Στην τελική ευθεία βρίσκεται η διαδικασία παράδοσης των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά με υπογραφή της κυβέρνησης ΝΔ στην εταιρεία "Milina Enterpsrises Company Limited" του εφοπλιστή Προκοπίου. Μέχρι στιγμής έχει καταβληθεί σαν τίμημα ένα ποσό μόλις 38 εκατ. Ευρώ. 

Η μεταβίβαση των ναυπηγείων περιλαμβάνει την απόλυση των 750 εργαζομένων. Με την μέθοδο των ομαδικών απολύσεων και την γνωστοποίηση αυτών στο Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας (ΑΣΕ) μέχρι τις 31 Ιανουαρίου αναμένεται, να ολοκληρωθούν οι καταγγελίες των συμβάσεων εργασίας στα Ναυπηγεία με την καταβολή των αποζημιώσεων απόλυσης. Όσον αφορά τους μισθούς που οφείλονται στους εργαζόμενους η Ειδική Διαχείριση θα εξοφλήσει μόνο το 35% βάζοντας σε προτεραιότητα να πληρώσει την Τράπεζα Πειραιώς, προμηθευτές και το Δημόσιο.

Η συμφωνία καθρεφτίζει την προθυμία της κυβέρνησης της ΝΔ να χαρίσει τα Ναυπηγεία στον εφοπλιστή Προκοπίου καθαρά απο χρέη και αφού έχει ξεφορτωθεί τους παλιούς εργαζόμενους με εμπειρία συλλογικών αγώνων και συνδικαλισμού, δίνοντάς του την ευκαιρία να προσλάβει νέους με χαμηλότερο μισθολογικό και ασφαλιστικό κόστος.

Με το ίδιο μοντέλο άλλωστε η κυβέρνηση παραχώρησε τα Ναυπηγεία Ελευσίνας στην ελληνοαμερικανικών συμφερόντων εταιρία ONEX χωρίς να πληρώσει δεκάρα, με μεγάλο κούρεμα εκατομμυρίων ευρώ στα χρέη των Ναυπηγείων και με λεφτά από το Ταμείο Ανάκαμψης για να κάνει επενδύσεις. Μάλιστα το ν/σ του Άδωνι Γεωργιάδη υπερψηφίστηκε πριν από περίπου ένα χρόνο όχι μόνο από τη ΝΔ, αλλά και από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Ο Προκοπίου βρίσκεται σύμφωνα με την Lloyd's List στη 12η θέση της λίστας με τα πρόσωπα με τη μεγαλύτερη επιρροή στον κόσμο, στη ναυτιλιακή βιομηχανία. Πρόσφατα ναύλωσε στην γερμανική κυβέρνηση δύο «Πλωτές Μονάδες Αποθήκευσης και Επαναεριοποίησης και συνολικά 13 πλοία μεταφοράς LNG χωρητικότητας 200.000 κυβικών μέτρων το καθένα  με στόχο να βοηθήσει -με το αζημίωτο πάντα- τη Γερμανία να ανεξαρτητοποιηθεί από τις ρωσικές προμήθειες φυσικού αερίου. Ο νέος “ευεργέτης” των ναυπηγείων έχει στην κατοχή του έναν στόλο από συνολικά 126 πλοία: 69 δεξαμενόπλοια, 40 πλοία μεταφοράς ξηρού φορτίου και 17 LNG Carriers. Σύμφωνα με δημοσιεύματα έχει στην κατοχή του 2.000 ακίνητα ωστόσο ο ίδιος προτιμά να ζει στην θάλασσα στην θαλαμηγό του μήκους 106 μέτρων «Dream», που είναι συνήθως αγκυροβολημένη στις ακτές της Γλυφάδας.

Το «θαύμα»…

Το ελληνικό κράτος και όλες οι κυβερνήσεις έχουν δημιουργήσει διαχρονικά το κατάλληλο περιβάλλον στο οποίο εκκολάφθηκε το “θαύμα της ελληνικής ναυτιλίας”. Με έναν μακρύ κατάλογο από φοροαπαλλαγές, φοροελαφρύνσεις, δάνεια και εγγυήσεις έχει διασυνδεθεί το κράτος με την ναυτιλιακή βιομηχανία.

Με τον πόλεμο στην Ουκρανία να μην φαίνεται να πλησιάζει σε ένα τέλος και με τις δαπάνες των πολεμικών εξοπλισμών να έχουν εκτοξευτεί σε επίπεδα ρεκόρ ανοίγει η όρεξη στην ντόπια άρχουσα τάξη να αναβαθμίσει τον ρόλο της στους γεωπολιτικούς ανταγωνισμούς και τα παζάρια στην ΕΕ και την Νοτιοανατολική Μεσόγειο. Όπως δήλωσε ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα Τζώρτζ Τσούνης «Η κυβέρνηση της Κίνας έχει αποκαλέσει το λιμάνι του Πειραιά ως “το κεφάλι του δράκου” στην Ευρώπη γι’ αυτό οι Ηνωμένες Πολιτείες επικεντρώνονται έντονα στα ναυπηγεία της Ελευσίνας και του Σκαραμαγκά».

Εξάλλου σύμφωνα με την Καθημερινή: «Η ανάληψη και εκτέλεση έργου για το Πολεμικό Ναυτικό από τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά είναι μεταξύ των σχεδιασμών της νέας ιδιοκτησίας τους. Είτε αφορά τις επισκευές και αναβαθμίσεις των φρεγατών τύπου ΜΕΚΟ, είτε τις συντηρήσεις και άλλα προγράμματα που συνδέονται με τα υποβρύχια –τα οποία όπως και οι φρεγάτες έχουν κατασκευαστεί εκεί–, είτε τέλος αφορά νέα ναυπηγικά προγράμματα, όπως για παράδειγμα αυτό των κορβετών». 

Ενώ τα νοσοκομεία, οι δήμοι και τα σχολεία υποφέρουν από την υποχρηματοδότηση, η κυβέρνηση της ΝΔ σχεδιάζει να χρηματοδοτήσει νέα εξοπλιστικά προγράμματα για φρεγάτες, κορβέτες και υποβρύχια με χορηγίες εκατομμυρίων στον Προκοπίου.

H ιστορία του Ναυπηγείου Σκαραμαγκά αποτελεί σκιαγραφία της μεταπολεμικής βιομηχανικής και πολιτικής ιστορίας αλλά ταυτίζεται και με τους ταξικούς αγώνες στην χώρα μετά την μεταπολίτευση. 

Το 1985 ένας άλλος «εθνικός ευεργέτης» τότε ιδιοκτήτης των Ναυπηγείων ο εφοπλιστής Νιάρχος επιχειρεί μαζικές απολύσεις, οι εργάτες κατεβαίνουν σε απεργία κι ο Νιάρχος απαντά με λοκ άουτ. Η κυβέρνηση Παπανδρέου επιχειρεί να τρομοκρατήσει τους εργάτες με συλλήψεις, διώξεις συνδικαλιστών και απαγόρευση διεξαγωγής Γενικής Συνέλευσης από το Σωματείο. Στην Αθήνα πλημμυρίζουν οι δρόμοι από απεργούς που δεν τρομοκρατούνται από τους τραμπούκους της εργοδοσίας. Ο Νιάρχος αποφασίζει να οξύνει ακόμα περισσότερο την κατάσταση ανακοινώνοντας το κλείσιμο των Ναυπηγείων και οι εργάτες προχωρούν σε κατάληψη. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αποφασίζει την κρατικοποίηση των Ναυπηγείων, βαφτίζοντας τα «Ναυπηγεία του Λαού», μαζί με άλλες “προβληματικές επιχειρήσεις”. Η «εξυγίανση» των προβληματικών θα γίνει με αποζημιώσεις δισεκατομμυρίων προς τα αφεντικά που θα φορτωθούν στις πλάτες της εργατικής τάξης.

Απληρωσιά

Το 2002 τα ναυπηγεία θα ιδιωτικοποιηθούν ξανά ανοίγοντας μία νέα περίοδο με οικονομικά προβλήματα και αβεβαιότητα για τους εργαζόμενους. Στα χρόνια των μνημονίων το 2012 η  Ελληνικά Ναυπηγεία Α.Ε. εφαρμόζει εκ περιτροπής εργασία μία φορά την εβδομάδα. Στις 4 Οκτώβρη 2012 οι εργαζόμενοι αγανακτισμένοι από την απληρωσιά και τις άθλιες συνθήκες εργασίας θα συγκεντρωθούν στην πύλη του Πεντάγωνου θα ξηλώσουν τα ρολά που είχε κατεβάσει η φρουρά και θα περάσουν στον αύλιο χώρο του υπουργείου Αμύνης. Σοκαρισμένες οι αστικές εφημερίδες όπως θα γράψουν για «κατάλυση κάθε έννοιας κράτους». 

Η ναυπηγική βιομηχανία μπορεί να αποδειχθεί βραχίονας ανάπτυξης με την κατασκευή τρένων μέσω της επαναλειτουργίας της Διεύθυνσης Τροχαίου Υλικού και με την ναυπήγηση νέων καραβιών για να ικανοποιηθεί η ανάγκη για ασφαλείς και οικονομικές μετακινήσεις για την εργατική τάξη. Σε αυτήν την κατεύθυνση είναι απαραίτητη η κρατικοποίηση των ναυπηγείων χωρίς αποζημίωση για τα ζόμπι που τα εκμεταλλεύονται, με σκοπό να λειτουργήσουν για τις ανάγκες των εργαζομένων και όχι με γνώμονα το κέρδος και τα πολεμοκάπηλα παιχνίδια των αφεντικών και των κυβερνήσεων που τους υπηρετούν.