Στις 21-22-23 Μάη γίνεται το 17ο Συνέδριο της ΠΟΕΔΗΝ.
Η πρόεδρος του Σωματείου των εργαζόμενων στο νοσοκομείο Άγιος Σάββας Κατερίνα Πατρικίου μίλησε στη Σοφία Γαρμπή και την Εργατική Αλληλεγγύη.

Σε τι κλίμα διεξάγεται το φετινό Συνέδριο της ΠΟΕΔΗΝ;

Είμαστε σε μία περίοδο που η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας κλιμακώνει την επίθεσή της στο Δημόσιο σύστημα Υγείας και στους υγειονομικούς. 

Βλέπουμε μια διαρκή προσπάθεια απαξίωσης, διάλυσης και επίθεσης στο δημόσιο χαρακτήρα των νοσοκομείων και για να καταργηθεί η δωρεάν ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη της κοινωνίας.

Από την άλλη πλευρά, υπάρχει ένα τεράστιο κύμα αντίστασης σε όλα αυτά με τον κόσμο και τα σωματεία να ξεσηκώνονται από νοσοκομείο σε νοσοκομείο. Είδαμε τον Άδωνι Γεωργιάδη να κάνει φιέστες σε μια σειρά από νοσοκομεία, αλλά οι εργαζόμενοι των νοσοκομείων μέσα από τα Σωματεία τους ξεσηκώθηκαν όπου εμφανίζονταν ο Άδωνις Γεωργιάδης. Υπήρχαν συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις του κόσμου όπου πρωτοστάτησαν οι δυνάμεις του Συντονιστικού των Νοσοκομείων και του Ενωτικού Κινήματος για την Ανατροπή. Υπήρξαν έντονες αντιδράσεις και αυτό γιατί ο κόσμος ξέρει πολύ καλά ότι ούτε τα μηχανήματα, ούτε τα κτίρια από μόνα τους μπορούν να προσφέρουν Υγεία στον κόσμο.

Χρειαζόμαστε προσλήψεις μόνιμου προσωπικού. Είναι μια ανοιχτή μάχη. Είναι μια μάχη που τη δίναμε όλο το προηγούμενο διάστημα με μικρές νίκες από νοσοκομείο σε νοσοκομείο,  που χρειάζεται όμως να τη γενικεύσουμε και να την κλιμακώσουμε το επόμενο διάστημα για να μπορούμε να πούμε ότι πραγματικά έχουμε μια συντριπτική νίκη απέναντι στις σκληρές επιθέσεις που κάνει αυτή τη στιγμή η κυβέρνηση με την προσπάθεια ιδιωτικοποίησης του ΕΣΥ.

Τι μάχη θα δώσει το Συντονιστικό Νοσοκομείων και το Ενωτικό Κίνημα για να  εκφραστεί αυτή η δυναμική στο Συνέδριο της ΠΟΕΔΗΝ;

Αρχικά, χρειάζεται να θυμηθούμε ότι στην προηγούμενη ΔΕΘ, τον Σεπτέμβριο του 2024 στα πλαίσια των κινητοποιήσεων των Σωματείων και των Ομοσπονδιών μας, ο Γεωργιάδης διοργάνωσε δείπνο στην ΔΑΚΕ Υγειονομικών βάζοντας στο τραπέζι το κεντρικό σύνθημα του Υπουργείου Υγείας και της Κυβέρνησης. Αυτό ήταν ότι η ΔΑΚΕ Υγειονομικών  πρέπει να πάρει στα χέρια της τις Ομοσπονδίες που αφορούν την Υγεία για να μπορέσουν να εφαρμοστούν όλες οι επιθέσεις της κυβέρνησης.

 Από το Σεπτέμβριο που μας πέρασε μέχρι σήμερα η κυβέρνηση και ο Άδωνις Γεωργιάδης υπέστησαν δύο μεγάλες  ήττες: Στην ΕΙΝΑΠ, όπου η Ματίνα Παγώνη έχασε μετά από 12 περίπου χρόνια την ηγεσία, αλλά και στο συνέδριο της ΟΕΝΓΕ, όπου σημείωσε πολύ μεγάλη άνοδο το Ενωτικό Κίνημα για την Ανατροπή. Δεν μπορούμε να πούμε ότι στην ΠΟΕΔΗΝ είμαστε σε αυτό το επίπεδο αλλά η εικόνα που υπάρχει είναι  ότι στις εκλογές των συνδικάτων (και ειδικά αυτές των τελευταίων μηνών που γίνανε μετά την τεράστια πανεργατική απεργία της 28ης Φλεβάρη), έχουν δείξει μία πάρα πολύ μεγάλη άνοδο της Αριστεράς.

Είναι ισχυρή η δυναμική όπου οι συνάδελφοι πανελλαδικά, και ειδικά όπου υπάρχουν οι δυνάμεις μας, μπαίνουν μπροστά να οργανώσουν τις μάχες ενάντια στη διάλυση διεκδικώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας, καλύτερες συνθήκες θεραπείας και νοσηλείας, διεκδικώντας τη μονιμοποίηση των συμβασιούχων και έναν ισχυρό Δημόσιο σύστημα Υγείας. Θα παλέψουμε για όλα αυτά μέσα στο Συνέδριο.

Η μάχη δεν θα είναι εύκολη. Ξέρουμε πολύ καλά ότι η ηγεσία της ΠΟΕΔΗΝ αυτή τη στιγμή στηρίζεται μία συνεργασία ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ για το προεδρείο όπως βγήκε από το προηγούμενο συνέδριο της ΠΟΕΔΗΝ. Αυτό έχει συμβάλει να είναι η Ομοσπονδία πίσω από τις ανάγκες που χρειάζονται τα δημόσια νοσοκομεία και οι εργαζόμενοι σε αυτό.

Πολλά πρωτοβάθμια Σωματεία έχουν δώσει σκληρές μάχες, αλλά κατά μόνας, για να μπορέσουν να σώσουν τα νοσοκομεία ή συναδέλφους οι οποίοι απολύονταν κυρίως στη μάχη για τους ΣΟΧ το προηγούμενο διάστημα. Το βιώσαμε και στο Σωματείο του Αγίου Σάββα αυτό, όπου ουσιαστικά παρόλο που καλούσαμε σε γενικευμένο ξεσηκωμό, η Ομοσπονδία δεν κλιμάκωσε δίπλα στους εργαζόμενους του νοσοκομείου και στο Σωματείο. Και δυστυχώς οι πρωτοβουλίες που παίρνονται αυτή τη στιγμή είναι αναντίστοιχες με τη διάθεση και την οργή που υπάρχει στον κόσμο και τους εργαζόμενους στα νοσοκομεία.

Εμείς θα δώσουμε τη μάχη να εκφραστεί αυτή η διάθεση. Θα βάλουμε με τους εκλεγμένους μας αντιπροσώπους πανελλαδικά και την εικόνα της διάθεσης και την εικόνα της σύγκρουσης του κόσμου για να σώσουμε τα δημόσια νοσοκομεία. Αλλά θα βάλουμε σαν κέντρο όλης αυτής της διαδικασίας ότι χρειάζεται μια γενικευμένη σύγκρουση με την κυβέρνηση της Ν.Δ. που βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε πολιτική διάλυση.

Και βέβαια θέλουμε να φέρουμε τις εικόνες πανελλαδικά και των αγώνων που δίνουμε και το ότι απέναντι σε μια λογική και σε μια πολιτική «αρνητικών συσχετισμών» που μπορεί να σπέρνουν άλλες παρατάξεις είναι η πραγματικότητα ότι η 28 Φλεβάρη έχει πλέον προκαλέσει σεισμό και μέσα στα νοσοκομεία και σε όλη την κοινωνία. Τα πράγματα έχουν αλλάξει και μπορούμε να βάλουμε μπροστά την αναζήτηση και για το πώς εμείς οι ίδιοι θέλουμε τα δημόσια νοσοκομεία και το πώς χρειάζεται να βγούμε από αυτό το συνέδριο με ένα πρόγραμμα δράσης όχι σπασμωδικό αλλά μιας γενικευμένης σύγκρουσης του υγειονομικού κόσμου απέναντι στις πολιτικές του Υπουργού και της Κυβέρνησης. Η πρόταση μας θα είναι για απεργίες, 48ωρες, απεργίες επαναλαμβανόμενες, απεργίες γενικευμένες σε συνεργασία με τις Ομοσπονδίες και των γιατρών έτσι ώστε να μπορέσουμε να σπάσουμε αυτή την πολιτική.

Τι άλλα ζητήματα θα έπρεπε να απασχολήσουν το Συνέδριο;

Θέλουμε από αυτό το Συνέδριο να βγούμε με αποφάσεις. Την προηγούμενη φορά με ευθύνη της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ το Συνέδριο τα παρέπεμψε όλα στο επόμενο Γενικό Συμβούλιο χωρίς να πάρει καμία απόφαση.

Θέλουμε και θα προσπαθήσουμε να συνεργαστούμε και με την υπόλοιπη Αριστερά για να βγουν αποφάσεις αγώνα και όχι για να παραπεμφθούν όλα τα ζητήματα εκτός του Συνεδρίου. Θα υπάρχει στο Συνέδριο ένα τεράστιο σώμα, πάνω από 950 Συνέδρων. Θα υπάρχει πλούσια συζήτηση την οποία εμείς δεν θα την περιορίσουμε στα ζητήματα μόνο του υγειονομικού κινήματος.

Θα ανοίξουμε τα ζητήματα και της συμπαράστασης και της αλληλεγγύης με όλους τους κλάδους που αυτή τη στιγμή αγωνίζονται. Απέναντι στις διώξεις των συνδικαλιστών  συναδέλφων στην εκπαίδευση θα διεκδικήσουμε ψηφίσματα ενάντια στις απολύσεις. Μαζί θα ανοίξουμε τη στήριξη στην καμπάνια ενάντια στο έγκλημα του ναυαγίου της Πύλου, ενάντια στο ρατσισμό. 

Κεντρικό ζήτημα που θα ανοίξουμε είναι το ότι όταν παλεύουμε και λέμε για αυξήσεις στους μισθούς μας, για αύξηση της χρηματοδότησης της δημόσιας υγείας, για τον 13ο-14ο μισθό, για μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων, είναι απαραίτητο να συγκρουστούμε με την κεντρική πολιτική επιλογή της κυβέρνησης που μειώνει τα κονδύλια στην Υγεία και στην Παιδεία και αυξάνει τα κονδύλια για τους εξοπλισμούς συμμετέχοντας στο πλευρό του κράτους-δολοφόνου του Ισραήλ στην γενοκτονία στη Γάζα. Με την πολιτική που στηρίζει τις τράπεζες ενώ κάνει πλάτες στα δεκάδες εργατικά ατυχήματα που υπάρχουν καθημερινά. 

Ενάντια σε αυτή την πολιτική και στην κυβέρνηση χρειάζεται να βάλουμε μπροστά το πώς μπορούμε εμείς σαν κίνημα να ανοίξουμε τα ζητήματα του εργατικού ελέγχου, δηλαδή πώς μπορούμε στα νοσοκομεία και παντού πραγματικά να βάλουμε τις ανάγκες του κόσμου πάνω από τα κέρδη. Δεν μπορούμε να κερδίσουμε αυξήσεις αν δεν συγκρουστούμε με τις κεντρικές πολιτικές επιλογές για το πού πάνε τα λεφτά από τον προϋπολογισμό. 

Γι’ αυτό και απέναντι σε μια λογιστική συζήτηση για το πόσους συνέδρους έχει κάθε παράταξη και το  αν θα υπάρχει μια απλή εναλλαγή στην ηγεσία της Ομοσπονδίας, εμείς υπογραμμίζουμε ότι η Ομοσπονδία αυτή τη στιγμή  πρέπει να καταλάβει τι μάχη έχει να δώσει ο κόσμος μέσα στα νοσοκομεία για να σώσει το δημόσιο σύστημα Υγείας. Πρέπει η Ομοσπονδία να ανταποκριθεί στην αγωνία και στην ανάγκη των εργαζόμενων στα δημόσια νοσοκομεία να παλέψουν για να αντιστρέψουν τις εικόνες διάλυσης των Δημόσιων νοσοκομείων.