Αντιφασιστικό και αντιρατσιστικό κίνημα
Συνέντευξη Τζαβέντ Ασλάμ: “Παλέψαμε και βάλαμε στη φυλακή τους δολοφόνους”

19 Γενάρη 2013, «Αθήνα-Πόλη Αντιφασιστική» Η Πακιστανική Κοινότητα με το φέρετρο του Σ. Λουκμάν στα χέρια. Φωτό: Guy Smallman

19 Γενάρη 2013, Διαδηλώνοντας προς το Σύνταγμα. Φωτό: Αρχείο Εργατική Αλληλεγγύη

 

Ο Τζαβέντ Ασλάμ, πρόεδρος της Πακιστανικής Κοινότητας Ελλάδας «Η Ενότητα» μίλησε στον Στέλιο Μιχαηλίδη για τα 10 χρόνια από τη δολοφονία του Σαχζάτ Λουκμάν

 

Συμπληρώνονται 10 χρόνια από τη νύχτα που ο Σαχζάτ Λουκμάν δολοφονήθηκε από μέλη της Χρυσής Αυγής στα Πετράλωνα. Ποια ήταν η κατάσταση εκείνη την περίοδο, όσον αφορά τις ρατσιστικές επιθέσεις; 

Εύχομαι να μην επαναληφθεί ποτέ η κατάσταση που επικρατούσε τότε. Αίμα, μαχαιριές, ρόπαλα, ανοιχτό μίσος. Και δολοφονίες όπως αυτή στις 17 Γενάρη που σκοτώσανε τον Σαχζάτ Λουκμάν. Το μήνυμα που είχε πάρει η Χρυσή Αυγή είναι ότι είχε το ελεύθερο να χτυπάει και να δολοφονεί. Αυτή ήταν η πραγματικότητα για μια τετραετία σχεδόν. Ούτε η αστυνομία, ούτε η κυβέρνηση δεν έκανε το παραμικρό για να τους εμποδίσει. 

Στη δολοφονία του Σαχζάτ Λουκμάν είναι η πρώτη φορά που οι δολοφόνοι-μέλη της Χρυσής Αυγής συνελήφθησαν. Τα τέσσερα προηγούμενα χρόνια όμως τουλάχιστον 700 μετανάστες εργάτες, κυρίως από Πακιστάν, Μπαγκλαντές κι αραβικές χώρες είχαν δεχτεί επιθέσεις. Σπασμένα χέρια, ανοιγμένα κεφάλια. Να πηγαίνεις στη δουλειά σου και να καταλήγεις στο νοσοκομείο. Θυμάμαι έναν χρόνο σχεδόν πριν από τη δολοφονία του Λουκμάν που 30 φασίστες στη Γκορυτσά Ασπροπύργου έκαναν εισβολές σε σπίτια μεταναστών και ξυλοκοπούσαν τον κόσμο που έβρισκαν μέσα. Δύο μέρες κράτησε, 67 άτομα χτυπήθηκαν. Η αστυνομία δεν έκανε καμία παρέμβαση για να το σταματήσει. Δώσαμε απάντηση με διαδηλώσεις. Έπρεπε να τους φρενάρουμε. Οι φασίστες μπήκαν στη Βουλή με αίμα κι αυτό ήταν πολύ μεγάλη ντροπή. Η κυβέρνηση τους είχε ανοίξει το δρόμο. Οι ρατσιστικές επιχειρήσεις του «Ξένιου Δία» ήταν μεγάλη βοήθεια για τους φασίστες. Και όχι μόνο. Όταν πήγαιναν χτυπημένοι άνθρωποι στα αστυνομικά τμήματα και η αστυνομία δεν δεχόταν τις μηνύσεις τους κι αυτό βοήθεια ήταν. Κατέληγαν τα θύματα στα κρατητήρια και οι δράστες ελεύθεροι.

Έχετε καταγγείλει ότι πριν τη δολοφονία του Σαχζάτ Λουκμάν είχαν προηγηθεί κι άλλες δολοφονίες από φασίστες που δεν έγιναν το ίδιο γνωστές.

Έτσι είναι. Καταρχάς να ξεκαθαρίσουμε ότι οι 700 επιθέσεις που προηγήθηκαν ήταν αυτές που ήρθαν και καταγγέλθηκαν. Εκτιμάμε ότι αυτές είναι μόλις το ένα τρίτο του πραγματικού αριθμού των επιθέσεων εκείνη την περίοδο. Τουλάχιστον άλλα δύο άτομα είχαν δολοφονηθεί από φασίστες το 2012 στην οδό Αναξαγόρα στην Ομόνοια μπροστά από το τζαμί που υπάρχει εκεί. Ήταν οι μέρες του Ξένιου Δία. Η κυβέρνηση είχε δώσει το σήμα στους φασίστες «βγείτε, κάντε ό,τι θέλετε, δεν σας σταματάει κανένας». Αυτό σταμάτησε μόνο χάρη στο αντιρατσιστικό κι αντιφασιστικό κίνημα.

Δυο μέρες μετά τη δολοφονία του Σαχζάτ Λουκμάν γίνεται η μεγάλη διαδήλωση «19 Γενάρη – Αθήνα Πόλη Αντιφασιστική». Ο ξεσηκωμός μετά τη δολοφονία τι αλλαγές φέρνει στην κατάσταση που περιγράφετε;

Εκεί είναι που τους φρενάραμε στην πραγματικότητα. Αυτό είναι που θέλουμε να υπενθυμίζουμε σε όλους. Αν είμαστε όρθιοι κι ενωμένοι απέναντι στο ρατσισμό και τους φασίστες μπορούμε να κάνουμε τα πάντα. Στην «Αθήνα Πόλη Αντιφασιστική» μαζευτήκαμε εκατοντάδες πακιστανοί εργάτες και προσευχηθήκαμε πάνω από το φέρετρο του αδερφού μας του Σαχζάτ Λουκμάν και μετά κάναμε διαδήλωση μέχρι το Σύνταγμα μαζί με χιλιάδες άλλους. Τότε νομίζω ήταν το πρώτο μεγάλο βήμα. Και μετά ακολούθησαν κι άλλα. Ξεσηκώθηκε ένας λαός, έγινε κίνημα. Μας έδωσε δύναμη και κουράγιο. Και φτάσαμε το Σεπτέμβρη μετά τη δολοφονία του Φύσσα να συλληφθεί η Χρυσή Αυγή. Αν είχε γίνει νωρίτερα ο ίδιος ξεσηκωμός θα είχαμε προλάβει όλες τις δολοφονίες. Κι ο Σαχζάτ κι ο Παύλος θα ζούσαν. Και πολλοί άλλοι.

Τότε ξεκίνησε και η μάχη για τη δικαστική καταδίκη των δολοφόνων του Σαχζάτ Λουκμάν. Ήρθαν οι γονείς του από το Πακιστάν και πάλεψαν μαζί με το αντιφασιστικό κίνημα. Θυμίστε μας εκείνη την καμπάνια.

Ο πατέρας του Σαχζάτ Λουκμάν, Χαντίμ Χουσεΐν και η μητέρα Σουγκράν Μπίμπι, ήρθαν από το Πακιστάν στην Ελλάδα και για μήνες πάλεψαν για δικαιοσύνη. 78 χρόνων άνθρωποι, από μια φτωχή οικογένεια που χάσανε το γιο τους από μαχαίρια φασιστών ήρθαν για να σταθούν μπροστά στους δικαστές. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στην ΚΕΕΡΦΑ, την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και κάθε άνθρωπο που τους στήριξε και τους αγκάλιασε. Ήταν μεγάλο βήμα και για τους ίδιους και για το κίνημα. Όπως επίσης μπράβο και στους δικηγόρους μας, τον κ.Ζώτο, τον κ.Καμπαγιάννη, τον κ.Παπαδάκη και όλους που στάθηκαν όπως έπρεπε κάθε λεπτό. Χρειάζεται να ευχαριστήσουμε ξανά τον κόσμο της γειτονιάς στα Πετράλωνα, που είδαν τη δολοφονία και την κατήγγειλαν. Έτσι συνελλήφθησαν οι δολοφόνοι. 

Δεν ήταν εύκολη υπόθεση γιατί από την αρχή οι αρχές προσπαθούσαν να καλύψουν τους δολοφόνους. Λέγαμε τότε πώς γίνεται ο εισαγγελέας και οι δικαστές να μην καταλαβαίνουν; Κάθε μέρα είχαμε θύματα ρατσιστικών επιθέσεων, είχαμε έναν δολοφονημένο μετανάστη από μαχαιριές, όσα βρέθηκαν στα σπίτια των δολοφόνων αποδείκνυαν ότι ήταν χρυσαυγίτες. Και παρ’ όλα αυτά πίστευαν αυτά που τους έλεγαν, ότι έγινε ένας καβγάς επειδή ο Λουκμάν τους έκλεισε το δρόμο με το ποδήλατο; Εκεί ήταν η μάχη. Εκεί φάνηκε ξανά τι μπορεί να πετύχει το κίνημα. 

Αν δεν υπήρχε η ΚΕΕΡΦΑ, η Πακιστανική Κοινότητα Ελλάδος «Η Ενότητα» και οι δικηγόροι μας δεν θα τα είχαμε καταφέρει. Κόσμος θα αντιδρούσε, αλλά δεν θα είχε που να στραφεί. Πολλοί δεν πίστευαν ότι θα κερδίζαμε. Και καταφέραμε και αποδείχτηκε ότι ήταν χρυσαυγίτες, ότι δολοφόνησαν για ρατσιστικούς λόγους και μπήκαν στη φυλακή. Έβγαινε η Νέα Δημοκρατία μετά την καταδίκη της Χ.Α ως εγκληματική οργάνωση τον Οκτώβρη του 2020 κι έλεγε ότι πέτυχε μια ιστορική απόφαση. Δεν το πέτυχαν αυτοί. Εμείς το πετύχαμε. Αυτοί κάλυπταν τους δολοφόνους. Εμείς παλέψαμε και βάλαμε στη φυλακή τους δολοφόνους.

Με αφορμή τη διαδήλωση της 17/1 στα Πετράλωνα για τη 10η επέτειο της δολοφονίας του Σαχζάτ Λουκμάν, τι διεκδικεί η Πακιστανική Κοινότητα;

Το να μην ξεχαστεί ο Σαχζάτ Λουκμάν είναι η μία πλευρά. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Θέλουμε να μην ξεχαστεί ποτέ ότι τον δολοφόνησαν οι φασίστες. Παλεύουμε έτσι ώστε ποτέ ξανά να μην αποκτήσουν τη δύναμη που είχαν τότε. Να μην υπάρξουν ξανά φασιστικές δολοφονίες. Να πετάξουμε μακριά το μίσος και το ρατσισμό. Διεκδικούμε και τα δικαιώματά μας σαν μετανάστες εργάτες. Διεκδικούμε νομιμοποίηση και σεβασμό. Χαρτιά σε όλους. Να σταματήσουν οι ρατσιστικές επιχειρήσεις σκούπα της αστυνομίας. Να κλείσουν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης. 

Θυμάμαι το 2012 ήταν προεκλογική περίοδος, όταν η Χρυσή Αυγή χτύπαγε και η κυβέρνηση τους άφηνε να κάνουν ό,τι θέλουν. Και τότε ήταν που μπήκαν στη Βουλή. Τώρα πάλι είμαστε σε προεκλογική περίοδο. Ενωμένοι ντόπιοι και μετανάστες εργάτες λοιπόν, να εμποδίσουμε την κυβέρνηση με τη ρατσιστική της πολιτική να ανοίξει ξανά την πόρτα στους φασίστες. Και πότε σταματάμε τους φασίστες; Όταν δείχνουμε ό,τι είμαστε περισσότεροι και πιο δυνατοί από αυτούς.