Πολιτισμός
Κινηματογράφος

Ένα περιστέρι έκατσε σ\' ένα κλαδί, συλλογιζόμενο την ύπαρξή του

\r\n
Η βραβευμένη ταινία του Σουηδού δημιουργού Ρόι Άντερσον προβάλλεται ήδη στις αίθουσες. Ο τίτλος της μοιάζει ακατανόητος, μια ελιτίστικη φάρσα «υψηλής τέχνης» για λίγους, όμως βλέποντάς την πιστεύουμε ότι είναι μια εξαιρετική ταινία- άσκηση για την ανθρώπινη υπόσταση και την αλλοτρίωση που αυτή υφίσταται στο σύστημα που ζούμε, κι από αυτή την άποψη αφορά όλους μας.
\r\n
 
\r\n
Ξεκινά με τρεις συναντήσεις με το θάνατο: Ένας άντρας πεθαίνει από καρδιακή προσβολή προσπαθώντας να βγάλει το φελλό από ένα μπουκάλι κρασί. Η γυναίκα του απασχολημένη στην κουζίνα δεν παίρνει είδηση. Μια υπερήλικη γυναίκα στα τελευταία της, με τα τρία παιδιά της σ’ενα κρεβάτι νοσοκομείου αρνείται πεισματικά να αποχωριστεί την τσάντα με τα ακριβά της κοσμήματα. Ένας άνθρωπος πεθαίνει στο self-service εστιατόριο ενός πλοίου και όλο το πλήρωμα ασχολείται με το ποιός θα καταναλώσει το γεύμα που μόλις είχε αγοράσει...
\r\n
 
\r\n
Η υπόλοιπη ταινία είναι δομημένη γύρω από ένα δυσλειτουργικό ντουέτο, τον Σαμ και τον Γιόναταν, που περιπλανώνται προσπαθώντας να πουλήσουν γκροτέσκα εξαρτήματα συλλογικής διασκέδασης που κανένας δεν εκτιμά: Δόντια βρυκόλακα, ένα σακούλι γέλιου και μια λάτεξ μάσκα φαφούτη. Κανείς δεν έχει χρήματα για να τους δώσει και οι πιστωτές τους τους πιέζουν. Όλ’ αυτά στην απόλυτα οργανωμένη Σουηδική κοινωνία που εδώ μοιάζει τόσο ψυχρή και αποστειρωμένη. Άνθρωποι που επαναλαμβάνουν στο τηλέφωνο «χαίρομαι που ακούω ότι είστε καλά», ακόμη κι αν κρατούν ένα περίστροφο έτοιμοι να αυτοκτονήσουν,  βιώνουν την απόλυτη ερωτική απογοήτευση, αποτυγχάνουν στο ραντεβού τους για μια ακόμη φορά, τσακώνονται στη στάση του λεωφορείου για το πόσο ακριβές θα είναι στην ώρα του. Άνθρωποι που ακούν απογοητευμένοι «δεν έχετε μηνύματα» από τον προσωπικό τηλεφωνητή.
\r\n
 
\r\n
Αυτός ο παρανοϊκός κόσμος είναι διαχρονικός ή μάλλον αναχρονικός. Χαμένοι σ’ενα παρακμιακό καφέ των προαστίων, συναντούν τη στρατιά του βασιλιά Κάρολου του 12ου που οδεύει προς την πολεμική αναμέτρηση της Πολδάβα με τους Ρώσους τον 18ο αιώνα, από τους οποίους ηττάται και στην επιστροφή ο βασιλιάς δεν έχει θέση ούτε στην (κατειλημμένη) τουαλέτα! 
\r\n
 
\r\n
Όμως η πιο αιχμηρή σκηνή είναι χωρίς αμφιβολία αυτή με τους αποικιοκράτες που οδηγούν αλυσοδεμένους μαύρους μέσα σε ένα πελώριο σφραγισμένο χάλκινο όχημα, στο οποίο βάζουν φωτιά, ενώ τους παρακολουθούν επίσημα ντυμένοι μεγαλοαστοί πίνοντας σαμπάνια. Πάνω στο όχημα διακρίνεται η φίρμα «Boliden». Πρόκειται για τον Σουηδικό κολοσσό των επιχειρήσεων εξόρυξης, που ευθύνεται για ένα σωρό παραβάσεις κανονισμών και εγκλήματα κυρίως σε αναπτυσσόμενες χώρες.
\r\n
 
\r\n
Από το γελοίο στο σοβαρό και πίσω στο κωμικοτραγικό, ο Σαμ και ο Γιόναταν ουσιαστικά είμαστε όλοι εμείς! Αυτός είναι ο κόσμος του Ρόι Άντερσον, μαθητή του Ίγκμαρ Μπέργκμαν με ανοιχτά πολιτικές αναφορές και θητεία στο αντιπολεμικό κίνημα του Βιετνάμ. Στα 71 του σήμερα έχει γυρίσει μόλις 5 ταινίες μεγάλου μήκους (έγινε διεθνώς γνωστός το 2000 με το «Τραγούδια από τον 2ο όροφο») και πάνω από 400 διαφημιστικά και ταινίες μικρού μήκους, με τα οποία βιοπορίζεται και κατάφερε να ιδρύσει το δικό του στούντιο στη Στοκχόλμη, ώστε να μπορεί να έχει ο ίδιος (και όχι μια εταιρία παραγωγής) τον έλεγχο στις ταινίες του, πράγμα που πετυχαίνει.  
\r\n

Ο αγγελιαφόρος πρέπει να πεθάνει

\r\n
Η δύναμη αυτής της ταινίας βρίσκεται στο ότι βασίζεται σε μια αληθινή ιστορία που παρουσιάζει τις βρωμιές της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ επί του σκληρού ρεπουμπλικάνου προέδρου Ρόναλντ Ρήγκαν.
\r\n
 
\r\n
Ο Γκάρι Γουέμπ, ευσυνείδητος δημοσιογράφος σε μια μικρή καλιφορνέζικη εφημερίδα  μετά από έρευνα ανακαλύπτει ότι όταν η Νικαράγουα βρισκόταν σε αντιπαράθεση με τις ΗΠΑ λόγω της αριστερής κυβέρνησης των Σαντινίστας, οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες προκειμένου να χρηματοδοτήσουν τους πολιτικούς αντιπάλους των Σαντινίστας, τους Κόντρας, έκαναν τα στραβά μάτια στην εισαγωγή ναρκωτικών ουσιών που πουλιόντουσαν με τη μορφή του θανατηφόρου «κρακ». Τα κέρδη επανεξάγονταν στους Κόντρας, κι όλ’ αυτά σε μια εποχή ψυχρού πολέμου (δεκαετία ’80) όταν οι ΗΠΑ αυτοπροβάλλονταν σαν σκληροί διώκτες των ναρκωτικών.
\r\n
 
\r\n
Το σκάνδαλο ήταν τεράστιο, ο Γουέμπ αποφάσισε να το δημοσιεύσει, μπαίνοντας στο μάτι της ίδιας της CIA και ενός ολόκληρου πολιτικού κατεστημένου που ενοχλήθηκε από τις αποκαλύψεις. Ο Γουέμπ πλήρωσε ακριβά τις επιλογές του, η καριέρα του καταστράφηκε και μαζί κι η προσωπική του ζωή. Η ταινία του Μάικλ Κουέστα, γνωστού από το «Homeland» και το «Γραφείο κηδειών Φίσερ», αν και σε τηλεοπτικό ύφος, αποδίδει με ειλικρίνεια το πολιτικό διακύβευμα και την πάλη του ατόμου απέναντι σε μια ολόκληρη κρατική μηχανή.
\r\n
\r\n

8ο Φεστιβάλ πρωτοποριακού κινηματογράφου στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος

\r\n
\r\n
Ξεκίνησε και ολοκληρώνεται στις 26 Νοέμβρη το 8ο φεστιβάλ πρωτοποριακού κινηματογράφου με πρωτοβουλία της Ταινιοθήκης της Ελλάδος. Το φεστιβάλ φιλοδοξεί να φέρει κοντά τα καλύτερα σύγχρονα αβανγκάρντ επιτεύγματα της 7ης τέχνης και ταυτόχρονα να προβάλει καθοριστικές στιγμές από το παρελθόν αυτού του ρεύματος. Όχι τυχαία, «άνοιξε» με την ταινία του Σεργκέι Παραζάνοφ «Το χρώμα του ροδιού», ενώ θα κλείσει με το «Επαναστάτης χωρίς αιτία» του Νίκολας Ρέι.
\r\n
 
\r\n
Εκτός από τις νέες ταινίες που συμμετέχουν στο διαγωνιστικό τμήμα, φέτος ξεχωρίζει το αφιέρωμα στον Γάλλο δημιουργό Λεός Καράξ («Οι εραστές της γέφυρας», «Holy Motors»), αλλά και στον Γιάννη Οικονομίδη και την αξέχαστη Φρίντα Λιάππα.