Πολλαπλάσιοι συμμετείχαν στην καμπάνια που οργάνωσε η Πρωτοβουλία Γένοβα 2001, πηγαίνοντας προς τη μεγάλη διαδήλωση. Μια μετά την άλλη, οι πλατείες στην Αθήνα και τις μεγάλες πόλεις, (ακόμα και τις μικρές) γέμιζαν από εκατοντάδες που ήθελαν να μάθουν για το καινούργιο κίνημα συμμετέχοντας σε χάπενινγκ, συναυλίες, εκδηλώσεις. Πολύς κόσμος που δεν μπορούσε να έλθει δεν δίσταζε να ενισχύσει οικονομικά και να βάλει το εισιτήριο σε άλλους που μπορούσαν να πάνε.
Πανεργατική απεργία
Η δημιουργία της Πρωτοβουλίας Γένοβα από την πρώτη στιγμή συνδέθηκε με το εργατικό κίνημα, με κορυφαία πρώτη εμφάνιση στην ιστορική πανεργατική απεργία που γκρέμισε τον Γιαννίτση και την επίθεση της κυβέρνησης Σημίτη στο Ασφαλιστικό. Αλλά και στην ίδια τη Γένοβα, μια σειρά από μικρά και μεγάλα συνδικάτα συμμετείχαν οργανωμένα στο ταξίδι. Πολύ περισσότερα το ενίσχυσαν οικονομικά και πολλοί εργαζόμενοι κατέβηκαν ατομικά.
Η δυναμική που ακολούθησε τη μεγάλη διαδήλωση τροφοδότησε τις «Πρωτοβουλίες Γένοβα» που φτιάχτηκαν σε μια σειρά από εργασιακούς χώρους, μαζικοποιήθηκαν και άπλωσαν ρίζες, όπως το «Νυστέρι» στα νοσοκομεία, οι Financial Crimes στα ΜΜΕ, η Πρωτοβουλία Γένοβα στους εκπαιδευτικούς, αλλά και σε χώρους του ιδιωτικού τομέα, όπως η Ιντρακόμ. Το ίδιο συνέβη και στις σχολές, όπου η δημιουργία της Πρωτοβουλίας Γένοβα συνοδεύτηκε από επιτυχίες (όπως αυτή της Καλών Τεχνών στην Αθήνα, όπου βγήκε πρώτη δύναμη παίρνοντας τέσσερις έδρες στο ΔΣ) και έτσι κατάφερε το επόμενο διάστημα να παίξει δίπλα στα ΕΑΑΚ τον πιο μαχητικό ρόλο στις καταλήψεις που γκρέμισαν τη Γιαννάκου το 2006-07.
Η Ελλάδα θα ζήσει τη δική της μικρότερη Γένοβα στη διάσκεψη της ΕΕ στη Θεσσαλονίκη το 2003, καθώς και τις κινητοποιήσεις ενάντια στους Ολυμπιακούς το 2004, αλλά οι μεγαλύτερες συμβολές που είχε το κίνημα της Γένοβα ήταν ότι αποτέλεσε τη βάση για το αντιπολεμικό κίνημα ενάντια στους πολέμους στο Ιράκ, το Αφγανιστάν, τα σιωνιστικά εγκλήματα στην Παλαιστίνη, αλλά και τη βάση για την επανεμφάνιση της αντικαπιταλιστικής αριστεράς, δυνατά στο πολιτικό προσκήνιο.