Και οι εργάτες της Βρετανίας μπαίνουν στη μάχη

Με το που έγινε γνωστό όμως το μέγεθος της επίθεσης, δεκάδες χιλιάδες εργάτες βγήκαν στους δρόμους. Το Σάββατο 23 Οκτώβρη, πάνω από 50 χιλιάδες υπολογίζεται ότι διαδήλωσαν οργισμένοι κατά της κυβέρνησης. Αλλού με πρωτοβουλία σωματείων, αλλού με την Καμπάνια «Δικαίωμα στη Δουλειά» να μπαίνει μπροστά και πολλές φορές αυθόρμητα, στις περισσότερες πόλεις της Βρετανίας, εργαζόμενοι κατέβηκαν σε κεντρικά σημεία και σε ορισμένες περιπτώσεις έφτασαν να συγκρουστούν με την αστυνομία. Η μεγαλύτερη κινητοποίηση έγινε στο Εδιμβούργο της Σκοτίας με 25 χιλιάδες να ανταποκρίνονται στο κάλεσμα του TUC (της σκοτσέζικης ΓΣΕΕ). Στο Λονδίνο, ταχυδρομικοί, εργαζόμενοι στις μεταφορές και πυροσβέστες, βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή μιας οργισμένης διαδήλωσης. Ο παλμός ήταν τέτοιος που οδήγησε τα ΜΜΕ να αναρωτιούνται αν και οι Βρετανοί εργάτες θα ακολουθήσουν τον «ελληνικό» και «γαλλικό δρόμο».

Η μαζική διάθεση για σύγκρουση με την κυβέρνηση εκφράζεται αυτό το διάστημα σε τρεις μεγάλες μάχες που βρίσκονται σε εξέλιξη ενάντια στο πρόγραμμα λιτότητας. Πρόκειται για τους αγώνες των πυροσβεστών, των εργαζόμενων στον υπόγειο σιδηρόδρομο του Λονδίνου και των δημοσιογράφων στο BBC. Η εξέλιξη αυτών των μαχών θα παίξει μεγάλο ρόλο για την αυτοπεποίθηση όλης της εργατικής τάξης της χώρας που έχει μπροστά της μια σίγουρη σύγκρουση με την καινούργια κυβέρνηση.

Μετρό

Την περασμένη Τετάρτη 3 Νοέμβρη οι εργαζόμενοι στον υπόγειο του Λονδίνου έκαναν την 3η τους 24ωρη απεργία το τελευταίο διάστημα και φαίνεται ότι ήταν η πιο πετυχημένη. Καμία γραμμή δεν λειτούργησε κανονικά, 80 σταθμοί έκλεισαν και σε 100 σταθμούς οργανώθηκαν απεργιακές φρουρές. Το σωματείο του χώρου, RMT, και το TSSA που οργανώνει τους εργαζόμενους στον τομέα της υγιεινής και ασφάλειας παλεύουν ενάντια στα σχέδια της διοίκησης που θέλει να εξαφανίσει 1600 θέσεις εργασίας. Στόχος υποτίθεται είναι να περιοριστούν οι δαπάνες μέσω μεγαλύτερης αυτοματοποίησης. Στην πραγματικότα, όπως καταγγέλουν τα σωματεία, οι περικοπές σημαίνουν χειρότερους όρους ασφάλειας και μεγαλύτερη αυθαιρεσία.

Οι εργαζόμενοι εκτός από τις τρεις 24ωρες απεργίες, βρίσκονται σε διαρκή επίσχεση καθώς δεν δέχονται να κάνουν υπερωρίες και προκαλούν έτσι πρόσθετα προβλήματα και κλεισίματα σταθμών.

Επίσης, πολλοί εργαζόμενοι αρνήθηκαν να δουλέψουν τη μέρα που είχαν απεργία οι πυροσβέστες, αφού δεν υπήρχαν οι απαιτούμενοι όροι ασφαλείας, δείχοντας παράλληλα αλληλεγύη στον αγώνα των πυροσβεστών. Η δράση αυτή δεν κηρύχθηκε επίσημα από το RMT. Ομως, οι γραμμές Τζουμπιλί και Πικαντίλι υπολειτούργησαν τη μέρα της απεργίας. Ηταν ένα μικρό δείγμα τι μπορεί να σημάνει ο συντονισμός και η κλιμάκωση ανάμεσα σε δύο δυνατούς εργατικούς χώρους της Βρετανίας.

Η αλληλεγύη τρόμαξε πιο πολύ από καθετί, τη διοίκηση. Σε ένα εσωτερικό κείμενο έγραψαν πως «μέλη του προσωπικού μας δεν έχουν το δικαίωμα να συμμετέχουν σε απεργιακές φρουρές, είτε βρίσκονται σε ανεπίσημη απεργία, είτε σε αναρωτική, ή σε άλλη άδεια, ή σε ρεπό. Αν εντοπιστούν μέλη του προσωπικού σε απεργιακή φρουρά των πυροσβεστών, σημειώστε το περιστατικό και επικοινωνήστε με το τμήμα προσωπικού», και παρακάτω πως «το προσωπικό, σε ώρα δουλειάς, δεν πρέπει να φοράει σήματα υποστήριξης ή να διανέμει υλικό υποστήριξης για την απεργία των πυροσβεστών». Οι εργαζόμενοι προετοιμάζουν την επόμενη 24ωρη απεργία τους στις 28 Νοέμβρη.

Πυροσβέστες

Οι πυροσβέστες τελικά δεν πραγματοποίησαν την 48ωρη απεργία που είχαν εξαγγείλει για τις 5 και 6 του Νοέμβρη. Είχε προηγηθεί μια πολύ πετυχημένη 8ωρη απεργία τη Δευτέρα 1 Νοέμβρη και τελικά τα αφεντικά προσέφυγαν στη διαιτησία τελευταία στιγμή πριν ξεκινήσει η απεργία.

Στόχος της επίθεσης στην πυροσβεστική είναι να αποδεχθούν οι εργαζόμενοι μια αναθεώρηση για τις νυχτερινές βάρδιες. Ως τώρα 15 ώρες το 24ωρο θεωρούνται νυχτερινές και πληρώνονται καλύτερα. Η διοίκηση θέλει να περιορίσει αυτές τις ώρες στις 12. Επειδή το σωματείο δεν αποδέχεται την αλλαγή, απειλούν να απολύσουν και τους πεντέμισι χιλιάδες πυροσβέστες και να τους ξαναπροσλάβουν με τους νέους όρους. Η απειλή της απεργίας τους οδήγησε τελικά να προσφύγουν στη διαιτησία, παγώνοντας έτσι τις απολύσεις. Ομως, η απόφαση του σωματείου να ανακαλέσει την απεργία, επειδή έχουν παγώσει οι απολύσεις είναι λάθος. Η εργοδοσία είχε καταφύγει σε απεργοσπασία μισθώνοντας συμβασιούχους από ιδιωτική εταιρεία και μια 48ωρη απεργία θα οδηγούσε σε κατάρρευση αυτήν την τακτική. Σε πολλούς πυροσβεστικούς σταθμούς είχαν οργανωθεί δυνατές απεργιακές φρουρές για να σταματήσουν τους απεργοσπάστες και η απόφαση για διαιτησία αφήνει αυτή τη δυναμική να πάει χαμένη.

ΜΜΕ

Ο τρίτος κλάδος που βγαίνει μπροστά είναι οι δημοσιογράφοι του BBC. Στις 5 και 6 Νοέμβρη προχώρησαν σε 48ωρη απεργία. Η απόφαση πάρθηκε με 90% υπέρ της απεργίας και 70% υπέρ της απόρριψης του συμβιβασμού που πρότειναν τα αφεντικά. Οι εργαζόμενοι στο BBC παλεύουν για να σώσουν τις συντάξεις, ιδιαίτερα των νέων. Η κυβέρνηση έχει δώσει τη στήριξή της στη διεύθυνση του BBC να προχωρήσει σε διάλυση του ασφαλιστικού βάζοντας τους νέους εργαζόμενους να πληρώνουν περισσότερες εισφορές για λιγότερη σύνταξη. Η επίθεση είναι δεμένη με τα σχέδια ιδιωτικοποίησης του BBC. Ο μεγιστάνας των ΜΜΕ, Ρούπερτ Μέρντοχ, βασικός υποστηρικτής της κυβέρνησης, δηλώνει ανοιχτά ότι θέλει να δει το τέλος της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης. Και φυσικά για μια πετυχημένη ιδιωτικοποίηση πρέπει πρώτα να διαλυθούν οι εργασιακές σχέσεις. Οι δημοσιογράφοι του συνδικάτου NUJ θα προχωρήσουν σε καινούργια 48ωρη απεργία στις 15 και 16 Νοέμβρη, ενώ απειλούν με καινούργιες απεργίες μέσα στις γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς.

Στο μεταξύ, οι μάχες ενάντια στη δεξιά κυβέρνηση δεν περιορίζονται στο οικονομικό πεδίο. Το Σάββατο 6 Νοέμβρη, πάνω από πέντε χιλιάδες αντιρατσιστές διαδήλωσαν στους δρόμους του Λονδίνου μετά από κάλεσμα της Κίνησης Ενωμένοι Ενάντια στο Φασισμό. Η προσπάθεια των φασιστών του EDL και του Βρετανικού Εθνικού Κόμματος να οργανώσουν συμμορίες που τρομοκρατούν μετανάστες έχει βγάλει το αντιφασιστικό και το αντιρατσιστικό κίνημα στην πρώτη γραμμή. Σε όποια περιοχή το EDL προσπάθησε να εμφανιστεί συνάντησε οργανωμένη αντίσταση. Μετανάστες, συνδικαλιστές και ακτιβιστές εντείνουν το συντονισμό για να μην αφήσουν τους φασίστες να βγουν κερδισμένοι από την κρίση και τις επιθέσεις της κυβέρνησης.