειαστεί να υπάρξει κλιμάκωση στο αμέσως προσεχές διάστημα. Η απεργιακή συγκέντρωση στις 27 του Νοέμβρη θα πρέπει να είναι το επόμενο βήμα”.